✅️ایستاده در غبار!
هم اکنون شبکه نمایش.

از علاقمندان دعوت می کنم در سخنرانی های امسال انجمن اندیشه و قلم در کانون توحید شرکت فرمایند. موضوع مورد بحث سخنرانان از مسایل مهم جامعه ما یعنی دینداری و دین گریزی است.
با احترام
امیر دبیری مهر
رییس هیات مدیره انجمن اندیشه و قلم

https://t.me/andishkadeye_kherad

وز خلوت خاموش این ویرانه بگذر
وز آن که می ماند به یک افسانه بگذر

رنگی نمی گیرد دلم با این فسون ها
ای عاقل فرزانه زین دیوانه بگذر

یک بار دیدم در تو آن دلخواه خود را
از من تو ای دلخواه من مردانه بگذر

دیگر نشاید جام در جام کسی زد
نی جام باقی مانده نی میخانه بگذر

هر خام سوزی قابل آتش نگردد
از قصه ی این شمع و آن پروانه بگذر

بدرود باید گفت دیگر همگنان را
پیکی بزن از بزم ما مستانه بگذر

ما را نباشد بیم جان دادن ولیکن
از نیمه‌ره چون می روی جانانه بگذر

اینجا کسی غیر از خدایان ماندنی نیست
وز خلوت خاموش این ویرانه بگذر
https://www.instagram.com/p/Cqnn10nut7E/?igshid=MDJmNzVkMjY=

🔊فایل صوتی

#صالح_نجفی

🔸 آیا پایان عصر شعر فرارسیده است؟

🎙 صالح نجفی

📌 بهمن ماه ۱۴۰۰

.
🆔 @sokhanranihaa
🆑کانال سخنرانی ها
🌹

🔊فایل صوتی

نقدی بر آرای اخیر دکتر سروش اندر باب حقیقت و روش دکتر محمدحسن علایی


.
🆔 @sokhanranihaa
🆑کانال سخنرانی ها
🌹

#مستند
#کیومرث_پوراحمد
#مهدی_اسدی

🔸 مستند «کودکی نیمه‌تمام»
کیومرث پوراحمد به روایت خودش

کارگردان مهدی اسدی

@bankema کانال بایگانی

نشست «داوری» در ترازوی داوری

نگاهی به آثار و آراء دکتر رضا داوری اردکانی به‌مناسبت نودمین سال‌روز تولد استاد

6 و 7 خرداد 1402 از ساعت 9 الی  19

Revisiting Reza Davari's Philosophy and Social Theory  

سخنرانان:
موسی نجفی
سَمال تولوبایوا (قزاقستان)
بهار داوری (آمریکا)
سیدمحسن فاطمی (کانادا)
قاسم پورحسن
حسین کلباسی
رضا سلیمان حشمت
نگار داوری
مهدی بنایی جهرمی
حمید پارسانیا
محمدجواد صافیان
بیژن عبدالکریمی
حسین نصر اصفهانی
نصرالله حکمت
علیرضا میرزایی
احمد بستانی
محمدحسین بادامچی
محمدحسین علایی
حسین روحانی
مهدی معین‌زاده
محمدعلی فتح‌الهی
علی کرباسی‌زاده
سیدحمید طالب‌زاده
سیدمحمدتقی چاووشی
میثم سفیدخوش
علی مرادخانی
رحیم محمدی
حسن محدثی
میلاد دخانچی
سیدمحمدتقی موحد ابطحی
لیلا اردبیلی
محمدسالار کسرایی
سیدمحمدرضا امیری طهرانی
ابوالفضل مرشدی
زهرا مبلغ
محسن جاپانی
منوچهر پزشک
محمد رضا هدایتی
مالک شجاعی جشوقانی
مرتضی بحرانی
سیدجواد میری


@seyedjavadmiri
 

#بزودی چکیده‌های نشست بارگذاری خواهد شد.

مدیریت اجرایی نشست
شاهین آریامنش
زینب شریعت‌نیا

داوری فیلسوف زمان‌اندیش!

