۷۸۶
عیدانه جانانه
بمناسبت میلاد مسعود ولیه ما حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها و حجت بر «من فوق الارض و من تحت الثری»؛ اعلی حضرت علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیة و الثناء
در زیارت از نزدیک، زائر با توجه به حضور در محضر زیارت شونده، او را زیارت می کند.
در زیارت از دور، شما با توجه به حضور احاطی زیارت شونده در ظاهر و باطن خود، او را زیارت می کنید.
و اگر قصد همجواری و مجالست مدام را با او دارید ؛ که شاه کلید نیل به همه مقامات و کمالات معنوی در دین الهی ، و سعادت در دنیا و آخرت است ، بعد از زیارت، به آن طور که عرض شد، سعی در مراقبت و محافظت از حضور وجود مبارک او در خود داشته باشید؛( تقوا ). و برای تسهیل در این امر زیارت معظم له را در مقاطع زمانی معین نزدیک به هم، با محبت و تواضع ، به همان نحو تکرار کنید.
عیدانه جانانه
بمناسبت میلاد مسعود ولیه ما حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها و حجت بر «من فوق الارض و من تحت الثری»؛ اعلی حضرت علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیة و الثناء
در زیارت از نزدیک، زائر با توجه به حضور در محضر زیارت شونده، او را زیارت می کند.
در زیارت از دور، شما با توجه به حضور احاطی زیارت شونده در ظاهر و باطن خود، او را زیارت می کنید.
و اگر قصد همجواری و مجالست مدام را با او دارید ؛ که شاه کلید نیل به همه مقامات و کمالات معنوی در دین الهی ، و سعادت در دنیا و آخرت است ، بعد از زیارت، به آن طور که عرض شد، سعی در مراقبت و محافظت از حضور وجود مبارک او در خود داشته باشید؛( تقوا ). و برای تسهیل در این امر زیارت معظم له را در مقاطع زمانی معین نزدیک به هم، با محبت و تواضع ، به همان نحو تکرار کنید.
🍀 ولیه کریمه شفیعه ای با سروری و سالاری برخوبان همه اعصار و ازمنه
امام صادق علیه السلام در حدیثی،
در وصف حضرت معصومه علیها السلام فرمودند :
"...امراة هی من ولدی اسمها فاطمة بنت موسی، تدخل بشفاعتها شیعتی الجنة باجمعهم" ؛
بانویی از فرزندان من ؛ نامش فاطمه دختر موسی( امام کاظم علیه السلام) است که تمام شیعیانم به شفاعت او داخل بهشت می شوند .
(بحارالانوار ۶۰ : ۲۲۸ )
یا فاطمه اشفعی لی فی الجنه
فان لک عندالله شانا من الشان
امام صادق علیه السلام در حدیثی،
در وصف حضرت معصومه علیها السلام فرمودند :
"...امراة هی من ولدی اسمها فاطمة بنت موسی، تدخل بشفاعتها شیعتی الجنة باجمعهم" ؛
بانویی از فرزندان من ؛ نامش فاطمه دختر موسی( امام کاظم علیه السلام) است که تمام شیعیانم به شفاعت او داخل بهشت می شوند .
(بحارالانوار ۶۰ : ۲۲۸ )
یا فاطمه اشفعی لی فی الجنه
فان لک عندالله شانا من الشان
۷۸۶
🔹 به مناسبت ایام ولادت باسعادت سید و سرور و سالار ما؛ حضرت ثامن ضامن ؛ علی بن موسی الرضا علیه السلام ؛
تأملاتی در کنار درب صحن پائین پای حرم مطهر رضوی( ۱ )
قصه مختصر
حال و هوای معرفتی و وجدانی کسی که به مدد الهی به ولایت الهیه نایل شده باشد ،« ماشاءالله،لاقوه الا بالله» است ؛ همانکه نقش نگین وجود مبارک امام رضا علیه السلام بوده ؛(کافی۴۷۳:۶) ،و توصیه شده که بر نگین خود « ماشاء الله لا قوه الا بالله استغفرالله» نقش کنید ؛(از امام صادق علیه السلام؛ثواب الاعمال : ۱۸۰). یک نقش نقش نگین ،متذکر داشتن صاحب آن است.
