محققان دانشگاه تورنتو ابداع کردند

ایمپلنت تزریقی برای بیماران قلبی

یک تیم در دانشگاه تورنتو موفق به توسعه یک پچ بازسازی کننده شده‌اند که می‌تواند در داخل بدن و بدون نیاز به جراحی تهاجمی تزریق شود.

به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، یکی از چالش‌های بزرگی که پزشکان پس از آنکه بیماران دچار ناراحتی‌های قلبی می شوند با آن روبرو هستند، یافتن راه‌هایی برای درمان آسیب دائمی است که به قلب وارد شده است.

محققان پیشتر نیز دست به ایجاد سلول یا بافت‌هایی زده بودند که به بازسازی اندام‌های آسیب دیده کمک می‌کرد اما خطرات زیادی در استفاده از آنها در جراحی‌های بزرگ و در بیماران ضعیف وجود داشت.

گروه دانشگاه تورنتو به تازگی به پیشرفت‌هایی در زمینه ساخت داربست‌های پلیمری دست یافته‌اند که می‌تواند بافت‌ها و سلول‌های عضلانی انسانی را پرورش دهد، اما یافتن راهی مناسب برای قرار دادن این بافت در بدن انسان هنوز هم به صورت یک چالش بزرگ باقی مانده بود.

"پروفسور میلیکا رادیسیک" اظهار کرد: "اگر ایمپلنت نیاز به جراحی قلب باز داشته باشد، نمی‌توان به طور گسترده ای از آن استفاده کرد زیرا پس از حمله قلبی اندام ضعیف شده و اجرای چنین روش تهاجمی برای آن بسیار خطرناک است.

در نهایت پس از سه سال تحقیق، رادیسیک و همکارش "دکتر مایلز مونتگومری"، یک پچ تزریقی تولید کردند که پس از بیرون آمدن از سوزن می‌تواند همانند یک باند باز شود.

این تیم تحقیقاتی سپس این پچ را با سلولهای قلب واقعی تولید کرده و آن را به دو نمونه موش و خوک تزریق کردند. نحوه توسعه داربست سلولی مبتنی بر پلیمر بر اساس تکنیکی است که این تیم پیشتر توسعه داده است تا با گذشت زمان این پچ از بین برود و فقط بافت جدید باقی بماند.

مونتگومری اظهار کرد: "مشاهده اینکه بافت آزمایشی قلبی با موفقیت کار خود را انجام داده و تحت تاثیر فرایند تزریق قرار نگرفت، برای ما بسیار هیجان انگیز بود.

وی افزود: "سلولهای قلب بسیار حساس هستند، بنابراین اگر بتوانیم با موفقیت با آنها کار کنیم، احتمالا می‌توان در مورد سایر بافت‌ها نیز همین کار را انجام داد. "

آزمایشات بالینی انسانی برای این فناوری هنوز به پایان نرسیده و تا حدی ادامه دارد و تحقیقات بیشتری لازم است تا محققان کشف کنند که این پچ‌ها چطور می‌توانند در طولانی مدت پایدار بمانند.

اما این تیم خوشبین است که اختراع آنها می‌تواند به طور گسترده‌ای در انواع مختلف اندام‌ها، از جمله قلب و کبد به کار گرفته شود.

این پژوهش در مجله Nature Materials منتشر شده است.
https://www.instagram.com/p/BX2LVslgc3L/

@tavaanatech

یک انیمیشن جالب از رفع مشکل «انگشت خمیده» با استفاده از ایمپلنت!

#مهندسی_پزشکی #ایمپلنت
@tavaanatech

دارنده مدال پارالمپیک جهان که از پروتزهای مصنوعی استفاده می کند الهام بخش پسری است که برای اولین بار او نیز از پروتز مصنوعی استفاده می کند.

این پروتزها قابلیت این را دارند که بعد از ایمپلنت روی پا، فرد به خوبی می تواند به خوبی راه برود و حتی بدود.

