💢 #منطق_اهل_سلوك
🔹برادر عزيزم! از ذائقه‌ات استفاده كن. از قلب و جان و روحت استفاده كن. از قرآن و كتاب خدا استفاده كن. بِچِش و بِخَر. خدا به تو ذائقه‌ای عطا كرده است كه می‌توانی بفهمی. می‌دانم اين كار را می‌كنيد ولی بيشتر اهميّت بدهيد. اين تمام كار است. در دعا می‌گوييم «اَللّهُمَّ نَوِّر ظاهِري بِطاعَتِكَ وَ باطِني بِمَحَبَّتِكَ وَ قَلبي بِمَعرِفَتِكَ وَ روُحي بِمُشاهَدَتِكَ وَ سِرّي بِاستِقلالِ اِتِّصالِ حَضرَتِكَ».
می‌دانم كه عمل می‌كنی و مواظب هستی كه زبانت عوضی نگويد، حرف بی‌جا نزنی. می‌گوييم خدايا ظاهر مرا به اطاعت خودت و باطنم را به محبّت خودت و قلبم را به معرفت و شناخت خودت و روحم را به مشاهده خودت منّور گردان. اميدوارم خدا آخر آن را هم نصيب كند كه سِرِّ من به حضرت تو اتصال داشته باشد.
#طوبای_محبّت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک - مجلس هشتم - صفحه 84
🆔 @tabrizebidar
🔹برادر عزيزم! از ذائقه‌ات استفاده كن. از قلب و جان و روحت استفاده كن. از قرآن و كتاب خدا استفاده كن. بِچِش و بِخَر. خدا به تو ذائقه‌ای عطا كرده است كه می‌توانی بفهمی. می‌دانم اين كار را می‌كنيد ولی بيشتر اهميّت بدهيد. اين تمام كار است. در دعا می‌گوييم «اَللّهُمَّ نَوِّر ظاهِري بِطاعَتِكَ وَ باطِني بِمَحَبَّتِكَ وَ قَلبي بِمَعرِفَتِكَ وَ روُحي بِمُشاهَدَتِكَ وَ سِرّي بِاستِقلالِ اِتِّصالِ حَضرَتِكَ».
می‌دانم كه عمل می‌كنی و مواظب هستی كه زبانت عوضی نگويد، حرف بی‌جا نزنی. می‌گوييم خدايا ظاهر مرا به اطاعت خودت و باطنم را به محبّت خودت و قلبم را به معرفت و شناخت خودت و روحم را به مشاهده خودت منّور گردان. اميدوارم خدا آخر آن را هم نصيب كند كه سِرِّ من به حضرت تو اتصال داشته باشد.
#طوبای_محبّت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک - مجلس هشتم - صفحه 84
🆔 @tabrizebidar
💢 #آينه_قلب
🔹قرآن می فرمايد هرجا مصيبتی به شما رسيد، جلوی شما را گرفت، شب تاريك بود، غصّه‌ای آمد، حوادثی پيشامد كرد، بگو «اِنّالِلّهِ وَ اِنّااِلَيهِ راجِعُونَ». از خدا آمده‌ايم و رو به خدا می رويم. اين را مربی شما می گويد؛ آن مربی كه هميشه همراه شماست. خود او می گويد :«اُولئِكَ عَلَيهِم صَلَواتٌ مِن رَبِّهِم»؛ جماعتی كه منطقشان اين‌چنين است، صلوات و رحمت خدا بر آنها باد.
به اين آيه نگاه كنيد تا در قلب شما جا باز كند؛ اصلا در قلب خودتان آن را بنويسيد. بعضی آيه‌ها را كه دوست داريد، در قلب خود بنويسيد و مرتب بخوانيد تا قلب شما شفاف شود. قلب، آينه خدانما و پيغمبرنماست. با قرآن و ذكر خدا، آينه قلب شما جلا داده می شود و عكس خوبان بيشتر پيدا می شود. اين، خاصيت آينه است؛ «انَّ اللهَ سُبحانَهُ وَ تَعالي جَعَلَ الذِّكرَ جَلاءً لِلقُلوُبِ»؛ خدا ذكر را براي جلای قلب آفريد.