مقام نورانی خلق اول - که در باره آن در دورهمخوانی اصول کافی،در باب حدوث اسما ،به تفصیل گفتگو شده- اولاً مشیئه الله و یا همان « ماشاءالله» است که جلوه علمی آن حقیقت الهیه است، و ثانیا « لاقوه الا بالله» که جلوه همان حقیقت در کران بیکران اقتدار و قوت و قدرت .
به این ترتیب اولی مقام نورانی بلا تعین وجود اقدس رسول الله صلی الله علیه واله است، و دومی مقام نورانی بلاتعین وجود مقدس امیر المومنین صلی الله علیه وآله می باشد.
نکته بایسته تذکر اینکه- همانطور که در درسهای اسما و صفات شرح اصول کافی مستنداً عرض شد - مقام نورانی بلا تعین رسول الله، رسول الله نیست، بلکه اسم الله،و آیه الله ،و صفت الله،ومشیت الله و...بوده ومنسوب به خدای متعال می باشد ، نه به آن حضرت . واز همین قبیل است مقام نورانی بلاتعین وجود مبارک ولی الله.
ونکته دیگر اینکه ، توصیه به نگاشتن این دو اسم نورانی و شریف بعلاوه « استغفرالله» شده است؛ «استغفرالله» می تواند ناظر به تمام اعمال ما باشد ؛ حتی همه انواع عبادات و تبرئات که ان نیز آلوده به عیب و نقص و معصیت است، ویا ناظر به قصور وتقصیر در معرفت و فهم وایمان نسبت به دو جزءاول ؛ به « ماشاء الله، لا قوه الا بالله» می باشد . والله العالم.
داشتن انگشتری با این نقش و توجه به نقش آن ، بفضل الهی می تواند در تحقق معرفت و معنای آنها موثر باشد ، گذشته از آنکه توصیه به گفتن آن ده بار بعد از نماز مغرب نیز فرموده اند؛(مصباح المتهجد ۱۰۲:۱).
🔹 به مناسبت ایام ولادت باسعادت سید و سرور و سالار ما؛ حضرت ثامن ضامن ؛ علی بن موسی الرضا علیه السلام ؛
تأملاتی در کنار درب صحن پائین پای حرم مطهر رضوی( ۱ )
قصه مختصر
حال و هوای معرفتی و وجدانی کسی که به مدد الهی به ولایت الهیه نایل شده باشد ،« ماشاءالله،لاقوه الا بالله» است ؛ همانکه نقش نگین وجود مبارک امام رضا علیه السلام بوده ؛(کافی۴۷۳:۶) ،و توصیه شده که بر نگین خود « ماشاء الله لا قوه الا بالله استغفرالله» نقش کنید ؛(از امام صادق علیه السلام؛ثواب الاعمال : ۱۸۰). یک نقش نقش نگین ،متذکر داشتن صاحب آن است.
مقام نورانی خلق اول - که در باره آن در دورهمخوانی اصول کافی،در باب حدوث اسما ،به تفصیل گفتگو شده- اولاً مشیئه الله و یا همان « ماشاءالله» است که جلوه علمی آن حقیقت الهیه است، و ثانیا « لاقوه الا بالله» که جلوه همان حقیقت در کران بیکران اقتدار و قوت و قدرت .
به این ترتیب اولی مقام نورانی بلا تعین وجود اقدس رسول الله صلی الله علیه واله است، و دومی مقام نورانی بلاتعین وجود مقدس امیر المومنین صلی الله علیه وآله می باشد.
نکته بایسته تذکر اینکه- همانطور که در درسهای اسما و صفات شرح اصول کافی مستنداً عرض شد - مقام نورانی بلا تعین رسول الله، رسول الله نیست، بلکه اسم الله،و آیه الله ،و صفت الله،ومشیت الله و...بوده ومنسوب به خدای متعال می باشد ، نه به آن حضرت . واز همین قبیل است مقام نورانی بلاتعین وجود مبارک ولی الله.
ونکته دیگر اینکه ، توصیه به نگاشتن این دو اسم نورانی و شریف بعلاوه « استغفرالله» شده است؛ «استغفرالله» می تواند ناظر به تمام اعمال ما باشد ؛ حتی همه انواع عبادات و تبرئات که ان نیز آلوده به عیب و نقص و معصیت است، ویا ناظر به قصور وتقصیر در معرفت و فهم وایمان نسبت به دو جزءاول ؛ به « ماشاء الله، لا قوه الا بالله» می باشد . والله العالم.