محمدحسن علایی
(دانش آموخته جامعه شناسی)

کاربرد گشاده دستانه ی عنوان فیلسوف دست کم از وجه نظر نگارنده عملی وفق اخلاق علمی تلقی نمی گردد لذا استخدام تعبیر فیلسوف زمان‌اندیش برای جناب داوری با التفات و عنایت صورت گرفته است؛ روشن است در گستره ی ایران فرهنگی اطلاق فیلسوف به یک متفکر با اتکا به حوزه ی فعالیت‌ها و احتجاجات فکری وی ممکن می گردد؛ و داوری ای بسا نخستین متفکر ایرانی در دوران معاصر است که همه ی تلاش های وی معطوف به تعریف و تثبیت فکر فلسفی در ایران بوده است در برابر ارزیابی های شتابزده و کنش های مبتنی بر ایدئولوژی و مواضع روشنفکرانه داوری با اتکال به تفکر فلسفی به مرز کشی برای به رسميت شناساندن فکر فلسفی و فلسفه به مثابه یک حوزه ی مستقل دست یازیده است؛ و البته در این راه دشوار فلسفه را هماره در نسبت زمان فهم کرده و فهمانده اند چه در حوزه ی نظری و در مباحث صرف فلسفی و چه در حوزه ی کاربردی و آرای وی ناظر بر توسعه‌نیافتگی تاریخی. و ای بسا همین نقطه ی قوت این اندیشه ورز و نسبت وثیق اندیشه و زمان و زمانه در تفکر داوری و حتی تعلق خاطر وی به تفکر تاریخی هایدگر و ملاحظات پیشین وی در خصوص انقلاب ایران و ... در نگاه منتقدان مورد انواع سوتفاهمات واقع شده است. امروز نقد داوری را می بایست یک قدم مهم در تقویم تفکر فلسفی در ایران تلقی کنیم. چه کسی گفته است "داوری" داوری نشود؟!رضا داوری اردکانی، را بشناسیم، به قدر وسع و همت خویش بشناسیم و بشناسانیم، مجموعه ی آثار ایشان را در کلیت آن مورد بازخوانی و نقد جدی قرار دهیم، گروه های متن خوانی ترتیب بدهیم، اصلا موج داوری شناسی راه بیاندازیم، پیشتر من در مورد شریعتی هم در سخنرانی خود پیرامون دانشگاه ایرانی در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی به تاریخ ۱۸ آبان ۱۳۹۸ پیشنهاد دادم دپارتمان شریعتی شناسی ایجاد کنیم و شریعتی را به دانشگاه راه دهیم، در خصوص مآثر خویش و شخصیت ها و سرمایه های ملی خویش با اهمال کاری مواجهه نکنیم، برای بزرگان دیگر هم همین سیاست را اتخاذ کنیم، اگر داوری چهل جلد کتاب دارد چهارصد جلد کتاب در نقد او بنویسیم، نقاط قوت و ضعفش را برجسته کنیم، استعداد خوانش متن او و هر متفکر این سرزمین را پیدا کنیم، سمپوزیوم برگزار کنیم، اگر قرار است در پرتو نقد اندیشه های این متفکران، راهی برای تعالی این سرزمین باز شود، می بایست کرسی های آزاد اندیشی را در دانشگاه ها به داوری شناسی هم معطوف کنیم، نقد فرهنگ و فرهنگ نقد را توسعه و ترویج دهیم و خویش را هم از مهمیز نقد کنار نکشیم، سطح مطالعات انتقادی را در کشور ارتقا دهیم، نقد کنیم داوری کنیم و نقد و داوری را به فرزندانمان بیاموزیم، در نقد و نقادی هم می توان اسوه بود، با فرهنگ از سر تفنن و سبک سرانه برخورد نکنیم، به فهم دیگری گشوده باشیم، یکی از امکانات بی همتای قوم تاریخی ما در این برهه ی تاریخی، قدرشناسی و مرتبت شناسی و حفظ و حراست از ارزش های خویش در برابر تحولات روزگار جدید است.در نشستی که به همت پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و به مناسب نودمین سالروز تولد دکتر رضا داوری اردکانی برگزار می گردد سعی می شود به نقش داوری در تثبیت تفکر فلسفی و ضرورت داوری شناسی و نقد داوری به اجمال پرداخته شود.

