میراحمدی:
🔹#مصاحبه دکتر #علی_حائری پیرامون نگرش مرحوم استاد (ره) به طب سنتی و پزشکی جدید🔹
پدرم در سال های ۱۳۸۶-۱۳۸۷ متوجه بیماری خود شد و از ابتدا نیز خود را به طور #کامل در اختیار پزشکان جدید قرار داد و داروهایی برای ایشان تجویز شد. حدود یک سال نیز تحت #شیمی_درمانی بودند، اما بیماری #برگشت. پزشکان گفتند در این شرایط که بیماری برمی گردد باید عضو برداشته شود. پدرم از دکتر ملک حسینی و دکتر صالح پور که پزشکانش بودند، عوارض را سوال کرد و آنان پاسخ دادند یکسری تحرکات شما کم می شود و عوارضی دارد. با توجه به اینکه فعالیت اجتماعی مرحوم آیت الله حائری شیرازی گسترده بود و ایشان جزو روحانیونی بودند که فعالیت و عملکرد اجتماعی زیادی داشتند و هم امام جمعه شیراز و نمایندگی ولی فقیه در استان فارس بودند و هم به نقاط مختلف کشور برای سخنرانی رفت و آمد می کردند، برای ورود ایشان به وضعیت جدید نیاز به فرصت بود. پدرم نیاز به فرصت داشت تا استعفا دهد؛ چون ایشان اعتقاد داشت با این شرایط، من نباید در جایگاه امام جمعه شیراز و نماینده ولی فقیه در استان قرار داشته باشم. بالاخره استعفا دادند و استعفای ایشان پذیرفته شد.
آیت الله حائری تا شرایط جدید را بپذیرند، در کمتر از ۲ سال، روش های درمانی دیگری را انتخاب کردند، به عنوان مثال #پرتونگاری کردند و رژیم های غذایی خاصی را رعایت می کردند. این روند ادامه داشت تا اینکه آقای حسین روازاده را به ایشان معرفی کردند و گفتند ایشان طبابت هایی برای آیت الله شاهرودی داشته که موثر بوده است. آیت الله حائری تنها یک یا دو بار آقای روازاده را ملاقات کرد که آقای روازاده بابت معاینه هیچ هزینه ای دریافت نکرد اما تجویزی کرد که بعدها پزشکان گفتند این تجویز باعث بدتر شدن بیماری ایشان شده است.
این که بگوییم پزشک معالج آیت‌الله حائری شیرازی، آقای روازاده بود، درست نیست؛ چرا که تنها یک الی دو بار همدیگر را ملاقات کردند. ایشان در کنار اینکه پزشکی جدید را در مواقع ضروری و حاد مرجع می دانست، از یک طب مکمل نیز استفاده می کرد. مدتی که پدرم از رژیم خاص استفاده کرد، مدت طولانی نبود و بعد از آن نیز طبق نظر پزشکان #جراحی کرد و هفت سال پس از این جراحی نیز برنامه های بسیار متعدد و وسیعی در سطح کشور داشت و از ایشان برکات و آثاری زیادی به جا ماند که این آثار مربوط به بعد از جراحی ایشان بود.
@haerishirazi
🔹#مصاحبه دکتر #علی_حائری پیرامون نگرش مرحوم استاد (ره) به طب سنتی و پزشکی جدید🔹
پدرم در سال های ۱۳۸۶-۱۳۸۷ متوجه بیماری خود شد و از ابتدا نیز خود را به طور #کامل در اختیار پزشکان جدید قرار داد و داروهایی برای ایشان تجویز شد. حدود یک سال نیز تحت #شیمی_درمانی بودند، اما بیماری #برگشت. پزشکان گفتند در این شرایط که بیماری برمی گردد باید عضو برداشته شود. پدرم از دکتر ملک حسینی و دکتر صالح پور که پزشکانش بودند، عوارض را سوال کرد و آنان پاسخ دادند یکسری تحرکات شما کم می شود و عوارضی دارد. با توجه به اینکه فعالیت اجتماعی مرحوم آیت الله حائری شیرازی گسترده بود و ایشان جزو روحانیونی بودند که فعالیت و عملکرد اجتماعی زیادی داشتند و هم امام جمعه شیراز و نمایندگی ولی فقیه در استان فارس بودند و هم به نقاط مختلف کشور برای سخنرانی رفت و آمد می کردند، برای ورود ایشان به وضعیت جدید نیاز به فرصت بود. پدرم نیاز به فرصت داشت تا استعفا دهد؛ چون ایشان اعتقاد داشت با این شرایط، من نباید در جایگاه امام جمعه شیراز و نماینده ولی فقیه در استان قرار داشته باشم. بالاخره استعفا دادند و استعفای ایشان پذیرفته شد.
آیت الله حائری تا شرایط جدید را بپذیرند، در کمتر از ۲ سال، روش های درمانی دیگری را انتخاب کردند، به عنوان مثال #پرتونگاری کردند و رژیم های غذایی خاصی را رعایت می کردند. این روند ادامه داشت تا اینکه آقای حسین روازاده را به ایشان معرفی کردند و گفتند ایشان طبابت هایی برای آیت الله شاهرودی داشته که موثر بوده است. آیت الله حائری تنها یک یا دو بار آقای روازاده را ملاقات کرد که آقای روازاده بابت معاینه هیچ هزینه ای دریافت نکرد اما تجویزی کرد که بعدها پزشکان گفتند این تجویز باعث بدتر شدن بیماری ایشان شده است.
این که بگوییم پزشک معالج آیت‌الله حائری شیرازی، آقای روازاده بود، درست نیست؛ چرا که تنها یک الی دو بار همدیگر را ملاقات کردند. ایشان در کنار اینکه پزشکی جدید را در مواقع ضروری و حاد مرجع می دانست، از یک طب مکمل نیز استفاده می کرد. مدتی که پدرم از رژیم خاص استفاده کرد، مدت طولانی نبود و بعد از آن نیز طبق نظر پزشکان #جراحی کرد و هفت سال پس از این جراحی نیز برنامه های بسیار متعدد و وسیعی در سطح کشور داشت و از ایشان برکات و آثاری زیادی به جا ماند که این آثار مربوط به بعد از جراحی ایشان بود.
@haerishirazi