نیمه اول سال 1397 فرصتی برای بازنگری فعالیت‌های شش سالۀ مؤسسه سروش مولانا بود.
در نیمه دوم سال، مروری خواهیم داشت بر :
1- فعالیت‌های مؤسسه از بدو تأسیس تاکنون
2- ارائه تقویم برنامه‌ها، همایش‌ها، سفرها، کلاس‌ها و دوره‌های آموزشی
از همراهی عزیزان و علاقمندان صمیمانه سپاسگزاریم.
@souroshmolana
در نیمه دوم سال، مروری خواهیم داشت بر :
1- فعالیت‌های مؤسسه از بدو تأسیس تاکنون
2- ارائه تقویم برنامه‌ها، همایش‌ها، سفرها، کلاس‌ها و دوره‌های آموزشی
از همراهی عزیزان و علاقمندان صمیمانه سپاسگزاریم.
@souroshmolana
این هدیه فرهنگی☝️☝️☝️ به سه زبان انگلیسی، ترکی و فارسی در موسسه سروش مولانا آماده شده است.
علاقمندان برای تهیه این بسته می توانند با شماره تلفن های 88255204 و 88253719 تماس حاصل فرمایند یا سفارش خود را به شماره تلگرام 09199020984 ارسال کنند.
@soroushmolana
علاقمندان برای تهیه این بسته می توانند با شماره تلفن های 88255204 و 88253719 تماس حاصل فرمایند یا سفارش خود را به شماره تلگرام 09199020984 ارسال کنند.
@soroushmolana
روزهای جمعه و شنبه 27 و 28 مهرماه مطابق با 19 و 20 اکتبرِ ماه میلادی، سمپوزیومِ بین المللیِ علمی با عنوان "مولانا گردآورنده ملت ها و تمدن ها" در آکادمی علوم تاجیکستان در شهر دوشنبه با همکاری انستیتو تحقیقاتی مولانا در دانشگاه سلجوق، برگزار می شود.
دکتر ایرج شهبازی با عنوان "قیاس به نفس از نظرگاه مولانا" و دکتر سید مجید سادات کیایی با عنوان "انسان آرمانی در مثنوی" از مولوی پژوهان کشورمان به نمایندگی از موسسه فرهنگی هنری سروش مولانا در این سمپوزیم حضور دارند.
8 و 9 دی ماه سال جاری سروش مولانا در کتابخانه ملی ایران در هشتمین همایش مهر مولانا میزبان 12 تن از مولوی پژوهان از 4 کشور افغانستان، ایران، تاجیکستان و ترکیه خواهد بود.
تو مگو همه به جنگ اند و ز صلح من چه آید؟
تو یکی نه ای ! هزاری ! تو چراغ خود برافروز
@souroshmolana
دکتر ایرج شهبازی با عنوان "قیاس به نفس از نظرگاه مولانا" و دکتر سید مجید سادات کیایی با عنوان "انسان آرمانی در مثنوی" از مولوی پژوهان کشورمان به نمایندگی از موسسه فرهنگی هنری سروش مولانا در این سمپوزیم حضور دارند.
8 و 9 دی ماه سال جاری سروش مولانا در کتابخانه ملی ایران در هشتمین همایش مهر مولانا میزبان 12 تن از مولوی پژوهان از 4 کشور افغانستان، ایران، تاجیکستان و ترکیه خواهد بود.
تو مگو همه به جنگ اند و ز صلح من چه آید؟
تو یکی نه ای ! هزاری ! تو چراغ خود برافروز
@souroshmolana
✅تیپ‌های شخصیتی و روابطِ عاطفی
⚫️مدرس: دکتر محمدرضا سرگلزایی
🕗زمان: 19و 20 بهمن- آنکارا
☎️اطلاعات بیشتر و ثبت نام:
http://www.rumi.ir
@souroshmolana
⚫️مدرس: دکتر محمدرضا سرگلزایی
🕗زمان: 19و 20 بهمن- آنکارا
☎️اطلاعات بیشتر و ثبت نام:
http://www.rumi.ir
@souroshmolana
✅تجربۀ مولانا شدن در روانشناسی تحلیلی
⚫️مدرس: دکتر محمدرضا سرگلزایی
🕗زمان: 21 بهمن- قونیه
☎️اطلاعات بیشتر و ثبت نام:
http://www.rumi.ir
@souroshmolana
⚫️مدرس: دکتر محمدرضا سرگلزایی
🕗زمان: 21 بهمن- قونیه
☎️اطلاعات بیشتر و ثبت نام:
http://www.rumi.ir
@souroshmolana
انتشارات سروش مولانا افتخار دارد نخستین کتاب خود را در بخش بزرگسال به جامعه کتابخوان ایران عرضه کند: "زمین از دریچه‌ی آسمان". این کتاب درسگفتاری استاد مصطفی ملکیان در مؤسسه‌ی سروش مولاناست.
