شمس تبریزی!

کتابی درباره زندگی و زمانه و افکار و اندیشه‌های شمس تبریزی، صوفی و عارف بزرگ و مشهور قرن هفتم هجری. محمدعلی موحد در کتاب شمس تبریزی هم از خود شمس و سرگذشت و افکار و سیر تحول او و آشنایی‌اش با مولوی نوشته و هم از روزگاری که شمس در آن می‌زیسته است. موحد کتاب خود را با ارائه تصویری چندجانبه از آذربایجان و تبریز قدیم آغاز می‌کند. او در بخش اول کتاب از سابقه زبان فارسی دری در آذربایجان می‌نویسد، به معرفی صوفیان آنجا می‌پردازد، تصویری از اوضاع سیاسی آن سرزمین به دست می‌دهد و حمله مغولان به تبریز را نیز شرح می‌دهد. بعد از ارائه این پیش‌زمینه تاریخی از زمانه شمس نوبت به شرح زندگی خود او می‌رسد و روایت تحولات روحی‌اش و نیز معرفی بزرگانِ روزگاری که شمس در آن زیسته و رشد کرده است. آنگاه شرح سفر شمس به قونیه آمده است و روایت یکی از مقاطع مهم تاریخ زندگی او یعنی آشنایی‌اش با مولوی؛ آشنایی‌ای که مولوی را دگرگون می‌کند. تصویری که از مولوی در مقالات شمس انعکاس یافته و نیز تصویری که از شمس در آثار و گفته‌های مولوی منعکس است از موضوعات دیگری است که در کتاب شمس تبریزی به آن پرداخته شده است.
توصیف جهان شادمانه شمس از دیگر بخش‌های کتاب است و در پایان نیز شرح درگذشت شمس تبریزی آمده است.
کتاب شمس تبریزی در نشر نو منتشر شده است.

در بخش از کتاب می خوانیم:

«بهشت را باید در مصاحبت دریادلانِ بلندنظرِ بلنداندیشه جُست که عیب مردم نمی‌جویند و جهانِ روشنِ فراخ خدا را برای خود و دیگران تنگ و تاریک نمی‌گردانند. آخر بهشت مظهر فراخی و بیکرانگی و سرور و شادمانی است و دوزخ مظهر قبض و جنگ و غوغا و اندوه است. آن کس که خلق و خوی فراخ دارد و خیرخواهِ خلقِ خداست و از مصاحبت و سخنِ او گشادِ دل و روشنی جان برای تو حاصل می‌شود، نشان از بهشت دارد و آن کس که از روی تعصب و تنگ‌بینی و تاریک‌اندیشی دم می‌زند و صحبت او قبض و دلسردی و نومیدی و رمیدگی می‌افزاید، نشان از دوزخ دارد. شمس این معیار را ارج بسیار می‌نهد و می‌گوید این رازی است که هرکه با آن آشنا شود، می‌تواند راهِ خود را مشخص سازد و با اطمینان خاطر دنبال کند. حتی به گفتۀ او: «هرکه بر این سِر واقف شود و آن معاملۀ او شود، به صدهزار شیخی التفات نکند»

درباره نویسنده: دکتر محمدعلی موحد (- 1302)، عرفان‌پژوه، مصحح، تاریخ‌نگار، مترجم و حقوق‌دان ایرانی.
https://www.instagram.com/p/CsmfLJ8K0Ul/?igshid=MTc4MmM1YmI2Ng==

الگوریتم‌های ِاینستاگرام به مثابه زندان سراسربین فوکو

افشین اشکور کیایی

اساس قدرت از نگاه میشل فوکو، بر رابطه است. رابطه‌ای که یک طرف سعی می‌کند با ابزارهای و تکنیک‌های مختلف (از سرکوب گرفته تا اقناع و غیره)، رفتار طرف مقابل را هدایت و اداره کند (فوکو، ۱۳۹۵، 143). وقتی طرف مقابل در این مسیر هدایت شد، در این لحظه است که اعمال قدرت صورت گرفته است. فوکو در بررسی‌های تاریخی روابط قدرت به ابزارها، استراتژی‌ها و تکنیک‌های مختلف اعمال قدرت اشاره می‌کند (دریفوس و رابینو، ۱۳۷۹: 361). از میان ابزارها و تکنیک‌های اعمال قدرت، فوکو در بحث رابطه سوژه (انسان) و حقیقت، تکنیکی را به...