داشتن انگشتری با این نقش و توجه به نقش آن ، بفضل الهی می تواند در تحقق معرفت و معنای آنها موثر باشد ، گذشته از آنکه توصیه به گفتن آن ده بار بعد از نماز مغرب نیز فرموده اند؛(مصباح المتهجد ۱۰۲:۱).
جمعه ها
تا ظهر
نيمى حضور
نيمى انتظار
وظهر:
"يار بى پرده از در وديوار
بتجلى است يا اولوالابصار"
وعصر
نيمى انتظار
نيمى حضور
وغروب
نيمى غم
ونيم ديگر هم
تا ظهر
نيمى حضور
نيمى انتظار
وظهر:
"يار بى پرده از در وديوار
بتجلى است يا اولوالابصار"
وعصر
نيمى انتظار
نيمى حضور
وغروب
نيمى غم
ونيم ديگر هم
روز جمعه كه از ظهر و وقت فضيلت آن گذشت ، كم كم حال و هوای عالم و آدم عوض مى شود، و سكوت سنگين و دلگيرى فضا را پر مى كند. و برای نيامدن او، دل را اندوه ساكتى فرامى گيرد، و فضارا پر مى كند.
در ابادى ما
غروب هاى جمعه
دل گرفته
سينه تنگى مى كند.
ابادى هاى ديگر
هر روزش غروب جمعه است
غروب هاى جمعه
دل گرفته
سينه تنگى مى كند.
ابادى هاى ديگر
هر روزش غروب جمعه است
تأملاتی در کنار درب پائین پای صحن حرم مطهر رضوی( ۲ )
🔸پیام امام رضا علیه السلام به شیعیان توسط حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام:
بسم الله الرحمن الرحیم
ای عبدالعظیم! از سوی من به دوستدارانم سلام برسان و به ایشان بگو:
شیطان را به خود راه ندهند،
و به آنان فرمان ده به راستی در گفتار و ادای امانت،
و در آن چه به کارشان نمی آید، خاموشی ورزند؛
و ستیزه جویی را کنار نهند و به یکدیگر روی آورند که موجب نزدیک شدن به من است.
و به در افتادن با یکدیگر خود را مشغول نسازند که من با خود عهد کرده ام هر که چنین کند و دوستی از دوستان مرا به خشم آورد از خدا بخواهم در دنیا سخت ترین عذاب را بدو رساند و در آخرت در شمار زیانکاران باشد.
و ایشان را آگاه ساز که خداوند، نیکوکار آن ها را خواهد بخشید و از بد کارشان در خواهد گذشت؛ مگر کسی که به خدا شرک ورزیده یا دوستی از دوستان مرا بیازارد یا کینه او را به دل گیرد؛ که اگر چنین کند خداوند او را نبخشاید تا زمانی که از این اندیشه بد، باز نگردد، اگر بازگشت (چه بهتر) و گرنه روح ایمان از دلش رخت بربندد و از ولایت من بیرون رود. و او را از ولایت ما بهره ای نخواهد بود و از این سرنوشت بد به خدا پناه می برم.
اختصاص: ۲۴۷؛ بحار الانوار۲۳۰:۷۱
🔸پیام امام رضا علیه السلام به شیعیان توسط حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام:
بسم الله الرحمن الرحیم
ای عبدالعظیم! از سوی من به دوستدارانم سلام برسان و به ایشان بگو:
شیطان را به خود راه ندهند،
و به آنان فرمان ده به راستی در گفتار و ادای امانت،
و در آن چه به کارشان نمی آید، خاموشی ورزند؛
و ستیزه جویی را کنار نهند و به یکدیگر روی آورند که موجب نزدیک شدن به من است.
و به در افتادن با یکدیگر خود را مشغول نسازند که من با خود عهد کرده ام هر که چنین کند و دوستی از دوستان مرا به خشم آورد از خدا بخواهم در دنیا سخت ترین عذاب را بدو رساند و در آخرت در شمار زیانکاران باشد.
و ایشان را آگاه ساز که خداوند، نیکوکار آن ها را خواهد بخشید و از بد کارشان در خواهد گذشت؛ مگر کسی که به خدا شرک ورزیده یا دوستی از دوستان مرا بیازارد یا کینه او را به دل گیرد؛ که اگر چنین کند خداوند او را نبخشاید تا زمانی که از این اندیشه بد، باز نگردد، اگر بازگشت (چه بهتر) و گرنه روح ایمان از دلش رخت بربندد و از ولایت من بیرون رود. و او را از ولایت ما بهره ای نخواهد بود و از این سرنوشت بد به خدا پناه می برم.
