⭕️#تمدن‌سازی_و_فرهنگ‌آفرینی_قرآن(2)
🔻#قرآن_کتاب_تمدن‌ساز
🔸هیچ یک از #تمدن‌های_بزرگ_بشری از جمله یونانی، مصری، هندی، چینی، ایرانی و غربی همچون #اسلام_و_تمدن_اسلامی عمیقاً بر مدار و محور #یک_کتاب ( البته مقدس و اسمانی و وحیانی) سامان نیافته است و تا این حد به فرهنگ (های) پیوسته با تمدنش، این چنین روایت های چند گانه و چند گونه پربار، ژرف و شگرف نبخشیده است؛ بی‌آنکه اهمیت، فرآورد و دستاورد فرهنگ‌های دیگر به ویژه تمدن غربی را دست کم بگیریم که به مدد علم و فناوری‌ای که بخش مهمی از آن را از سایر تمدن‌ها و فرهنگ‌ها ( از جمله از تمدن یونانی، اسلامی و ایرانی- اسلامی) گرفته است و امروزه #تمدن_و_فرهنگ_غربی از پنج قرن پیش تاکنون گرایش عرفی و صورت دنیوی ( سکولار) یافته است، اما روایت های چند گانه پربار فرهنگ اسلامی، بیش از یک قرن نیست که بعضی گرایش‌های عرفی را، آن هم عمدتاً از فرهنگ غرب یا تحت تأثیر الگوهای فرهنگی غربی، اقتباس کرده‌اند.
🔸در یک کلمه، #فرهنگ_دینی، در جوامع شرقی اسلامی، بیشتر در عرصه #حیات_اجتماعی و فردی زنده و پویاست تا در جوامع غربی، یا شرق دور. حتی بعضی از کشورهای اسلامی قرآن کریم را رسماً در حکم قانون اساسی کشور و کشورداری خود گرفته‌اند.
🔸#قرآن_سرچشمه_فیاض_فرهنگ_آفرینی است. ما مجموعه‌ای از معارف مهم به نام #علوم_اسلامی ( عقلی و نقلی) داریم و تا آنجا که نگارنده اطلاع دارد، علوم یهودی و علوم مسیحی که قرینه علوم اسلامی در دین توحیدی دیگر باشد، به این وسعت و عمق نیست. البته دین پژوهی/ فقه ( Jurisprudence) و علم کلام در آن ادیان هم تحت تأثیر عهدین رشد و شکوفایی داشته است، اما مثلاً تاریخ و تاریخ نگاری را در نظر بگیرید. تاریخ نگاری در #جهان_اسلام از اشارات و مضامین تاریخی (نه فقط قصص، که گاه به ادبیات و هنر نزدیک تر است تا تاریخ) #قرآن درباره ادیان و انبیای سلف و نیز سیره نبوی اشارات صریح فراوان به زندگی و حتی زندگی خانوادگی و روزانه #حضرت_پیامبر(ص) غزواتی چون بدر، احد، احزاب ( خندق)، تبوک، فتح مکه، نبرد ایرانیان و رومیان، و نبرد مسلمانان با رومیان، اشاره به کار و کردار بسیاری از یاران و خویشان حضرت حتمی مرتبت- بیش از همه #حضرت_علی( ع) و سپس آل عبا= پنج تن ( در آیه تطهیر، سوره احزاب، 33) و سایر #خلفا_و_صحابه، اشاره به ظهور و سقوط امم پیشین و « تمدن‌های» گذشته، همچون قوم عاد، ثمود، سبأ، یمن، یهودیان باستان (بنی اسرائیل)، یهودیان ساکن مدینه، و بسی سخن‌ها در باب اعراب (عرب های بادیه نشین) و دوره جاهلیت و فرهنگ و سنن نیک (چون حج، جوار و ذمه) و بدعت‌های بد آن به میان آمده و احکام امضایی در بر دارد.