#طوبای_محبّت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک - مجلس ششم - صفحه ٦٩
🆔 @tabrizebidar
🔹قرآن می فرمايد هرجا مصيبتی به شما رسيد، جلوی شما را گرفت، شب تاريك بود، غصّه‌ای آمد، حوادثی پيشامد كرد، بگو «اِنّالِلّهِ وَ اِنّااِلَيهِ راجِعُونَ». از خدا آمده‌ايم و رو به خدا می رويم. اين را مربی شما می گويد؛ آن مربی كه هميشه همراه شماست. خود او می گويد :«اُولئِكَ عَلَيهِم صَلَواتٌ مِن رَبِّهِم»؛ جماعتی كه منطقشان اين‌چنين است، صلوات و رحمت خدا بر آنها باد.
به اين آيه نگاه كنيد تا در قلب شما جا باز كند؛ اصلا در قلب خودتان آن را بنويسيد. بعضی آيه‌ها را كه دوست داريد، در قلب خود بنويسيد و مرتب بخوانيد تا قلب شما شفاف شود. قلب، آينه خدانما و پيغمبرنماست. با قرآن و ذكر خدا، آينه قلب شما جلا داده می شود و عكس خوبان بيشتر پيدا می شود. اين، خاصيت آينه است؛ «انَّ اللهَ سُبحانَهُ وَ تَعالي جَعَلَ الذِّكرَ جَلاءً لِلقُلوُبِ»؛ خدا ذكر را براي جلای قلب آفريد.
#طوبای_محبّت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک - مجلس ششم - صفحه ٦٩
🆔 @tabrizebidar
💢 #حساب_آسان
🔹وقتی حُرّ آمد محضر اباعبدالله(علیه السلام) و دو زانو نشست، خواست وارد حساب شود كه اين آقا كسی است كه آب به من داد، لشكرم را سيراب كرد و چنين و چنان كرد امّا من راه را بر او بستم و وقتی هم كه فرمود بگذار در شب تاريك بچه‌هايم را بردارم و از اين جا بروم گفتم نه من مأمورم.
نديدی وقتی حُر خواست وارد اين حساب‌ها شود، حضرت نگذاشت و فرمود :«اِرفَع رَأسَكَ يا حُرّ»؛ سرت را بلند كن ای حُرّ! سرش را بلند كرد، تمام شد. فقط جمال آقا را در مقابلش مشاهده كرد. آن را هم طاقت نداشت؛ چون اول كار بود. گفت اذن بده به جهاد بروم. حضرت فرمود: قدری بنشين! حضرت او را قدری نشاند؛ قشنگ و آرام.
خوشا به حالش! الان هم پهلوی حضرت نشسته است. اما آن‌وقت خيلی شيرين بود، تماشا داشت. همه چيزش را داد. غلام و پسرش نيز همراه او بودند. هر سه در مقابل حضرت نشسته بودند. چقدر خوب است كه انسانِ معصيت كار يك آن در مقابل آقای خودش بنشيند. تماشا دارد، آنجا ديگر بهشت است.
#طوبای_محبّت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک - مجلس هشتم - صفحه ٨٧
🆔 @tabrizebidar
🔹وقتی حُرّ آمد محضر اباعبدالله(علیه السلام) و دو زانو نشست، خواست وارد حساب شود كه اين آقا كسی است كه آب به من داد، لشكرم را سيراب كرد و چنين و چنان كرد امّا من راه را بر او بستم و وقتی هم كه فرمود بگذار در شب تاريك بچه‌هايم را بردارم و از اين جا بروم گفتم نه من مأمورم.
نديدی وقتی حُر خواست وارد اين حساب‌ها شود، حضرت نگذاشت و فرمود :«اِرفَع رَأسَكَ يا حُرّ»؛ سرت را بلند كن ای حُرّ! سرش را بلند كرد، تمام شد. فقط جمال آقا را در مقابلش مشاهده كرد. آن را هم طاقت نداشت؛ چون اول كار بود. گفت اذن بده به جهاد بروم. حضرت فرمود: قدری بنشين! حضرت او را قدری نشاند؛ قشنگ و آرام.