مصطفی ملکیان در این کتاب سه معیار تشخیص میزان پیشرفت یا رشد یا توسعه‌ی یک کشور را مورد توجه قرار می‌دهد سپس به عامل چهارمی نیز اشاره می کند و معتقد است که اگر این عامل چهارم از هر یک از سه عامل پیش گفته مهم‌تر نباشد بی‌اهمیت‌تر نیست.
قابل‌ذکر است که انتشارات سروش مولانا پیش از این دو کتاب پیل و پروانه و داستان نی در بخش کودک را نیز از حمیدرضا توکلی منتشر کرده است.
کسب اطلاعات بیشتر و خرید:
https://bit.ly/2QZXWY5
@souroshmolana
مصطفی ملکیان در این کتاب سه معیار تشخیص میزان پیشرفت یا رشد یا توسعه‌ی یک کشور را مورد توجه قرار می‌دهد سپس به عامل چهارمی نیز اشاره می کند و معتقد است که اگر این عامل چهارم از هر یک از سه عامل پیش گفته مهم‌تر نباشد بی‌اهمیت‌تر نیست.
قابل‌ذکر است که انتشارات سروش مولانا پیش از این دو کتاب پیل و پروانه و داستان نی در بخش کودک را نیز از حمیدرضا توکلی منتشر کرده است.
کسب اطلاعات بیشتر و خرید:
https://bit.ly/2QZXWY5
@souroshmolana
📖درسگفتار شرح و تفسیرِ مثنوی
✏️دکتر ایرج رضایی
📆روزهای دوشنبه
اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام:
https://bit.ly/2EcUIOo
@souroshmolana
✏️دکتر ایرج رضایی
📆روزهای دوشنبه
اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام:
https://bit.ly/2EcUIOo
@souroshmolana
"در محضرِ حضرتِ مولانا"
در جهان شتابناک و پرهیاهوی امروز که از هر سو، نفرت و نادانی و خشونت، شور و شعله های زندگی را در معرض هجوم و زوال و خاموشی قرار می دهد، راه رهایی و رستگاری و رسیدن به سایه سار سعادت و خوشبختی کدام است؟!
معنای معناهای زندگی، که زیستن را به تلاشی عبث و تکاپوی بی حاصلِ سیزیف وار تبدیل نمی کند بلکه زندگی را لبریز از حیات و سرشار از ایمان، عشق، امید و شادی و پویایی می کند، چیست؟!
انسان ایرانی، در سپهرِ جهان امروز، جهانی که میدان نزاع ها و کشاکش های آدمی سوز و نفرت خیز است در کجای این سکونتگاه خاک ایستاده و بر چه منابع فرهنگی و معرفتی اصیلی تکیه زده تا از رهگذر این شناخت بتواند نسبت و پیوندش را با جهان و جان جهان روشن سازد؟ چرا اجتماع ایرانی که همواره بر غنای فرهنگی و آموزگاران بزرگ معنوی خود فخر می فروشد اکنون این گونه آماجِ پریشانی ها و آشفتگی هاست؟!
پاسخ به این پرسش ها البته سهل و ساده نیست اما آنچه مسلم است این است که داشتن بزرگانی چون فردوسی، سعدی، مولانا و حافظ به تنهایی تضمینی برای بهره مندی از آثار و آموزه هایشان و در نتیجه نیل به زیست شادمانه و سعادتمندانه نیست. از قضا یکی از پاسخ ها را می توان در همین دوری و بیگانگی ما ایرانیان از منابع و آثار عرفانی و فرهنگی اصیل مان یافت که این همه به داشتن این آثار می نازیم اما دریغا که جانمان را دمی محرم اسرار آنها نمی سازیم و از نسیم حیات بخش آن، توشه ی چندانی برای بالندگی و شکوفایی نمی یابیم. حقیقت آن است که آثار این بزرگان در متن زندگی امروز ما، حضوری ملموس و اثرگذار و معنادار ندارند. ما بر آنیم که مواجهه و خوانش درست این آثار مطابق با نیازهای انسان امروز، می تواند فقر محتوا و معنا را که بسی دهشت خیزتر و زیانبارتر از فقر مادی است تا حد چشمگیری کاهش دهد. باری، مولانا متفکری است که درباره مسائل اصلی و اساسی حیات چون ایمان، امید، آرامش، شادی، عشق، مرگ و همچنین چرایی درد ها و رنج های بشری، اندیشیده و حاصل اندیشه هایش را به زبان شور انگیز شعر و هنر به زیباترین وجهی عرضه کرده است. مفاهیمی که ازلی و ابدی هستند و محدود به قلمرو و جغرافیای فارسی زبانان نمی شوند.
