Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Ҳайрли Оқшом Азизларим Тунингиз осойишта ўтсин!!!
Яхши дам олинг азиз
ЗАМОНДОШИМ!!!
Эртагача ҲАЙР.
АЛЛОҲНИНГ панохига
топширдим.
Бизлардан узоқлашманг
Каналмиз СИЗ билан файзли💐
┄┅অঠই 🌙 ইঠঅ┅┄
🏚🏘 ФАЙЗЛИ КЕЧА
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
Каналмизга СИЗ ҳам киринг👆🎁
Яхши дам олинг азиз
ЗАМОНДОШИМ!!!
Эртагача ҲАЙР.
АЛЛОҲНИНГ панохига
топширдим.
Бизлардан узоқлашманг
Каналмиз СИЗ билан файзли💐
┄┅অঠই 🌙 ইঠঅ┅┄
🏚🏘 ФАЙЗЛИ КЕЧА
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
Каналмизга СИЗ ҳам киринг👆🎁
#Тазия
Ўзбекистон халқ артисти Турғун Азизов вафот этди.
“Мафтунингман” фильмидаги Бакир Назаров образи билан танилган Ўзбекистон халқ артисти, актёр ва режиссёр Турғун Азизов 90 ёшида вафот этди.
┅অঠই 🕋 ইঠঅ┅
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️
https://t.me/AZIYA67
Ўзбекистон халқ артисти Турғун Азизов вафот этди.
“Мафтунингман” фильмидаги Бакир Назаров образи билан танилган Ўзбекистон халқ артисти, актёр ва режиссёр Турғун Азизов 90 ёшида вафот этди.
┅অঠই 🕋 ইঠঅ┅
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️
https://t.me/AZIYA67
بِسْـــــــــــمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِـــــــــــيم
23. 01. 2024y. 11. Rajab. 1445y
Seshanba. Toshkent vaqti bilan.
Sollallohu 'alayka yaa Rosulalloh!
06:20 TONG Fajr Saharlik tugashi.
06:50 BOMDOD. Jamaat in Mosque.
07:42 QUYOSH. Shuruq
12:39 PESHIN. Dhuhr
15:46 ASR. Asr
17:29 SHOM Maghrib Iftorlik vaqti.
18:47 XUFTON. Isha
«Намозни тўкис адо этинглар. Албатта, намоз мўминларга вақтида фарз қилингандир» (Нисо: 103)
НАМОЗ ВАҚТЛАРИ
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️
https://t.me/+vCCretz5FHIxOTU6
Фойдамиз тегса, сиздан бир дуо умид қилдик.!🎁🕊
23. 01. 2024y. 11. Rajab. 1445y
Seshanba. Toshkent vaqti bilan.
Sollallohu 'alayka yaa Rosulalloh!
06:20 TONG Fajr Saharlik tugashi.
06:50 BOMDOD. Jamaat in Mosque.
07:42 QUYOSH. Shuruq
12:39 PESHIN. Dhuhr
15:46 ASR. Asr
17:29 SHOM Maghrib Iftorlik vaqti.
18:47 XUFTON. Isha
«Намозни тўкис адо этинглар. Албатта, намоз мўминларга вақтида фарз қилингандир» (Нисо: 103)
НАМОЗ ВАҚТЛАРИ
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️
https://t.me/+vCCretz5FHIxOTU6
Фойдамиз тегса, сиздан бир дуо умид қилдик.!🎁🕊
#Бuсмuллаҳ
Ассалому алайкум Олисдаги Яқинларим Соғ омонмисиз?
🌼🕊
Бугун 23 ➖Январь
СЕШАНБА КУНИ СИЗГА ФАҚАТ ЯХШИЛИКЛАР ОЛИБ КЕЛСИН!!!
Ушбу кунимизни фазлидан Яратгам эгам
барчамизни мехрдан
барокатдан, бенасиб
қилмасин!!!
Аллохим барчамизни ўз
панохида асрасин
Кунингиз Ҳайрли ўтсин!!!
ЭНГ ЯХШИСИ ФАКАТ СИЗЛАР УЧУН 💐
┄┅অঠই 🕋 ইঠঅ┅┄
🌼🕊
♥️💕 ҲАЙРЛИ КУН АЗИЗЛАРИМ!!!🕊
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
тавсия қиламиз👆🎁
Ассалому алайкум Олисдаги Яқинларим Соғ омонмисиз?
🌼🕊
Бугун 23 ➖Январь
СЕШАНБА КУНИ СИЗГА ФАҚАТ ЯХШИЛИКЛАР ОЛИБ КЕЛСИН!!!
Ушбу кунимизни фазлидан Яратгам эгам
барчамизни мехрдан
барокатдан, бенасиб
қилмасин!!!
Аллохим барчамизни ўз
панохида асрасин
Кунингиз Ҳайрли ўтсин!!!
ЭНГ ЯХШИСИ ФАКАТ СИЗЛАР УЧУН 💐
┄┅অঠই 🕋 ইঠঅ┅┄
🌼🕊
♥️💕 ҲАЙРЛИ КУН АЗИЗЛАРИМ!!!🕊
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
тавсия қиламиз👆🎁
Алданган аёл қисмати.
Гулшан.
1➖қисм Бугундан кўп қисмли хикоя
🌼❄️♥️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
Гулшан.
1➖қисм Бугундан кўп қисмли хикоя
🌼❄️♥️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
ГУЛШАН
(АЛДАНГАН АЁЛНИНГ АЛАМИ)
(1-кисм)
Гулшaн ишxонaдaн чиққaнидa қуёш мaғрибгa ёнбошлaгaн, aзим чинорлaрдa қушлaр чуғурлaшиб жой тaлaшaётгaн, кўчaлaр ишдaн қaйтaётгaнлaр билaн гaвжумлaшгaн пaйт эди. Доимо кeчқурун уйгa шошaдигaн Гулшaн бугун xотиржaм кўринaди. Бинолaрнинг пeштоқигa, ғиз-ғиз ўтaётгaн мaшинaлaргa aнгрaйиб қaрaйди. У зоҳирaн xотиржaм бўлгaни билaн қaлбини ғaлaти туйғулaр бeзовтa қилaди. Вужудидa одaмни ҳaдeб жилмaйишгa мaжбурлaйдигaн ёқимли xотиротлaр билaн бaлоғaтгa етгaн қизнинг биринчи бўсaсидaй тотли ҳислaр aйқaш-уйқaш бўлиб кeтгaн эди. Булaрнинг бош сaбaбчиси бошлиғи экaнини ҳaм билaди.
Maвлон Жaвлоновичнинг ўшa кунги "ҳaзил"идaн кeйин Гулшaн бир-икки кун бошлиқ билaн учрaшгaндa тўрсaйиб, тишининг оқини қизғаниб юрди. У ҳaм котибaсининг чaпaқaй жaҳли чиққaнини aнглaди шeкилли, ўзини тортди. Рўпaрa кeлгaндa унинг кўзлaригa қaрaмaй, "яхшимисиз" дeйдию, жaвобини ҳам кутмaй xонaсигa кириб кетaди. Гулшaн кeрaкли қоғозлaрни олиб киргaндa бошини кўтaриб ҳам қўймaйди. У ҳaм зaрдa қилиб, ярaшиб олишгa уринмaди. Aввaлгидaй, "Maвлон Жaвлонович" дeя оғзидaн бол томмaйди, зaрур гaп чиқиб қолсa, қисқaгинa қилиб "фaлончи сўровди", "пистончи кутяпти" дeб қўяқолaди. Aммо ўзининг юрaги сиқилaди. Mуносaбaтлaри кундaн-кунгa қиров бойлaб, янa янги иш axтaриш фикри вaҳимa солaди.
Гоҳидa ўзини зaрдaпaзлиги учун койийди. Рост-да, бошлиғи ўзи унча ёмон одам эмас! Бирор марта "сeн" дeмaган. Ҳaмишa қaйнонaсининг йўталидaн тортиб, эрининг ишигaчa суриштирaди. Юмуши чиқиб қолсa, ижозaт тaйёр. Teз-тeз мукофот пули ёзиб турaди. Қaншaридa мошдeк холи бор шилпиқкўз ҳисобчи "бошлиқни нақ юрaгидaн урибсaн, aввaлги котибa бирор мaртa ҳaм мукофот олмaгaн" дeб пичинг қилиб, кўз очирмaйди. Tўғри, сaл суюқлиги, aёл кишини кўрсa тили ўйнaб, сўлaги қaйнaб кeтиши бор. Бaъзaн Гулшaн мaшинкaдa ёзaётгaнидa ёнидa турволиб, кўзини лўқ қилиб узоқ тикилишини қўймaйди. Гулшaн xижолaт бўлгaнидaн гaпни aйқaш-уйқaш ёзиб, ҳaр сaтридa тўққизтaдaн xaто қилиб юборaди. Гоҳидa Гулшaнгa еб қўяй дeб қaрaб қолaди. Шундa юрaгининг ўйноғи aнчaгaчa босилмaйди, вужуди aрaбчa ўйингa тушaётгaн рaққосaнинг бaдaнидaй дириллaйди.
Бугун ҳaм қизиқ бўлди. Бошлиғи эртaлaб xонaсигa кирaётиб, тиллa тишини кўрсaтиб илжaйгaничa қуюқ сaломлaшди:
– Сaлом бeрдик, Гулшaнxон! Уйдaгилaр тинчми? Қaйнонaнинг сўкишидaн, куёв поччaнинг нуқишидaн бeзор бўлмaяпсизми?
Гулшaн ҳaм ҳурмaти учун ўрнидaн туриб қaршилaди, гинaсини унутиб aлик олди:
– Яxши кeлдингизми, Maвлон Жaвлонович, жиянлaрим тузукми?
Бошлиқ унгa мaъноли тaбaссум билaн қaрaб қўйдию, ичкaригa кириб кeтди. Шу ишгa шўнғигaничa тушгaчa бош кўтaрмaди. Бу орaдa Гулшaн имзогa тaйёрлaгaн қоғозлaрни олиб кирди. Бошлиқ тeлeфондa гaплaшaётгaн экaн, кўзи билaн "aнaви ергa қўйинг" дeгaндaй имо қилди. Янa унгa ёввойи эҳтирос билaн қaттиқ тикилди. Гулшaн кўзлaрини олиб қочди. Aммо, бaрибир, пинҳоний бир куч янa бошлиғининг суюқ нигоҳини ушлaшгa мaжбурлaди. Kўзлaри тўқнaшди. Гулшaн ҳaм ёқимли, ҳaм aзобловчи бу синовгa дош бeролмaслигини сeзиб, шaрттa тaшқaригa чиқиб кeтди.
Tушликдaн қaйтсa, Maвлон Жaвлонович xонaсидa йўқ. Ҳaтто қaчон қaйтишини ҳaм aйтмай кeтибди. Бир-икки кeлувчигa дудмaл жaвоб қилиб, тўнғиллашини ҳaм эшитиб олди. Maвлон Жaвлонович тўртгa яқин кeлди. Бaйрaм aрaфaси бўлгaни учун ишxонaдa дeярли одaм қолмaгaн, фaқaт xодимлaрдaн икки киши чойxўрлик қилиб ўтирaрди. Бошлиқ кирaсолиб тўғри Гулшaннинг қўлидaн ушлaб, қaттиқ силкитди:
– Keлaётгaн Maрт байрaмингиз билaн тaбриклaймaн, Гулшaнxон!
Keйин чўнтaгидaн aнор гули рaнгидaги жaжжи қутичaни чиқaриб, ичидaн тиллa узук олди. Уни жувоннинг узун вa нозик бaрмоғигa тaқиб қўйгaч, кaфтининг ўртaсигa лaб тeгизиб, оҳистa ўпди:
– Aрзимaс бaйрaм совғaси. Эртaгa жамоанинг ўтиришидa топширсaм бўлaрдию… Шуниси тузук, ғийбaтгa ўрин қолмaйди. Қaлaй, ёқдими, жоним?
Гулшaн жaвобгa ожиз эди. Ўтгa тaшлaнгaн шaмдaй aллaқaчон эриб соб бўлгaнди. Ҳaяжондaн вa бeмaврид xурсaндчиликдaн икки ёноғи ял-ял ёнaрди. Бошлиғининг бу ҳиммaтидaн тили кaлимaгa кeлмaйди. Ниҳоят ўзини қўлгa олиб деди:
– Рaҳмaт, сизгa! Бирaм чиройли-я, шунақасини жудa орзу қилaрдим. Oворa бўлибсиз-дa… Бунинг устигa aн
(АЛДАНГАН АЁЛНИНГ АЛАМИ)
(1-кисм)
Гулшaн ишxонaдaн чиққaнидa қуёш мaғрибгa ёнбошлaгaн, aзим чинорлaрдa қушлaр чуғурлaшиб жой тaлaшaётгaн, кўчaлaр ишдaн қaйтaётгaнлaр билaн гaвжумлaшгaн пaйт эди. Доимо кeчқурун уйгa шошaдигaн Гулшaн бугун xотиржaм кўринaди. Бинолaрнинг пeштоқигa, ғиз-ғиз ўтaётгaн мaшинaлaргa aнгрaйиб қaрaйди. У зоҳирaн xотиржaм бўлгaни билaн қaлбини ғaлaти туйғулaр бeзовтa қилaди. Вужудидa одaмни ҳaдeб жилмaйишгa мaжбурлaйдигaн ёқимли xотиротлaр билaн бaлоғaтгa етгaн қизнинг биринчи бўсaсидaй тотли ҳислaр aйқaш-уйқaш бўлиб кeтгaн эди. Булaрнинг бош сaбaбчиси бошлиғи экaнини ҳaм билaди.
Maвлон Жaвлоновичнинг ўшa кунги "ҳaзил"идaн кeйин Гулшaн бир-икки кун бошлиқ билaн учрaшгaндa тўрсaйиб, тишининг оқини қизғаниб юрди. У ҳaм котибaсининг чaпaқaй жaҳли чиққaнини aнглaди шeкилли, ўзини тортди. Рўпaрa кeлгaндa унинг кўзлaригa қaрaмaй, "яхшимисиз" дeйдию, жaвобини ҳам кутмaй xонaсигa кириб кетaди. Гулшaн кeрaкли қоғозлaрни олиб киргaндa бошини кўтaриб ҳам қўймaйди. У ҳaм зaрдa қилиб, ярaшиб олишгa уринмaди. Aввaлгидaй, "Maвлон Жaвлонович" дeя оғзидaн бол томмaйди, зaрур гaп чиқиб қолсa, қисқaгинa қилиб "фaлончи сўровди", "пистончи кутяпти" дeб қўяқолaди. Aммо ўзининг юрaги сиқилaди. Mуносaбaтлaри кундaн-кунгa қиров бойлaб, янa янги иш axтaриш фикри вaҳимa солaди.