*چکیده مقاله برای نشست «داوری» در ترازوی داوری
نگاهی به آثار و آراء دکتر رضا داوری اردکانی به‌مناسبت نودمین سال‌روز تولد استاد
6 و 7 خرداد 1402 از ساعت 9 الی  19
Revisiting Reza Davari's Philosophy and Social Theory  

از جامعه‌شناسی تا خریّت‌پژوهی!

محمدحسن علایی
دانش آموخته جامعه شناسی

دکتر حسن محدثی؛ جامعه‌شناس شهیر سابق و خریت‌پژوه پرکار امروز چند صباحی‌ست که همه ی نظریات؛ مفاهیم؛ و روش های جامعه شناختی را به یک سو نهاده؛ سخت سرگرم تولید محتوا در حوزه ی جدیدالتأسیس خریّت‌پژوهی شده است و دم به ساعت به انتشار تراوشات ذهنی خویش در این حوزه مبادرت می ورزد. نگارنده به هیچ وجه مخالف اختراع و ابداع اصطلاحات و تعابیر خلاقانه ی ادبی و غیره برای افاده ی معنا در تحلیل و تبیین واقعیت های اجتماعی و پدیدارهای جامعه‌شناختی نمی باشد چه که خود نیز دستی در فلسفه و ادبیات دارد اما آنچه تاسف آور است ابتلا افراطی این دوست عزیز هست به این خریت‌پژوهی در بحبوحه مسائل عدیده ی اجتماعی... به هر حال چندان بعید هم نیست در ادامه شاهد حوزه های مطالعاتی نوپدید اعم از بوزینه‌پژوهی...و نیز پژوهش های ديگري بر اساس سایر جک و جانوران در آینده نزدیک باشیم. فارغ از این مطائبات نگرانی حقیقی من این است این دوست جامعه‌شناس گرفتار آفت تقلیل مسائل اجتماعی به مسائل فردی و روان‌شناختی گردد و از همین سبیل خواستم به مطایبه این تذکار را به گوش های شنوا؛ چشمان خیره و جان جستجوگر ایشان برسانم.
بی تعارف گشودن پای الفاظ، ترکیبات و تعابیر نامأنوس به دیسیپلین جامعه‌شناسی دامن زدن به پوپولیسم و عوام اندیشی؛ گریز از پرنسیب های حرفه ای و مع الاسف افتادن در سراشیبی شلخته نویسی و پریشان گویی‌ست‌اما در صورت حفظ تنزه، اعتدال و ابتکار ممکن است حتی به ارتقا تخیل جامعه‌شناختی از جنس همان بینش جامعه شناختی مطمح نظر سی رایت میلز جامعه‌شناس آمریکایی نیز منجر گردد.

در پایان این لینک زیر به عنوان مدخل خریّت‌پژوهی تقدیم مخاطبان عزیز می گردد:

https://t.me/NewHasanMohaddesi/8449
https://www.instagram.com/p/CqvkrBJOkrl/?igshid=MDJmNzVkMjY=

جداً من فرود ، بیل می زنم و کارگر هستم در حالیکه می دانیم داوری اردکانی از فلسفیان است! فلسفه خوانده است و در این راه زحمت کشیده و صلاحیت و شأن فلسفی برايش قائل هستم اما می خواهم بدانم طی این چهل و چند سال که از عمر فلسفه در جمهوری اسلامی و با زعامت امثال اردکانی می گذرد چه دست آوردهایی داشته‌ است؟! کدام محتوای فکری تولید کرده است؟! می توانم سراغ کتاب ها و آثارش بروم و تا حدودی به پاسخ پرسش هایم برسم اما خوش این است با کمک هم و از زوایای گوناگون، به میراث فرهنگی و فلسفی اردکانی بپردازیم!

