🔴 کتابی را که جناب شفیعی‌کیای گرامی معرفی فرمودند (اینجا، حتما مشاهده شود)، به‌طور کامل مطالعه کردم.
«پزشکیِ فرادقیقِ آینده»، مجموعه مقالات ترجمه و تألیفی براساس آینده‌پژوهیِ پزشکی که نکات درخور توجهی دارد.

1️⃣ ممکن است تا اواسط کتاب دورنمایی را که از پزشکی فرادقیق ترسیم می‌کند بپسندید و عمده‌ی دغدغه‌ی شما دررابطه با آن، نهایتا حفظ حریم خصوصی و رعایت اخلاق پزشکی دررابطه با پرونده‌ی الکترونیک سلامتتان باشد (که البته نظربه نظرسنجی‌های ذکرشده در کتاب و پایگاه کلان‌داده‌هایی که ترسیم کرده‌است و تاکنون نیز تا حد زیادی شکل گرفته‌است، باید گفت همین امر نیز به‌سادگی پایمال خواهدشد)؛ ولی نکته‌ی مهمتر که در اواخر کتاب خودنمایی می‌کند، اشاره به مفهوم #تکینگی و #پزشکی_نمایی و جهش علمی و فناوری عظیمی است که خارج از معادلات ذهن بشر نوعی بوده و باعث غلبه‌یافتن روبات و هوش مصنوعی بر انسان شده و انسان را عملا مغلوب ماشین می‌کند. (عکس ۶)

2️⃣ نکته‌ی دوم اشاره به کاشت چیپس‌های نانویی در خون است (عکس ۱ و عکس ۲) که بسیاری در ماجرای #کرونا آن را به سخره گرفته‌بودند!
❌ این یعنی کنترل کامل انسان ابتدا توسط انسانی دیگر و بعد هم توسط روبات‌ها که خلاف عزت نفس، آزادی، هویت و اصالت فرد است.

3️⃣ نویسنده تنها برای خالی نبودن عریضه، در حد دو سه خط به مهم‌ترین دغدغه پیرامون به‌اصطلاح پزشکی فرادقیق آینده، یعنی حریم شخصی و اخلاقی مرتبط با این فرآیند اشاره کرده‌است، بدون دادن کوچک‌ترین پاسخی به آن! (عکس ۴)

4️⃣ و البته این انصاف علمی را داشته‌است که به مخاطرات انقلاب پزشکی (پزشکیِ نمایی) بر پایه‌ی سه رکن (انقلاب روباتیک، انقلاب نانوفناوری و انقلاب ژنتیک) در همین آغاز راه، ولو در حد مختصر بپردازد و برخی آسیب‌های دستکاری ژنتیک انسان را متذکر شود (عکس ۵) که در یک مورد به اذعان همین کتاب، موجب توقف ده‌ساله‌ی تحقیقات شده‌است!

5️⃣ نکته‌ی پنجم و البته بسیار مایه‌ی تأسف، تن‌دادنِ قاطبه‌ی مردم به این فرآیند طبق نظرسنجی‌های مورد استناد است (عکس ۳) که در نظرسنجی‌های راجع‌به #واکسیناسیون_اجباری کرونا نیز شاهد آن بودیم و لذا چنین اتفاقی دور از انتظار نخواهدبود.
نگرانی بیشتر من بابت آن حدود ۲۰ درصد انسان‌های خودگراست که باز گویا باید قربانی #دیکتاتوری_اکثریت شوند؛ چنان‌که در ابتذال واکسیناسیون اجباری شدند.

◀️ قبلا در یادداشتی نوشته‌بودم که علم ممکن است روزی به جایی برسد که هر انسانی را با تمام ظواهر و عادات و خلق‌وخوها شبیه‌سازی کند (اینجا). آن هشدار با مطالب این کتاب از حیث رقابت روبات با انسان بسیار قریب می‌نماید؛ با این تفاوت که در کتاب مذکور با دید مثبت به این اتفاق نگاه کرده‌است؛ اما بنده این فاجعه را پایان اندک فلسفه‌های معنابخش حیات می‌دانم.

🔸انسانی که خودش را از خودنمایش بازنشناسد و مقهور علم و فناوری باشد، بودش با نبودش چه تفاوتی دارد؟ مگر نه این‌که همه‌کار را ماشینِ مشابه و غالب خواهد کرد؟ فصل ممیز انسان با این ماشین، صفتِ #حی است؛ یعنی مدرکی که به ادراکش نیز آگاهی دارد و مطابق این آگاهی دوم، فعل مطابق با آگاهی اول را انجام می‌دهد؛ درحالی که در روبات، تفکیکی میان این دو مقام نیست و آگاهی و #هوش_مصنوعی او عین عمل اوست؛ چون حد وسط آگاهی به آگاهی را ندارد.
حال این فصل ممیز حی و زنده بودن را چه‌کس قوام می‌بخشد؟ #خود یا همان منِ مدرک و منشأ ادراک به ادراک؛ تنها حقیقتی که در این آینده‌ی ترسیم‌شده‌ی وحشتناک به داد بشر خواهد رسید.

✅ توصیه‌ی مؤکد می‌کنم که دوستان دغدغه‌مند حتما این کتاب را مطالعه بفرمایند.
لینک نسخه‌ی پی‌دی‌اف:
https://t.me/mersaad_files/613