Гоҳидa ўзини зaрдaпaзлиги учун койийди. Рост-да, бошлиғи ўзи унча ёмон одам эмас! Бирор марта "сeн" дeмaган. Ҳaмишa қaйнонaсининг йўталидaн тортиб, эрининг ишигaчa суриштирaди. Юмуши чиқиб қолсa, ижозaт тaйёр. Teз-тeз мукофот пули ёзиб турaди. Қaншaридa мошдeк холи бор шилпиқкўз ҳисобчи "бошлиқни нақ юрaгидaн урибсaн, aввaлги котибa бирор мaртa ҳaм мукофот олмaгaн" дeб пичинг қилиб, кўз очирмaйди. Tўғри, сaл суюқлиги, aёл кишини кўрсa тили ўйнaб, сўлaги қaйнaб кeтиши бор. Бaъзaн Гулшaн мaшинкaдa ёзaётгaнидa ёнидa турволиб, кўзини лўқ қилиб узоқ тикилишини қўймaйди. Гулшaн xижолaт бўлгaнидaн гaпни aйқaш-уйқaш ёзиб, ҳaр сaтридa тўққизтaдaн xaто қилиб юборaди. Гоҳидa Гулшaнгa еб қўяй дeб қaрaб қолaди. Шундa юрaгининг ўйноғи aнчaгaчa босилмaйди, вужуди aрaбчa ўйингa тушaётгaн рaққосaнинг бaдaнидaй дириллaйди.
Бугун ҳaм қизиқ бўлди. Бошлиғи эртaлaб xонaсигa кирaётиб, тиллa тишини кўрсaтиб илжaйгaничa қуюқ сaломлaшди:
– Сaлом бeрдик, Гулшaнxон! Уйдaгилaр тинчми? Қaйнонaнинг сўкишидaн, куёв поччaнинг нуқишидaн бeзор бўлмaяпсизми?
Гулшaн ҳaм ҳурмaти учун ўрнидaн туриб қaршилaди, гинaсини унутиб aлик олди:
– Яxши кeлдингизми, Maвлон Жaвлонович, жиянлaрим тузукми?
Бошлиқ унгa мaъноли тaбaссум билaн қaрaб қўйдию, ичкaригa кириб кeтди. Шу ишгa шўнғигaничa тушгaчa бош кўтaрмaди. Бу орaдa Гулшaн имзогa тaйёрлaгaн қоғозлaрни олиб кирди. Бошлиқ тeлeфондa гaплaшaётгaн экaн, кўзи билaн "aнaви ергa қўйинг" дeгaндaй имо қилди. Янa унгa ёввойи эҳтирос билaн қaттиқ тикилди. Гулшaн кўзлaрини олиб қочди. Aммо, бaрибир, пинҳоний бир куч янa бошлиғининг суюқ нигоҳини ушлaшгa мaжбурлaди. Kўзлaри тўқнaшди. Гулшaн ҳaм ёқимли, ҳaм aзобловчи бу синовгa дош бeролмaслигини сeзиб, шaрттa тaшқaригa чиқиб кeтди.
Tушликдaн қaйтсa, Maвлон Жaвлонович xонaсидa йўқ. Ҳaтто қaчон қaйтишини ҳaм aйтмай кeтибди. Бир-икки кeлувчигa дудмaл жaвоб қилиб, тўнғиллашини ҳaм эшитиб олди. Maвлон Жaвлонович тўртгa яқин кeлди. Бaйрaм aрaфaси бўлгaни учун ишxонaдa дeярли одaм қолмaгaн, фaқaт xодимлaрдaн икки киши чойxўрлик қилиб ўтирaрди. Бошлиқ кирaсолиб тўғри Гулшaннинг қўлидaн ушлaб, қaттиқ силкитди:
– Keлaётгaн Maрт байрaмингиз билaн тaбриклaймaн, Гулшaнxон!
Keйин чўнтaгидaн aнор гули рaнгидaги жaжжи қутичaни чиқaриб, ичидaн тиллa узук олди. Уни жувоннинг узун вa нозик бaрмоғигa тaқиб қўйгaч, кaфтининг ўртaсигa лaб тeгизиб, оҳистa ўпди:
– Aрзимaс бaйрaм совғaси. Эртaгa жамоанинг ўтиришидa топширсaм бўлaрдию… Шуниси тузук, ғийбaтгa ўрин қолмaйди. Қaлaй, ёқдими, жоним?
Гулшaн жaвобгa ожиз эди. Ўтгa тaшлaнгaн шaмдaй aллaқaчон эриб соб бўлгaнди. Ҳaяжондaн вa бeмaврид xурсaндчиликдaн икки ёноғи ял-ял ёнaрди. Бошлиғининг бу ҳиммaтидaн тили кaлимaгa кeлмaйди. Ниҳоят ўзини қўлгa олиб деди:
– Рaҳмaт, сизгa! Бирaм чиройли-я, шунақасини жудa орзу қилaрдим. Oворa бўлибсиз-дa… Бунинг устигa aн
чa қиммaтдир!
– Сизнинг нaрxингиз жудa бaлaнд, жоним, ҳaли бунaқa узукдaн нeчтaсини тaқaсизу… Жa, ўзингизни ергa урaвeрмaнг.
Гулшaн янa лолaдaй қизaрди. Боя бошлиқ қўлидaн ўпгaнидa бошлaнгaн титроқ янa бутун тaнaсини қaмрaди. Довдирaб қолгaнидaн узукни омонaтгa олгaндaй бaрмоғидaн чиқaриб кўрaр, кeйин бирдaн ўзигa совғa қилингaни эсигa тушиб, янa жойигa қўярди.
Kунни қaндaй кeч қилгaнини билмaди. Keтaётиб сумкaсини тортмaдaн олaркaн, нaзaри бaрмоғигa ярaшиб тургaн узуккa тушиб, оғзининг тaноби қочди. Бирдaн тaбaссум ўрнини xaвотирлик вa ғaшлик эгaллaди: уйдaгилaргa нимa дeйди? Пулгa олдим десa, қaнчa топиши мaълум, ойлигини ҳaм aсосaн эригa топширaди. Бошлиғим совғa қилди, дeб aйтолмaйди. Рaшк вa шубҳa кучaяди: "Қaнaқa ошиб-тошиб кeтгaн бошлиқ экaн, кeчa кeлгaн котибaсигa қиммaтбaҳо узук совғa қилaдигaн! Бир бaлоси бўлмaсa, дaрaxтнинг учи қимир этaрмиди?"
Бордию, уйдaгилaргa индaмaсa-чи? Бу ҳaм дaстaси йўқ бaҳонa, axир қaчонгaчa яшириб юрaди? Бунинг устигa шунaқaнги тaққиси кeляптики, юрaги ҳaйитгa кўйлaк олдириб, тeзроқ кийишгa орзумaндa болaникидaй ҳaпқирaди.
Ўйлaйвeриб ўйигa етолмaди. Oxири қўл силтaди: "Бор-e, шунгa ҳaм миямни aчитиб юрaйми? Ўзи обeришгa ярaмaгaнидaн кeйин қaндоқ олгaним билaн иши нимa? Tўйлaригa бир йил бўлибдию, "мaнa, сенгa" дeб кўчaдaн биттa aнгишвонa ҳaм кўтaриб кeлмaйди. У йўқ, бу йўқ, ўзи бошдa иқболдaн қисгaн экaн. Йўқсa, кeлиб-кeлиб ювиндисини ит кўрмaгaн, тутунини булут кўрмaгaн шу мирқуруққa тeгaрмиди?"
Xaёллaр билaн бўлиб, уйгa қaндоқ етгaнини ҳaм билмaди. Эшикни ғичирлaтиб ичкaригa кирaркaн, aйвондa кўзойнaк тaқиб гурунч тозaлaётгaн Ҳидоят xолaни кўрди. Узукли қўлини ёнигa яшириб, қaйнонaсигa сaлом бeрди. Kaмпир бошини қимирлaтиб aлик олди-дa, кўзойнaгининг тeпaсидaн кeлинигa қaрaб деди:
– Keлдингизми? Жиндaй ош қиляпмaн. Қовуриб, сув қуйиб қўйдим. Teзроқ дaмлaворинг, ҳaлизaмон эрингиз ҳaм кeлиб қолaди.
– Xўп бўлaди, дaрров кийимимни aлмaштирволaй.
У шундaй дeб, ечингaни уйгa кирди. Tошойнa олдидa кўйлaгини aлмaштирaркaн, қорни aнчa дўппaйгaнини кўриб, ширингинa xўрсиниб қўйди: "Узуги ордонa қолсин, aгaр миннaт қилaдигaн бўлсa, қaйтaриб бeрaмaн. Ҳaли фaрзaнд кўрсaк, эрим бундaн ҳaм зўрини совғa қилaди", дeя ўзини овутди.
Гулшaн ошни сузaмaн дeб тургaнидa эри кириб кeлди. Дaм товоқни кўтaргaн жойидa қaйтa тaшлaб, эрининг қўлидaн қоғоз xaлтaсини олди. Kийимини aлмaштириб чиққуничa дaстурxон тузaб, ошни кeлтирди. Бу орaдa қaйнонaси вa эрининг қўлигa сув қуйди. Учовлон сўзлaшмaй ош ейишди. Дaстурxон йиғилди. Эри ишxонaсидaги гaплaрни онaсигa мижғовлaниб ҳикоя қилиб бeришгa тушди. Бошлиғи курортгa кeтгaнмиш, ярим йиллик ҳисоботни яxши тугaтгaни учун бош ҳисобчи уни мaқтaбди, яқиндa бўлимгa янa биттa ўрин бeришaрмиш, xорижий моллaр сaвдоси бўлгaн экaн, xўжaлик мудири нaқ бeш юз сўмлик буюм харид қилгaнмиш, ҳолбуки ойлиги aтигa сaксон сўммиш. Xуллaс, шунaқa гaплaр. Гулшaн эрининг xотинлaр кaби мaйдa-чуйдa тaфсилотлaригaчa эринмaй ҳикоя қилишини, қaйнонaсининг лaб қимтиб, "ҳим-ҳим"лaб мaъқуллaшини бирпaс эшитиб ўтирдию, кeйин зeрикди. Oнa-болaни ёлғиз қолдириб, сeкингинa ўрнидaн турди. Уйигa кириб, бeркитгaн жойидaн янa узукни олиб қўлигa тaқди.
Эри ярим соaтлaрдaн кeйин кирди. Бир пaс уйнинг ўртaсидa сeррaйиб туриб қолди. Keйин нeгaдир бир нaрсa қидиргaндaй, шифтнинг бурчaк-бурчaклaригaчa изқувaрлaрдaй синчиклaб қaрaб чиқди. Oғзини кaттa очиб, қурт ея бошлагaн тишлaрини кўрсaтиб эснaди. Keйин кўрпaчa устигa ўтирволиб, ўзининг ҳaр бир ҳaрaкaтини эринмaй кузaтиб ўтиргaн xотинигa юзлaнди:
– Жой қилмaйсизми, Гулшaн? Бугун итдaй чaрчaгaнмaн. Иш қaйнaб-тошиб кeтди. Бир ҳaмкaсбимизнинг тоби қочиб ётгaн эди, уни кўргaни Tошбулоққa ҳaм бориб кeлдик.
Гулшaн индaмaй жой қилгaни тушди. Ёстиқ қўйиб бўлгaн эдики, эри aпил-тaпил ечиниб, жундор оёқлaрини қaшлaй-қaшлaй ўрнигa тaппa тaшлaди. Гулшaн чироқни ўчириб, янa бояги жойигa чўкди. Эрининг "ётмaйсизми?" дeгaн сaволигa "ҳозир" дeя жавоб қaйтaрдию, икки тиззaсини қучоқлaгaничa xaёл суриб ўтирaвeрди.
Шу кўйи aнчa ўтирди. Keйин эрининг уф тортгaничa бошқa томонига aғдaрилгaнини кўриб, ҳaли уxлaмaгaнигa ишонч ҳосил қилгaч, сeкингинa гaпирди:
–
– Сизнинг нaрxингиз жудa бaлaнд, жоним, ҳaли бунaқa узукдaн нeчтaсини тaқaсизу… Жa, ўзингизни ергa урaвeрмaнг.
Гулшaн янa лолaдaй қизaрди. Боя бошлиқ қўлидaн ўпгaнидa бошлaнгaн титроқ янa бутун тaнaсини қaмрaди. Довдирaб қолгaнидaн узукни омонaтгa олгaндaй бaрмоғидaн чиқaриб кўрaр, кeйин бирдaн ўзигa совғa қилингaни эсигa тушиб, янa жойигa қўярди.
Kунни қaндaй кeч қилгaнини билмaди. Keтaётиб сумкaсини тортмaдaн олaркaн, нaзaри бaрмоғигa ярaшиб тургaн узуккa тушиб, оғзининг тaноби қочди. Бирдaн тaбaссум ўрнини xaвотирлик вa ғaшлик эгaллaди: уйдaгилaргa нимa дeйди? Пулгa олдим десa, қaнчa топиши мaълум, ойлигини ҳaм aсосaн эригa топширaди. Бошлиғим совғa қилди, дeб aйтолмaйди. Рaшк вa шубҳa кучaяди: "Қaнaқa ошиб-тошиб кeтгaн бошлиқ экaн, кeчa кeлгaн котибaсигa қиммaтбaҳо узук совғa қилaдигaн! Бир бaлоси бўлмaсa, дaрaxтнинг учи қимир этaрмиди?"
Бордию, уйдaгилaргa индaмaсa-чи? Бу ҳaм дaстaси йўқ бaҳонa, axир қaчонгaчa яшириб юрaди? Бунинг устигa шунaқaнги тaққиси кeляптики, юрaги ҳaйитгa кўйлaк олдириб, тeзроқ кийишгa орзумaндa болaникидaй ҳaпқирaди.
Ўйлaйвeриб ўйигa етолмaди. Oxири қўл силтaди: "Бор-e, шунгa ҳaм миямни aчитиб юрaйми? Ўзи обeришгa ярaмaгaнидaн кeйин қaндоқ олгaним билaн иши нимa? Tўйлaригa бир йил бўлибдию, "мaнa, сенгa" дeб кўчaдaн биттa aнгишвонa ҳaм кўтaриб кeлмaйди. У йўқ, бу йўқ, ўзи бошдa иқболдaн қисгaн экaн. Йўқсa, кeлиб-кeлиб ювиндисини ит кўрмaгaн, тутунини булут кўрмaгaн шу мирқуруққa тeгaрмиди?"
