@soltannasir
{ پاسخ به سوالات 166}
{ سخنی دیگر در باب پیوند اسطوره و دین 44}
{ عطارد در نقش وزیر و پایان فرمانروایی شمس 40}
ادامه ...👇
{ 10596/16) . و نیز با سند خود از عبدالصمد بن بشیر روایت کرده است ، که گفت : امام صادق(ع) فرمود : همانا اگر بندهٔ مؤمن مرتکب گناهی شود ، خداوند او را هفت ساعت مهلت دهد ، پس اگر از درگاه خداوند درخواست آمرزش نکرد ، یک #گناه بر او نوشته می شود . و همانا مؤمن پس از بیست سال به یاد گناهش می افتد و از درگاه خداوند در خواست #آمرزش می کند و خدا گناهش را می آمرزد ولی کافر همان ساعت آن گناه را فراموش می کند .
10597/17). و نیز با سند خود از ابوبصیر روایت کرده است ، که گفت : امام صادق (ع) فرمود : کسی که مرتکب گناهی شود ، هفت ساعت از روز به او مهلت داده می شود ، پس اگر سه بار گفت : « أستغفر اللّه الذی لا إله إلّا هو الحیّ القیّوم ، و أتوب إلیه » ، آن گناه بر او نوشته نخواهد شد .
10598/8) . و نیز با سند خود از حفص ( ابن غیاث) روایت کرده است ، که گفت : از امام #صادق (ع) شنیدم که می فرمود : هیچ مؤمنی نیست که مرتکب گناه شود مگر این که خدای عزّ و جلّ هفت ساعت از روز به او مهلت می دهد ، پس اگر (در این مدت) توبه کرد چیزی بر او نوشته نمی شود وای اگر توبه نکرد ، خداوند یک گناه بر او می نویسد ، بعد از آن عُبّاد بصری نزد حضرت آمد و گفت : خبر دار شده ایم که شما فرموده ای : هیچ بنده ای نیست که گناهی را مرتکب شود مگر این که خداوند هفت ساعت از روز به او مهلت می دهد ( آیا درست است )?
فرمود: من این چنین (هیچ بنده ای نیست ) نگفتم ، بلکه گفته ام : هیچ مؤمنی نیست و سخن من چنین بوده است .
10599/19) . و نیز با سند خود از جمیل بن درّاج ، به نقل از ابن بُکیر ، روایت کرده است ، که گفت : امام #باقر و یا امام صادق(ع) فرمود : همانا آدم(ع) عرض کرد : پروردگارا ! شیطان را بر من مسلّط نمودی و همچون خون ( که در رگ های من جریان دارد ) او را بر من چیره کردی ، پس برای من هم چیزی را مقرّر فرما ، خداوند فرمود : ای آدم ! برای تو قرار دادم که هر یک از فرزندانت اگر تصمیم انجام گناهی گرفت بر او نوشته نشود ، ولی اگر انجام داد یک گناه بر او نوشته شود و هر کسی که تصمیم انجام کار نیکی گرفت ، پس اگر آن را انجام نداد یک حسنه برای او نوشته می شود و اگر انجام داد، ده حسنه برایش نوشته می شود .
عرض کرد : پروردگارا ! برایم بیفزا ، فرمود : برایت مقرّر گرداندم که هر یک از. فرزندانت اگر مرتکب گناهی شود سپس برای آن در خواست آمرزش کند برایش بیامرزم .
عرض کرد : پروردگارا ! برایم بیفزا ، فرمود : برای فرزندانت #توبه قرار دادم _ یا فرمود : توبه را برای ایشان گستراندم _ تا زمانی که نفس به این جا ( یعنی به گلوگاه ) برسد ، عرض کرد : پروردگارا ! برای من ( و فرزنداندم ) بس است .
10600/20). و نیز با سند خود از اسحاق بن عمار روایت کرده است ، که گفت : به محضر شریف امام صادق (ع) وارد شدم و حضرت با ترش رویی نگاهی به من انداخت ، عرض کردم : سبب دگرگونی (برخورد) شما با من چیست ?
