#کافه_کتاب
در جنگ ها برنده مفهومی ندارد، جنگ يعنی باختنِ محض ...
📙 جنگ و صلح
✍🏻 #لئو_تولستوی
🆔 @tabrizebidar
در جنگ ها برنده مفهومی ندارد، جنگ يعنی باختنِ محض ...
📙 جنگ و صلح
✍🏻 #لئو_تولستوی
🆔 @tabrizebidar
#کافه_کتاب
💢«... جهان پوچ نیست، جهان عبث نیست، جهان احمق نیست، این نظام ماشینیسم تحمیل بر انسان امروز است که «پوچی زندگی» و «پوچی انسان» را به وجود می آورد.
زیستن برای مصرف، مصرف برای زیستن...»
#علی_شریعتی
🆔 @tabrizebidar
💢«... جهان پوچ نیست، جهان عبث نیست، جهان احمق نیست، این نظام ماشینیسم تحمیل بر انسان امروز است که «پوچی زندگی» و «پوچی انسان» را به وجود می آورد.
زیستن برای مصرف، مصرف برای زیستن...»
#علی_شریعتی
🆔 @tabrizebidar
#کافه_کتاب
زندگی یعنی خستگی!
یعنی جنگی که هر روز تکرار می‌شود
و در ازای لحظات شادی‌اش که مکث‌های کوتاهی بیش نیست،
باید بهای گزافی پرداخت ...
📚 نامه به کودکی که هرگز زاده نشد
✍🏻 #اوریانا_فالاچی
🆔 @tabrizebidar
زندگی یعنی خستگی!
یعنی جنگی که هر روز تکرار می‌شود
و در ازای لحظات شادی‌اش که مکث‌های کوتاهی بیش نیست،
باید بهای گزافی پرداخت ...
📚 نامه به کودکی که هرگز زاده نشد
✍🏻 #اوریانا_فالاچی
🆔 @tabrizebidar
#کافه_کتاب
📚ای آزادی ..
ای که همه ی زندگیم از آنِ تو بوده است،
و از آنِ تو است که هرگز تسلیمِ اختناق و غضب و استبداد نبوده ام
و بند بندم اگر بگسلد، دل از تو نمی پردازم..
#دکتر_شریعتی
🆔 @tabrizebidar
📚ای آزادی ..
ای که همه ی زندگیم از آنِ تو بوده است،
و از آنِ تو است که هرگز تسلیمِ اختناق و غضب و استبداد نبوده ام
و بند بندم اگر بگسلد، دل از تو نمی پردازم..
#دکتر_شریعتی
🆔 @tabrizebidar
#کافه_کتاب
💢...چه پست‌اند آنها که فاصله‌ی میان "آنچه هست"شان، با، " آنچه باید باشد" شان، نزدیک است، و حتی در برخی،
هر دو بر هم منطبق!! حیوان و درخت است که این دو " بودن" شان یکی است ...
📚📚 #هبوط_در_کویر/ علی شریعتی
🆔 @tabrizebidar
💢...چه پست‌اند آنها که فاصله‌ی میان "آنچه هست"شان، با، " آنچه باید باشد" شان، نزدیک است، و حتی در برخی،
هر دو بر هم منطبق!! حیوان و درخت است که این دو " بودن" شان یکی است ...
📚📚 #هبوط_در_کویر/ علی شریعتی
🆔 @tabrizebidar
#کافه_کتاب
بیشعورها قابلیت شگفت انگیزی برای
دیدن تنها یک وجه از هر مساله ای را دارند.
همان وجهی که منافع آن ها را تامین می کند!
📚 #بیشعوری
✍🏻 #خاویر_کرمنت
🆔 @tabrizebidar
بیشعورها قابلیت شگفت انگیزی برای
دیدن تنها یک وجه از هر مساله ای را دارند.
همان وجهی که منافع آن ها را تامین می کند!
📚 #بیشعوری
✍🏻 #خاویر_کرمنت
🆔 @tabrizebidar
⏳#کافه_کتاب
هر اروپايی در زندگی خود به‌طور متوسط:
7 گوسفند،
24 خرگوش،
43 بوقلمون،
789 ماهی،
يک سوم يک اسب،
5 گاو،
42 خوک و
900 مرغ می خورد، و در مجموع هر اروپایی، به طور متوسط، در طول زندگی خود 1810 حيوان را می‌خورد. با چنین الگوی غذايی، باید برای سیر کردن شکم انسانها بيش از 140 ميليارد حيوان در سال کشته شوند.
در سیاره ما بیش از 800 میلیون انسان گرسنه و بیش از یک میلیارد نفر بی بهره از آب آشامیدنی سالم، وجود دارد. مقدار آب و غذایی که برای پرورش دامها مصرف می شود، می تواند دو میلیارد انسان را سیر کند اما گويی حفظ سلامت و جان دامها مهم‌تر از انسانها شده است.