🔸آری، #قرآن_کریم با آنکه نه کتاب تاریخ است، نه قصص، با اشاراتی که بخشی از آنها یاد شد، و با اشارات پوشیده، معروف به اسباب النزول یا شأن نزول، منبعی بسیار مهم است برای بررسی‌های تاریخی اقوام پیشین، قوم عرب و #پیامبر_اسلام، صحابه، بسیاری از رویدادهای مهم مانند صلح حدیبیه ( که حاصل بیعت رضوان بود)، بیان رویدادهایی چون هجرت، آشتی دو قوم اوس و خزرج، یاری اهالی مدینه (=انصار) به #مسلمانان مهاجر، پیمان برادری بستن میان مسلمانان، و ده‌ها #رویداد_تاریخی_و_تاریخ_ساز دیگر.
🔸در اینجا به این نکته توجه می‌دهیم که #تاریخ_و_تاریخ‌نگاری، مگر تا حدودی #سیره_نبوی، جزو #علوم_اسلامی به معنی اخص، مانند فقه، حدیث، و کلام نیست(1) و ابتکار و پیشرفت #تاریخ_نگاری_اسلامی که البته از علوم حدیث هم بهره ور شده است، تاریخ پژوهان امروز جهان را به اعجاب آورده است؛ به ویژه آنکه حتی در #قرآن_کریم، مبانی علم فلسفه تاریخ هم آمده است.(2)
—------------------------------------------—
🔻#پی‌نوشت‌ها :
1. قرآن شناخت، مباحثی در فرهنگ آفرینی قرآن. نوشته بهاء الدین خرمشاهی، چاپ پنجم، تهران، شرح نو، 1379، صص 21-22 . "History and the Quran" by Timonthy P. Harrison in EQ
2. « تاریخ/ تاریخ نگاری». [ در یازده بخش با نویسندگان متعدد] در: دانشنامه جهان اسلام، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، 1380، ج6 ( ت- تربت جام). صص 95-185.
🔻#منبع: سایت راسخون
🆔 @behruzfakhr
https://telegram.me/tamadone_novine_islami
🔻#قرآن_کتاب_تمدن‌ساز
🔸هیچ یک از #تمدن‌های_بزرگ_بشری از جمله یونانی، مصری، هندی، چینی، ایرانی و غربی همچون #اسلام_و_تمدن_اسلامی عمیقاً بر مدار و محور #یک_کتاب ( البته مقدس و اسمانی و وحیانی) سامان نیافته است و تا این حد به فرهنگ (های) پیوسته با تمدنش، این چنین روایت های چند گانه و چند گونه پربار، ژرف و شگرف نبخشیده است؛ بی‌آنکه اهمیت، فرآورد و دستاورد فرهنگ‌های دیگر به ویژه تمدن غربی را دست کم بگیریم که به مدد علم و فناوری‌ای که بخش مهمی از آن را از سایر تمدن‌ها و فرهنگ‌ها ( از جمله از تمدن یونانی، اسلامی و ایرانی- اسلامی) گرفته است و امروزه #تمدن_و_فرهنگ_غربی از پنج قرن پیش تاکنون گرایش عرفی و صورت دنیوی ( سکولار) یافته است، اما روایت های چند گانه پربار فرهنگ اسلامی، بیش از یک قرن نیست که بعضی گرایش‌های عرفی را، آن هم عمدتاً از فرهنگ غرب یا تحت تأثیر الگوهای فرهنگی غربی، اقتباس کرده‌اند.
🔸در یک کلمه، #فرهنگ_دینی، در جوامع شرقی اسلامی، بیشتر در عرصه #حیات_اجتماعی و فردی زنده و پویاست تا در جوامع غربی، یا شرق دور. حتی بعضی از کشورهای اسلامی قرآن کریم را رسماً در حکم قانون اساسی کشور و کشورداری خود گرفته‌اند.