#فناوری #پروتز #ایمپلنت

@tavaanatech

شرکت ریزتراشه‌های مغزی "نورالینک" که ایلان ماسک بنیانگذار آن است، با انتشار توییتی در حساب رسمی می‌گوید که تاییدیه سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) را برای انجام اولین آزمایش‌های خود بر روی انسان دریافت کرده است. نورالینک در این توییت نوشته است:

«با خوشحالی اعلام می‌کنیم که تاییدیه FDA برای انجام اولین مطالعه بالینی انسانی خود را دریافت کرده‌ایم.
این امر نتیجه کار باورنکردنی تیم نورالینک در همکاری نزدیک با FDA است و اولین قدم مهمی محسوب می‌شود که روزی به فناوری ما اجازه خواهد داد به افراد زیادی کمک کند.
روند جذب متقاضی ما برای این آزمایش بالینی هنوز آغاز نشده است و به‌زودی اطلاعات بیشتری در این مورد اعلام خواهیم کرد!»

دریافت این تاییدیه بدین معنی است که به‌زودی شاهد کاشت ریزتراشه‌های نورالینک در مغز انسان خواهیم بود و این شرکت به‌صورت رسمی می‌تواند اولین آزمایش ریزتراشه‌ی خود را روی انسان انجام دهد. نورالینک امیدوار است از ریزتراشه‌های مغزی خود برای درمان مشکلاتی مانند معلولیت و نابینایی استفاده کند و به افراد دچار برخی ناتوانی‌های خاص کمک کند از کامپیوتر و فناوری موبایل استفاده کنند.

بر اساس گزارشی که رویترز در ماه مارس به نقل از کارمندان فعلی و سابق نورالینک منتشر کرده بود، درخواست قبلی برای کسب تاییدیه آزمایش انسانی از (FDA) به دلایل ایمنی رد شده بود.

این ریزتراشه‌ها که قبلا روی میمون‌ها آزمایش شده‌ است برای انتقال و تعبیر سیگنال‌های مغز و رله این اطلاعات به دستگاه‌های دیگر طراحی شده است.
لازم به ذکر است که، نورالینک در سال‌های گذشته با شکایت یک گروه حامی حقوق حیوانات مواجه شده بود. این گروه ادعا کرده بود که نورالینک شدیداً به میمون‌های آزمایشگاهی آسیب رسانده و حداقل موجب مرگ ۱۵ میمون در طول آزمایش‌های خود شده است.

سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) هنوز در مورد این تاییدیه اظهار نظر نکرده است

#نورالینک #ایمپلنت #ایلان_ماسک

@tavaanatech

علم منتظر معجزه نمی‌ماند

ایمپلنت مغزی با کمک هوش مصنوعی امکان تکلم را با سرعتی بالاتر را به بیماران فلج برگرداند

هوش مصنوعی همچنان به پیشرفت‌های باورنکردنی در مراقبت های بهداشتی و پزشکی ادامه می‌دهد. محققان به تازگی یک ایمپلنت مغزی ایجاد کرده‌اند که افکار را به گفتار سنتز شده رمزگشایی می کند و به بیماران اجازه می‌دهد از طریق یک آواتار دیجیتالی ارتباط برقرار کنند.

این ایمپلنت برای افرادی که دچار فلج مغزی شده‌اند طراحی شده و سیگنال‌های مغز را به گفتار و حالات چهره پردازش کرده و به یک آواتار دیجیتال منتقل می‌کند.

این فناوری‌های جدیدبا تجزیه‌ و تحلیل فعالیت‌های عصبی مرتبط با حرکات صورت در حین تکلم، سخنان افراد را با نرخی بین۶۲ تا ۷۸ کلمه در دقیقه رمزگشایی می‌کند.