✍️ #مزدا_فرمومنی
📚 زمین، زمان، انسان، ص 39
🆔 @tabrizebidar
هر اروپايی در زندگی خود به‌طور متوسط:
7 گوسفند،
24 خرگوش،
43 بوقلمون،
789 ماهی،
يک سوم يک اسب،
5 گاو،
42 خوک و
900 مرغ می خورد، و در مجموع هر اروپایی، به طور متوسط، در طول زندگی خود 1810 حيوان را می‌خورد. با چنین الگوی غذايی، باید برای سیر کردن شکم انسانها بيش از 140 ميليارد حيوان در سال کشته شوند.
در سیاره ما بیش از 800 میلیون انسان گرسنه و بیش از یک میلیارد نفر بی بهره از آب آشامیدنی سالم، وجود دارد. مقدار آب و غذایی که برای پرورش دامها مصرف می شود، می تواند دو میلیارد انسان را سیر کند اما گويی حفظ سلامت و جان دامها مهم‌تر از انسانها شده است.
✍️ #مزدا_فرمومنی
📚 زمین، زمان، انسان، ص 39
🆔 @tabrizebidar
⏳ #کافه_کتاب
چگوارا میگوید: خودت باش، اگر کسی خوشش نیامد، نیامد.
اینجا کارخانه مجسمه سازی نیست.
📙 بی سایگان
✍🏻 #فرانسواز_ساگان
🆔 @tabrizebidar
چگوارا میگوید: خودت باش، اگر کسی خوشش نیامد، نیامد.
اینجا کارخانه مجسمه سازی نیست.
📙 بی سایگان
✍🏻 #فرانسواز_ساگان
🆔 @tabrizebidar
📖 #کافه_کتاب
👁🗨 گفتاری در زیست انسان مدرن...
🗯 آدمها آسان و کودکانه امید می‌ورزند و می‌ترسند. در چشم به هم زدنی خوش حال می‌شوند و با وزیدن بادی به خود می‌لرزند، گویی چیزی مهلک را به دوش می‌کشند، وضعیتی مهلک که تمام عمر در پی گریز از آن یا به تعویق انداختن مواجهه با آن در تلاشی مذبوحانه جان می‌کَنند! آری تلاشی مذبوحانه، آرزوها و خواست‌ها و امیال و اهداف کوچک و بزرگ، زمینی و آسمانی، والا و حقیر... آدمی نام می‌نهد، دسته‌بندی می‌کند و به قضاوت می‌نشیند، به خیال خود فکر می‌کند و انتخاب می‌کند؛ به زودی کشف می‌کند، به زودی در آرامشی شکننده جا خوش می‌کند و به همان سرعت می‌هراسد و خود را در سُرنده ترین زمین‌های یخ زده در برهوتی منجمد باز می‌یابد و به آن وضعیتِ مهلکِ ممتد باز می‌گردد.
🗯 از کودکی تا کهن سالی چه لحظه‌ها و روزها و هفته‌ها و ماه‌ها و سالها که به انتظار آن چه میل می‌ورزند، به چیزی یا کسی که شوق می‌ورزند می‌نشیند... در چشم به هم زدنی عاشق می‌شود و به همان شدت و حدت نفرت می‌ورزد، این‌همه سرگشتگی ترحم برانگیز است، وقتی به آُسمان پر ستاره می‌نگرد تمام شکوه و عظمت آنچه می‌بیند را در خود کنکاش می‌کند، به خود نسبت می‌دهد و جسورانه و گستاخانه خود را مرکز عالم قرار می‌دهد، جهان بی‌کران را آیینه ای از خود می‌پندارد و در پی کشف و فتح بلندای آنچه می‌پندارد می‌کوشد، به دست می‌آورد و ملول می‌شود، از دست می‌دهد و دلتنگ می‌شود. گویی هیچ گاه قرار نیست آرام و قرار گیرد، به آنچه دارد راضی نیست، میلی سیری ناپذیر درونش می‌جوشد و تمامی برخورداری ها و طعم‌های هرچند نیمه کاره را در کامش به ناکامی می‌کشاند. خواست هایش چنان درهم پیچیده و تودرتو به هم می‌پیچند که زمان را گم می‌کند، لحظه و اکنون را برای دیروز و فردا خرج می‌کند، فردا و دیروز را برای اکنون به حسرت می‌نشیند و دست آخر در امتداد آن "مهلک متداوم" به هلاکت می‌رسد... شاید این همه از آن روست که به زعم فیلسوف قرن نوزدهم کیرکگور، به جد به "تکرار" نیاندیشیده و با آن مواجه نشده است
📚 جستاری در روانشناسی تجربی سورن کیرکگور 📝 صالح نجفی
🔍 لازم به یادآوری است انتخاب عنوان برای این متن، از سوی کانال تبریزبیدار است
🆔 @tabrizebidar
👁🗨 گفتاری در زیست انسان مدرن...