خوشا به حالش! الان هم پهلوی حضرت نشسته است. اما آن‌وقت خيلی شيرين بود، تماشا داشت. همه چيزش را داد. غلام و پسرش نيز همراه او بودند. هر سه در مقابل حضرت نشسته بودند. چقدر خوب است كه انسانِ معصيت كار يك آن در مقابل آقای خودش بنشيند. تماشا دارد، آنجا ديگر بهشت است.
#طوبای_محبّت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک - مجلس هشتم - صفحه ٨٧
🆔 @tabrizebidar
💢 #حساب_آسان
🔹ببين خدا چه منّت بزرگی سر مؤمنين گذارده است. مؤمنين رفتند حساب پس بدهند. می‌گويد همين‌كه شب نصف‌شب نشستی و بين خود و خدای خودت حساب كردی كافی است. ديگر حساب نداری، هيچ‌كس از تو حساب نخواهد كشيد. گفتيد خدايا، اين حسابم و اين هم خودم. می‌گويد همين كافی است.
می‌گوييم خدايا با اين آيه همه را حساب رسيدی، همه را غنی كردی، همه را راحت كردی. چه آسان حساب رسيدی! من خيال كردم حالا دقيق بررسی می‌كنی. اميدوارم هرچه بود صاف نوشته باشی. خداوند مرحمت فرمود كه خودت برو بخوان؛ كه ديگر خواندن ندارد، تمام شد. من كه می‌دانستم چه كاره‌ام. او هم كه با خبر بود. عالِم به ضمير صامتين است. فرمود برو حسابت را بخوان. وقتی آمدم بخوانم فرمود بلند شو! نگذاشت بخوانم.
#طوبای_محبّت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک - مجلس هشتم - صفحه 86
🆔 @tabrizebidar
🔹ببين خدا چه منّت بزرگی سر مؤمنين گذارده است. مؤمنين رفتند حساب پس بدهند. می‌گويد همين‌كه شب نصف‌شب نشستی و بين خود و خدای خودت حساب كردی كافی است. ديگر حساب نداری، هيچ‌كس از تو حساب نخواهد كشيد. گفتيد خدايا، اين حسابم و اين هم خودم. می‌گويد همين كافی است.
می‌گوييم خدايا با اين آيه همه را حساب رسيدی، همه را غنی كردی، همه را راحت كردی. چه آسان حساب رسيدی! من خيال كردم حالا دقيق بررسی می‌كنی. اميدوارم هرچه بود صاف نوشته باشی. خداوند مرحمت فرمود كه خودت برو بخوان؛ كه ديگر خواندن ندارد، تمام شد. من كه می‌دانستم چه كاره‌ام. او هم كه با خبر بود. عالِم به ضمير صامتين است. فرمود برو حسابت را بخوان. وقتی آمدم بخوانم فرمود بلند شو! نگذاشت بخوانم.
#طوبای_محبّت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک - مجلس هشتم - صفحه 86
🆔 @tabrizebidar
💢 #قدر_منزل
در هرآن‌كه در ياد خدا هستيم در راهيم. حيف است انسان روی آينده حساب كند؛ چون هنوز نيامده است و الان موجود نيست. گذشته هم كه گذشت و رد شد. در هر منزلی كه هستيم بايد آن را قدر بدانيم و با خدای خود خوش باشيم؛ تلخ باشد يا شيرين يا ترش؛ چون مربی ما، خدای ما، ما را تربيت می كند و می سازد.
#طوبای_محبّت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک - مجلس ششم - صفحه ٧٠
🆔 @tabrizebidar
در هرآن‌كه در ياد خدا هستيم در راهيم. حيف است انسان روی آينده حساب كند؛ چون هنوز نيامده است و الان موجود نيست. گذشته هم كه گذشت و رد شد. در هر منزلی كه هستيم بايد آن را قدر بدانيم و با خدای خود خوش باشيم؛ تلخ باشد يا شيرين يا ترش؛ چون مربی ما، خدای ما، ما را تربيت می كند و می سازد.