فرمود : به خاطر آن چه که تو را با برادرانت دگرگون ساخته ، ای اسحاق ! به من خبر رسیده که در منزل خود دربان گذاشته ای تا فقرای شیعه را ، راه ندهند .
عرض کردم : فدایت گردم ! من از شهرت (خود) ترسیدم ، فرمود : از بلیّه و مبتلا شدن نترسیدی ? مگر نمی دانی که چون دو مؤمن با یک دیگر ملاقات و مصاحفه نمایند ، خدای عزّ و جلّ برای آنان رحمت نازل نماید ، نود و نُه قسمت آن برای کسی خواهد بود که رفیقش را بیشتر دوست بدارد ولی اگر در (اظهار) دوستی برابر باشند ، (نیز ) رحمت خدا ایشان را فرا گیرد و چون برای مذاکره و گفتگو بنشینند ، برخی از #فرشتگان نگهبان آن ها به برخی دیگر گوید : از این ها کناره گیری کنیم ، شاید رازی داشته باشند که خدا بر آن ها پرده کشیده باشد .
عرض کردم : مگر خدای عزّو جلّ نفرموده است : « ما یَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلاّ لَدَیْهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ » _ سخنی را تلفّظ نکند مگر آن که نزد او ( محافظ) #رقیب و #عتیدی حاضر باشد ? فرمود : ای اسحاق ! اگر فرشته های نگهبان نشنوند ، خدای عالم به اسرار ، می شنود و می بیند . }
ادامه دارد ...
@soltannasir
🌞🐕
{ پاسخ به سوالات 166}
{ سخنی دیگر در باب پیوند اسطوره و دین 44}
{ عطارد در نقش وزیر و پایان فرمانروایی شمس 40}
ادامه ...👇
{ 10596/16) . و نیز با سند خود از عبدالصمد بن بشیر روایت کرده است ، که گفت : امام صادق(ع) فرمود : همانا اگر بندهٔ مؤمن مرتکب گناهی شود ، خداوند او را هفت ساعت مهلت دهد ، پس اگر از درگاه خداوند درخواست آمرزش نکرد ، یک #گناه بر او نوشته می شود . و همانا مؤمن پس از بیست سال به یاد گناهش می افتد و از درگاه خداوند در خواست #آمرزش می کند و خدا گناهش را می آمرزد ولی کافر همان ساعت آن گناه را فراموش می کند .
10597/17). و نیز با سند خود از ابوبصیر روایت کرده است ، که گفت : امام صادق (ع) فرمود : کسی که مرتکب گناهی شود ، هفت ساعت از روز به او مهلت داده می شود ، پس اگر سه بار گفت : « أستغفر اللّه الذی لا إله إلّا هو الحیّ القیّوم ، و أتوب إلیه » ، آن گناه بر او نوشته نخواهد شد .
10598/8) . و نیز با سند خود از حفص ( ابن غیاث) روایت کرده است ، که گفت : از امام #صادق (ع) شنیدم که می فرمود : هیچ مؤمنی نیست که مرتکب گناه شود مگر این که خدای عزّ و جلّ هفت ساعت از روز به او مهلت می دهد ، پس اگر (در این مدت) توبه کرد چیزی بر او نوشته نمی شود وای اگر توبه نکرد ، خداوند یک گناه بر او می نویسد ، بعد از آن عُبّاد بصری نزد حضرت آمد و گفت : خبر دار شده ایم که شما فرموده ای : هیچ بنده ای نیست که گناهی را مرتکب شود مگر این که خداوند هفت ساعت از روز به او مهلت می دهد ( آیا درست است )?
فرمود: من این چنین (هیچ بنده ای نیست ) نگفتم ، بلکه گفته ام : هیچ مؤمنی نیست و سخن من چنین بوده است .