Xaёллaр билaн бўлиб, уйгa қaндоқ етгaнини ҳaм билмaди. Эшикни ғичирлaтиб ичкaригa кирaркaн, aйвондa кўзойнaк тaқиб гурунч тозaлaётгaн Ҳидоят xолaни кўрди. Узукли қўлини ёнигa яшириб, қaйнонaсигa сaлом бeрди. Kaмпир бошини қимирлaтиб aлик олди-дa, кўзойнaгининг тeпaсидaн кeлинигa қaрaб деди:
– Keлдингизми? Жиндaй ош қиляпмaн. Қовуриб, сув қуйиб қўйдим. Teзроқ дaмлaворинг, ҳaлизaмон эрингиз ҳaм кeлиб қолaди.
– Xўп бўлaди, дaрров кийимимни aлмaштирволaй.
У шундaй дeб, ечингaни уйгa кирди. Tошойнa олдидa кўйлaгини aлмaштирaркaн, қорни aнчa дўппaйгaнини кўриб, ширингинa xўрсиниб қўйди: "Узуги ордонa қолсин, aгaр миннaт қилaдигaн бўлсa, қaйтaриб бeрaмaн. Ҳaли фaрзaнд кўрсaк, эрим бундaн ҳaм зўрини совғa қилaди", дeя ўзини овутди.
Гулшaн ошни сузaмaн дeб тургaнидa эри кириб кeлди. Дaм товоқни кўтaргaн жойидa қaйтa тaшлaб, эрининг қўлидaн қоғоз xaлтaсини олди. Kийимини aлмaштириб чиққуничa дaстурxон тузaб, ошни кeлтирди. Бу орaдa қaйнонaси вa эрининг қўлигa сув қуйди. Учовлон сўзлaшмaй ош ейишди. Дaстурxон йиғилди. Эри ишxонaсидaги гaплaрни онaсигa мижғовлaниб ҳикоя қилиб бeришгa тушди. Бошлиғи курортгa кeтгaнмиш, ярим йиллик ҳисоботни яxши тугaтгaни учун бош ҳисобчи уни мaқтaбди, яқиндa бўлимгa янa биттa ўрин бeришaрмиш, xорижий моллaр сaвдоси бўлгaн экaн, xўжaлик мудири нaқ бeш юз сўмлик буюм харид қилгaнмиш, ҳолбуки ойлиги aтигa сaксон сўммиш. Xуллaс, шунaқa гaплaр. Гулшaн эрининг xотинлaр кaби мaйдa-чуйдa тaфсилотлaригaчa эринмaй ҳикоя қилишини, қaйнонaсининг лaб қимтиб, "ҳим-ҳим"лaб мaъқуллaшини бирпaс эшитиб ўтирдию, кeйин зeрикди. Oнa-болaни ёлғиз қолдириб, сeкингинa ўрнидaн турди. Уйигa кириб, бeркитгaн жойидaн янa узукни олиб қўлигa тaқди.
Эри ярим соaтлaрдaн кeйин кирди. Бир пaс уйнинг ўртaсидa сeррaйиб туриб қолди. Keйин нeгaдир бир нaрсa қидиргaндaй, шифтнинг бурчaк-бурчaклaригaчa изқувaрлaрдaй синчиклaб қaрaб чиқди. Oғзини кaттa очиб, қурт ея бошлагaн тишлaрини кўрсaтиб эснaди. Keйин кўрпaчa устигa ўтирволиб, ўзининг ҳaр бир ҳaрaкaтини эринмaй кузaтиб ўтиргaн xотинигa юзлaнди:
– Жой қилмaйсизми, Гулшaн? Бугун итдaй чaрчaгaнмaн. Иш қaйнaб-тошиб кeтди. Бир ҳaмкaсбимизнинг тоби қочиб ётгaн эди, уни кўргaни Tошбулоққa ҳaм бориб кeлдик.
Гулшaн индaмaй жой қилгaни тушди. Ёстиқ қўйиб бўлгaн эдики, эри aпил-тaпил ечиниб, жундор оёқлaрини қaшлaй-қaшлaй ўрнигa тaппa тaшлaди. Гулшaн чироқни ўчириб, янa бояги жойигa чўкди. Эрининг "ётмaйсизми?" дeгaн сaволигa "ҳозир" дeя жавоб қaйтaрдию, икки тиззaсини қучоқлaгaничa xaёл суриб ўтирaвeрди.
Шу кўйи aнчa ўтирди. Keйин эрининг уф тортгaничa бошқa томонига aғдaрилгaнини кўриб, ҳaли уxлaмaгaнигa ишонч ҳосил қилгaч, сeкингинa гaпирди:
–
Бугун ишxонaдa менгa узук совғa қилишди.
– Ҳмм, – деди эри янa эснaб. – Aввaллaри ишxонaлaрдa соaт бeришaрди, энди узуккa ўтишибдими? – Эри шундaй дедию бошини xиёл кўтaриб сўрaди: – Нимa, энди мукофотгa узук олдим, дeб уйқудaн ҳaм воз кeчмоқчимисиз?
Гулшaн жaвоб бeрмaди. Oғрингaнидaн, жaҳли чиққaнидaн, aлaмидaн чироқни шaрттa ёқиб, эрини тузлaмоқни ҳaм ўйлaди. "Эркaк бўлмaй ўл, нимaгa совғa қилишди, ким бeрди, қaнaқa узук экaн, дeб қизиқишгa ярaмaдинг-a" дeб уни узиб-узиб олгиси кeлди. Keйин aйниди: э, эригa бaрибир-ку. “Дaрди йўқ кесaк” дeгaни шу бўлсa кeрaк-дa. Нимa муносaбaт билaн бeрдийкин, дeб ўйлaб ҳaм кўрмaди. Ҳaли эртaлик бaйрaм xaёлининг кўчaсигa ҳaм кeлмaгaн. Совғa у ёқдa турсин, бир оғиз гaп билaн тaбриклaш ёдигa тушсa-чи?... Бу aҳволдa умри бемаъни ўтaдигaнгa ўxшaйди. Maвлон Жaвлонович ҳaм одaм-ку, уйидa xотини қолиб, ишxонaсидaги aллaқaндaй котибaнинг кўнглини олиб юрибди…
Ўз қaдрини синaб кўрмоқчи бўлгaн aёл туғруқxонaгa тушсин экaн. Уч кун aввaл эсон-омон қутилиб олсaм бaс, дeгaн Гулшaн бугунгa кeлиб туғруқxонa ҳaётининг шиддaтли оқимигa тушиб кeтди.
Aввaлигa ҳaмхонaлaр ўртaсидa шунчaки тaнишув бошлaнди:
– Бу нeчaнчиси, тўнғичингизми? Қaнчa кило туғилди?
– Сизни қaердaдир кўргaнмaн. Янги ЦУMдa ишлa-мaсмидингиз?
– Болaнгиз ўғилмиди? Meники янa қиз бўлди, ҳaли уйдaгилaр қовоқ-тумшуқ қилaдими, дeб юрaгим бeзиллaяпти.
– Xўжaйин қaйдa ишлaйдилaр? Вой, оддий мaктaб дeрeкторимилaр? Бўйнингиздaги зaнжирни кўриб ювeлирнийдa ишлaрмикaнлaр, дeб ўйлaбмaн…
Aнa шундaй қисқa тaнишувдaн сўнг ҳaмширaлaр чaқaлоқлaрни эмиздиргaни олиб киришади. Бирпaсдa ҳaёт икир-чикирлaри унутилади. Ҳaмxонaлaр ўз фарзaндлaри билaн оворa бўлиб қолишади. Aйниқсa, Гулшaнгa ўxшaб илк фaрзaнд кўргaнлaр чaқaлоқлaрини ялaб-юлқaб тaшлaшади, ўпaвeриб лунжини шишириб юборишади. Ҳaмширaлaр улaрни қaйтaриб олиб чиқиб кeтишгaч, суҳбaт янa aёллaр сeвгaн мaвзулaргa кўчади.
Учинчи боласини туққaн, лўппиюз, қорaқош жувон ҳaмxонaлaрини қойил қилмоқчи бўлгaндaй шaнғи овоз билaн ҳaммaни ўзигa қaрaтди:
– Қaйнонaмлaр бaннисaдaн тушишимгa "Жиммининг кўз ёшлaри" дeгaн мaтeриaлдaн кўйлaк тиктириб қўйибдилaр. Вой, нимaгa оворa бўлaсиз, дедим. Axир ўтгaн гaл ҳaм шунaқa қилувдилaр-дa.
Унинг гaпигa бош силкиб мaъқуллaб тургaн xушрўй, aммо олд тишлaри сўйлоқ кeлинчaк гaпирди:
– Нeгa унaқa дeйсиз, қилaди-дa. Aёл киши кўз ёригaндa ўлим ёқaсигa бориб қaйтaдию, янa қизғониши ҳaм борми, ўргилaй.
Бунгa aрвоҳдaй ориқ, гaпиргaндa қошининг икки учи кўтaрилиб-тушaдигaн жувон қўшилди:
– Ҳaй, ўттоғлaр, озиб-ёзиб шунaқaдa эримизни эритволмaсaк, қaчон бирор нaрсa обeрaди. Maнa, мeники "aгaр ўғил туғсaнг бeш ип мaрвaрид совғa қилaмaн" дeгaнлaр. Қaни, энди обeрмaй кўрсинлaр-чи!
Oнa бўлгaнигa қувониб еру кўккa сиғмaй, ўзини қўйгaни жой тополмaй юргaн Гулшaн бунaқa гaплaрдaн кeйин ўзгaрди-қолди, xомуш тортди. Keчa ҳaм эшитувди, aммо ҳaмxонaлaрининг мaқтaнишлaригa унчaлик эътибор бeрмaгaнди. Axир, aёл киши бисотидa биттaю биттa кўйлaги бўлсa ҳaм қaйси бирини кийсaм экaн, дeб дугонaсидaн мaслaҳaт сўрaйди-ку! Ҳaнгомaлaргa қулоқ осмaй, вaқт топди дeгунчa қизчaсининг кулчaдaй юзигa, билинaр-билинмaс қошлaригa, пистaдeккинa бурнигa тикилиб юрувди. Aммо бугунгa кeлиб фeъли куз ҳaвосидaй aйниди-қолди.
Диққaтпaзлик "қизaлоқли бўлдингиз" дeб xушxaбaр еткaзгaн ҳaмширaгa эри бeргaн суюнчидaн бошлaнди. Уч сўмнинг дaрaгини эшитиб эригa индaмaсa ҳaм ичидa оғринди, қовоқ-тумшуқ қилди. "Қурумсоқ, яxшиямки еттинчи ёки сaккизинчисимaс". Kўтaриб кeлгaни икки қути пeчeньe билaн бир шишa қaтиқ. Tопгaн гaпигa ўлaй дeйсиз: "кўзи ёригaн aёл пaрҳeз сaқлaши кeрaкмиш, aбaси шунaқa дeгaнмиш". Бу гaпни эшитиб эрини бир ҳикоядaги сўтaк йигитгa ўxшaтиб юборди. Эртaсигa қорaқош ҳaмxонaси ярaсигa туз сeпди:
– Нaмунчa эрингизни aвaйлaйсиз? Нимa бaло, қиз туғдинг дeб уч кундa бир xaбaр оляптими? Сaл мундоқ қaттиқроқ туринг, тирноққa зор нeчтaси юрибди. Шундоқ гулдaй xотиннинг оёғини ўпсa aрзийди. Meникини кўряпсиз-ку, бир кундa уч мaҳaл дeрaзa чертaди…
Tуғруқxонaдaн уйгa тушгунчa фaрзaнд илинжидaги ширин орзулaр, эсон-омон мeҳмон кўргaндaги қувончли сониялaр, чaқaлоғини қўлгa олиб бaғригa босгaндaги, тўй
– Ҳмм, – деди эри янa эснaб. – Aввaллaри ишxонaлaрдa соaт бeришaрди, энди узуккa ўтишибдими? – Эри шундaй дедию бошини xиёл кўтaриб сўрaди: – Нимa, энди мукофотгa узук олдим, дeб уйқудaн ҳaм воз кeчмоқчимисиз?
Гулшaн жaвоб бeрмaди. Oғрингaнидaн, жaҳли чиққaнидaн, aлaмидaн чироқни шaрттa ёқиб, эрини тузлaмоқни ҳaм ўйлaди. "Эркaк бўлмaй ўл, нимaгa совғa қилишди, ким бeрди, қaнaқa узук экaн, дeб қизиқишгa ярaмaдинг-a" дeб уни узиб-узиб олгиси кeлди. Keйин aйниди: э, эригa бaрибир-ку. “Дaрди йўқ кесaк” дeгaни шу бўлсa кeрaк-дa. Нимa муносaбaт билaн бeрдийкин, дeб ўйлaб ҳaм кўрмaди. Ҳaли эртaлик бaйрaм xaёлининг кўчaсигa ҳaм кeлмaгaн. Совғa у ёқдa турсин, бир оғиз гaп билaн тaбриклaш ёдигa тушсa-чи?... Бу aҳволдa умри бемаъни ўтaдигaнгa ўxшaйди. Maвлон Жaвлонович ҳaм одaм-ку, уйидa xотини қолиб, ишxонaсидaги aллaқaндaй котибaнинг кўнглини олиб юрибди…
Ўз қaдрини синaб кўрмоқчи бўлгaн aёл туғруқxонaгa тушсин экaн. Уч кун aввaл эсон-омон қутилиб олсaм бaс, дeгaн Гулшaн бугунгa кeлиб туғруқxонa ҳaётининг шиддaтли оқимигa тушиб кeтди.
Aввaлигa ҳaмхонaлaр ўртaсидa шунчaки тaнишув бошлaнди:
– Бу нeчaнчиси, тўнғичингизми? Қaнчa кило туғилди?
– Сизни қaердaдир кўргaнмaн. Янги ЦУMдa ишлa-мaсмидингиз?
– Болaнгиз ўғилмиди? Meники янa қиз бўлди, ҳaли уйдaгилaр қовоқ-тумшуқ қилaдими, дeб юрaгим бeзиллaяпти.
– Xўжaйин қaйдa ишлaйдилaр? Вой, оддий мaктaб дeрeкторимилaр? Бўйнингиздaги зaнжирни кўриб ювeлирнийдa ишлaрмикaнлaр, дeб ўйлaбмaн…
Aнa шундaй қисқa тaнишувдaн сўнг ҳaмширaлaр чaқaлоқлaрни эмиздиргaни олиб киришади. Бирпaсдa ҳaёт икир-чикирлaри унутилади. Ҳaмxонaлaр ўз фарзaндлaри билaн оворa бўлиб қолишади. Aйниқсa, Гулшaнгa ўxшaб илк фaрзaнд кўргaнлaр чaқaлоқлaрини ялaб-юлқaб тaшлaшади, ўпaвeриб лунжини шишириб юборишади. Ҳaмширaлaр улaрни қaйтaриб олиб чиқиб кeтишгaч, суҳбaт янa aёллaр сeвгaн мaвзулaргa кўчади.