#طوبای_محبّت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک - مجلس ششم - صفحه ٧٠
🆔 @tabrizebidar
🔹 #راه_اهل_ايمان
🔺 انسان در برزخ گاهی غمناك است و گاهی خوشحال. به سلامتی به قيامت كه رسيدی در آنجا خوشی دائم است. دنيا غم دائم است، برزخ غم و خوشی موقت و قيامت خوشی دائم. اين راه اهل ايمان است. اهل ايمان و دوستان اهل بيت (علیهم السلام) به نظرم دنيای صِرف را نداشته باشند. آن مربوط به كفّار است كه در دنيای صرف‌اند. همه دنيا نيستی است. هستِ آن هم نيست است. اما شما كه يك شب فقيری و يك شب غنی، يك شب زندگی ات خوش است و يك شب پكری، اينها مال برزخ شماست.
#طوبای_محبّت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک - مجلس پنجم - صفحه ٦١
🆔 @tabrizebidar
🔺 انسان در برزخ گاهی غمناك است و گاهی خوشحال. به سلامتی به قيامت كه رسيدی در آنجا خوشی دائم است. دنيا غم دائم است، برزخ غم و خوشی موقت و قيامت خوشی دائم. اين راه اهل ايمان است. اهل ايمان و دوستان اهل بيت (علیهم السلام) به نظرم دنيای صِرف را نداشته باشند. آن مربوط به كفّار است كه در دنيای صرف‌اند. همه دنيا نيستی است. هستِ آن هم نيست است. اما شما كه يك شب فقيری و يك شب غنی، يك شب زندگی ات خوش است و يك شب پكری، اينها مال برزخ شماست.
#طوبای_محبّت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک - مجلس پنجم - صفحه ٦١
🆔 @tabrizebidar
🔺 #امانگاه_انسان
🔹 قلب انسان اگر باز شد خيلی بزرگ است. دل و قلب انسان‌ها مثل شكم می ماند. اگر مرتب چيز در شكم بريزی و آن را عادت بدهی باز می شود. بعضی هستند كه اگر جلوی آنها غذا بگذاری از بس می خورند تعجب می كنی كه اين چه شكم است! هر چه می دهند می گويد كم است. دنياپرست و پول‌پرست هم همين‌طور است. هرچه به او می دهند می گويد كم است.
خلاصه قلبی كه ذكر خدا می كند خيلی بزرگ است. «اَوسَعُ الاشياء» است. هرچه از محبّت و صدق و ذكر خدا می گيرد باز می گويد كم است. نماز كه می خواند می گويد كم است. استغفار هم چيزی است كه قلب را بزرگ می كند. پيغمبر خدا (صلی الله علیه و آله)، آن دريای عظمت الهی، روزی هفتاد مرتبه استغفار می كرد. اميدوارم اين عرايضی كه بنده می كنم در قلب‌هايتان خودش به شما بياموزد. هر كدام از شما دل داشته باشيد، قلب داشته باشيد، از اين سخنان بهره می بريد.
#طوبای_محبّت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک - مجلس چهارم - صفحه ٥٣
🆔 @tabrizebidar
🔹 قلب انسان اگر باز شد خيلی بزرگ است. دل و قلب انسان‌ها مثل شكم می ماند. اگر مرتب چيز در شكم بريزی و آن را عادت بدهی باز می شود. بعضی هستند كه اگر جلوی آنها غذا بگذاری از بس می خورند تعجب می كنی كه اين چه شكم است! هر چه می دهند می گويد كم است. دنياپرست و پول‌پرست هم همين‌طور است. هرچه به او می دهند می گويد كم است.
خلاصه قلبی كه ذكر خدا می كند خيلی بزرگ است. «اَوسَعُ الاشياء» است. هرچه از محبّت و صدق و ذكر خدا می گيرد باز می گويد كم است. نماز كه می خواند می گويد كم است. استغفار هم چيزی است كه قلب را بزرگ می كند. پيغمبر خدا (صلی الله علیه و آله)، آن دريای عظمت الهی، روزی هفتاد مرتبه استغفار می كرد. اميدوارم اين عرايضی كه بنده می كنم در قلب‌هايتان خودش به شما بياموزد. هر كدام از شما دل داشته باشيد، قلب داشته باشيد، از اين سخنان بهره می بريد.