اگر مریمانه اندکی درد طلب در ما باشد، درخت خرماخیز و خوان کرم گسترِ اندیشه های مولانا، جان مان را بی نصیب نمی سازد. بیایید همدل و همراه و هم آوا، دست و دهان از طعام های نازل بازاری و سفره های خالی و بی محتوای رسانه ای که ذهن و جان آدمی را بیمار می کند، بشوییم و یک چند مهمان سفره ی خداوندگار عشق و معرفت، حضرت مولانا شویم. رهاورد این لقمه های لقمانی، شادجانی، آرامش، صلح و دوستی و گشودگی در برابر هستی و رهایی از سکون و مرداب وارگی و جدایی از بسیاری از تنش ها و اضطراب ها و دغدغه های بی پایان و مرگ خیز و زندگی سوز و در نهایت تفرج در باغ فرزانگی و پرواز کبوترانه در هوای طربناک جاودانگی است.
دکتر ایرج رضایی
https://t.me/souroshmolana
در جهان شتابناک و پرهیاهوی امروز که از هر سو، نفرت و نادانی و خشونت، شور و شعله های زندگی را در معرض هجوم و زوال و خاموشی قرار می دهد، راه رهایی و رستگاری و رسیدن به سایه سار سعادت و خوشبختی کدام است؟!
معنای معناهای زندگی، که زیستن را به تلاشی عبث و تکاپوی بی حاصلِ سیزیف وار تبدیل نمی کند بلکه زندگی را لبریز از حیات و سرشار از ایمان، عشق، امید و شادی و پویایی می کند، چیست؟!
انسان ایرانی، در سپهرِ جهان امروز، جهانی که میدان نزاع ها و کشاکش های آدمی سوز و نفرت خیز است در کجای این سکونتگاه خاک ایستاده و بر چه منابع فرهنگی و معرفتی اصیلی تکیه زده تا از رهگذر این شناخت بتواند نسبت و پیوندش را با جهان و جان جهان روشن سازد؟ چرا اجتماع ایرانی که همواره بر غنای فرهنگی و آموزگاران بزرگ معنوی خود فخر می فروشد اکنون این گونه آماجِ پریشانی ها و آشفتگی هاست؟!
پاسخ به این پرسش ها البته سهل و ساده نیست اما آنچه مسلم است این است که داشتن بزرگانی چون فردوسی، سعدی، مولانا و حافظ به تنهایی تضمینی برای بهره مندی از آثار و آموزه هایشان و در نتیجه نیل به زیست شادمانه و سعادتمندانه نیست. از قضا یکی از پاسخ ها را می توان در همین دوری و بیگانگی ما ایرانیان از منابع و آثار عرفانی و فرهنگی اصیل مان یافت که این همه به داشتن این آثار می نازیم اما دریغا که جانمان را دمی محرم اسرار آنها نمی سازیم و از نسیم حیات بخش آن، توشه ی چندانی برای بالندگی و شکوفایی نمی یابیم. حقیقت آن است که آثار این بزرگان در متن زندگی امروز ما، حضوری ملموس و اثرگذار و معنادار ندارند. ما بر آنیم که مواجهه و خوانش درست این آثار مطابق با نیازهای انسان امروز، می تواند فقر محتوا و معنا را که بسی دهشت خیزتر و زیانبارتر از فقر مادی است تا حد چشمگیری کاهش دهد. باری، مولانا متفکری است که درباره مسائل اصلی و اساسی حیات چون ایمان، امید، آرامش، شادی، عشق، مرگ و همچنین چرایی درد ها و رنج های بشری، اندیشیده و حاصل اندیشه هایش را به زبان شور انگیز شعر و هنر به زیباترین وجهی عرضه کرده است. مفاهیمی که ازلی و ابدی هستند و محدود به قلمرو و جغرافیای فارسی زبانان نمی شوند.
اگر مریمانه اندکی درد طلب در ما باشد، درخت خرماخیز و خوان کرم گسترِ اندیشه های مولانا، جان مان را بی نصیب نمی سازد. بیایید همدل و همراه و هم آوا، دست و دهان از طعام های نازل بازاری و سفره های خالی و بی محتوای رسانه ای که ذهن و جان آدمی را بیمار می کند، بشوییم و یک چند مهمان سفره ی خداوندگار عشق و معرفت، حضرت مولانا شویم. رهاورد این لقمه های لقمانی، شادجانی، آرامش، صلح و دوستی و گشودگی در برابر هستی و رهایی از سکون و مرداب وارگی و جدایی از بسیاری از تنش ها و اضطراب ها و دغدغه های بی پایان و مرگ خیز و زندگی سوز و در نهایت تفرج در باغ فرزانگی و پرواز کبوترانه در هوای طربناک جاودانگی است.
دکتر ایرج رضایی
https://t.me/souroshmolana
Telegram
مولانا
مولانا