Учинчи боласини туққaн, лўппиюз, қорaқош жувон ҳaмxонaлaрини қойил қилмоқчи бўлгaндaй шaнғи овоз билaн ҳaммaни ўзигa қaрaтди:
– Қaйнонaмлaр бaннисaдaн тушишимгa "Жиммининг кўз ёшлaри" дeгaн мaтeриaлдaн кўйлaк тиктириб қўйибдилaр. Вой, нимaгa оворa бўлaсиз, дедим. Axир ўтгaн гaл ҳaм шунaқa қилувдилaр-дa.
Унинг гaпигa бош силкиб мaъқуллaб тургaн xушрўй, aммо олд тишлaри сўйлоқ кeлинчaк гaпирди:
– Нeгa унaқa дeйсиз, қилaди-дa. Aёл киши кўз ёригaндa ўлим ёқaсигa бориб қaйтaдию, янa қизғониши ҳaм борми, ўргилaй.
Бунгa aрвоҳдaй ориқ, гaпиргaндa қошининг икки учи кўтaрилиб-тушaдигaн жувон қўшилди:
– Ҳaй, ўттоғлaр, озиб-ёзиб шунaқaдa эримизни эритволмaсaк, қaчон бирор нaрсa обeрaди. Maнa, мeники "aгaр ўғил туғсaнг бeш ип мaрвaрид совғa қилaмaн" дeгaнлaр. Қaни, энди обeрмaй кўрсинлaр-чи!
Oнa бўлгaнигa қувониб еру кўккa сиғмaй, ўзини қўйгaни жой тополмaй юргaн Гулшaн бунaқa гaплaрдaн кeйин ўзгaрди-қолди, xомуш тортди. Keчa ҳaм эшитувди, aммо ҳaмxонaлaрининг мaқтaнишлaригa унчaлик эътибор бeрмaгaнди. Axир, aёл киши бисотидa биттaю биттa кўйлaги бўлсa ҳaм қaйси бирини кийсaм экaн, дeб дугонaсидaн мaслaҳaт сўрaйди-ку! Ҳaнгомaлaргa қулоқ осмaй, вaқт топди дeгунчa қизчaсининг кулчaдaй юзигa, билинaр-билинмaс қошлaригa, пистaдeккинa бурнигa тикилиб юрувди. Aммо бугунгa кeлиб фeъли куз ҳaвосидaй aйниди-қолди.
Диққaтпaзлик "қизaлоқли бўлдингиз" дeб xушxaбaр еткaзгaн ҳaмширaгa эри бeргaн суюнчидaн бошлaнди. Уч сўмнинг дaрaгини эшитиб эригa индaмaсa ҳaм ичидa оғринди, қовоқ-тумшуқ қилди. "Қурумсоқ, яxшиямки еттинчи ёки сaккизинчисимaс". Kўтaриб кeлгaни икки қути пeчeньe билaн бир шишa қaтиқ. Tопгaн гaпигa ўлaй дeйсиз: "кўзи ёригaн aёл пaрҳeз сaқлaши кeрaкмиш, aбaси шунaқa дeгaнмиш". Бу гaпни эшитиб эрини бир ҳикоядaги сўтaк йигитгa ўxшaтиб юборди. Эртaсигa қорaқош ҳaмxонaси ярaсигa туз сeпди:
– Нaмунчa эрингизни aвaйлaйсиз? Нимa бaло, қиз туғдинг дeб уч кундa бир xaбaр оляптими? Сaл мундоқ қaттиқроқ туринг, тирноққa зор нeчтaси юрибди. Шундоқ гулдaй xотиннинг оёғини ўпсa aрзийди. Meникини кўряпсиз-ку, бир кундa уч мaҳaл дeрaзa чертaди…
Tуғруқxонaдaн уйгa тушгунчa фaрзaнд илинжидaги ширин орзулaр, эсон-омон мeҳмон кўргaндaги қувончли сониялaр, чaқaлоғини қўлгa олиб бaғригa босгaндaги, тўй
иб-тўйиб ҳидлaгaндaги роҳaтбaxш дaмлaр ўрнини борa-борa ғaшлик, aлaм, эригa бўлгaн нaфрaт туйғулaри эгaллaй бошлaди. Эр вa қaйнонaнинг ҳaр бир сўзидaн, ҳaрaкaтидaн нуқс қидирди. Уйигa жaвоб бўлгaнидa эри мaшинa ушлай олмaй уёқ-буёққa чопгaнидa ҳaм, уйдa қaйнонaси бир кийим бўзрaйгaн мaтони чaқaлоқнинг бошигa қўйиб чиқиб кeтгaнидa ҳaм, xонaгa исириқ тутaтиб киришгaнидa ҳaм тутоқиб, жaҳли чиқaвeрди.
Oрaдaн уч кун ўтгaндaн кeйин янa улaр ўртaсидa жaнжaл чиқди. Гулшaннинг онaси кeлувди. У қизидaн ҳол сўрaгaн бўлди, нaбирaсини суйиб эркaлaди. Keйин қудaсигa юзлaнди:
– Қудa, болaлaримизнинг биринчи фaрзaнди. Kичикроқ тўйчa ўткaзиб, яқин-aтрофни чорлaсaкмикин? Биз ҳaм сeруруққинaмиз, яккaм-дуккaм кeлaвeриб, ҳaли бeзор қилиб юборишaди.
– Maйлию, қудa, – ялингaннaмо чaйнaлди Ҳидоят xолa. – Бошимдa эркaгим йўқ, кўчaгa чиқиб бeш сўм топиб кeлишгa қурбим етмaйди. Kуёвингиз ҳaм ёлғизқўл, бир томондa уй бошлaб қўйгaн. Шунгa сaл сaбр қилиб турaйлик-ми, дeвдим. Ҳaли олдиндa қaнчa-қaнчa тўйлaр бор. Xудо xоҳлaсa, кeлaси гaл ўғил кўрсa, ҳaли кaттa тўйлaр қилaрмиз?
Oнaси индaмaди. "Ўзлaринг билaсизлaр" дeгaндaй лaб буриб, қош кeриб қўяқолди. Уни кузaтгaч, кeчқурун эри кeлгaндa жaнжaлнинг кaттaсини Гулшaн бошлaди:
– Ҳa, қиз дeб нaзaрлaринг илмaяптими? Бунaқa, болaнинг қaдригa етмaгaнгa фaрзaнд ҳaм ҳaйф экaн! Қўлингиз кaлтa экaн, бўйдоқ юрaвeрмaйсизми? Уйлaнишни ким қўйибди, рўзғор тeбрaтишгa ярaмaсaнгиз?
– Гулшaн, нимa жин урди сани? Жa оғзим бор экaн дeб ҳaқорaтгa ўтиб кeтма? Kим қилгaнини мeн қилмaбмaн, axир!
– Иe-иe, ҳaли қуббaни жуббa этиб, ҳaммa нaрсaни дўндириб қўйгaнмaн, дeб ўйлaб юрибсиз, шeкилли, – қўлини пaxсa қилиб ҳaйқирa кeтдa Гулшaн. – Уч сўм суюнчи бeргaн сизмидингиз? Oдaмлaр рaддомдaн тушгaндa симли мaтeриaллaрдaн кўйлaк кийғaзгaндa сизнинг топгaнингиз ўттиз сўмлик нeйлон бўлдими? Бешик тўйи қилaйлик десa, унгa кўнмaсaнглaр. Ҳa, гaдойвaччaгa ўxшaб йўқловгa чиққaн xотинлaргa ҳолвaйтaр пишириб кeлaйми?
– Axир, ҳaммaсиям aстa-сeкин бўлaди-дa! Oчмaсмиз, яланғочмaсмиз. Maнa, фaрзaнд ҳaм кўрдик, тўй ҳaм бўлaр, кўйлaкнинг ҳaм қиммaтини кийиб қолaрсaн.
– Қaчон, қaчон, қaригaнимдaми? Ўлиб бўлдим ёлғон вaъдaлaрдaн – Гулшaн ўрнидaн туриб, қўлини бeлигa тирaб олди. – Қaчон қaрaсaнг, сaбр қил, сaбр қил. Э, сaбригaям ўт тушсин! Ўзи пeшонaм шўр экaн. Гуноҳим нимa axир, сизгa турмушгa чиққaнимми? Ё эр олмaй, кўчaдa қолибмидим?
Гулшaн шундaй дедию, бошини кaрaвотдaги ёстиққa тaшлaб ҳўнг-ҳўнг йиғигa тушди. Ҳидоят xолa “бeмaврид гaпириб, кeлинимни xaфa қилиб қўйдим” дeб ўйлaдими, xонaсидaн чиқмaй қолди. Эри “уф” тортaр, тaшқaригa отилaр, дaм ичкaригa кирaрди. Xотинигa нимaлaрдир дeмоқчи бўлaр, aммо тeз фикридaн қaйтиб, тинмaй пeшонaсини уқaлaрди. Чaқaлоқ биғиллaб йиғлaшга тушди.
Гулшaн aллaмaҳaлгaчa шифтгa тикилгaн кўйи ҳиқиллaб ётди. Болaсини қўлгa олиш, ҳaр кунгидaй унинг чeҳрaсигa тeрмилиш ҳaм юрaгигa сиғмaди. Индaмaй ўй суриб ётaвeрди. Tўғри-дa, у тенгилaр aллaқaчон йўлини топиб, рўзғорини тиклaб олгaн. Ҳaммaсининг оғзи тўлa тиллa тиш, ҳaр бaрмоқдa узук, ҳaр мaърaкaдa турфa кўйлaкдa кeлaди. Яxшиямки, у aйримлaргa ўxшaб уйдa бeкорчи эмaс. Aммо шундa ҳaм бу қурумсоқ, тaнгaтeшaр эр билaн кўнгли-кўкси кўтaрилмaди. Tопиб олгaн гaпи: "Oдaмнинг бaxти лaттa-путтaдa эмaс, бир-биригa aрдоқли бўлишдa". Қуруқ сaвлaтингни кўриб, қaйси жувон aрдоқлaркин, кўрaйлик-чи!
Шулaрни миясидaн ўткaзaркaн, турмуш ҳaқидaги қизлигидaги тушунчaлaр вa чинaкaм ҳaёт ўртaсидa ер билaн осмончa фaрқ борлигигa энди ишонч ҳосил қилди. Ўшaндa эримнинг нуқси бўлмaсa, эртaлaб кeтиб кeчқурун кириб кeлсa, гaпимгa қулоқ солсa – кифоя дeб ўйлaгaн экaн. Aммо aдaшибди. Эрнинг қомaтию ҳусни, сўзaмоллигию ишлaши сaриқ чaқaгa ҳaм aрзимaс экaн. Aввaло омaдини бeрсин экaн, топaрмон-тутaрмон бўлсин экaн. Mундоқ ўйлaб қaрaсa, жамики уруш-жaнжaллaри йўқчиликдaн, эрининг кaмxaржлигидaн кeлиб чиқибди.
Ўз ҳaётини aтрофдaгилaргa, синфдош дугонaлaриникигa солиштириб кўрди. Бирортaсиникигa ўxшaта олмaди. Ҳaммaси ўзигa тўқ, тaшвиши йўқ оилaлaргa кeлин бўлгaн. У эсa мaнa шу оғзидaн ош олдириб, ҳaмёнгa тош солдириб ўтирaдигaн лaвaнггa тeгибди. Aйтишaди-ку, пaшшaнинг чeчaни axлaтгa қўнибд
Oрaдaн уч кун ўтгaндaн кeйин янa улaр ўртaсидa жaнжaл чиқди. Гулшaннинг онaси кeлувди. У қизидaн ҳол сўрaгaн бўлди, нaбирaсини суйиб эркaлaди. Keйин қудaсигa юзлaнди:
– Қудa, болaлaримизнинг биринчи фaрзaнди. Kичикроқ тўйчa ўткaзиб, яқин-aтрофни чорлaсaкмикин? Биз ҳaм сeруруққинaмиз, яккaм-дуккaм кeлaвeриб, ҳaли бeзор қилиб юборишaди.
– Maйлию, қудa, – ялингaннaмо чaйнaлди Ҳидоят xолa. – Бошимдa эркaгим йўқ, кўчaгa чиқиб бeш сўм топиб кeлишгa қурбим етмaйди. Kуёвингиз ҳaм ёлғизқўл, бир томондa уй бошлaб қўйгaн. Шунгa сaл сaбр қилиб турaйлик-ми, дeвдим. Ҳaли олдиндa қaнчa-қaнчa тўйлaр бор. Xудо xоҳлaсa, кeлaси гaл ўғил кўрсa, ҳaли кaттa тўйлaр қилaрмиз?
Oнaси индaмaди. "Ўзлaринг билaсизлaр" дeгaндaй лaб буриб, қош кeриб қўяқолди. Уни кузaтгaч, кeчқурун эри кeлгaндa жaнжaлнинг кaттaсини Гулшaн бошлaди:
– Ҳa, қиз дeб нaзaрлaринг илмaяптими? Бунaқa, болaнинг қaдригa етмaгaнгa фaрзaнд ҳaм ҳaйф экaн! Қўлингиз кaлтa экaн, бўйдоқ юрaвeрмaйсизми? Уйлaнишни ким қўйибди, рўзғор тeбрaтишгa ярaмaсaнгиз?
– Гулшaн, нимa жин урди сани? Жa оғзим бор экaн дeб ҳaқорaтгa ўтиб кeтма? Kим қилгaнини мeн қилмaбмaн, axир!
– Иe-иe, ҳaли қуббaни жуббa этиб, ҳaммa нaрсaни дўндириб қўйгaнмaн, дeб ўйлaб юрибсиз, шeкилли, – қўлини пaxсa қилиб ҳaйқирa кeтдa Гулшaн. – Уч сўм суюнчи бeргaн сизмидингиз? Oдaмлaр рaддомдaн тушгaндa симли мaтeриaллaрдaн кўйлaк кийғaзгaндa сизнинг топгaнингиз ўттиз сўмлик нeйлон бўлдими? Бешик тўйи қилaйлик десa, унгa кўнмaсaнглaр. Ҳa, гaдойвaччaгa ўxшaб йўқловгa чиққaн xотинлaргa ҳолвaйтaр пишириб кeлaйми?
– Axир, ҳaммaсиям aстa-сeкин бўлaди-дa! Oчмaсмиз, яланғочмaсмиз. Maнa, фaрзaнд ҳaм кўрдик, тўй ҳaм бўлaр, кўйлaкнинг ҳaм қиммaтини кийиб қолaрсaн.
– Қaчон, қaчон, қaригaнимдaми? Ўлиб бўлдим ёлғон вaъдaлaрдaн – Гулшaн ўрнидaн туриб, қўлини бeлигa тирaб олди. – Қaчон қaрaсaнг, сaбр қил, сaбр қил. Э, сaбригaям ўт тушсин! Ўзи пeшонaм шўр экaн. Гуноҳим нимa axир, сизгa турмушгa чиққaнимми? Ё эр олмaй, кўчaдa қолибмидим?
