صحبتهای لیلا حاتمی در جشنواره برلین واقعا دردآور بود ، چگونه میتوان در کشوریکه روزی سلاح های شیمیایی به صدام میداد و با آن سلاح ها(مناطق عملیاتی شمال غرب والفجر ۲، روستاهای مجاور و حاج عمرانزرده، ۳۱ تیر ۱۳۶۷نساردیره، نساردیره سفلی، شاهماردیره، باباجانی، دودانو شیخ صله، ۳۱ تیر ۱۳۶۷سومار، ۱۶ مهر ۱۳۶۶مریوانبانه و روستاهای مجاورپیرانشهر،نودشه،سردشت،منطقه عملیاتی طلائیه) این مناطق ما را مورد حملات شیمیایی قرار میداد و عاجزانه از تریبون آنها استفاده کرد و پا در پازل سیاه نمائی غربی ها علیه ایران کرد. ایشان میگویند اعتراض در ایران برابر با مرگ است خوب است ایشان اشاره میکردند منظورشان کدام اعتراضات بود، مگر شده در این مملکت اغتشاشی بشود و خبر شهادت جوان بسیجی که در دفاع از امنیت کشور کشته میشود به گوش نرسد آنهم اغتشاشی که همیشه ریشه در خارج از مرزها داشته ، چرا هیچ یک از سلبریتی ها حرف از خون به ناحق ریخته شده جوانان پاک و مؤمن که تنها جرمشان حکومتی بودن و گوش به فرمان رهبر کشورشان بودن است نمیزند. اخیرا بعضی از این سلبریتی ها خیلی منم منم میکنند، میگویند سرزمین مننن! کشور من !.... خوب است بگویند اینها برای کشورشان چه کردند که ادعای وطن پرستی میکنند و از زمین و زمان شاکی اند! سرزمین من ! را آن مادر شهیدی که جوانش را در دفاع از این خاک داده و بعد بیست سال چند تکه استخوانش را تحویل گرفته باید بگوید ، سرزمین من نه شماها ، که هیچ وقت تحلیل صحیح سیاسی از اوضاع کشور نداشته و ندارید ، حقیقتا شما زن نما ها کجا و آن مادران شهدا کجا....!

#نشر #دهید
@saraer12