10599/19) . و نیز با سند خود از جمیل بن درّاج ، به نقل از ابن بُکیر ، روایت کرده است ، که گفت : امام #باقر و یا امام صادق(ع) فرمود : همانا آدم(ع) عرض کرد : پروردگارا ! شیطان را بر من مسلّط نمودی و همچون خون ( که در رگ های من جریان دارد ) او را بر من چیره کردی ، پس برای من هم چیزی را مقرّر فرما ، خداوند فرمود : ای آدم ! برای تو قرار دادم که هر یک از فرزندانت اگر تصمیم انجام گناهی گرفت بر او نوشته نشود ، ولی اگر انجام داد یک گناه بر او نوشته شود و هر کسی که تصمیم انجام کار نیکی گرفت ، پس اگر آن را انجام نداد یک حسنه برای او نوشته می شود و اگر انجام داد، ده حسنه برایش نوشته می شود .
عرض کرد : پروردگارا ! برایم بیفزا ، فرمود : برایت مقرّر گرداندم که هر یک از. فرزندانت اگر مرتکب گناهی شود سپس برای آن در خواست آمرزش کند برایش بیامرزم .
عرض کرد : پروردگارا ! برایم بیفزا ، فرمود : برای فرزندانت #توبه قرار دادم _ یا فرمود : توبه را برای ایشان گستراندم _ تا زمانی که نفس به این جا ( یعنی به گلوگاه ) برسد ، عرض کرد : پروردگارا ! برای من ( و فرزنداندم ) بس است .
10600/20). و نیز با سند خود از اسحاق بن عمار روایت کرده است ، که گفت : به محضر شریف امام صادق (ع) وارد شدم و حضرت با ترش رویی نگاهی به من انداخت ، عرض کردم : سبب دگرگونی (برخورد) شما با من چیست ?
فرمود : به خاطر آن چه که تو را با برادرانت دگرگون ساخته ، ای اسحاق ! به من خبر رسیده که در منزل خود دربان گذاشته ای تا فقرای شیعه را ، راه ندهند .
عرض کردم : فدایت گردم ! من از شهرت (خود) ترسیدم ، فرمود : از بلیّه و مبتلا شدن نترسیدی ? مگر نمی دانی که چون دو مؤمن با یک دیگر ملاقات و مصاحفه نمایند ، خدای عزّ و جلّ برای آنان رحمت نازل نماید ، نود و نُه قسمت آن برای کسی خواهد بود که رفیقش را بیشتر دوست بدارد ولی اگر در (اظهار) دوستی برابر باشند ، (نیز ) رحمت خدا ایشان را فرا گیرد و چون برای مذاکره و گفتگو بنشینند ، برخی از #فرشتگان نگهبان آن ها به برخی دیگر گوید : از این ها کناره گیری کنیم ، شاید رازی داشته باشند که خدا بر آن ها پرده کشیده باشد .
عرض کردم : مگر خدای عزّو جلّ نفرموده است : « ما یَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلاّ لَدَیْهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ » _ سخنی را تلفّظ نکند مگر آن که نزد او ( محافظ) #رقیب و #عتیدی حاضر باشد ? فرمود : ای اسحاق ! اگر فرشته های نگهبان نشنوند ، خدای عالم به اسرار ، می شنود و می بیند . }
ادامه دارد ...
@soltannasir
🌞🐕
@soltannasir
{ پاسخ به سوالات 167}
{ سخنی دیگر در باب پیوند اسطوره و دین 45}
{ عطارد در نقش وزیر و پایان فرمانروایی شمس 41}
ادامه ...👇
{ 10601/21) . و نیز با سند خود از اسحاق بن عمار روایت کرده است ، که گفت : امام #صادق (ع) فرمود : به راستی اگر دو مؤمن معانقه کنند ( و یک دیگر را در آغوش بگیرند ) رحمت هر دوی آنان را فرا گیرد و هرگاه ملازم همدیگر شدند و جز رضای خدا را نخواهند و غرض دنیایی نداشته باشند ، به آنان گفته می شود : آمرزیده شدید و زندگی را از سر بگیرید و چون برای پرسش و پاسخ ( از حال یک دیگر ) به سمت همدیگر بروند ، فرشته ها به همدیگر گویند : از آنان دور شوید که با هم رازی دارند و خداوند آنان را مستور داشته است .