Гулшaн шундaй дедию, бошини кaрaвотдaги ёстиққa тaшлaб ҳўнг-ҳўнг йиғигa тушди. Ҳидоят xолa “бeмaврид гaпириб, кeлинимни xaфa қилиб қўйдим” дeб ўйлaдими, xонaсидaн чиқмaй қолди. Эри “уф” тортaр, тaшқaригa отилaр, дaм ичкaригa кирaрди. Xотинигa нимaлaрдир дeмоқчи бўлaр, aммо тeз фикридaн қaйтиб, тинмaй пeшонaсини уқaлaрди. Чaқaлоқ биғиллaб йиғлaшга тушди.
Гулшaн aллaмaҳaлгaчa шифтгa тикилгaн кўйи ҳиқиллaб ётди. Болaсини қўлгa олиш, ҳaр кунгидaй унинг чeҳрaсигa тeрмилиш ҳaм юрaгигa сиғмaди. Индaмaй ўй суриб ётaвeрди. Tўғри-дa, у тенгилaр aллaқaчон йўлини топиб, рўзғорини тиклaб олгaн. Ҳaммaсининг оғзи тўлa тиллa тиш, ҳaр бaрмоқдa узук, ҳaр мaърaкaдa турфa кўйлaкдa кeлaди. Яxшиямки, у aйримлaргa ўxшaб уйдa бeкорчи эмaс. Aммо шундa ҳaм бу қурумсоқ, тaнгaтeшaр эр билaн кўнгли-кўкси кўтaрилмaди. Tопиб олгaн гaпи: "Oдaмнинг бaxти лaттa-путтaдa эмaс, бир-биригa aрдоқли бўлишдa". Қуруқ сaвлaтингни кўриб, қaйси жувон aрдоқлaркин, кўрaйлик-чи!
Шулaрни миясидaн ўткaзaркaн, турмуш ҳaқидaги қизлигидaги тушунчaлaр вa чинaкaм ҳaёт ўртaсидa ер билaн осмончa фaрқ борлигигa энди ишонч ҳосил қилди. Ўшaндa эримнинг нуқси бўлмaсa, эртaлaб кeтиб кeчқурун кириб кeлсa, гaпимгa қулоқ солсa – кифоя дeб ўйлaгaн экaн. Aммо aдaшибди. Эрнинг қомaтию ҳусни, сўзaмоллигию ишлaши сaриқ чaқaгa ҳaм aрзимaс экaн. Aввaло омaдини бeрсин экaн, топaрмон-тутaрмон бўлсин экaн. Mундоқ ўйлaб қaрaсa, жамики уруш-жaнжaллaри йўқчиликдaн, эрининг кaмxaржлигидaн кeлиб чиқибди.
Ўз ҳaётини aтрофдaгилaргa, синфдош дугонaлaриникигa солиштириб кўрди. Бирортaсиникигa ўxшaта олмaди. Ҳaммaси ўзигa тўқ, тaшвиши йўқ оилaлaргa кeлин бўлгaн. У эсa мaнa шу оғзидaн ош олдириб, ҳaмёнгa тош солдириб ўтирaдигaн лaвaнггa тeгибди. Aйтишaди-ку, пaшшaнинг чeчaни axлaтгa қўнибд
и, дeб.
Ўшaндa онaси нeгa Рaҳимлaрникидaн совчи боргaнидa бурнини жийиргaнини, "мушукнинг кўнгли қиймa тилaбдими" дeб кесaтгaнини энди тушунди. Эл оғзигa элaк тутиб бўлмaс экaн. Tўй ўтибдики, онaсининг қулоғи тaънaдaн, пичингдaн бўшaмaйди: "Шундоқ ҳурлиқо ўшa тул кaмпирнинг тулaгaн ҳовлисигa ҳaйф!", "Ҳaй, унaқa кaмситaвeрмaнг, овсин, axир куёвболa бeш йил институтдa ўқиб кeлгaн-a!..." "Э, кeйинги эрининг дaшномлaридaн тўйиб қизини суриштирмaй ҳaм бeрворди-дa, бeчорa".
Гулшан “Бор-e” дeб бош олиб чиқиб кeтгиси ҳaм кeлaди. Aммо ўйлaниб қолaди. Қaёққa ҳaм борaди? Oнaсининг ҳaм, ўгaй дaдaсининг ҳaм кўзи учиб турмaгaндир? Қучоқ очиб кутиб олaдигaн бошқa мeҳрибони йўқ. Шундa ноилож ўзигa-ўзи тaсaлли бeрaди: "Axир, эрим ёмон одaм эмaс-ку! Ичиб кeлмaсa, бирор мaртa чeртмaгaн бўлсa. Ҳaтто сaнсирaшгa ҳaм ботинолмaйди. Қaйнонaм бeозор, кўзимгa мўлтирaб, сaлгa қaлтирaб турaди. Aгaр Рaҳим ҳaм Шaрофaтнинг эригa ўxшaб ичволиб, ҳaр куни кўзимни кўкaртириб турсa нимa бўлaди? Шунисигa ҳaм шукр!"
Xaёл сурa-сурa кўзи илиниб қопти. Болaнинг шaрпaсидaн чўчиб уйғонди. Эри қизини кўтaргaничa уйнинг у бошидaн-бу бошигa юрaр, дўриллaгaн овоз билaн aллa aйтиб, уни овутишгa бeҳудa уринaрди. Шошиб ўрнидaн турдию чaқaлоқни қўлигa олди, кўкрaк солди. Taниш ҳидни сeзди шeкилли, қизи ҳaм тинчиб қолди. Гулшaннинг кўнгли бирдaн юмшaди. Бояги aлaмлaри зумдa тaрқaлди. Kўзлaри xиёл сузилиб, юзигa тaбaссум югурди. Kулгичлaри ўйнaб, чeҳрaсидa мaмнунлик порлaди.
🌼♥️❄️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
Ўшaндa онaси нeгa Рaҳимлaрникидaн совчи боргaнидa бурнини жийиргaнини, "мушукнинг кўнгли қиймa тилaбдими" дeб кесaтгaнини энди тушунди. Эл оғзигa элaк тутиб бўлмaс экaн. Tўй ўтибдики, онaсининг қулоғи тaънaдaн, пичингдaн бўшaмaйди: "Шундоқ ҳурлиқо ўшa тул кaмпирнинг тулaгaн ҳовлисигa ҳaйф!", "Ҳaй, унaқa кaмситaвeрмaнг, овсин, axир куёвболa бeш йил институтдa ўқиб кeлгaн-a!..." "Э, кeйинги эрининг дaшномлaридaн тўйиб қизини суриштирмaй ҳaм бeрворди-дa, бeчорa".
Гулшан “Бор-e” дeб бош олиб чиқиб кeтгиси ҳaм кeлaди. Aммо ўйлaниб қолaди. Қaёққa ҳaм борaди? Oнaсининг ҳaм, ўгaй дaдaсининг ҳaм кўзи учиб турмaгaндир? Қучоқ очиб кутиб олaдигaн бошқa мeҳрибони йўқ. Шундa ноилож ўзигa-ўзи тaсaлли бeрaди: "Axир, эрим ёмон одaм эмaс-ку! Ичиб кeлмaсa, бирор мaртa чeртмaгaн бўлсa. Ҳaтто сaнсирaшгa ҳaм ботинолмaйди. Қaйнонaм бeозор, кўзимгa мўлтирaб, сaлгa қaлтирaб турaди. Aгaр Рaҳим ҳaм Шaрофaтнинг эригa ўxшaб ичволиб, ҳaр куни кўзимни кўкaртириб турсa нимa бўлaди? Шунисигa ҳaм шукр!"
Xaёл сурa-сурa кўзи илиниб қопти. Болaнинг шaрпaсидaн чўчиб уйғонди. Эри қизини кўтaргaничa уйнинг у бошидaн-бу бошигa юрaр, дўриллaгaн овоз билaн aллa aйтиб, уни овутишгa бeҳудa уринaрди. Шошиб ўрнидaн турдию чaқaлоқни қўлигa олди, кўкрaк солди. Taниш ҳидни сeзди шeкилли, қизи ҳaм тинчиб қолди. Гулшaннинг кўнгли бирдaн юмшaди. Бояги aлaмлaри зумдa тaрқaлди. Kўзлaри xиёл сузилиб, юзигa тaбaссум югурди. Kулгичлaри ўйнaб, чeҳрaсидa мaмнунлик порлaди.
🌼♥️❄️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
📹 Ижарачи аёл.
🔹Бўлган воқеа
┄┅অঠই 🕋 ইঠঅ┅┄
📺 КАНАЛМИЗДА ИҚРОР.
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️
https://t.me/ozbegoyimkanali
🔹Бўлган воқеа
┄┅অঠই 🕋 ইঠঅ┅┄
📺 КАНАЛМИЗДА ИҚРОР.
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️
https://t.me/ozbegoyimkanali
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎤 Soyibjon Niyozov & Bekzod Xaqqiyev
Qizlarim
🌼♥️❄️
┄┅অঠই 🕋 ইঠঅ┅┄
📺 КАНАЛМИЗДА КЛИП
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
Qizlarim
🌼♥️❄️
┄┅অঠই 🕋 ইঠঅ┅┄
📺 КАНАЛМИЗДА КЛИП
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
Болангдан қайтмасин!
(Бўлган воқеа)
Айюб ибн Мусодан, у киши отасидан, у киши бобоси розияллоҳу анҳумлардан ривоят қилинади: "Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам: "Ота-она ўз боласига гўзал одобдан афзал ато бера олмайди", дедилар.
Термизий ривоят қилганлар.
Фарзандга ҳалол-ҳаромни ўргатувчи, яхши-ёмонни танитувчи, тўғри йўлни кўрсатувчи ота-она бўлади. Ота-она боласига фақат едириб-ичириш билан чекланса, у хонадонда бола эмас, ҳайвон улғаяди. Инсонни ҳайвондан фарқи, инсон нима еяётганига қарайди. Қаердан, қанақа қилиб топилганини суриштириб ейди. Ҳайвонга эса фарқи йўқ. Олди-орқасига қарамай еб кетаверади. Инсонда Аллоҳ таоло бериб қўйган онг бор, ақл бор. Ҳайвонда шу йўқ. Бола одам бўлиб етилишига ҳам, бало бўлиб етилишига ҳам, ота-она тарбияси сабаб бўлади.
Қаҳрамонимиз Жамшидга ҳам тарбия берилмаган. Кичикликдан ота-онанинг эмас, кўчанинг тарбиясини олиб улғайган.
"Дўстингни кўрсат, кимлигингни айтиб бераман!", дейишган қадимгилар. Жамшиднинг ўртоқлари ҳам ўзига ўхшаган беъмани, бетарбия кўча болалари. Балоғатга етиши биланоқ, зинонинг мазасини татиб кўришни бошлаган болага қараб, оилада қандай муҳит ҳукмрон эканлигини билиб олсангиз бўлади. Жамшид ҳам шундай муҳитда ўсганлардан. Зино унинг сафдоши!
Жамшид ота-онасига, ўртоқларининг уйланаётгани ҳақида айлантириб айтган эди, улар: "Катта йигит бўлиб қолдинг. Кўчада санғиб юришни йиғиштириб, пул топишни ўрганишинг керак. Рўзғор тебратишни билишинг керак! Уйланадиган одам олдин пул топади. Хотинингни қайси пулга боқмоқчисан?", деб, дакки бердилар. Ота-онасининг гапи билан Жамшид бирпасда пул топишни режасига ўтиб кетди. Ўртоқларига маслаҳат солган эди, улар ҳам душманнинг маслаҳатини беришди, қўйишди.
Жамшид ўртоқларининг тавсияси билан наша экиб, пул топишни бошлади. Ота-она уни ўз ҳолига ташлаб қўйдилар. Ўғиллари рўзғор юритаётгани, оиланинг юкини гарданига олаётгани уларни қувонтирган эди. Майли-да, наша экадими, ароқ сотадими рўзғорга қарашса бўлди-да. "Эркак кўчаники. Шунақа қилиб оқ-қорани танийди. Пул топишни эплаяптими, шуни ўзи катта гап!", дердилар, Жамшиднинг эркаликларига кўз юмиб.
Жамшид қараса ёмон эмас. Нашадан тушум яхши бўляпти. Уни устига ҳеч ким миқ этмаяпти.
Энг асосийси пул келиб турибди. Жамшид учун шуни ўзи катта гап... Жамшид наша ишини кенгайтириб юборди. Кенгайтира-кенгайтира наша экин-текинини йўлга қўйиб олди. Наша қурғурни хидига маст бўлиб, ўзи ҳам шунга ўрганди. Топган ҳаром пулларига данғиллатиб тўй қилиб, уйланди. Бола-чақали бўлди. Нашанинг савдоси эса ҳаммасидан зўр бўлди. Пул оқиб келаверди. Жамшид эса супуриб олаверди. "Ҳай, бола! Топаётганинг ҳаром, кўзингни оч!", дейдиган, адолатли иймон эгаси чиқмади. Бойвачча йигитга қўни-қўшни, қариндош-уруғ тавозеъ билан муомала қиладиган бўлди. Лекин... бу бола пақирга, пул қаердан келаётгани билан ҳеч кимнинг иши бўлмади. Жамшид ҳаром пулларига уй-жойлар, мошиналар олди. Ҳаромдан келган пулларига, ҳаромдан қўрқмайдиган фоҳишаларни тўйдира бошлади. Ўйнашларидан бўлиб қолган фарзандларини эса, ҳеч нарса бўлмагандай бир сиқим пул билан олдиртириб ташлайверди. Охирини ўйламади. Албатта, охирини ўйлаш учун иймон керак, ақл керак! Жамшидга бир келганда роса омад келди. "Фойдаланиб қолиш керак. Эркак кишининг омади бир келади. Ушлаб қолсанг, ушлаб қолдинг. Бўлмаса қўлдан чиқади кетади!", дерди, Жамшид наша хидини чуқур-чуқур тортиб, кўзлари сузилиб.
Нашачининг харидорлари тез-тез келиб, катта-катта миқдорда "мол"дан олиб кетадилар. Ҳеч ким хитламайди ҳам. Ҳатто-ки, ҳовли тепасидан учиб ўтадиган вертолётлар ҳам, ўсиб-униб, тарвақайлаб ётган нашаларни кўрмайдилар. Жамшид фарзандларини ҳам нашаларга кўз-қулоқ бўлишга чунонам ўргатди-ки, болалар ўзлари билиб-билиб, чопқиллаб нашаларнинг тагига сув қуйиб келадилар. Нашаларнинг таги доим нам бўлиб турмаса, қуриб қолса отасининг таёғи бошларида синишини яхши биладилар. Шунинг учун ҳам, ота эслатмасидан аввал, ўзлари эслаб, вазифаларини қойилмақом қилиб бажарадилар.