برای مثال آیا اردکانی در باب توسعه نظری دارد که مورد وفاق جامعه ی فکری باشد؟! اصلا نظرش راجع به عدالت چيست و آیا تعريف مفهوم عدالت از نظر وی ثابت است و یا دارای بی قراریِ مفهومی است؟!


خوب جناب علایی ضمن درود بر شما لطفا پاسخ دهید🙌

نقد تجدد و درد توسعه نیافتگی
دکتر رضا داوری اردکانی

وقتی گروه‌های مختلف همه در انجام دادن کاری در می‌مانند معلوم می‌شود که در آن کار مشکلی وجود دارد که از نظرها پنهان است. در میان متصدیان امور، اشخاص باهوش و مطلع کم نیستند و وقتی آنان موفق نمی‌شوند، گرچه به اعتباری باید پاسخگوی این ناکامی و شکست باشند، اما شاید چندان هم مقصر نباشند و لازم باشد به جست‌وجوی موانعی پرداخت که آن‌ها را از رسیدن به مقصد بازداشته است. در شرایط کنونی این مانع پیدا نیست و با چشم ظاهر دیده نمی‌شود. من این مانع را شبح پریشان توسعه‌نیافتگی یافتم. شبحی که پیوند مردمان را با گذشته و آینده قطع می‌کند. قدرت‌هایی هم که مانع به نظر می‌رسند مظاهر آن شبح‌اند. بنابراین، نگاه من به توسعه‌نیافتگی از وجهه نظر روان‌شناسی، سیاست، اقتصاد و جامعه‌شناسی نیست و صرف تدابیر سیاسی و اقتصادی را کارساز کار توسعه نمی‌دانم، بلکه بیشتر به شرایط گم‌شدۀ امکان توسعۀ علم و عمل اصلاحی می‌اندیشم. این شرایط و گم شدن و پدیدار شدن آن از جمله مسائل فلسفه است و اهل فلسفه باید به آن بپردازند. در این دو سه دهۀ اخیر بیشتر به فروبستگی کارها و گره‌ای که در آن افتاده است می‌اندیشم. این فروبستگی یک امر تاریخی است، مشکل تاریخی را با هوش و تدبیر شخصی و گروهی نمی‌توان رفع کرد، بلکه گشودن گره آن موقوف به تذکر تاریخی و درک زمان و تاریخ و در نتیجه گذشت از اوهام و اختلاف‌ها و خودبینی‌ها و احساس تعلق به آینده است.

❇️*سنت دینی در ایران و دومین شکاف تمدنی*

🔻دکتر بیژن عبدالکریمی

📅۱۹ فروردین، ۱۷ رمضان
ساعت ۲۱

🎙همراه با مناجات خوانی

📌میدان توحید، خیابان پرچم، کانون توحید

📺پخش زنده از همین کانال

📡@andisheqalam

سنت دینی در ایران و دومین شکاف تمدنی
🎙دکتر بیژن عبدالکریمی
۱۹ فروردین ۱۴۰۲؛ کانون توحید
📡

🔶نگاهی اجمالی به نظریه‌های دانشگاه!

نظریه‌های دانشگاه مدرن: کانت، هومبولت، نیومن، وبر، یاسپرس، کلارک کر، بورتون کلارک
نظریه‌های انتقادی و پست مدرن آموزش عالی

🔸دکتر محمدحسن علایی
(جامعه‌شناس)

🔸️از سری درسگفتارهای دانشگاه پژوهی

@sociologicalperspectives

@shafiei_kadkani

ـــــــــــــــــــــــ
کیست مولا آنکه آزادت کُنَد
بندِ رقیّت زِ پایت بر کنَد
جلال‌الدین بلخی، مثنوی معنوی


▪️ستایشی که مولانا از حضرت مولی المَوالی امام علی بن ابی طالب در مثنوی شریف دارد، علی التَّحقیق بالاترین نمونهٔ مدیح آن حضرت در تاریخِ ادبیاتِ جهانِ اسلام است.