اختصاص: ۲۴۷؛ بحار الانوار۲۳۰:۷۱
راه آراسته شدن به این نصیحت و وصیت :
ایشان به حضرت عبد العظیم علیه السلام فرموده اند:
« به دوستانم سلام برسان و به ایشان بگو...»؛ پس:
اولا جواب سلام ایشان را بدهیم ؛ که سلام دادن مستحب است و جواب آنرا دادن واجب.
ثانیا تک تک جملات را با خواندن خود ، از وجود مبارک حضرت عبدالعظیم علیه السلام شنیده ، و آنها را از راه گوش در قلب خود وارد کنیم ؛ تا ان شاالله به برکت نورانیت کلام وجود مبارک گوینده آن ، و به عنایت ایشان ، آن معنا ، قلبی ما گردیده و ما متخلق به آن شویم.
ایشان به حضرت عبد العظیم علیه السلام فرموده اند:
« به دوستانم سلام برسان و به ایشان بگو...»؛ پس:
اولا جواب سلام ایشان را بدهیم ؛ که سلام دادن مستحب است و جواب آنرا دادن واجب.
ثانیا تک تک جملات را با خواندن خود ، از وجود مبارک حضرت عبدالعظیم علیه السلام شنیده ، و آنها را از راه گوش در قلب خود وارد کنیم ؛ تا ان شاالله به برکت نورانیت کلام وجود مبارک گوینده آن ، و به عنایت ایشان ، آن معنا ، قلبی ما گردیده و ما متخلق به آن شویم.
🔴 بسيار مهم
نماز مستحبی یکشنبه‌های ماه ذی قعده:
سید بن طاوس روایتی نقل کرده که ذی القعده محل اجابت دعا است در روز یکشنبه این ماه نمازی با فضیلت بسیار از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت کرده که مجملش آن است که هر که آن را بجا آورد توبه‌اش مقبول و گناهش آمرزیده شود و خصمای او در روز قیامت از او راضی شوند و با ایمان بمیرد و دینش گرفته نشود و قبرش گشاده و نورانی گردد و والدینش از او راضی گردند و مغفرت شامل حال والدین او و ذریه او گردد و توسعه رزق پیدا کند و ملک الموت با او در وقت مردن مدارا کند و به آسانی جان او بیرون شود و کیفیت آن چنان است:
در روز یکشنبه غسل کند،
و وضو بگیرد،
و چهار رکعت نماز گزارد.
(دو تا دو ركعت)
در هر رکعت
حمد(١) مرتبه
و قل هو الله (٣) مرتبه
و معوذتین (١) مرتبه
پس از نماز:
استغفار (٧٠) مرتبه
و ختم کند استغفار را به:
«لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ؛
يَا عَزِيزُ يَا غَفَّارُ؛
اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَ ذُنُوبَ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ؛
فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ»
📚 مفاتیح الجنان،اعمال ماه ذي القعده
نماز مستحبی یکشنبه‌های ماه ذی قعده:
سید بن طاوس روایتی نقل کرده که ذی القعده محل اجابت دعا است در روز یکشنبه این ماه نمازی با فضیلت بسیار از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت کرده که مجملش آن است که هر که آن را بجا آورد توبه‌اش مقبول و گناهش آمرزیده شود و خصمای او در روز قیامت از او راضی شوند و با ایمان بمیرد و دینش گرفته نشود و قبرش گشاده و نورانی گردد و والدینش از او راضی گردند و مغفرت شامل حال والدین او و ذریه او گردد و توسعه رزق پیدا کند و ملک الموت با او در وقت مردن مدارا کند و به آسانی جان او بیرون شود و کیفیت آن چنان است:
در روز یکشنبه غسل کند،
و وضو بگیرد،
و چهار رکعت نماز گزارد.