🗯 آدمها آسان و کودکانه امید می‌ورزند و می‌ترسند. در چشم به هم زدنی خوش حال می‌شوند و با وزیدن بادی به خود می‌لرزند، گویی چیزی مهلک را به دوش می‌کشند، وضعیتی مهلک که تمام عمر در پی گریز از آن یا به تعویق انداختن مواجهه با آن در تلاشی مذبوحانه جان می‌کَنند! آری تلاشی مذبوحانه، آرزوها و خواست‌ها و امیال و اهداف کوچک و بزرگ، زمینی و آسمانی، والا و حقیر... آدمی نام می‌نهد، دسته‌بندی می‌کند و به قضاوت می‌نشیند، به خیال خود فکر می‌کند و انتخاب می‌کند؛ به زودی کشف می‌کند، به زودی در آرامشی شکننده جا خوش می‌کند و به همان سرعت می‌هراسد و خود را در سُرنده ترین زمین‌های یخ زده در برهوتی منجمد باز می‌یابد و به آن وضعیتِ مهلکِ ممتد باز می‌گردد.
🗯 از کودکی تا کهن سالی چه لحظه‌ها و روزها و هفته‌ها و ماه‌ها و سالها که به انتظار آن چه میل می‌ورزند، به چیزی یا کسی که شوق می‌ورزند می‌نشیند... در چشم به هم زدنی عاشق می‌شود و به همان شدت و حدت نفرت می‌ورزد، این‌همه سرگشتگی ترحم برانگیز است، وقتی به آُسمان پر ستاره می‌نگرد تمام شکوه و عظمت آنچه می‌بیند را در خود کنکاش می‌کند، به خود نسبت می‌دهد و جسورانه و گستاخانه خود را مرکز عالم قرار می‌دهد، جهان بی‌کران را آیینه ای از خود می‌پندارد و در پی کشف و فتح بلندای آنچه می‌پندارد می‌کوشد، به دست می‌آورد و ملول می‌شود، از دست می‌دهد و دلتنگ می‌شود. گویی هیچ گاه قرار نیست آرام و قرار گیرد، به آنچه دارد راضی نیست، میلی سیری ناپذیر درونش می‌جوشد و تمامی برخورداری ها و طعم‌های هرچند نیمه کاره را در کامش به ناکامی می‌کشاند. خواست هایش چنان درهم پیچیده و تودرتو به هم می‌پیچند که زمان را گم می‌کند، لحظه و اکنون را برای دیروز و فردا خرج می‌کند، فردا و دیروز را برای اکنون به حسرت می‌نشیند و دست آخر در امتداد آن "مهلک متداوم" به هلاکت می‌رسد... شاید این همه از آن روست که به زعم فیلسوف قرن نوزدهم کیرکگور، به جد به "تکرار" نیاندیشیده و با آن مواجه نشده است
📚 جستاری در روانشناسی تجربی سورن کیرکگور 📝 صالح نجفی
🔍 لازم به یادآوری است انتخاب عنوان برای این متن، از سوی کانال تبریزبیدار است
🆔 @tabrizebidar
#کافه_کتاب 📚📖
زندگی، قبل از هرچيز زندگی‌ست؛ گل می‌خواهد، #موسيقی می‌خواهد، زيبایی می‌خواهد. #زندگی، حتی اگر يكسره جنگيدن هم باشد، خستگی دركردن می‌خواهد؛ عطر شمعدانی‌ها را بوييدن می‌خواهد. خشونت هست، قبول؛ اما خشونت، اصل كه نيست، زائده است، انگل است، مرض است. ما بايد به اصلمان برگرديم.
زخم را كه مظهر خشونت است با زخم نمی‌بندند؛ با نوار نرم و پنبه پاک می‌بندند، با محبت، با عشق...
📝 نادر ابراهیمی 📚 از کتاب: آتش بدون دود
🆔 @tabrizebidar
زندگی، قبل از هرچيز زندگی‌ست؛ گل می‌خواهد، #موسيقی می‌خواهد، زيبایی می‌خواهد. #زندگی، حتی اگر يكسره جنگيدن هم باشد، خستگی دركردن می‌خواهد؛ عطر شمعدانی‌ها را بوييدن می‌خواهد. خشونت هست، قبول؛ اما خشونت، اصل كه نيست، زائده است، انگل است، مرض است. ما بايد به اصلمان برگرديم.
زخم را كه مظهر خشونت است با زخم نمی‌بندند؛ با نوار نرم و پنبه پاک می‌بندند، با محبت، با عشق...
📝 نادر ابراهیمی 📚 از کتاب: آتش بدون دود
🆔 @tabrizebidar