ما غالباً نمی‌‌اندیشیم که حجم نود و نُه درصدِ مدایح آن حضرت مقداری وصف چشم و ابروی معشوق خیالی و موهوم است یا اغراق‌های آزاردهنده.
مدیح حضرت، بدان زیبایی و ژرفی که مولانا از آن سخن می‌گوید نه در فارسی و نه در عربی، در هیچ‌ جا، دیده نشده است.
محمدرضا شفيعی كدكنی
غزلیات شمس تبریز، جلد اول، ص ۳۵

🎧 موضوع:

«امر سیاسی حقیقی چگونه امری است؟ تأملاتی بر فرونسیس ارسطویی»



💠 نشست اول

💠 نشست دوم

💠 نشست سوم

💠 نشست چهارم

💠 نشست پنجم

💠 نشست ششم

💠 نشست هفتم

💠 نشست هشتم

💠 نشست نهم

💠 نشست دهم

💠 نشست یازدهم

💠 نشست دوازدهم

💠 نشست سیزدهم

💠 نشست چهاردهم

💠 نشست پانزدهم

✅ نشست شانزدهم





🔻برگزار شده در نشست‌های مجازی گروه تلگرام دکتر بیژن عبدالکریمی


🗓تاریخ ۲۲ فروردین ۱۴۰۲


فرمت: mp3
حجم: 16MB
مدت زمان:۰۰:۴۶:۳۵

#نشست_مجازی
#دکتر_بیژن_عبدالکریمی

گروه تلگرامی دکتر بیژن عبدالکریمی

🔸روزنامه همدلی: امکانات و امتناعات "قدرشناسی"!

دکتر محمد حسن علایی (جامعه‌شناس)

http://www.hamdelidaily.ir/index.php?newsletternumber=1421&page=8

چه بسیار کسان که در شب قدر گرد هم می‌آیند و شبی را با لابه و مویه سحر می‌کنند، ولی افسوس که چه بسیار اندک است بهره‌ای که از آن می‌برند و طرفی که از آن بر می‌بندند.
هستند کسانی که از حجابی سخن می‌رانند که به جهت حضور «دین» در ساحت سیاست، پرده بر پیام معنوی چنین مناسبت‌هایی افکنده و موجبات دین‌گریزی کثیری از مردمان را فراهم آورده است، اما حجاب برتر البته به تغییر عالمیت جهان جدید و سیطره سکولاریسم در عرصه جهانی مربوط می‌شود، اما هنوز منظری دیگر هم مغفول می‌ماند و آن احباط اعمالی چون شب زنده‌داری‌های شب قدر است، نه به معنی از میان رفتن ثواب این گونه عبادات بر اثر گناه، که از جهت پرده‌هایی که بر گوهر این گونه اعمال افکنده شده است.
چه تلخ است گریستن بر علی و نشستن در سوگ او در شب قدر، و ریختن آب به آسیاب خصم علی در طول سال. خصم علی جهل بود، زیاده‌خواهی بود، استحمار بود... پس درست است که به قول مولانا در غزل معروف «ای قوم به حج رفته کجایید، کجایید؟»، کسانی هستند که علی‌رغم اینکه رنج سفر را به خویش هموار می‌کنند و همین را در جای خود می‌توان عین گنج تلقی کرد ولی چون گوهر آن باز نمی‌شناسند، خود چون حجابی بر آن گنج عمل می‌کنند. و این بسیار جای دریغ دارد «افسوس که بر گنج شما، پرده شمایید». علی‌الخصوص که از فرط شیوع، دیگر حتی حساسیت عقلا را نیز بر نمی‌انگیزد.
امروز دیگر سخن از کیفیت نازل برخی منابر رسمی، سخنی گزافه و تکراری و از جهاتی حتی ملال‌آور می‌نماید و از همین منظر می‌توان به دادخواهی از شخصیت‌هایی چون «علی» برخاست که چه بد از او دفاع می‌کنیم.
در یک چنین جهانی که شعله معنایی در آن نمی‌سوزد، این چنین جفا در حق چنین امکانات معدودی که در دل سنت تاریخی ما نهفته است، خسرانی‌ست سترگ. همین می‌شود که فی‌المثل در خانواده‌ای که همه «قدر» شناسند، تا این درجه از خشونت‌ها و ناسپاسی‌ها را در حق همدیگر شاهد هستیم.
https://www.instagram.com/p/COdiM7mhxow/?igshid=gaz9u0pnqw75

