📝 روایت فقر: رئالیستی و علمی یا شاعرانه و احساسی؟ | #علی_اکبرشهبازی

🔸روایت شاعرانه و احساسی از «فقر» خصوصا در فرم سینمایی اش، نه تنها کمکی به درک آن و حل مسئله نمی کند، بلکه فقر را بسط و عوامل تبعیض و ناعدالتی را نیز توجیه می کند و تصویری کاریکاتوری به ما می دهد.

🔹متری و شش ونیم از جمله فيلمهای سینمای ایران است که چندبار دیده ام، روایتش از فقر اتفاقا واقعگرایانه است و قهرمان دارد، نگاهش از موضع بالا نیست، فقر را بر سر فقیر نمی کوبد و موقعیتش را هم تحقیر نمی کند.

🔹نه شاعرانگی مجید مجیدی در آواز گنجشکها، نه دوگانه های مبتذل امثال منوچهر هادی، نه موضع از بالا و تحقیر آمیز اصغر فرهادی و هومن سیدی و نه حتی نگاه شبه عدالتخواهانه و ساختاری ده نمکی از فقر و فحشا تا دارا و ندار و.. ، هیچکدام با فقیر همراه نیستند، همه در یک موضوع مشترکند و آن تحقیر فقیر است.

🔸روایت رئالیستی از فقر، ما را به درک علمی از فقر و عوامل‌ ساختاری و تاریخی آن پیش می برد و از شاعرانگی دور میکند و متری شش و نیم، قدمی مثبت در این مسیر در سینمای ایران است
@maktubaat