(دو تا دو ركعت)
در هر رکعت
حمد(١) مرتبه
و قل هو الله (٣) مرتبه
و معوذتین (١) مرتبه
پس از نماز:
استغفار (٧٠) مرتبه
و ختم کند استغفار را به:
«لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ؛
يَا عَزِيزُ يَا غَفَّارُ؛
اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَ ذُنُوبَ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ؛
فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ»
📚 مفاتیح الجنان،اعمال ماه ذي القعده
تأملاتی در کنار درب پائین پای صحن حرم مطهر رضوی ( ۳ )
🔹شانه ای بر زلف پر شکن یار؛
خلاصه مرام و جان کلام در سلوک رحمانی و ایمانی و الهی شیعی
مجالست و همنشینی، موثرین و ساده ترین و آسان ترین راه در تربیت است؛ خواه خوب، خواه بد؛ به قول حافظ:
نخست موعظه پیر صحبت این حرف است
که از معاشر ناجنس احتراز کنید
و این مطلب تجربه ی هر کسی در زندگی شخصی خود است؛ و آن این که معمولاً هیچ کسی برای بار اول کار خوب و یا بدی را به تنهائی انجام نداده؛ یا آن را از دوستی یاد گرفته و انجام داده، و یا به همراه او، آن را انجام داده است.
و چنین است که:
در داشتن و رسیدن به یک زندگی و تربیّت و مقام و معنای متعالی، بودن با دو نفر نقش اول و اصلی را دارد: معلم خوب، و رفیق خوب.
و اولین معلم خوب و رفیق خوب، خود خدای متعال و ولیّ او می باشند. آیا در دعای مشلول نخوانده اید که: «یا رفیق و یا شفیق فکّنی من حلق المضیق و اصرف عنی کلّ همّ و غمّ و ضیق...»
و نیز فرمایش امام رضا علیه السلام را در وصف امام نشنیده اید که می فرماید:
«الْإِمَامُ: الْأَنِيسُ الرَّفِيقُ، وَ الْوَالِدُ الشَّفِيقُ، وَ الْأَخُ الشَّقِيقُ، وَ الْأُمُّ الْبَرَّةُ بِالْوَلَدِ الصَّغِيرِ، وَ مَفْزَعُ الْعِبَادِ فِي الدَّاهِيَةِ النَّآدِ »؛
امام، دوست همدم، پدر مهربان و برادر همدل و مادر نیکوکار نسبت به فرزند خردسال، و پناهگاه بندگان در کوران سختی هاست؛ (کافی۱: ۴۹۴).
و برای بهره مندی از این مجالست الهی -که هیچ بهانه ای به جز رحمت واسعه الهیه برای آن نیست- کافی است، بعد از دانستن این حقیقت، سعی در دوام توجه به این حضور، و رعایت ادب این محضر شود، که مبادا سبب آزردگی این ساحت مقدس گردد؛ که حکم «ایمان» که تکلیف همه مکلفین است، این است.
و اما قلبی شدن معرفت این همنشین ، و حضور او در قلب، بعد از اتیان به این حکم و اثبات صداقت با استقامت در آن، فعل خدای متعال است، نه غیر او. و همین است جان کلام و خلاصه مرام، در سلوک رحمانی شریعت اسلام؛ که فهم و عمل به آن برای هر مخاطب مکلفی مقدور است؛ و چنین است حکمت همگانی بودن دین الهی حضرت خاتم الانبیاء صلی الله علیه و آله:
در مقابل مولویت حق تعالی ، آنچه اقتضای شأن بنده است ، عبودیت است؛
مملوکیت و اطاعت با خضوع ؛
به بیان دیگر: تعریف احکام باطنی و ظاهری بنده و حق تعالی ، « اسلام » است؛ تسلیم و تسلم ؛ تسلیم شدن بنده به خدای متعال ، و قبول کردن او این واگذاری را ، و پس انگاه گردانیده شده بنده ، به حق تعالی ؛ « ولایت » .
وبیان کاربردی از این رابطه:
سعی در دوام توجه به حضور ولایت الهیه ، با اتیان با رغبت و تواضع به احکام الهیه، که بر ماست؛ ولی نیل به نتیجه و بهره آن، از معرفت و محبت و حقیقت و جنت الهیه، از فضل خدای متعال است.
این است معنی حدیث نورانی « المعرفة صنع الله » که حواشی و توضیحات بیشتر در این مورد ، در روایات فرموده شده است ؛
نه بسته بودن راه معرفت که حرف ناتمامان در فهم معارف الهیه است ، در حالیکه معرفت افضل فرائض و اول دین و بستر دین و نهایت دین است ؛
و نه محال بودن علی الاطلاق معرفت که ایده مکمل جریان صهیونیستی سقیفه می باشد. ؛ که ظاهرا آنرا عده ای دانسته و عده ای ندانسته ، مأمور به جریان سازی آن هستند.