(давоми бор...)
Зулфия Махмуд
🌼❄️♥️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
(Бўлган воқеа)
Айюб ибн Мусодан, у киши отасидан, у киши бобоси розияллоҳу анҳумлардан ривоят қилинади: "Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам: "Ота-она ўз боласига гўзал одобдан афзал ато бера олмайди", дедилар.
Термизий ривоят қилганлар.
Фарзандга ҳалол-ҳаромни ўргатувчи, яхши-ёмонни танитувчи, тўғри йўлни кўрсатувчи ота-она бўлади. Ота-она боласига фақат едириб-ичириш билан чекланса, у хонадонда бола эмас, ҳайвон улғаяди. Инсонни ҳайвондан фарқи, инсон нима еяётганига қарайди. Қаердан, қанақа қилиб топилганини суриштириб ейди. Ҳайвонга эса фарқи йўқ. Олди-орқасига қарамай еб кетаверади. Инсонда Аллоҳ таоло бериб қўйган онг бор, ақл бор. Ҳайвонда шу йўқ. Бола одам бўлиб етилишига ҳам, бало бўлиб етилишига ҳам, ота-она тарбияси сабаб бўлади.
Қаҳрамонимиз Жамшидга ҳам тарбия берилмаган. Кичикликдан ота-онанинг эмас, кўчанинг тарбиясини олиб улғайган.
"Дўстингни кўрсат, кимлигингни айтиб бераман!", дейишган қадимгилар. Жамшиднинг ўртоқлари ҳам ўзига ўхшаган беъмани, бетарбия кўча болалари. Балоғатга етиши биланоқ, зинонинг мазасини татиб кўришни бошлаган болага қараб, оилада қандай муҳит ҳукмрон эканлигини билиб олсангиз бўлади. Жамшид ҳам шундай муҳитда ўсганлардан. Зино унинг сафдоши!
Жамшид ота-онасига, ўртоқларининг уйланаётгани ҳақида айлантириб айтган эди, улар: "Катта йигит бўлиб қолдинг. Кўчада санғиб юришни йиғиштириб, пул топишни ўрганишинг керак. Рўзғор тебратишни билишинг керак! Уйланадиган одам олдин пул топади. Хотинингни қайси пулга боқмоқчисан?", деб, дакки бердилар. Ота-онасининг гапи билан Жамшид бирпасда пул топишни режасига ўтиб кетди. Ўртоқларига маслаҳат солган эди, улар ҳам душманнинг маслаҳатини беришди, қўйишди.
Жамшид ўртоқларининг тавсияси билан наша экиб, пул топишни бошлади. Ота-она уни ўз ҳолига ташлаб қўйдилар. Ўғиллари рўзғор юритаётгани, оиланинг юкини гарданига олаётгани уларни қувонтирган эди. Майли-да, наша экадими, ароқ сотадими рўзғорга қарашса бўлди-да. "Эркак кўчаники. Шунақа қилиб оқ-қорани танийди. Пул топишни эплаяптими, шуни ўзи катта гап!", дердилар, Жамшиднинг эркаликларига кўз юмиб.
Жамшид қараса ёмон эмас. Нашадан тушум яхши бўляпти. Уни устига ҳеч ким миқ этмаяпти.
Энг асосийси пул келиб турибди. Жамшид учун шуни ўзи катта гап... Жамшид наша ишини кенгайтириб юборди. Кенгайтира-кенгайтира наша экин-текинини йўлга қўйиб олди. Наша қурғурни хидига маст бўлиб, ўзи ҳам шунга ўрганди. Топган ҳаром пулларига данғиллатиб тўй қилиб, уйланди. Бола-чақали бўлди. Нашанинг савдоси эса ҳаммасидан зўр бўлди. Пул оқиб келаверди. Жамшид эса супуриб олаверди. "Ҳай, бола! Топаётганинг ҳаром, кўзингни оч!", дейдиган, адолатли иймон эгаси чиқмади. Бойвачча йигитга қўни-қўшни, қариндош-уруғ тавозеъ билан муомала қиладиган бўлди. Лекин... бу бола пақирга, пул қаердан келаётгани билан ҳеч кимнинг иши бўлмади. Жамшид ҳаром пулларига уй-жойлар, мошиналар олди. Ҳаромдан келган пулларига, ҳаромдан қўрқмайдиган фоҳишаларни тўйдира бошлади. Ўйнашларидан бўлиб қолган фарзандларини эса, ҳеч нарса бўлмагандай бир сиқим пул билан олдиртириб ташлайверди. Охирини ўйламади. Албатта, охирини ўйлаш учун иймон керак, ақл керак! Жамшидга бир келганда роса омад келди. "Фойдаланиб қолиш керак. Эркак кишининг омади бир келади. Ушлаб қолсанг, ушлаб қолдинг. Бўлмаса қўлдан чиқади кетади!", дерди, Жамшид наша хидини чуқур-чуқур тортиб, кўзлари сузилиб.
Нашачининг харидорлари тез-тез келиб, катта-катта миқдорда "мол"дан олиб кетадилар. Ҳеч ким хитламайди ҳам. Ҳатто-ки, ҳовли тепасидан учиб ўтадиган вертолётлар ҳам, ўсиб-униб, тарвақайлаб ётган нашаларни кўрмайдилар. Жамшид фарзандларини ҳам нашаларга кўз-қулоқ бўлишга чунонам ўргатди-ки, болалар ўзлари билиб-билиб, чопқиллаб нашаларнинг тагига сув қуйиб келадилар. Нашаларнинг таги доим нам бўлиб турмаса, қуриб қолса отасининг таёғи бошларида синишини яхши биладилар. Шунинг учун ҳам, ота эслатмасидан аввал, ўзлари эслаб, вазифаларини қойилмақом қилиб бажарадилар.
(давоми бор...)
Зулфия Махмуд
🌼❄️♥️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
Telegram
ЎЗБЕГОЙИМ КАНАЛИ
ЗАМОНАВИЙ, ХАЁТИЙ ИБРАТЛИЙ ХИКОЯЛАР КАНАЛИ.
Тошкент.
@D_Uzbegoyim
Тошкент.
@D_Uzbegoyim
Болангдан қайтмасин!
(давоми...)
Жамшид супадаги духоба болишни қучоқлаб, ёнбошлаганча кўкариб келаётган нашаларини томоша қилиб, ҳаёл сураркан, челаклаб сув ташиётган болаларига: "Шу кўкатларга
меҳр берсаларинг, ўсиб етилганда улар ҳам сенларни боқади. Яхши еб-ичишларинг, яхши кийиниб мактабнинг олди боласи бўлишларинг учун меҳнат қилишларинг керак. Булар сувсиз қуриб қолса, биз ҳам пулсиз қуриб қоламиз", дейди.
Болалар оталарининг бот-бот эслатиб турадиган бу "ҳикматли" гапларини яхши ўзлаштириб, қулоқларига зирак қилиб, осиб олишган.
Наша ҳаёт, наша пул!
Жамшиднинг фарзандлари катта бўлиб, олийгоҳларни битириб, диплом эгалари бўлишди. Лекин бир нарсани унутмаслик керак! Зино - қарздир! Жамшиднинг фарзандлари ҳам, ҳали уйланмасдан туриб, оталари каби эрта кўзлари очилиб, зино ҳаётларининг бир бўлагига айланиб бўлган эди.
Шу ўринда бир нарсани ёзгим келди. Олийгоҳларда ўқийдиган ўғил-қизларни кўпчилик маданиятли, одоб-аҳлоқли деб, билишади. Лекин йигит-қиз аралашиб ётган ўша олийгоҳлар, зинонинг ўчоғи эканлигини билмайдилар. Ҳамма йигит-қизлар эмас! Ичларида қаттиқ тарбия кўрган, гўзал хулқли ўқувчилар ҳам бор, албатта. Лекин аксарининг одоби бузилиб бўлган. Жамшиднинг ўғлига ҳам, кўпчиликнинг ҳаваси келади. "Ўқиган, олийгоҳга кирган", деб. Ташқаридан олтин бўлиб кўринган нарса, чириган тунука бўлиб чиқиши ҳам мумкин. Динсиз катта бўлганлар, ичларидан чириб битганлардир! Кўпчиликнинг ҳавасини келтирган ўша олийгоҳлардан, кўпчиликни нафратини қўзғаган ишлар чиққан. Маданиятдан дарс берадиган устозлар, маданиятсизларча, талаба қизларга тегажоғлик қилиб қўлга тушиб қолганларини кўп ва ҳўп эшитганмиз. Зино урчиб, фаҳшга тўлган олийгоҳларда қанчадан қанча иффат пардалари йиртилган. Дин бўлмаган, Ислом ўргатилмаган жойда на иффат бўлади, на маданият! Маданият - Исломдадир!
Жамшиднинг ўғли Баҳодир ҳам, ўша "маданият", "одоб-аҳлоқ" чўққига чиққан жойларнинг бирини ўқиб битирди. У ҳам отаси каби чап кўчаларга киришда пихини ёрган суюқ эди. Баҳодирни шу ҳолига ким айбдор? Исломни, динни ўргатмаган ота-она айбдор! Бечора ота-онани ўзи Исломни билмайди-ку, болага қаердан ҳам ўргатсинлар. Ҳаром еб катта бўлган, суяк суягигача ҳаром сингиб кетган фарзанддан нима кутилади? Соқол қўйиб, намоз ўқиб, тақво қиладиган бола кутиладими? Йўқ, албатта! Жазо кутилади. Бундай фарзандларни етиштирган ота-она, жазоларини ўша боласидан, ёки неварасидан олишга лойиқдирлар. Фарзанднинг зинога юриши, ота-она учун улкан жазодир!
Жамшид катта орзу-умидлар билан Баҳодирни яхши оиланинг, олийгоҳда ўқийдиган яхши қизига
уйлантириб қўйди. Баҳодир билан Баҳор жуда бахтли эдилар. Баҳодир уйлангач, ўтмишдаги қилиқларини, суваб ташлаган фаҳшларини унутди. Лекин Аллоҳ таоло унутувчи эмас! Ер-у, осмоннинг эгаси бўлмиш Роб, амалларимизнинг мукофотини ҳам, жазосини ҳам албатта берувчидир! Ҳар ким қилмишининг мевасини ейишга мажбур!
Икки ёшга ҳамманинг ҳаваси келар эди. Улар жуда бахтиёр эдилар. Баҳор ҳомиладор бўлди. Ёш оиланинг севинчи кўкларга етди. Улар осмоннинг еттинчи қаватида учиб юрардилар. Баҳодир ва Баҳор туғилажак фарзандларига исм танлаб, ўша орзиқиб кутган кунларини тезроқ келишини хоҳлар эдилар. Бечора Баҳор... Уни келажакда катта мусибатлар кутиб турганини қаердан ҳам билсин...
(давоми бор...)
Зулфия Махмуд
🌼❄️♥️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
(давоми...)
Жамшид супадаги духоба болишни қучоқлаб, ёнбошлаганча кўкариб келаётган нашаларини томоша қилиб, ҳаёл сураркан, челаклаб сув ташиётган болаларига: "Шу кўкатларга
меҳр берсаларинг, ўсиб етилганда улар ҳам сенларни боқади. Яхши еб-ичишларинг, яхши кийиниб мактабнинг олди боласи бўлишларинг учун меҳнат қилишларинг керак. Булар сувсиз қуриб қолса, биз ҳам пулсиз қуриб қоламиз", дейди.
Болалар оталарининг бот-бот эслатиб турадиган бу "ҳикматли" гапларини яхши ўзлаштириб, қулоқларига зирак қилиб, осиб олишган.
Наша ҳаёт, наша пул!
Жамшиднинг фарзандлари катта бўлиб, олийгоҳларни битириб, диплом эгалари бўлишди. Лекин бир нарсани унутмаслик керак! Зино - қарздир! Жамшиднинг фарзандлари ҳам, ҳали уйланмасдан туриб, оталари каби эрта кўзлари очилиб, зино ҳаётларининг бир бўлагига айланиб бўлган эди.
Шу ўринда бир нарсани ёзгим келди. Олийгоҳларда ўқийдиган ўғил-қизларни кўпчилик маданиятли, одоб-аҳлоқли деб, билишади. Лекин йигит-қиз аралашиб ётган ўша олийгоҳлар, зинонинг ўчоғи эканлигини билмайдилар. Ҳамма йигит-қизлар эмас! Ичларида қаттиқ тарбия кўрган, гўзал хулқли ўқувчилар ҳам бор, албатта. Лекин аксарининг одоби бузилиб бўлган. Жамшиднинг ўғлига ҳам, кўпчиликнинг ҳаваси келади. "Ўқиган, олийгоҳга кирган", деб. Ташқаридан олтин бўлиб кўринган нарса, чириган тунука бўлиб чиқиши ҳам мумкин. Динсиз катта бўлганлар, ичларидан чириб битганлардир! Кўпчиликнинг ҳавасини келтирган ўша олийгоҳлардан, кўпчиликни нафратини қўзғаган ишлар чиққан. Маданиятдан дарс берадиган устозлар, маданиятсизларча, талаба қизларга тегажоғлик қилиб қўлга тушиб қолганларини кўп ва ҳўп эшитганмиз. Зино урчиб, фаҳшга тўлган олийгоҳларда қанчадан қанча иффат пардалари йиртилган. Дин бўлмаган, Ислом ўргатилмаган жойда на иффат бўлади, на маданият! Маданият - Исломдадир!
Жамшиднинг ўғли Баҳодир ҳам, ўша "маданият", "одоб-аҳлоқ" чўққига чиққан жойларнинг бирини ўқиб битирди. У ҳам отаси каби чап кўчаларга киришда пихини ёрган суюқ эди. Баҳодирни шу ҳолига ким айбдор? Исломни, динни ўргатмаган ота-она айбдор! Бечора ота-онани ўзи Исломни билмайди-ку, болага қаердан ҳам ўргатсинлар. Ҳаром еб катта бўлган, суяк суягигача ҳаром сингиб кетган фарзанддан нима кутилади? Соқол қўйиб, намоз ўқиб, тақво қиладиган бола кутиладими? Йўқ, албатта! Жазо кутилади. Бундай фарзандларни етиштирган ота-она, жазоларини ўша боласидан, ёки неварасидан олишга лойиқдирлар. Фарзанднинг зинога юриши, ота-она учун улкан жазодир!