معرفی کتاب خرد و توسعه!

خرد و توسعه کتابی نوشته رضا داوری اردکانی، فیلسوف و متفکر ایرانی و استاد بازنشسته فلسفه دانشگاه تهران است.
رضا داوری اردکانی در کتاب خرد و توسعه. به بحث درباره خرد و نقش آن در ابعاد گوناگون توسعه‌ می‌پردازد. این کتاب با بحثی درباره خرد توسعه آغاز می‌شود و با سخنی درباره دانایی و فلسفه و علم به پایان می‌رسد. بقیه مطالب هم به نحوی با خرد سیاسی و وضع توسعه‌نیافتگی ارتباط دارند.
علاقه‌مندان به مباحث فلسفی- جامعه‌شناسانه را به خواندن این کتاب دعوت می‌کنیم. بخشی از کتاب خرد و توسعه:

فرهنگ به یک معنی جان گفتار و رفتار مردمان و اقوام است. ولی این جان، جان کل جهان بشری نیست و تا دوره جدید هرگز یک فرهنگ جهانی وجود نداشته است. در دوران پیش از تجدد اقوام در شیوه اندیشه و زندگی و آئین و آداب با هم اختلاف‌ها داشته‌اند و این اختلاف‌ها بیشتر به اختلاف فرهنگ بازمی‌گشته است. فرهنگ‌ها نه فقط متفاوتند بلکه هر فرهنگی در طی زمان نیز دگرگون می‌شود. به عبارت دیگر فرهنگ امر ثابتی نیست و در تاریخ هر قوم و کشور فرهنگ به یک صورت باقی نمی‌ماند. فرهنگ جدید اروپایی هم که سراسر جهان را تسخیر کرده است از این حکم مستثنی نیست و اکنون دیگر وضعی که در ابتدای رنسانس یا در قرن هجدهم داشته است، ندارد. اگر بپرسند این تحول و تغییر در کدام جهت بوده است، پاسخ من اینست که فرهنگ هر چه و هر جا باشد از جایی آغاز می‌شود و قوام می‌یابد و به تدریج سخت و صلب می‌شود و به صورت قشر خشک درمی‌آید. در این مورد نمی‌توان از فرهنگ خوب و بد سخن گفت زیرا یک فرهنگ زمانی که در حال پدید آمدن و بسط بوده نشاط داشته اما چون به مرحله تحقق رسیده به جای اینکه جان آداب و رسوم و عادات و گفتارها و اعمال باشد، به صورت جسمی کم‌جان یا نیمه‌جان درآمده و عین آن آداب و عادات شده است. شاید این یک اصل کلی حاکم بر همه فرهنگ‌ها باشد. به این جهت درباره فرهنگ نمی‌توان حکم واحد صادر کرد بلکه معمولاً فرهنگ بسته به اینکه در چه مرحله‌ای قرار دارد، ارزیابی می‌شود. نکته‌ای که باید به آن توجه شود اینست که اگر فرهنگ‌ها به طور کلی تاریخ و صورت‌های به هم پیوسته دارند معنیش این نیست که در تاریخ جهان گسست‌های فرهنگی روی نداده و روی نخواهد داد.