اینان از جمله کسانی هستند که بنا به ادعا خود با آنان رفتار خواهد شد ؛ لذا: از نوشیدن کاسه ای پر از کوثر، که اولا کوثر معرفت ، و از دست مبارک امیر المومنین علیه السلام است ، محروم مانده و تشنگی انها مدام خواهد بود .
🔹شانه ای بر زلف پر شکن یار؛
خلاصه مرام و جان کلام در سلوک رحمانی و ایمانی و الهی شیعی
مجالست و همنشینی، موثرین و ساده ترین و آسان ترین راه در تربیت است؛ خواه خوب، خواه بد؛ به قول حافظ:
نخست موعظه پیر صحبت این حرف است
که از معاشر ناجنس احتراز کنید
و این مطلب تجربه ی هر کسی در زندگی شخصی خود است؛ و آن این که معمولاً هیچ کسی برای بار اول کار خوب و یا بدی را به تنهائی انجام نداده؛ یا آن را از دوستی یاد گرفته و انجام داده، و یا به همراه او، آن را انجام داده است.
و چنین است که:
در داشتن و رسیدن به یک زندگی و تربیّت و مقام و معنای متعالی، بودن با دو نفر نقش اول و اصلی را دارد: معلم خوب، و رفیق خوب.
و اولین معلم خوب و رفیق خوب، خود خدای متعال و ولیّ او می باشند. آیا در دعای مشلول نخوانده اید که: «یا رفیق و یا شفیق فکّنی من حلق المضیق و اصرف عنی کلّ همّ و غمّ و ضیق...»
و نیز فرمایش امام رضا علیه السلام را در وصف امام نشنیده اید که می فرماید:
«الْإِمَامُ: الْأَنِيسُ الرَّفِيقُ، وَ الْوَالِدُ الشَّفِيقُ، وَ الْأَخُ الشَّقِيقُ، وَ الْأُمُّ الْبَرَّةُ بِالْوَلَدِ الصَّغِيرِ، وَ مَفْزَعُ الْعِبَادِ فِي الدَّاهِيَةِ النَّآدِ »؛
امام، دوست همدم، پدر مهربان و برادر همدل و مادر نیکوکار نسبت به فرزند خردسال، و پناهگاه بندگان در کوران سختی هاست؛ (کافی۱: ۴۹۴).
و برای بهره مندی از این مجالست الهی -که هیچ بهانه ای به جز رحمت واسعه الهیه برای آن نیست- کافی است، بعد از دانستن این حقیقت، سعی در دوام توجه به این حضور، و رعایت ادب این محضر شود، که مبادا سبب آزردگی این ساحت مقدس گردد؛ که حکم «ایمان» که تکلیف همه مکلفین است، این است.
و اما قلبی شدن معرفت این همنشین ، و حضور او در قلب، بعد از اتیان به این حکم و اثبات صداقت با استقامت در آن، فعل خدای متعال است، نه غیر او. و همین است جان کلام و خلاصه مرام، در سلوک رحمانی شریعت اسلام؛ که فهم و عمل به آن برای هر مخاطب مکلفی مقدور است؛ و چنین است حکمت همگانی بودن دین الهی حضرت خاتم الانبیاء صلی الله علیه و آله:
در مقابل مولویت حق تعالی ، آنچه اقتضای شأن بنده است ، عبودیت است؛
مملوکیت و اطاعت با خضوع ؛
به بیان دیگر: تعریف احکام باطنی و ظاهری بنده و حق تعالی ، « اسلام » است؛ تسلیم و تسلم ؛ تسلیم شدن بنده به خدای متعال ، و قبول کردن او این واگذاری را ، و پس انگاه گردانیده شده بنده ، به حق تعالی ؛ « ولایت » .
وبیان کاربردی از این رابطه:
سعی در دوام توجه به حضور ولایت الهیه ، با اتیان با رغبت و تواضع به احکام الهیه، که بر ماست؛ ولی نیل به نتیجه و بهره آن، از معرفت و محبت و حقیقت و جنت الهیه، از فضل خدای متعال است.
این است معنی حدیث نورانی « المعرفة صنع الله » که حواشی و توضیحات بیشتر در این مورد ، در روایات فرموده شده است ؛
نه بسته بودن راه معرفت که حرف ناتمامان در فهم معارف الهیه است ، در حالیکه معرفت افضل فرائض و اول دین و بستر دین و نهایت دین است ؛
و نه محال بودن علی الاطلاق معرفت که ایده مکمل جریان صهیونیستی سقیفه می باشد. ؛ که ظاهرا آنرا عده ای دانسته و عده ای ندانسته ، مأمور به جریان سازی آن هستند.