Жамшид катта орзу-умидлар билан Баҳодирни яхши оиланинг, олийгоҳда ўқийдиган яхши қизига
уйлантириб қўйди. Баҳодир билан Баҳор жуда бахтли эдилар. Баҳодир уйлангач, ўтмишдаги қилиқларини, суваб ташлаган фаҳшларини унутди. Лекин Аллоҳ таоло унутувчи эмас! Ер-у, осмоннинг эгаси бўлмиш Роб, амалларимизнинг мукофотини ҳам, жазосини ҳам албатта берувчидир! Ҳар ким қилмишининг мевасини ейишга мажбур!
Икки ёшга ҳамманинг ҳаваси келар эди. Улар жуда бахтиёр эдилар. Баҳор ҳомиладор бўлди. Ёш оиланинг севинчи кўкларга етди. Улар осмоннинг еттинчи қаватида учиб юрардилар. Баҳодир ва Баҳор туғилажак фарзандларига исм танлаб, ўша орзиқиб кутган кунларини тезроқ келишини хоҳлар эдилар. Бечора Баҳор... Уни келажакда катта мусибатлар кутиб турганини қаердан ҳам билсин...
(давоми бор...)
Зулфия Махмуд
🌼❄️♥️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
Telegram
ЎЗБЕГОЙИМ КАНАЛИ
ЗАМОНАВИЙ, ХАЁТИЙ ИБРАТЛИЙ ХИКОЯЛАР КАНАЛИ.
Тошкент.
@D_Uzbegoyim
Тошкент.
@D_Uzbegoyim
Болангдан қайтмасин!
(давоми...)
"(Эй инсон), сенга етган ҳар қандай яхшилик фақат Аллоҳдандир. Сенга етган ҳар қандай ёмонлик эса ўзингнинг қилмишингдандир!"
(Нисо: 79)
Баҳор қўчқордек, соғлом ўғилни дунёга келтирди. Унга яхши ниятлар билан Азамат деб, исм қўйишди. Данғиллама ҳовлини чақалоқ йиғиси тутди. Жамшид невараси учун, ақиқа тўйи қилиб берди. Баҳодир ўғил кўрганидан севиниб, Баҳорни совғаларга кўмди. Жамшид неварасини қўлдан қўймасди. Ер-у, кўкка ишонмасди. Невараси учун жонини берар эди.
Азамат бир ёшга кирганда, тили чиқиб, чопқиллаб кетди. Соғлом, бақувват, чиройли, овқатларини қошиқ билан ўзи ейдиган, ўйинчоқларини ўзи тўплайдиган ақлли бола бўлди. Лекин... бир ярим ёшга етганда, ўз-ўзидан Азаматнинг қўллари ҳеч бир нарсани тутолмайдиган,
бемалол нарсаларни чайнаб ейдиган бола, чайнолмайдиган, ичолмайдиган бўлиб қолди. Уни шифокорга олиб бордилар. Шифокор Азаматни яхшилаб текширгач, қўрқадиган нарса йўқлигини, бу ҳолат тезда ўтиб кетишини айтди. Баҳор ўғлига овқатларни "блендр"да майдалаб, эзиб едириб қўядиган бўлди. Азамат юришдан қолди. Ҳаракатлардан тўхтади. Ҳатто... ётган жойидан ёнбошига бошини буриб, қаролмайдиган бўлиб қолди. Жуда қаттиқ ҳавотирда, уни яна шифокорга олиб бордилар. Лекин... шифокорларнинг ҳеч бири Азаматнинг касалини топиб беришолмади. Сўнг... бир шифокорнинг маслаҳати билан, уни шаҳарнинг энг зўр невропотологига олиб бордилар. Невропотолог кўрсатмаси билан эса, боланинг бошини МРТ қилдирдилар. Шифокор натижалар чиққач, ҳар томонлама чуқур ўрганиб, Азаматга лейкодистрофия - миянинг ўз-ўзини емириши ташҳисини қўйди. "Азаматдаги касалликнинг тури иккита. Бириси 2 ёшлар атрофида бошланса, иккинчиси 16 ёшлар атрофида бошланади. 16 ёшда бошланадигани, болани умрини охиригача қийнаб ўтади. Азаматда эрта бошлангани бир томондан сизларнинг ютуғингиз. Касалликни вақтинча тўхтатиб турса бўлади. Лекин... бу касалликнинг давоси йўқ.
Болага яхши қаралса, 7-8 ёшгача яшаши мумкин. Беморни бу касаллик билан курашиши жуда ҳам қийин кечади. Оғриқ жуда кучли бўлади. Сизлар хурсанд бўлинглар, касаллик Азаматда эртароқ бошлангани учун. Сизларни узоқ қийнамайди", деди шифокор.
Айни ўйнаб-куладиган, келинликнинг энг гўзал даврларини кечирадиган дамда, Баҳорнинг оғир кунлари бошланди. Азаматнинг бутун оғири, оғриғи Баҳорнинг гарданига тушди. У билан бирга куладиган, у йиғласа қўшилиб йиғлайдиган, у билан тунлари ухламайдиган Баҳор бўлди. Азаматнинг касали ҳазил касал эмас эди. У ҳар куни оғриқ қаттиқ бўлганидан, чинқириб, додлар, оғриқларига фақатгина морфин ёрдам берар эди, холос. Бечора Азамат ҳар куни морфин олишга мажбур эди. Дунёга келмасидан, ҳаётнинг аччиғини тотишни бошлаган Азаматнинг азобларига ким айбдор? Ўтмишда Жамшидга ёки Баҳодирга: "Болангдан қайтсин!", деганлар кўп бўлгандир балки... Азамат икки ёшга кирар кирмас, Баҳорнинг иккинчи ўғли дунёга келди.
Оҳ...
Бечорагина Баҳор...
Азаматнинг азоблари каммиди сенга..?
(давоми бор...)
Зулфия Махмуд
🌸♥️❄️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
(давоми...)
"(Эй инсон), сенга етган ҳар қандай яхшилик фақат Аллоҳдандир. Сенга етган ҳар қандай ёмонлик эса ўзингнинг қилмишингдандир!"
(Нисо: 79)
Баҳор қўчқордек, соғлом ўғилни дунёга келтирди. Унга яхши ниятлар билан Азамат деб, исм қўйишди. Данғиллама ҳовлини чақалоқ йиғиси тутди. Жамшид невараси учун, ақиқа тўйи қилиб берди. Баҳодир ўғил кўрганидан севиниб, Баҳорни совғаларга кўмди. Жамшид неварасини қўлдан қўймасди. Ер-у, кўкка ишонмасди. Невараси учун жонини берар эди.
Азамат бир ёшга кирганда, тили чиқиб, чопқиллаб кетди. Соғлом, бақувват, чиройли, овқатларини қошиқ билан ўзи ейдиган, ўйинчоқларини ўзи тўплайдиган ақлли бола бўлди. Лекин... бир ярим ёшга етганда, ўз-ўзидан Азаматнинг қўллари ҳеч бир нарсани тутолмайдиган,
бемалол нарсаларни чайнаб ейдиган бола, чайнолмайдиган, ичолмайдиган бўлиб қолди. Уни шифокорга олиб бордилар. Шифокор Азаматни яхшилаб текширгач, қўрқадиган нарса йўқлигини, бу ҳолат тезда ўтиб кетишини айтди. Баҳор ўғлига овқатларни "блендр"да майдалаб, эзиб едириб қўядиган бўлди. Азамат юришдан қолди. Ҳаракатлардан тўхтади. Ҳатто... ётган жойидан ёнбошига бошини буриб, қаролмайдиган бўлиб қолди. Жуда қаттиқ ҳавотирда, уни яна шифокорга олиб бордилар. Лекин... шифокорларнинг ҳеч бири Азаматнинг касалини топиб беришолмади. Сўнг... бир шифокорнинг маслаҳати билан, уни шаҳарнинг энг зўр невропотологига олиб бордилар. Невропотолог кўрсатмаси билан эса, боланинг бошини МРТ қилдирдилар. Шифокор натижалар чиққач, ҳар томонлама чуқур ўрганиб, Азаматга лейкодистрофия - миянинг ўз-ўзини емириши ташҳисини қўйди. "Азаматдаги касалликнинг тури иккита. Бириси 2 ёшлар атрофида бошланса, иккинчиси 16 ёшлар атрофида бошланади. 16 ёшда бошланадигани, болани умрини охиригача қийнаб ўтади. Азаматда эрта бошлангани бир томондан сизларнинг ютуғингиз. Касалликни вақтинча тўхтатиб турса бўлади. Лекин... бу касалликнинг давоси йўқ.
Болага яхши қаралса, 7-8 ёшгача яшаши мумкин. Беморни бу касаллик билан курашиши жуда ҳам қийин кечади. Оғриқ жуда кучли бўлади. Сизлар хурсанд бўлинглар, касаллик Азаматда эртароқ бошлангани учун. Сизларни узоқ қийнамайди", деди шифокор.
Айни ўйнаб-куладиган, келинликнинг энг гўзал даврларини кечирадиган дамда, Баҳорнинг оғир кунлари бошланди. Азаматнинг бутун оғири, оғриғи Баҳорнинг гарданига тушди. У билан бирга куладиган, у йиғласа қўшилиб йиғлайдиган, у билан тунлари ухламайдиган Баҳор бўлди. Азаматнинг касали ҳазил касал эмас эди. У ҳар куни оғриқ қаттиқ бўлганидан, чинқириб, додлар, оғриқларига фақатгина морфин ёрдам берар эди, холос. Бечора Азамат ҳар куни морфин олишга мажбур эди. Дунёга келмасидан, ҳаётнинг аччиғини тотишни бошлаган Азаматнинг азобларига ким айбдор? Ўтмишда Жамшидга ёки Баҳодирга: "Болангдан қайтсин!", деганлар кўп бўлгандир балки... Азамат икки ёшга кирар кирмас, Баҳорнинг иккинчи ўғли дунёга келди.
Оҳ...
Бечорагина Баҳор...
Азаматнинг азоблари каммиди сенга..?
(давоми бор...)
Зулфия Махмуд
🌸♥️❄️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
Telegram
ЎЗБЕГОЙИМ КАНАЛИ
ЗАМОНАВИЙ, ХАЁТИЙ ИБРАТЛИЙ ХИКОЯЛАР КАНАЛИ.
Тошкент.
@D_Uzbegoyim
Тошкент.
@D_Uzbegoyim
Болангдан қайтмасин!
(давоми...)
Баҳорнинг баҳори Азамат касалланганда тугаган. Иккинчиси туғилганда ҳам, бутун ҳаёли Азаматда эди. Тезроқ шифохонадан чиқса-ю, тезроқ бемор боласининг дардига малҳам бўлса, бағрига босса...
Янги чақалоққа бола боқувчи ёллаб, Баҳор Азамат билан шифохонага ётди. Она-бола шифохонада уч ойлаб ётар эдилар. Шундан бир ойида Азамат жонлантириш бўлимида қолар эди. Домла ўқиб, дам солса Азаматга шифо бўлар деган мақсадда, шифохонага неча маротаба умид билан домла олиб келдилар. Қаерда нима эшитсалар қилиб кўравердилар. Умидларини боланинг тузалиб кетишидан узмадилар. Лекин Азамат ўнгланиш ўрнига орқага қараб кетаверди. Уйга келишгач, Азаматга ҳар куни шифохонадан сибазон олиб келадиган бўлдилар. Ортиқ бошқа дориларнинг таъсири қолмаган эди. Сибазон Азаматга зўрға 24 соатга етиб берарди. Сўнг... яна оғриқлар, яна чинқириб йиғлашлар бошланар эди. Бир ҳафтадан сўнг шифокорлар сибазон беришни тўхтатдилар. "Бошқа беролмаймиз. Бола сибазонга ўрганиб қолса, кейин бошқа дорилар таъсир қилмай қўяди". Икки ҳафта ичида, дори Азаматга, 3-4 соатга етадиган бўлиб қолди. Бечора болага ҳеч бир дори таъсир қилмай қўйганидан, шифокорлар болани "Дом малютка"га топширишни маслаҳат бердилар. Баҳор ноилож кўнди. Чунки... Азаматга қарайман, кўз қорачиғимдай асрайман деб, бор кучини боласига бериб, ўзи ҳам толиқиб, қувватдан қолганди. Уйқусизлик, дамбадам қон босимининг ошиши, асаб тизимининг чарчаши Баҳорнинг силласини қуритган эди. Кўпчиликнинг маслаҳати билан Азаматни Қибрайдаги "Психофизик ривожланиши бузилган болалар уйи"га топширадиган бўлишди. Бошида у ерда Азаматни олиб қолишдан бош тортдилар. "Болангизни умри бир ойга ҳам қолмаган. Олиб қололмаймиз!" Сўнг... қарорларини ўзгартирдилар. У ердаги шифокорлар ногирон болаларга меҳр билан, муҳаббат билан қарар эдилар. Баҳор Азаматни ишончли қўлларга берганига ишончи комил бўлиб, кўнгли равшан тортди. Шифокор, ҳамширалар ўз вазифаларини сидқидилдан бажарганлари туфайли Азамат мана бу йил беш ёшга кирди.
Баҳор катта умидлар билан, бор меҳру эътиборини кичкинасига қаратди. Жасур тез юриб, чопқиллаб кетди. Ўзи ейдиган, ўзи бажара оладиган бола бўлди. Лекин... қисматни қаранг-ки, у ҳам акаси Азамат каби икки ёшга тўлар тўлмас ейишдан, юришдан қолди.. Қўллари, оёқлари ҳаракатдан тўхтади. Баҳорнинг осмони қора булутлар билан қопланди. "Дод", дейди-ю, доди бўғзида тошдек қолади. Чинқиради-ю, ўзидан бошқа эшитмайди. Баҳор кундан кунга сўлиб бораверди. Жасурни ҳам Азаматнинг ёнига жойлаштирганларида, Баҳор бутунлай тўкилиб бўлди.
Баҳорнинг қайнотаси, анчадан бери дилида тугиб юрган гапни айтди: "Менга соғлом невара керак! Невараларим соғлом бўлишини хоҳлайман!"
Қайнонасининг аввалдан ўғлига бошқа келин қидириб юрганини эшитган Баҳор, ғишт қолипдан кўчганини англади-ю, баҳорини қишга алмашиб, ажрашиб кетди.
Баҳодир бошқасига уйланди.
(давоми бор...)
Зулфия Махмуд
🌼❄️♥️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
(давоми...)
Баҳорнинг баҳори Азамат касалланганда тугаган. Иккинчиси туғилганда ҳам, бутун ҳаёли Азаматда эди. Тезроқ шифохонадан чиқса-ю, тезроқ бемор боласининг дардига малҳам бўлса, бағрига босса...