#هوش_مصنوعی #تکنولوژی #پزشکی #ایمپلنت_مغزی #تکنولوژی

@tavaanatech

مهندسان یک ایمپلنت مغزی طراحی کرده‌اند که پس‌از تشخیص تکانه‌های عصبی می‌تواند سیگنال‌ها را به وسایل الکترونیکی بفرستد

مهندسان به‌تازگی یک درون‌کاشت یا اصطلاحا ایمپلنت مغزی طراحی کرده‌اند که قادر است تکانه‌های عصبی را تشخیص دهد و سیگنال‌ها را به‌صورت بی‌سیم با وسایل الکترونیکی خانگی مانند رایانه مرتبط کند. به گزارش نیویورک‌پست، پژوهش جدیدی که در مجله «نیچر الکترونیکز» منتشر شده است نشان می‌دهد که دانشمندان یک گام به اختراعی نزدیک‌ شده‌اند که به افراد امکان می‌دهد دستگاه‌های هوشمند خود را کنترل کنند و از هر جایی که هستند به اینترنت وصل شوند.

یکی از دانشمندان دست‌اندرکار در این پروژه در گفت‌وگو با تک‌اکسپلور می‌گوید: «تیم ما در دانشگاه پردو طی هشت سال گذشته در زمینه ارتباطات میدان الکتریکی پیرامون بدن انسان و فناوری‌های پیشگامی مانند «ای‌کیو‌اِس-اچ‌بی‌سی» [ارتباطات الکترو-شبه‌استاتیکی بدن انسان] که اکنون در مرحله تجاری‌سازی است، کار کرده است.»

به گفته دانشمندان، این فناوری‌ها همچنین می‌توانند هم توانایی‌های انسان و هم شیوه‌های درمانی پزشکی را ارتقا دهند. دانشمندان بر این باورند که این فناوری، هنگامی که با پیشرفت‌های بعدی در انتقال بی‌سیم انرژی به عمق مغز ترکیب شود، شناخت بهتر اختلالاتی مانند بیماری پارکینسون، سندرم تورت، صرع، افسردگی، اضطراب و اختلال وسواس فکری-اجباری را ممکن می‌کند.

آن‌ها با استفاده از یک فرآیند دو مرحله‌ای به نام «ارتباط مغزی شبه‌استاتیک دو فازی» که به آرامی در مغز رخ می‌دهد، یک ایمپلنت مغزی کوچک‌تر از یک سکه ساختند که می‌توانست داده‌ها را ثبت کرده به یک جفت گوشی منتقل کند. در این ابزار جدید برخلاف تراشه‌های مغزی کنونی، نیازی نیست که هیچ ایمپلنت مغزی را به رایانه یا هر دستگاه دیگری وصل کنید.

به گفته دانشمندان، آن‌ها با انجام این کار و با استفاده از فناوری‌ جدید خود، می‌توانند اطلاعات دیجیتالی را شبیه به ارتباط سیگنال‌های الکتروکاردیوگرام بدن، از طریق بافت بدن ارسال کنند.

پیش از این نیز آزمایش‌های بسیاری برای مرتبط کردن سیگنال‌های عصبی به یک دستگاه خارجی مانند گوشی یا اصطلاحا هدفون‌ روی گوش انجام شده بود، اما این پژوهش، نخستین موردی است که ارتباط بی‌سیم با پهنای باند بالا را با ایمپلنت‌ها ممکن می‌کند.
(ایندیپندنت)

#سیگنال_مغزی #ایمپلنت_مغزی #تکنولوژی

@tavaanatech

علم منتظر معجزه نمی‌ماند

کودکان ناشنوایی که پس از ژن‌درمانی قابلیت شنوایی پیدا کردند

در ویدیویی که این روزها مورد توجه کاربران در شبکه‌های اجتماعی قرار گرفته، مادری ایمپلنت شنوایی دخترش (یی‌یی) را برمی‌دارد. او پس از اینکه دهان خود را با دست می‌پوشاند، تا یی‌یی نتواند لب‌هایش را ببیند، شروع به صحبت می‌کند. یی‌یی یکی از کودکانی است که تحت درمان ژنتیکی ناشنوایی قرار گرفته و حالا می‌تواند صداها را بدون کمک ایمپلنت شنوایی خود بشنود.