اسحاق گوید : عرض کردم : فدایت گردم ! بنابراین هر سخنی را که بگویند ، نوشته خواهد شد ، با این که خدای عزّ و جلّ می فرماید : «ما یَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلاّ لَدَیْهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ» هیچ سخنی را به زبان نیاورد مگر آن که نزد او #رقیب و #عتیدی حاضر باشد .
پس امام صادق (ع) نفس و آه عمیقی کشید و سپس گریه کرد به طوری که اشک چشمانش ، ریشش را خیس کرد و فرمود : ای اسحاق ! به درستی که خداوند تبارک و تعالی به فرشته ها فرمان داده تا از دو مؤمنی که با هم ملاقات کنند ، کناره گیری کنند ، به خاطر جلالت و احترامی که دارند و حقیقت مطلب این است که اگر چه فرشته ها الفاظ و گفتار آنان را نمی نویسند و (حتی) سخن آنان را نفهمند ، ولی کسی آن ( الفاظ و گفتار ) را بداند و برای آنان نگهداری کند که عالم به اسرار و نهان ها می باشد .
10602/22) . شیخ صدوق _ در بشارات الشیعة_ با سند خود از سدیر صیرفی روایت کرده است ، که گفت : به محضر امام صادق (ع) وارد شدم و ابوبصیر ، میسره و عدّه ای از هم مجلسی هایش نیز حضور داشتند ، وقتی خواستم بنشینم ،چهره اش را به من برگرداند و فرمود : یا سدیر ! ولی دوست ما در حال ایستاده ،نشسته ، خواب ، بیدار و مرگش ، خداوند را عبادت. و پرستش می کند ، عرض کردم : فدایت گردم ! بندگی و عبادت خداوند را در حال ایستاده ، نشسته و زندگی شناخته ایم ولی چگونه در حال خواب و مرگ ، پروردگار را عبادت می کند ?
فرمود: به درستی که دوست ما چون سر خود را بر بالش خود بگذارد و بخوابد ، هنگام نمازش که فرا رسد ، دو فرشته ای که در زمین آفریده شده اند و به آسمان نرفته اند و ملکوت آسمان ها را ندیده اند ، نزد او نماز می خوانند تا این که او بیدار شود و خداوند ثواب نماز این دو فرشته را برای او می نویسد و ( بدان که ) یک رکعت نماز آن دو ، برابر هزار نمازی است که آدمیان انجام دهند .
و چون خداوند این دوست ما را قبض روح کند، آن دو فرشته به آسمان بالا می روند و عرض می کنند:پروردگارا ! بندهٔ تو فلانی فرزند فلانی (نفسش) قطع شد و زندگی او پایان یافت و تو خود به این جریان از ما داناتر هستی ، به ما اجازه فرما که تو را در آفاق آسمان و اطراف زمین عبادت کنیم ، پس خداوند به آن دو فرشته وحی می فرستد: در آسمان کسانی هستند که مرا عبادت کنند و حال آن که به عبادت آن ها نیازی ندارم بلکه آن ها خودشان نیازمند (عبادت من) می باشند و در زمین هم کسانی هستند که مرا به شایستگی عبادت نمایند و حال آن که آفریده ای محبوب تر از آنان را نیافریده ام.
آن دو فرشته گویند: ای پروردگار ! این کیست که به محبت تو نیک بخت می شود ?
خداوند به آن ها وحی می فرستد : آن کسی که از او عهد و میثاق بر بندگی محمد و ولایت و دوستی جانشین او و ذریّهٔ ایشان ، قرار گرفته است ، شما وارد قبر ولیّ و دوست من فلانی فرزند فلانی ، شوید و تا زمانی که در #قیامت از خاک برانگیخته شود ، نزد او نماز بخوانید .