Янги чақалоққа бола боқувчи ёллаб, Баҳор Азамат билан шифохонага ётди. Она-бола шифохонада уч ойлаб ётар эдилар. Шундан бир ойида Азамат жонлантириш бўлимида қолар эди. Домла ўқиб, дам солса Азаматга шифо бўлар деган мақсадда, шифохонага неча маротаба умид билан домла олиб келдилар. Қаерда нима эшитсалар қилиб кўравердилар. Умидларини боланинг тузалиб кетишидан узмадилар. Лекин Азамат ўнгланиш ўрнига орқага қараб кетаверди. Уйга келишгач, Азаматга ҳар куни шифохонадан сибазон олиб келадиган бўлдилар. Ортиқ бошқа дориларнинг таъсири қолмаган эди. Сибазон Азаматга зўрға 24 соатга етиб берарди. Сўнг... яна оғриқлар, яна чинқириб йиғлашлар бошланар эди. Бир ҳафтадан сўнг шифокорлар сибазон беришни тўхтатдилар. "Бошқа беролмаймиз. Бола сибазонга ўрганиб қолса, кейин бошқа дорилар таъсир қилмай қўяди". Икки ҳафта ичида, дори Азаматга, 3-4 соатга етадиган бўлиб қолди. Бечора болага ҳеч бир дори таъсир қилмай қўйганидан, шифокорлар болани "Дом малютка"га топширишни маслаҳат бердилар. Баҳор ноилож кўнди. Чунки... Азаматга қарайман, кўз қорачиғимдай асрайман деб, бор кучини боласига бериб, ўзи ҳам толиқиб, қувватдан қолганди. Уйқусизлик, дамбадам қон босимининг ошиши, асаб тизимининг чарчаши Баҳорнинг силласини қуритган эди. Кўпчиликнинг маслаҳати билан Азаматни Қибрайдаги "Психофизик ривожланиши бузилган болалар уйи"га топширадиган бўлишди. Бошида у ерда Азаматни олиб қолишдан бош тортдилар. "Болангизни умри бир ойга ҳам қолмаган. Олиб қололмаймиз!" Сўнг... қарорларини ўзгартирдилар. У ердаги шифокорлар ногирон болаларга меҳр билан, муҳаббат билан қарар эдилар. Баҳор Азаматни ишончли қўлларга берганига ишончи комил бўлиб, кўнгли равшан тортди. Шифокор, ҳамширалар ўз вазифаларини сидқидилдан бажарганлари туфайли Азамат мана бу йил беш ёшга кирди.
Баҳор катта умидлар билан, бор меҳру эътиборини кичкинасига қаратди. Жасур тез юриб, чопқиллаб кетди. Ўзи ейдиган, ўзи бажара оладиган бола бўлди. Лекин... қисматни қаранг-ки, у ҳам акаси Азамат каби икки ёшга тўлар тўлмас ейишдан, юришдан қолди.. Қўллари, оёқлари ҳаракатдан тўхтади. Баҳорнинг осмони қора булутлар билан қопланди. "Дод", дейди-ю, доди бўғзида тошдек қолади. Чинқиради-ю, ўзидан бошқа эшитмайди. Баҳор кундан кунга сўлиб бораверди. Жасурни ҳам Азаматнинг ёнига жойлаштирганларида, Баҳор бутунлай тўкилиб бўлди.
Баҳорнинг қайнотаси, анчадан бери дилида тугиб юрган гапни айтди: "Менга соғлом невара керак! Невараларим соғлом бўлишини хоҳлайман!"
Қайнонасининг аввалдан ўғлига бошқа келин қидириб юрганини эшитган Баҳор, ғишт қолипдан кўчганини англади-ю, баҳорини қишга алмашиб, ажрашиб кетди.
Баҳодир бошқасига уйланди.
(давоми бор...)
Зулфия Махмуд
🌼❄️♥️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
Telegram
ЎЗБЕГОЙИМ КАНАЛИ
ЗАМОНАВИЙ, ХАЁТИЙ ИБРАТЛИЙ ХИКОЯЛАР КАНАЛИ.
Тошкент.
@D_Uzbegoyim
Тошкент.
@D_Uzbegoyim
Болангдан қайтмасин!
(давоми...)
Баҳор ота уйига келди-ю, кўрпа-тўшак қилиб ётиб олди. Жигарлари атрофида гирди-капалак, қани энди Баҳорнинг кўнглига чироқ ёқа олсалар. Баҳор йиғлайверганидан қовоқлари шишиб, рангида ранг қолмай озиб кетди.
Қайнонаси Сабоҳат опа, Баҳорнинг аҳволидан ҳавотир олиб, кўргани келаверади. "Қизим! Бизлар ҳам шундай бўлишини хоҳлаган эдикми? Ўғлим билан сизни ажратиб юбориш менга ҳам осон бўлди деб ўйлайсизми? Шифокорлар такрор-такрор: "Ўғлингиз билан келинингиз вақтида ажрашсин. Бўлмаса кейинги боласи ҳам шундай бўлади", дейишганидан кейин бошқача йўл тополмадик. Мана кўрасиз, сиз ҳам албатта, бахтингизни топасиз. Ҳали ҳаммаси олдинда. Иншааллоҳ, албатта, Аллоҳнинг сизга атаган гўзал совғалари бор!"
Сабоҳат опа Баҳор турмушга чиқиши учун, қўлидан келганча ҳаракатга тушиб кетди. Келини ҳам яхши бириси билан никоҳлансаю, елкасидан тоғ ағдарилиб енгил тортса. Вақтни бой бермай совчиларни бошлаб келаверди, келаверди. "Келин қилсангиз ҳеч қачон пушаймон емайсиз. Баҳор тиллага тенг. Афсус қисмат экан, ўғлим билан турмушлари бўлмади. Мана мен кафил! Ўзим ўртада тураман!", дерди Сабоҳат опа ҳар топган совчисига жон куйдириб. Сўраб келганлар, Баҳорнинг иккита ногирон боласи борлигини эшитардилару, уйланишдан бош тортардилар.
Баҳор умр йўлдоши, ҳасратдоши, кўз очиб кўргани Баҳодирни соғинади. Ёстиғини қучоқлаганча ўкириб-ўкириб йиғлайверади. Баҳодир ҳам яхши-ёмон кунларида доим ёнида бўлган Баҳорини қўмсайди. Кечалари юлдуз тўла самога боққанча ўтган кунларини эслаб, йиғлайди. Баҳор унинг қалбида унутилмас бўлиб қолганди. Мусибат, синовларда қовурилган икки қалб соғинчга сабр қилолмай кўришишни бошладилар. Улар худди аввал кўришмаган кишилардек узоқ-узоқ суҳбатлашиб ўтирар эдилар. Лекин қачонгача? Ҳар бир нарсанинг аввали бўлганидек охири ҳам бор! Баҳор бу яширинча учрашувларга бор кучини тўплаб, барҳам берди. "Баҳодир ака! Бугун охирги учрашувимиз. Ўйлаб қарасам бизнинг бундай беркиниб кўришиб юришимиздан фойда йўқ. Энди буёғига иккаламиз ҳам ўз йўлимиздан кетишимиз керак!"
Баҳодир Баҳорнинг гапларини эшитиб, унинг қўлини маҳкам сиқиб ушлади ва: "Баҳор! Илтимос мени кечир! Ҳаммасига мен айбдорман. Ёшлигимда жуда кўп ҳаром ишлар қилганман. Мени деб кўп азоблар чекдинг...", деди, кўзларига термулиб.
Сўнги пушаймон инсоннинг ўзига душман. Энди Баҳодирнинг надоматидан, кечиримидан фойда йўқ. Баҳор мошинадан тушди-ю, ортига қарамай юриб кетди.
Баҳодир энди ўтмиш одами. Баҳор эса қуёшга умид кўзлари билан қараётган кунгбоқар гули. У ҳали ёш, унинг ҳаёти ҳали олдинда. Аллоҳнинг унга ёзган кутилмаган қисматини кутиб яшамоқда. Ўтмиш билан ўралашиб юриш Баҳор каби ақлли аёлларга тўғри келмайди. Уйга қайтган Баҳор, хонасига кириб, кўз ёшларини артди ва: "Бисмиллаҳ", деди-ю, ўзини ва барча ташвишларини Аллоҳга топшириб, саждага йиқилди. Иншааллоҳ, бизлар ҳам дуо қиламиз Баҳорга чинордек бақувват, Исломга қувват, тани соғ-саломат, аҳлоқи гўзал эркак учрасин! Ва Баҳорнинг кўрган-кечирганлари тушга айлансин! Амийн!
(тугади)
Бир қанча вақт ўтиб, Баҳор бошқа турмуш қурди. Фарзандлари бор, жуда яхши инсон билан ҳаётини янгидан бошлади. Норасида гўдакларидан айрилди, улар вафот этдилар. Аммо... Аллоҳ таоло унга соғлом, гўзал бир авлод берди. Баҳорнинг умр йўлларида бахт-тинчлик тилайман! Бундан кейинги ҳаёти фақат яхшилик бўлсин!
Зулфия Махмуд
Тамом
🌼❄️♥️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
(давоми...)
Баҳор ота уйига келди-ю, кўрпа-тўшак қилиб ётиб олди. Жигарлари атрофида гирди-капалак, қани энди Баҳорнинг кўнглига чироқ ёқа олсалар. Баҳор йиғлайверганидан қовоқлари шишиб, рангида ранг қолмай озиб кетди.
Қайнонаси Сабоҳат опа, Баҳорнинг аҳволидан ҳавотир олиб, кўргани келаверади. "Қизим! Бизлар ҳам шундай бўлишини хоҳлаган эдикми? Ўғлим билан сизни ажратиб юбориш менга ҳам осон бўлди деб ўйлайсизми? Шифокорлар такрор-такрор: "Ўғлингиз билан келинингиз вақтида ажрашсин. Бўлмаса кейинги боласи ҳам шундай бўлади", дейишганидан кейин бошқача йўл тополмадик. Мана кўрасиз, сиз ҳам албатта, бахтингизни топасиз. Ҳали ҳаммаси олдинда. Иншааллоҳ, албатта, Аллоҳнинг сизга атаган гўзал совғалари бор!"
Сабоҳат опа Баҳор турмушга чиқиши учун, қўлидан келганча ҳаракатга тушиб кетди. Келини ҳам яхши бириси билан никоҳлансаю, елкасидан тоғ ағдарилиб енгил тортса. Вақтни бой бермай совчиларни бошлаб келаверди, келаверди. "Келин қилсангиз ҳеч қачон пушаймон емайсиз. Баҳор тиллага тенг. Афсус қисмат экан, ўғлим билан турмушлари бўлмади. Мана мен кафил! Ўзим ўртада тураман!", дерди Сабоҳат опа ҳар топган совчисига жон куйдириб. Сўраб келганлар, Баҳорнинг иккита ногирон боласи борлигини эшитардилару, уйланишдан бош тортардилар.
Баҳор умр йўлдоши, ҳасратдоши, кўз очиб кўргани Баҳодирни соғинади. Ёстиғини қучоқлаганча ўкириб-ўкириб йиғлайверади. Баҳодир ҳам яхши-ёмон кунларида доим ёнида бўлган Баҳорини қўмсайди. Кечалари юлдуз тўла самога боққанча ўтган кунларини эслаб, йиғлайди. Баҳор унинг қалбида унутилмас бўлиб қолганди. Мусибат, синовларда қовурилган икки қалб соғинчга сабр қилолмай кўришишни бошладилар. Улар худди аввал кўришмаган кишилардек узоқ-узоқ суҳбатлашиб ўтирар эдилар. Лекин қачонгача? Ҳар бир нарсанинг аввали бўлганидек охири ҳам бор! Баҳор бу яширинча учрашувларга бор кучини тўплаб, барҳам берди. "Баҳодир ака! Бугун охирги учрашувимиз. Ўйлаб қарасам бизнинг бундай беркиниб кўришиб юришимиздан фойда йўқ. Энди буёғига иккаламиз ҳам ўз йўлимиздан кетишимиз керак!"
Баҳодир Баҳорнинг гапларини эшитиб, унинг қўлини маҳкам сиқиб ушлади ва: "Баҳор! Илтимос мени кечир! Ҳаммасига мен айбдорман. Ёшлигимда жуда кўп ҳаром ишлар қилганман. Мени деб кўп азоблар чекдинг...", деди, кўзларига термулиб.
Сўнги пушаймон инсоннинг ўзига душман. Энди Баҳодирнинг надоматидан, кечиримидан фойда йўқ. Баҳор мошинадан тушди-ю, ортига қарамай юриб кетди.
Баҳодир энди ўтмиш одами. Баҳор эса қуёшга умид кўзлари билан қараётган кунгбоқар гули. У ҳали ёш, унинг ҳаёти ҳали олдинда. Аллоҳнинг унга ёзган кутилмаган қисматини кутиб яшамоқда. Ўтмиш билан ўралашиб юриш Баҳор каби ақлли аёлларга тўғри келмайди. Уйга қайтган Баҳор, хонасига кириб, кўз ёшларини артди ва: "Бисмиллаҳ", деди-ю, ўзини ва барча ташвишларини Аллоҳга топшириб, саждага йиқилди. Иншааллоҳ, бизлар ҳам дуо қиламиз Баҳорга чинордек бақувват, Исломга қувват, тани соғ-саломат, аҳлоқи гўзал эркак учрасин! Ва Баҳорнинг кўрган-кечирганлари тушга айлансин! Амийн!
(тугади)
Бир қанча вақт ўтиб, Баҳор бошқа турмуш қурди. Фарзандлари бор, жуда яхши инсон билан ҳаётини янгидан бошлади. Норасида гўдакларидан айрилди, улар вафот этдилар. Аммо... Аллоҳ таоло унга соғлом, гўзал бир авлод берди. Баҳорнинг умр йўлларида бахт-тинчлик тилайман! Бундан кейинги ҳаёти фақат яхшилик бўлсин!
Зулфия Махмуд
Тамом
🌼❄️♥️
https://t.me/joinchat/AAAAAFU_ki2DuwdoBGuycg
Telegram
ЎЗБЕГОЙИМ КАНАЛИ
ЗАМОНАВИЙ, ХАЁТИЙ ИБРАТЛИЙ ХИКОЯЛАР КАНАЛИ.
Тошкент.
@D_Uzbegoyim
Тошкент.
@D_Uzbegoyim
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Иккинчи ота
🔹 кўп қисмли Ўзбек сериали
26➖қисм
┄┅অঠই 🕋 ইঠঅ┅┄
📺 КАНАЛМИЗДА СЕРИАЛ
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️
🔹 кўп қисмли Ўзбек сериали
26➖қисм
┄┅অঠই 🕋 ইঠঅ┅┄
📺 КАНАЛМИЗДА СЕРИАЛ
🔺𝕂𝕒𝕟𝕒𝕝𝕚𝕞𝕚𝕫𝕘𝕒 𝕆𝕓𝕦𝕟𝕒 𝔹𝕠'𝕝𝕚𝕟𝕘➖⬇️