У касцёле Найсвяцейшай Тройцы ў Радашковічах правялі рамонт, аднавілі лаўкі і адкрылі арган. Арган у дрэнным быў перавезены сюды з касцёла ў Браславе. Яго рэстаўрацыяй апошнія гады займаўся майстар Маскоўскай філармоніі Дзмітрый Лотаў.

Фота
#касцёлы #інтэр'еры #Радашковічы

«Рэстаўрацыя» Мікольскага манастыра ў Магілёве - суцэльная хлусня і фальсіфікацыя, якую выдаюць за аўтэнтыку. Відаць, папоўская машына ў браму не пралазіла, дык «магілёўскае барока» падкарэктавалі.

#Магілёў #цэрквы #антырэстаўрацыя

Гэта не толькі на ўсходзе так калгасяць тое, што можна і трэба было па заканадаўстве аднавіць нармальна, паводле навукі.

Вось брама кляштара бернадзінак у Слоніме. Быццам бы падобна, калі ідзеш па іншым баку і не прыглядаешся. Як толькі бярэш стары фотаздымак, то разумееш якую садамію тут нагарадзілі. Але не разумееш навошта. Лепш шчыры навабуд, чым бяздарная імітацыя.

Адразу кідаецца ў вочы тое, што прапорцыі не тыя: падрос і звузіўся праём аркі. Над аркай з'явілася нейкая бэлька, але знікла замковая раскрапоўка. Усе тонкапрафіляваныя карнізы і паясочкі сталі проста прамавугольнымі ступенькамі ў таўчыню цагліны. Валюты спачатку пабудавалі, пасля зразумелі, што не той формы, і завіток пусцілі не па контуры. Уверсе праёмы былі лучковымі, а сталі цыркульнымі. Пра каромыслападобны паясок, які агінаў верхні праём таксама нічога добрага не скажаш - проста так нейкі згладжаны "домік".

То бок абсалютна кожная дэталь і прапорцыя ў гэтай браме (як і ў браме ў Магілёве) не адпавядае гістарычным. Каб спраектаваць такое трэба вельмі пастарацца на зло. Або будаваць без праекта, што больш верагодна.

Ініцыятыўны і самаўпэўнены ксёндз/поп у багатай парафіі - заўсёды смерць для помніка.

Мы не такі багаты народ, каб аднаўляць нашу спадчыну так дрэнна, што пасля трэба будзе пераробліваць усё з нуля. Рабі пільна – і тут будзе Вільня

#Слонім #касцёлы #антырэстаўрацыя

У чаце спыталіся калі знеслі браму. Браму разам з агароджай знеслі ў міжваенны час. На нямецкіх фотаздымках аж да самага сабора голае поле.

У 1981 г. скончаны знешнія работы па аднаўленні і рэканструкцыі комплексу паводле праекта, распрацаванага ў Спецыялізаваным навукова-рэстаўрацыйным аб’яднанні «Белрэстаўрацыя». Архітэктарам значыцца Аляксандр Канаваленка, будучы начальнік Упраўлення музеяў і аховы помнікаў Мінкультуры БССР.

Так, гэтую дзіч тварыла сёння паважаная «Белрэстаўрацыя». Тады панавала меркаванне, што можна «аднаўляць» помнікі лепш, чым яны былі. Так прыземістую манастырскую браму зрабілі больш вытанчанай, а на саборы знішчылі дзве больш познія вежы — ці то змагаліся з «расейскім уплывам», ці то шукалі выкшталцоную, незамутную, спрадвечна беларускую архітэктуру.

Падобнае нацыянал-фэнтэзі адбывалася ў той жа час на Траецкім прадмесці. Замест знішчанага фронту забудовы, што выходзіць да моста, намарафецілі ўнутрадваровыя будынкі, надаўшы ім выгляд распіснога перніка.

І вельмі хацелася, каб было як у Еўропе. У губернскім Мінску не было камяніц з дахоўкай? Небяды! Перабудуем дахі і накрыем ёю (бляха і дахоўка патрабуюць рознага ўхілу, таму каб выкарыстаць дахоўку там, дзе ад пачатку была бляха, нарошчвалі франтоны).

Так і зрабілі. Задача была нагнаць і перагнаць Вільню, Рыгу і Талін, а не займацца сапраўднай рэстаўрацыяй.

Дарэчы засталося фота з часоў «рэстаўрацыі» манастыра, на якім бачна, на фэнтэзійнай браме пакідалі выступы цэглы, каб было за што фігурныя калонкі з парэзкай мацаваць. І дзе яны? Нідзе, цэглу збілі і затынкавалі. Затое цыбуліну на канёк упяндзюрылі. Красіва.

#Магілёў #Мінск #антырэстаўрацыя

На ўездзе ў вёску Старынкі з боку Івянца падчас дарожных прац быў выкапаны камень невядомага паходжання. На самым камяні, праўдападобна, знаходзяцца надпісы, значэнне якіх невядома з-за дрэннага стану.

Як лічыцё, што гэта можа быць за камень ды што варта рабіць у гэтай сітуацыі?

#івянеччына