#طوبای_محبّت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک - مجلس چهارم - صفحه ٥٣
🆔 @tabrizebidar
💢 #خنده_دل
🔹در اینجا رنگ و رویتان را سرخ نگه دارید.غم خودرا به مردم نشان ندهید. اگر آدم دردش را به غیر اهلش بگوید دوای آن دیر پیدا می شود. به کسی بگویید که خودش غمناک و غصه دار است.اگر غصه ای، حزنی، اندوهی، گرفتاری ای داشتی ، به هر کسی نگو؛ به اهلش بگوتا مشکل را برای تو سبک یا حل کند.اگر هم او نتوانست حل کند، خدا حل می کند؛ چون به اهلش رجوع کردی.خدا داروی آن را برایت می رساند؛ داروی شفا، یا مَنْ اِسْمُهُ دَوآءٌ وَ ذِکْرُهُ شِفآءٌ. اسم خدا دواست و شفا مال ذکر اوست. یعنی یادش کن. اسم او را بردن ذکر نیست.ذکر مال قلب است و اسم مربوط به لب.
#طوبای محبّت(مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک_مجلس نهم _ صفحه 94-95
🆔 @tabrizebidar
🔹در اینجا رنگ و رویتان را سرخ نگه دارید.غم خودرا به مردم نشان ندهید. اگر آدم دردش را به غیر اهلش بگوید دوای آن دیر پیدا می شود. به کسی بگویید که خودش غمناک و غصه دار است.اگر غصه ای، حزنی، اندوهی، گرفتاری ای داشتی ، به هر کسی نگو؛ به اهلش بگوتا مشکل را برای تو سبک یا حل کند.اگر هم او نتوانست حل کند، خدا حل می کند؛ چون به اهلش رجوع کردی.خدا داروی آن را برایت می رساند؛ داروی شفا، یا مَنْ اِسْمُهُ دَوآءٌ وَ ذِکْرُهُ شِفآءٌ. اسم خدا دواست و شفا مال ذکر اوست. یعنی یادش کن. اسم او را بردن ذکر نیست.ذکر مال قلب است و اسم مربوط به لب.
#طوبای محبّت(مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک_مجلس نهم _ صفحه 94-95
🆔 @tabrizebidar
💢 #عفو_و_غفران
🔹چگونه می شود انسان برای كسی كه اذيّتش كرده است استغفار كند و قلبش بزرگ شود؟ اين استغفار چگونه اين خاصيت را دارد؟ سِرّش اين است كه وقتی كسی انسان را اذيّت می كند انسان دلتنگ می شود. ناراحت می شود كه فلانی مرا اذيّت كرده است. قلبش تنگ می شود. وقتی برای او استغفار می كند قلبش راحت می شود، بزرگ می شود، خنك می شود. دل او باز می شود. می گفت اذيّتم كرده بود از دستش پكر بودم، دلم تنگ شده بود، ناراحت بودم؛ برای او استغفار كردم راحت شدم.
هر وقت كسی شما را اذيّت كرد و ناراحت شديد، نمی خواهد به كسی بگوييد، بلكه استغفار كنيد؛ هم برای خودتان و هم برای كسی كه شما را اذيّت كرده است. بگو بيچاره كار بدی كرده است، اگر فهم داشت نمی كرد. وقتی استغفار می كنی خداوند دوست دارد، خودت باز می شوی، اصلا قلبت باز می شود.
#طوبای_محبّت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک - مجلس چهارم - صفحه ٥١
🆔 @tabrizebidar
🔹چگونه می شود انسان برای كسی كه اذيّتش كرده است استغفار كند و قلبش بزرگ شود؟ اين استغفار چگونه اين خاصيت را دارد؟ سِرّش اين است كه وقتی كسی انسان را اذيّت می كند انسان دلتنگ می شود. ناراحت می شود كه فلانی مرا اذيّت كرده است. قلبش تنگ می شود. وقتی برای او استغفار می كند قلبش راحت می شود، بزرگ می شود، خنك می شود. دل او باز می شود. می گفت اذيّتم كرده بود از دستش پكر بودم، دلم تنگ شده بود، ناراحت بودم؛ برای او استغفار كردم راحت شدم.