🔸#قرآن_سرچشمه_فیاض_فرهنگ_آفرینی است. ما مجموعه‌ای از معارف مهم به نام #علوم_اسلامی ( عقلی و نقلی) داریم و تا آنجا که نگارنده اطلاع دارد، علوم یهودی و علوم مسیحی که قرینه علوم اسلامی در دین توحیدی دیگر باشد، به این وسعت و عمق نیست. البته دین پژوهی/ فقه ( Jurisprudence) و علم کلام در آن ادیان هم تحت تأثیر عهدین رشد و شکوفایی داشته است، اما مثلاً تاریخ و تاریخ نگاری را در نظر بگیرید. تاریخ نگاری در #جهان_اسلام از اشارات و مضامین تاریخی (نه فقط قصص، که گاه به ادبیات و هنر نزدیک تر است تا تاریخ) #قرآن درباره ادیان و انبیای سلف و نیز سیره نبوی اشارات صریح فراوان به زندگی و حتی زندگی خانوادگی و روزانه #حضرت_پیامبر(ص) غزواتی چون بدر، احد، احزاب ( خندق)، تبوک، فتح مکه، نبرد ایرانیان و رومیان، و نبرد مسلمانان با رومیان، اشاره به کار و کردار بسیاری از یاران و خویشان حضرت حتمی مرتبت- بیش از همه #حضرت_علی( ع) و سپس آل عبا= پنج تن ( در آیه تطهیر، سوره احزاب، 33) و سایر #خلفا_و_صحابه، اشاره به ظهور و سقوط امم پیشین و « تمدن‌های» گذشته، همچون قوم عاد، ثمود، سبأ، یمن، یهودیان باستان (بنی اسرائیل)، یهودیان ساکن مدینه، و بسی سخن‌ها در باب اعراب (عرب های بادیه نشین) و دوره جاهلیت و فرهنگ و سنن نیک (چون حج، جوار و ذمه) و بدعت‌های بد آن به میان آمده و احکام امضایی در بر دارد.
🔸آری، #قرآن_کریم با آنکه نه کتاب تاریخ است، نه قصص، با اشاراتی که بخشی از آنها یاد شد، و با اشارات پوشیده، معروف به اسباب النزول یا شأن نزول، منبعی بسیار مهم است برای بررسی‌های تاریخی اقوام پیشین، قوم عرب و #پیامبر_اسلام، صحابه، بسیاری از رویدادهای مهم مانند صلح حدیبیه ( که حاصل بیعت رضوان بود)، بیان رویدادهایی چون هجرت، آشتی دو قوم اوس و خزرج، یاری اهالی مدینه (=انصار) به #مسلمانان مهاجر، پیمان برادری بستن میان مسلمانان، و ده‌ها #رویداد_تاریخی_و_تاریخ_ساز دیگر.
🔸در اینجا به این نکته توجه می‌دهیم که #تاریخ_و_تاریخ‌نگاری، مگر تا حدودی #سیره_نبوی، جزو #علوم_اسلامی به معنی اخص، مانند فقه، حدیث، و کلام نیست(1) و ابتکار و پیشرفت #تاریخ_نگاری_اسلامی که البته از علوم حدیث هم بهره ور شده است، تاریخ پژوهان امروز جهان را به اعجاب آورده است؛ به ویژه آنکه حتی در #قرآن_کریم، مبانی علم فلسفه تاریخ هم آمده است.(2)
—------------------------------------------—
🔻#پی‌نوشت‌ها :
1. قرآن شناخت، مباحثی در فرهنگ آفرینی قرآن. نوشته بهاء الدین خرمشاهی، چاپ پنجم، تهران، شرح نو، 1379، صص 21-22 . "History and the Quran" by Timonthy P. Harrison in EQ
2. « تاریخ/ تاریخ نگاری». [ در یازده بخش با نویسندگان متعدد] در: دانشنامه جهان اسلام، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، 1380، ج6 ( ت- تربت جام). صص 95-185.
🔻#منبع: سایت راسخون
🆔 @behruzfakhr
https://telegram.me/tamadone_novine_islami
Telegram
به‌سوی تمدن نوین اسلامی
مدیر کانال: جواد بهروزفخر
@javad_behruzfakhr
@javad_behruzfakhr
✅#پاورقی/جستارهای نظری در باب تمدن اسلامی(32)
🔻#تمدن_اسلامی
🔻#جستارهای_نظری
⭕️فصل دوم/منظومه مفاهیم و شبکه عناصر تمدنی(15)
✔️۱- دقت مفهومی به «تمدن» با پسوند «اسلامی»
🔸#هیدگر متفکررا صرفاً فیلسوف نمیداند، بلکه شاعران و هنرمندان را به تفکر نزدیک‌‌ترمی‌بیند. به‌جای فلسفه لفظ #اندیشیدن را می‌گذارد. شاعر را هم کسی نمیداند که نظم می‌سراید بلکه کسی که به #ندای_حقیقت گوش می‌دهد. حقیقت و وجودی که هیدگرازآن سخن می‌گوید، شاید عهد آدمی در عالم و وضع انسان در تاریخ باشد. عهدی که نسبتی با #حقیقت و موضعی در برابر وجود را بر ملاء می‌کند.
