کانال روستای طره ( دارا )

Forwarded from 🌴🌺دهستان برزرود🌺🌴

🌋

یک غار بزرگ یا معدن استخراج شده ی عظیم نقره ....

🌴دهستان برزرود🌴

در تابستان سال 1390 با حاج گل محمد در باره ی خشک شدن چشمه ها و استخراج معادن سنگ صحبت میکردیم سخن بدینجا رسید که ایشان گفتند هر کجا خاک زرد باشد حتما آنجا آب هست

و سر گذشتی را از سالهای 1325 بدین گونه نقل نمود که :

من و چند نفر دیگر از اهالی برز مثل استاد حسین گندمی ،مشهدی حسین سهی ، و .....در معدن نقره ی کروند جهت استخراج نقره کار میکردیم چون در آن زمان مهندس حسینی برزی و چند نفر از مهندسین دیگر مجوز استخراج نقره از آنجا را گرفته بودند،من و چندین نفر نزدیک به یکسال در آنجا مشغول به کار بودیم در یکی از روز ها که در چادر استراحت میکردیم مشهدی حسین سهی گفت من می روم در اطراف گشتی بزنم نا گفته نماند که مشهدی حسین شناخت دقیقی از انواع سنگ و خاک داشت و مهندسین هم نظرات او را قبول داشتند و از تجربیات او استفاده میکردند.
چند ساعتی طول کشید و مشهدی حسین بر گشت و بلافاصله گفت شما دلواپس من نشدید و نگفتید مشهدی حسین کجا رفت، من گفتم چرا... حالا بگو که کجا رفتی...؟؟؟ برات اتفاقی افتاده.....؟؟؟ و ایشان ادامه داد: بالای این تپه رفتم و نشستم و به اطراف نگاه می کردم که سوراخی در دامنه ی کوه مقابل توجه مرا بخود جلب کرد از سر کنجکاوی به آن نزدیک شدم، سوراخی بود در دل سنگ که بسختی یک نفر می توانست بصورت درازکش از آن عبور کند، و من نیز بصورت سینه خیز وارد آن شدم و.....
سه چهار متری که جلو رفتم......کمی جلو تر سوراخ کمی وسیع تر شد بطوری که میشد دولا در آن راه رفت اما خیلی تاریک بود و من ترسیدم و برگشتم..........
بعد از اینک مشهدی حسین یک چای خورد چراغ کاربیتی(وسیله ی روشنایی که چاه کن ها همراه خود داشتند) را بر داشتیم و اینبار پنج ، شش نفری بسمت آن حفره رفتیم و به همان صورتی که مشهدی حسین میگفت وارد آن شدیم ....

حدود 10 متر که جلو تر رفتیم به یک محوطه ی وسیعی رسیدیم که به اندازه ی یک اتاق وسیع بود با سقفی بسیار بلند که چهار حفره در آن وجود داشت و وقتی صحبت میکردیم صدا تووی آن میپیچید.

مشهدی حسین گفت برای اینکه گم نشویم یک نفر اینجا بماند و بقیه با چراغ وارد یکی از دخمه ها شویم ...

ما هم همان کار را انجام دادیم راهی بود طولانی و هر چه می رفتیم به جایی نمی رسیدیم خسته شده بودیم که به یک چند راهی دیگر رسیدیم ، بعد از کمی تامل و از ترس آنکه گم نشویم بر گشتیم تا به شخصی که ایستاده بود رسیدیم و وارد راهرو دیگر شدیم و پس از مدتی راه پیمایی باز به راهرو ها و دهلیز های دیگری رسیدیم و بر گشتیم. به این ترتیب تمام راهها را پیمودیم و بی نتیجه از کشف انتهای آن ها برگشتیم...

فردای آن روز آنچه را دیده بودیم برای مهندسین زمین شناسی که سر کشی کارگران را به عهده داشت باز گو کردیم و ایشان گفتند این معدن نقره بوده که استخراج شده ولی امکان دارد انتهای آن هنوز استخراج نشده باشد...
با مسافتهایی که ما در زیر کوه پیموده بودیم و محاسبات مهندسین ایشان گفتند باید از این نقطه شروع کنیم و یک تونل حفر کنیم تا به پایان آن معدن برسیم و این نقطه که مهندسین مشخص کرده کرده بود کمی بالا تر از استخر دوم یا استخر بالایی دُر بود ما کار را شروع کردیم ،دینامیت ها راآماده کرده و شروع کردیم به انفجار کوه......

بعد از چندین روز که تونل را کندیم به یک خاک زرد چسبنده بر خورد کردیم که اگر کلنگ را به آن می زدیم بسختی می توانستیم بیرون بیاوریم چند روز متوالی به کندن این خاک ادامه دادیم. یک روز که شیفت کار من تمام شده بود و در چادر استراحت می کردم مرحوم استاد حسین گندمی و یک نفر دیگر رفتند و مشغول کار شدند . یک ساعتی نگذشته بود که دیدم استاد حسین هراسان و رنگ پریده آمد دَم چادر گفتم چی شده که زود آمدید گفت همینکه کلنگ را زدم .....

قسمت بعدی بزودی

🌴دهستان برزرود 👇

https://t.me/+QySFeh28Z3RkNWRk

663 viewsدارا, 19:47