هر وقت كسی شما را اذيّت كرد و ناراحت شديد، نمی خواهد به كسی بگوييد، بلكه استغفار كنيد؛ هم برای خودتان و هم برای كسی كه شما را اذيّت كرده است. بگو بيچاره كار بدی كرده است، اگر فهم داشت نمی كرد. وقتی استغفار می كنی خداوند دوست دارد، خودت باز می شوی، اصلا قلبت باز می شود.
#طوبای_محبّت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک - مجلس چهارم - صفحه ٥١
🆔 @tabrizebidar
💢 #تاثیر_زبان
🔹با اختيار باشيد. يك‌وقت نگوييد مجبوريم. لفظ «مجبورم» نداريم مگر در طاعات خدا. در آنجا عيب ندارد بگويد خدايا من بيچاره‌ام، كاری از من بر نمی آيد، نمی توانم تو را عبادت كنم. خدا اينها را دوست دارد. مالكيّت وحشت‌آور نيست، خسته‌كننده نيست. مملوك بودن انسان را بيچاره می كند. اينكه انبيا و اوليا می گويند دنيا طلب نباشيد، يعنی عبد دنيا نشويد.
خدا انسان را مالك قرار داده است. فرمود :«اَلدُّنيا وَ الاخِرَهَ هُما ضَرَّتانِ وَ هُما بِمَنزِلَهِ المَشرِقِ وَ المَغرِبِ اِن قَرُبَ مِن واحِدٍ بَعُدَ مِنَ الاخَرِ» ؛ هركس به يكی نزديك شود از ديگری دور می شود. اگر مملوك دنيا شوم مملوك آخرت نمی توانم باشم. اگر مملوك خدا و ائمه شوم مملوك دنيا نمی توانم باشم.
بايد مالك باشم. بعد فرمود :«لِكُلِّ مِنهُما بَنُونٌ»؛ براي هر كدام فرزندانی است. «فكَوُنوا مِن اَبناءِ الاخِرَهِ»؛ شما از فرزندان آخرت باشيد! چقدر شيرين و لذّت‌بخش است!
كلام اميرالمؤمنين(علیه السلام) قوّت كمر شيعيان است. كمر انسان را قرص و محكم می كند.
#طوبای_محبّت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک - مجلس دوم - صفحه ٣٩
🆔 @tabrizebidar
🔹با اختيار باشيد. يك‌وقت نگوييد مجبوريم. لفظ «مجبورم» نداريم مگر در طاعات خدا. در آنجا عيب ندارد بگويد خدايا من بيچاره‌ام، كاری از من بر نمی آيد، نمی توانم تو را عبادت كنم. خدا اينها را دوست دارد. مالكيّت وحشت‌آور نيست، خسته‌كننده نيست. مملوك بودن انسان را بيچاره می كند. اينكه انبيا و اوليا می گويند دنيا طلب نباشيد، يعنی عبد دنيا نشويد.
خدا انسان را مالك قرار داده است. فرمود :«اَلدُّنيا وَ الاخِرَهَ هُما ضَرَّتانِ وَ هُما بِمَنزِلَهِ المَشرِقِ وَ المَغرِبِ اِن قَرُبَ مِن واحِدٍ بَعُدَ مِنَ الاخَرِ» ؛ هركس به يكی نزديك شود از ديگری دور می شود. اگر مملوك دنيا شوم مملوك آخرت نمی توانم باشم. اگر مملوك خدا و ائمه شوم مملوك دنيا نمی توانم باشم.
بايد مالك باشم. بعد فرمود :«لِكُلِّ مِنهُما بَنُونٌ»؛ براي هر كدام فرزندانی است. «فكَوُنوا مِن اَبناءِ الاخِرَهِ»؛ شما از فرزندان آخرت باشيد! چقدر شيرين و لذّت‌بخش است!
كلام اميرالمؤمنين(علیه السلام) قوّت كمر شيعيان است. كمر انسان را قرص و محكم می كند.
#طوبای_محبّت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی)
کتاب یک - مجلس دوم - صفحه ٣٩
🆔 @tabrizebidar