(سپس امام صادق ع در ادامه) افزود : آن دو فرشته پایین آمده و نزد قبر او نماز گذارند و نیایش پروردگار کنند تا (روز قیامت) فرا رسد و خداوند او را محشور نماید و پاداش نمازهای آن دو فرشته را برای او می نویسند و هر رکعت نماز آن دو فرشته برابر هزار نماز آدمیان می باشد .
سدیر عرض کرد : ای فرزند رسول خدا ، فدایت گردم ! بنابراین، دوست شما در حال خواب و مرده ، از دوستی که زنده و پابر جا است، عابدتر خواهد بود ?!
فرمود : ای سدیر ! هیهات، دوست ما روز قیامت برای دیگران از خداوند امان نامه می طلبد و به او اجازهٔ (شفاعت و) امان داده می شود.
10603/23). دیلمی (با سند خود) روایت کرده است که : رسول خدا (ص) فرمود: به درستی که خداوند تمام اعمال بنده اش را بررسی و محاسبه می نماید و حتی ناله های او را در درد و مریضی (هم محاسبه می نماید).
مؤلف(سید هاشم بحرانی) گوید : احادیث در این رابطه خیلی زیاد است و ما (ادامهٔ) آن ها را رها کردیم که مبادا (کتاب) طولانی شود و بسیار شود ، ولی آن ها را در کتاب معالم الزلفی آورده ایم، افرادی که مایل باشند به آن کتاب مراجعه کنند. }
ادامه دارد...
@soltannasir
🌞🐕
{ پاسخ به سوالات 167}
{ سخنی دیگر در باب پیوند اسطوره و دین 45}
{ عطارد در نقش وزیر و پایان فرمانروایی شمس 41}
ادامه ...👇
{ 10601/21) . و نیز با سند خود از اسحاق بن عمار روایت کرده است ، که گفت : امام #صادق (ع) فرمود : به راستی اگر دو مؤمن معانقه کنند ( و یک دیگر را در آغوش بگیرند ) رحمت هر دوی آنان را فرا گیرد و هرگاه ملازم همدیگر شدند و جز رضای خدا را نخواهند و غرض دنیایی نداشته باشند ، به آنان گفته می شود : آمرزیده شدید و زندگی را از سر بگیرید و چون برای پرسش و پاسخ ( از حال یک دیگر ) به سمت همدیگر بروند ، فرشته ها به همدیگر گویند : از آنان دور شوید که با هم رازی دارند و خداوند آنان را مستور داشته است .
اسحاق گوید : عرض کردم : فدایت گردم ! بنابراین هر سخنی را که بگویند ، نوشته خواهد شد ، با این که خدای عزّ و جلّ می فرماید : «ما یَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلاّ لَدَیْهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ» هیچ سخنی را به زبان نیاورد مگر آن که نزد او #رقیب و #عتیدی حاضر باشد .
پس امام صادق (ع) نفس و آه عمیقی کشید و سپس گریه کرد به طوری که اشک چشمانش ، ریشش را خیس کرد و فرمود : ای اسحاق ! به درستی که خداوند تبارک و تعالی به فرشته ها فرمان داده تا از دو مؤمنی که با هم ملاقات کنند ، کناره گیری کنند ، به خاطر جلالت و احترامی که دارند و حقیقت مطلب این است که اگر چه فرشته ها الفاظ و گفتار آنان را نمی نویسند و (حتی) سخن آنان را نفهمند ، ولی کسی آن ( الفاظ و گفتار ) را بداند و برای آنان نگهداری کند که عالم به اسرار و نهان ها می باشد .