اینان از جمله کسانی هستند که بنا به ادعا خود با آنان رفتار خواهد شد ؛ لذا: از نوشیدن کاسه ای پر از کوثر، که اولا کوثر معرفت ، و از دست مبارک امیر المومنین علیه السلام است ، محروم مانده و تشنگی انها مدام خواهد بود .
تأملاتی در کنار درب پائین پای صحن حرم مطهر رضوی ( ۴ )
🔷 سفری نورانی در ابدیت
و بعد از همه ی این حرف ها، فرموده اند که زیارت امام رضا علیه السّلام برترین زیارت هاست؛ حتّی از زیارت امام حسین علیه السّلام ، و زائرین او در قیامت ، برترین زائران می باشند ؛
و بر این امر چنین دلیل آورده اند که امام رضا علیه السّلام را به جز خواصّ از شیعیان ، زیارت نمی کنند؛ (امام جواد علیه السلام ؛ کافی٩: ٣٣٥).
یک معنای این فرمایش این است که برای کمال در تشیّع و خلوص در آن ، و از ممتازترین ها در آن شدن، باید وجود مبارک امام رضا علیه السّلام را قصد کرد و با ایشان مأنوس بود، که معنای زیارت، قصد کردن و اُنس گرفتن است ؛
پس: آن که در زندگی قصدش معرفت ان حضرت ، و یافتن حضور ایشان ، و مأنوس بودن و همدم شدن با ایشان باشد ، از ممتازترین شیعیان و مؤمنین است ؛ الحمدللّه ربّ العالمین.
🔷 سفری نورانی در ابدیت
و بعد از همه ی این حرف ها، فرموده اند که زیارت امام رضا علیه السّلام برترین زیارت هاست؛ حتّی از زیارت امام حسین علیه السّلام ، و زائرین او در قیامت ، برترین زائران می باشند ؛
و بر این امر چنین دلیل آورده اند که امام رضا علیه السّلام را به جز خواصّ از شیعیان ، زیارت نمی کنند؛ (امام جواد علیه السلام ؛ کافی٩: ٣٣٥).
یک معنای این فرمایش این است که برای کمال در تشیّع و خلوص در آن ، و از ممتازترین ها در آن شدن، باید وجود مبارک امام رضا علیه السّلام را قصد کرد و با ایشان مأنوس بود، که معنای زیارت، قصد کردن و اُنس گرفتن است ؛
پس: آن که در زندگی قصدش معرفت ان حضرت ، و یافتن حضور ایشان ، و مأنوس بودن و همدم شدن با ایشان باشد ، از ممتازترین شیعیان و مؤمنین است ؛ الحمدللّه ربّ العالمین.
تإملاتی در کنار درب پائین پای صحن حرم مطهر رضوی ( ۵ )
🔶 « ازچه بنشستید باما ؛ خاکیان تیره روز
ای چراغ عرشیان خورشید رخسار شما»
جلوه ی حقیقت الاهیّه ی اهل بیت علیهم السّلام و معرفت و محبّت آنان در دنیا و در میان مردمان از آینه ی امیرالمومنین ، و امام حسین ، و امام رضا ، و امام زمان صلوات الله علیهم اجمعین جلوه ی جانانه تری دارد ، و چنین است که جذبه ی مردمان به این حضرات ، طور خاصّی است ، و با این همه به امام رضا علیه السّلام طوری دیگر و أخص ؛ تا آنجا که شیعیان سایر بلاد حتّی عتبات عالیات –با بودن حرم ٦ امام معصوم در آن جا و نیز سرداب مطهّر– باز دلهایشان هوای زیارت مشهد الرّضا علیه السّلام را دارد.
مشهد امام رضا علیه السلام و زیارت معظم له را قدر بدانیم ، و برای یافتن طهارت و نورانیت و برکت و جنت، تمنای حق معرفت ایشان را از خودشان کرده ، و از ساحت مقدسه ایشان ، استدعای خلاصی خودمان را از زندان منیت و نفسانیت و زشتی هایمان داشته باشیم ؛ که گفت :
« رو توبه کن از خویش که یکباره گناهی».