🔸حال پرسش اساسی این بحث ، توجه به مفهوم #تمدن_اسلامی است. در صورتی که تمدن را لفظی ترجمه شده از civilization بدانیم، بی‌شک این ترجمه و به کارگیری آن در بستر #فرهنگ_دینی اشتباه و از سر ساده انگاری خواهد بود. مفهوم (سیویلیزیشن)، لفظی است که در #پشتوانه‌های_معنایی خود، درکی از عالم و آدم و فهمی از #فلسفه_تاریخ را پنهان دارد.
🔸در این درک بنیادین، #هستی و #انسان در ابعاد کالبدی و ظاهری‌اش خلاصه می‌شوند و نسل آدمی، از جهش ژنتیکی و ظهور انسان نئاندرتال تا به امروز، یک #حرکت_تکاملی در ابعاد مادی و حیوانی بوده است. گرایش‌هایی که در میمون دیده می‌شود، در آدمی تکامل یافته و حیوانیت او، شدت گرفته است. برای همین است که #نیچه، انسان را «اَبَر حیوان» خطاب کرده است.
🔹#منبع:
متولی امامی، سیدمحمد‌حسین؛
جستارهای نظری در باب تمدن اسلامی،
قم، نشر معارف. چاپ 1394، ص 58 و 59
ا—--------------------------—ا
https://telegram.me/tamadone_novine_islami
🔻#تمدن_اسلامی
🔻#جستارهای_نظری
⭕️فصل دوم/منظومه مفاهیم و شبکه عناصر تمدنی(15)
✔️۱- دقت مفهومی به «تمدن» با پسوند «اسلامی»
🔸#هیدگر متفکررا صرفاً فیلسوف نمیداند، بلکه شاعران و هنرمندان را به تفکر نزدیک‌‌ترمی‌بیند. به‌جای فلسفه لفظ #اندیشیدن را می‌گذارد. شاعر را هم کسی نمیداند که نظم می‌سراید بلکه کسی که به #ندای_حقیقت گوش می‌دهد. حقیقت و وجودی که هیدگرازآن سخن می‌گوید، شاید عهد آدمی در عالم و وضع انسان در تاریخ باشد. عهدی که نسبتی با #حقیقت و موضعی در برابر وجود را بر ملاء می‌کند.
🔸حال پرسش اساسی این بحث ، توجه به مفهوم #تمدن_اسلامی است. در صورتی که تمدن را لفظی ترجمه شده از civilization بدانیم، بی‌شک این ترجمه و به کارگیری آن در بستر #فرهنگ_دینی اشتباه و از سر ساده انگاری خواهد بود. مفهوم (سیویلیزیشن)، لفظی است که در #پشتوانه‌های_معنایی خود، درکی از عالم و آدم و فهمی از #فلسفه_تاریخ را پنهان دارد.
🔸در این درک بنیادین، #هستی و #انسان در ابعاد کالبدی و ظاهری‌اش خلاصه می‌شوند و نسل آدمی، از جهش ژنتیکی و ظهور انسان نئاندرتال تا به امروز، یک #حرکت_تکاملی در ابعاد مادی و حیوانی بوده است. گرایش‌هایی که در میمون دیده می‌شود، در آدمی تکامل یافته و حیوانیت او، شدت گرفته است. برای همین است که #نیچه، انسان را «اَبَر حیوان» خطاب کرده است.
🔹#منبع:
متولی امامی، سیدمحمد‌حسین؛
جستارهای نظری در باب تمدن اسلامی،
قم، نشر معارف. چاپ 1394، ص 58 و 59
ا—--------------------------—ا
https://telegram.me/tamadone_novine_islami
Telegram
به‌سوی تمدن نوین اسلامی
مدیر کانال: جواد بهروزفخر
@javad_behruzfakhr
@javad_behruzfakhr