#تکنولوژی #پزشکی #ایمپلنت

@tavaanatech

در طی فرایند صحبت و گفتار، مغز ما با ارسال پیام‌های عصبی، حرکات پیچیده‌ای را در ماهیچه‌ها در دهان و گلو را طراحی می‌کند تا صدا‌سازی صورت بگیرد.

در یک پیشرفت جدید، دانشمندان توانسته‌اند مجموعه بزرگی از حسگر‌های کوچک را در فضایی به اندازه یک تمبر پستی بگنجانند تا این ترکیب پیچیده سیگنال‌های الکتریکی مغز را بتواند بخواند تا صدا‌هایی را که فرد می‌خواهد تولید کند، پیش‌بینی کنند.

«پروتز گفتار»، دریچه‌ای را به روی آینده‌ای باز می‌کند که در آن افرادی که به دلیل بیماری‌های عصبی قادر به صحبت نیستند، بتوانند از طریق فکر با هم ارتباط برقرار کنند.

گرگوری کوگان، یک عصب‌شناس از دانشگاه دوک و محقق ارشد این پژوهش می‌گوید: «بیماران زیادی هستند که از اختلالات حرکتی ناتوان‌کننده مانند ALS (اسکلروز جانبی آمیوتروفیک) یا سندرم قفل شدگی رنج می‌برند که می‌تواند توانایی صحبت کردن آن‌ها را مختل کند. اما ابزار‌های فعلی موجود برای برقراری ارتباط با آنها عموماً بسیار کند و دست و پا گیر هستند.

فناوری جدید، گفتار را با نیمی از سرعت عادی صحبت کردن، رمزگشایی می‌کند. با قرار دادن الکترود‌های بیشتری را روی یک آرایه کوچک و افزایش دقت می‌تواند تاخیر را کمتر کرد و بر میزان سرعت افزود.
برای آزمایش میزان کارایی این تراشه‌ها، آن‌ها به طور موقت دستگاه خود را در چهار بیمار بدون اختلال گفتار کاشته‌اند. این بیماران باید به دلایل دیگر جراحی مغز می‌شدند. سه نفر از آن‌ها به دلیل اختلالات حرکتی و یکی برای برداشتن یک تومور و آنها رضایت دادند که برای تحقیق این تراشه در مغزشان گذاشته شود.

بعد از کاشت تراشه، فعالیتی در قشر حرکتی مسئول گفتار مغز ثبت شد و الگوهای واج‌های مختلف باید از روی سیگنال‌ها شناسایی می‌شدند.

یک مهندس زیست پزشکی دانشگاه دوک، از یک الگوریتم یادگیری ماشینی برای ارزیابی اطلاعات ارسالی استفاده کرد تا مشخص کند فعالیت مغز چقدر می‌تواند پیشبینی‌کننده گفتار باشد.

برخی صدا‌ها با دقت ۸۴ درصد پیش‌بینی می‌شدند، اما در موقعیت‌های پیچیده‌تر، میزان دقت رمزگشایی به ۴۰ درصد کاهش می‌یافت.

این فناوری موجود به ساعت‌ها منبع داده برای بهود رمزگشایی نیاز دارد و محققان تازه در آغاز کار هستند.

این مطالعه در Nature Communications منتشر شده.
(از صفحه: 1pezeshk)

#ایمپلنت_مغزی #سیگنال_مغزی #گفتار

@tavaanatech

انیمیشن جالبی از عمل جراحی ایمپلنت دندان

#انیمیشن #جراحی #ایمپلنت

@tavaanatech