یافتن وجود مبارک کریم و ر ئوف ایشان ( معرفت ) و رعایت ادب حضور مبارک آن حضرت( ایمان ) ، و سعی در دوام داشتن ایشان ( تقوا ) ضامن جلب رضایت الهیه جده اطهر ایشان ؛ حضرت زهرای مرضیه است ؛ البته به قول حافظ:
« ما به آن مقصد عالی نتوانیم رسید
هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند»
اکسیر زیارت ایشان آن چنان کریمانه و بی حساب عمل می کند که حتی یک بار زیارت حضرتش در همه عمر ، زائر را برای همیشه مشهدی می کند ؛ مگر چنین نبود ؟! در اطرافیان و خویشان و آشنایان ما چند نفر مشهدی بودند ، و یا هنوز عمری به دنیا دارند ، و بر سر اسمشان نسبت زیبای مشهدی هست؟ پس چرا امروزه چنین نیست ، و چرا ما این چنین نیستیم ؟! و با وجود زیارت های متعدد و مکرر ، احساس نمی کنیم که مشهدی هستیم ؟!
الّلهمَّ صَلِّ علَی ولیّک عَلیِّ بنِ موسیَ الرّضا عَددَ ما فی عِلمکَ صَلاه دائِمه بِدوامِ مُلکِکَ و سلطانِکَ؛
الّلهمَّ سَلَِّم علَی ولیِّک عَلیِّ بنِ موسیَ الرّضا عَددَ ما فی عِلمِکَ سَلاماً دائِماً بِدوامِ مَجدِکَ و عَظمتِکَ و کِبریائِکَ و الحَمدُ لله ربِّ العالَمینَ.
🔶 « ازچه بنشستید باما ؛ خاکیان تیره روز
ای چراغ عرشیان خورشید رخسار شما»
جلوه ی حقیقت الاهیّه ی اهل بیت علیهم السّلام و معرفت و محبّت آنان در دنیا و در میان مردمان از آینه ی امیرالمومنین ، و امام حسین ، و امام رضا ، و امام زمان صلوات الله علیهم اجمعین جلوه ی جانانه تری دارد ، و چنین است که جذبه ی مردمان به این حضرات ، طور خاصّی است ، و با این همه به امام رضا علیه السّلام طوری دیگر و أخص ؛ تا آنجا که شیعیان سایر بلاد حتّی عتبات عالیات –با بودن حرم ٦ امام معصوم در آن جا و نیز سرداب مطهّر– باز دلهایشان هوای زیارت مشهد الرّضا علیه السّلام را دارد.
مشهد امام رضا علیه السلام و زیارت معظم له را قدر بدانیم ، و برای یافتن طهارت و نورانیت و برکت و جنت، تمنای حق معرفت ایشان را از خودشان کرده ، و از ساحت مقدسه ایشان ، استدعای خلاصی خودمان را از زندان منیت و نفسانیت و زشتی هایمان داشته باشیم ؛ که گفت :
« رو توبه کن از خویش که یکباره گناهی».
یافتن وجود مبارک کریم و ر ئوف ایشان ( معرفت ) و رعایت ادب حضور مبارک آن حضرت( ایمان ) ، و سعی در دوام داشتن ایشان ( تقوا ) ضامن جلب رضایت الهیه جده اطهر ایشان ؛ حضرت زهرای مرضیه است ؛ البته به قول حافظ:
« ما به آن مقصد عالی نتوانیم رسید
هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند»
اکسیر زیارت ایشان آن چنان کریمانه و بی حساب عمل می کند که حتی یک بار زیارت حضرتش در همه عمر ، زائر را برای همیشه مشهدی می کند ؛ مگر چنین نبود ؟! در اطرافیان و خویشان و آشنایان ما چند نفر مشهدی بودند ، و یا هنوز عمری به دنیا دارند ، و بر سر اسمشان نسبت زیبای مشهدی هست؟ پس چرا امروزه چنین نیست ، و چرا ما این چنین نیستیم ؟! و با وجود زیارت های متعدد و مکرر ، احساس نمی کنیم که مشهدی هستیم ؟!
الّلهمَّ صَلِّ علَی ولیّک عَلیِّ بنِ موسیَ الرّضا عَددَ ما فی عِلمکَ صَلاه دائِمه بِدوامِ مُلکِکَ و سلطانِکَ؛
الّلهمَّ سَلَِّم علَی ولیِّک عَلیِّ بنِ موسیَ الرّضا عَددَ ما فی عِلمِکَ سَلاماً دائِماً بِدوامِ مَجدِکَ و عَظمتِکَ و کِبریائِکَ و الحَمدُ لله ربِّ العالَمینَ.