10602/22) . شیخ صدوق _ در بشارات الشیعة_ با سند خود از سدیر صیرفی روایت کرده است ، که گفت : به محضر امام صادق (ع) وارد شدم و ابوبصیر ، میسره و عدّه ای از هم مجلسی هایش نیز حضور داشتند ، وقتی خواستم بنشینم ،چهره اش را به من برگرداند و فرمود : یا سدیر ! ولی دوست ما در حال ایستاده ،نشسته ، خواب ، بیدار و مرگش ، خداوند را عبادت. و پرستش می کند ، عرض کردم : فدایت گردم ! بندگی و عبادت خداوند را در حال ایستاده ، نشسته و زندگی شناخته ایم ولی چگونه در حال خواب و مرگ ، پروردگار را عبادت می کند ?
فرمود: به درستی که دوست ما چون سر خود را بر بالش خود بگذارد و بخوابد ، هنگام نمازش که فرا رسد ، دو فرشته ای که در زمین آفریده شده اند و به آسمان نرفته اند و ملکوت آسمان ها را ندیده اند ، نزد او نماز می خوانند تا این که او بیدار شود و خداوند ثواب نماز این دو فرشته را برای او می نویسد و ( بدان که ) یک رکعت نماز آن دو ، برابر هزار نمازی است که آدمیان انجام دهند .
و چون خداوند این دوست ما را قبض روح کند، آن دو فرشته به آسمان بالا می روند و عرض می کنند:پروردگارا ! بندهٔ تو فلانی فرزند فلانی (نفسش) قطع شد و زندگی او پایان یافت و تو خود به این جریان از ما داناتر هستی ، به ما اجازه فرما که تو را در آفاق آسمان و اطراف زمین عبادت کنیم ، پس خداوند به آن دو فرشته وحی می فرستد: در آسمان کسانی هستند که مرا عبادت کنند و حال آن که به عبادت آن ها نیازی ندارم بلکه آن ها خودشان نیازمند (عبادت من) می باشند و در زمین هم کسانی هستند که مرا به شایستگی عبادت نمایند و حال آن که آفریده ای محبوب تر از آنان را نیافریده ام.
آن دو فرشته گویند: ای پروردگار ! این کیست که به محبت تو نیک بخت می شود ?
خداوند به آن ها وحی می فرستد : آن کسی که از او عهد و میثاق بر بندگی محمد و ولایت و دوستی جانشین او و ذریّهٔ ایشان ، قرار گرفته است ، شما وارد قبر ولیّ و دوست من فلانی فرزند فلانی ، شوید و تا زمانی که در #قیامت از خاک برانگیخته شود ، نزد او نماز بخوانید .
(سپس امام صادق ع در ادامه) افزود : آن دو فرشته پایین آمده و نزد قبر او نماز گذارند و نیایش پروردگار کنند تا (روز قیامت) فرا رسد و خداوند او را محشور نماید و پاداش نمازهای آن دو فرشته را برای او می نویسند و هر رکعت نماز آن دو فرشته برابر هزار نماز آدمیان می باشد .
سدیر عرض کرد : ای فرزند رسول خدا ، فدایت گردم ! بنابراین، دوست شما در حال خواب و مرده ، از دوستی که زنده و پابر جا است، عابدتر خواهد بود ?!
فرمود : ای سدیر ! هیهات، دوست ما روز قیامت برای دیگران از خداوند امان نامه می طلبد و به او اجازهٔ (شفاعت و) امان داده می شود.
10603/23). دیلمی (با سند خود) روایت کرده است که : رسول خدا (ص) فرمود: به درستی که خداوند تمام اعمال بنده اش را بررسی و محاسبه می نماید و حتی ناله های او را در درد و مریضی (هم محاسبه می نماید).
مؤلف(سید هاشم بحرانی) گوید : احادیث در این رابطه خیلی زیاد است و ما (ادامهٔ) آن ها را رها کردیم که مبادا (کتاب) طولانی شود و بسیار شود ، ولی آن ها را در کتاب معالم الزلفی آورده ایم، افرادی که مایل باشند به آن کتاب مراجعه کنند. }
ادامه دارد...
@soltannasir
🌞🐕