@Anthropology_Iran

ادامه متن در:

https://bit.ly/3i9mWNb

🔻 آکادمیِ فلسفه‌ی مارزوک تقدیم می‌کند...

🔸جستار هفته: معنای زندگی
  .


🕒 زمان:شنبه تاپنجشنبه،
از ساعت ۱۰ تا ۲۰  


❣️ از همراهی شما سپاسگزاریم...

🔗  لینک حضور:

https://t.me/+kNTrH-rWkmk0MzA0

لطفا درساعات فوق از ریپلای به مطلب قبلی وبه اشتراک گذاشتن مطالب بی‌ربط به موضوع خود داری بفرمایید🍀


کانالِ آکادمی
@marzockacademy

دقایقی کوتاه از جلسه مثنوی خوانی
به مناسبت بزرگداشت روز مولانا

دکترمحمدحسن علایی

۸ مهر ۱۴۰۲

اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی اردبیل

@sociologicalperspectives

♦️وقتی محدثی لب به تحسین می گشاید!

پی‌نوشت برای یادداشت اخیر دکتر حسن محدثی در باب دکتر سیدجواد میری!
https://t.me/NewHasanMohaddesi/9419

دکتر محمدحسن علایی
(جامعه‌شناس)

دکتر محدثی را از سال ۹۶ پیگیر هستم از بس بر رصد فعالیت های ایشان همت گماشته ام که سوتفاهماتی را دامن زده است؛ اما معتقدم هر جامعه‌شناسی که به اتکا توانمندی‌های خویش در حوزه ی عمومی فعال است باید حداقل مورد توجه سایر همکارانش واقع گردد. و امروز توجه محدثی به میری نیز از همین دست است‌. جالب تر اینکه من ندیدم جناب محدثی نازنین پیشتر در خصوص سایر جامعه‌شناسان ایرانی و یا حتی سایر علمای علوم انسانی و اجتماعی چنین زبان به تحسین بگشاید.

همین را نیز باید به فال نیک گرفت و آن را شروعی برای فصل جدید فعالیت های انتقادی ایشان قلمداد کرد باشد که سنت گفتگوهای انتقادی در کشور ما جای خود را میان اهل نظر و دانشگاهیان باز کند‌‌.

ضمنا به این دوست و استاد فرهیخته پیشنهاد می کنم در خصوص تعدیل آرای خویش در خصوص سایر اندیشمندان ایرانی از فردید و داوری و شریعتی گرفته تا عبدالکریمی و مهرآیین و ... و حتی بنده که در مقام دانشجویی هستم نیز مبادرت ورزد. دکتر میری نیز بلاشک از سرمایه های ملی و از جامعه شناسان ایرانی در کلاس جهانی است که بنده نیز به تاسی از دکتر محدثی به ایشان تبریک می گویم و به جهت شناخت بیشتری که از ایشان دارم وی را از شائبه هایی که در خصوص او در صفحات مجازی وجود دارد مبرا می دانم. با آرزوی توفیق برای این دو استاد، دوست و همکار عزیزم.

🔻کانال تلگرام بیژن عبدالکریمی برگزار میکند🔻

✍️🏻 گزارشی از نشست هم اندیشی برخی از اساتید دانشگاه با وزیر کشور در خصوص مسائل جاری ایران

#بیژن_عبدالکریمی
#احمد_وحیدی

۱۱ مهرماه ۱۴۰۲
شه‌شنبه شب
ساعت ۲۱:۰۰
به وقت ایران

#پخش_زنده

لینک کانال تلگرام :

@bijanabdolkarimi

پاسخی به یک پرسش؛ از یک مخاطب عزیز!

دکترمحمدحسن علایی
۹ مهر ۱۴۰۲

دوستی از بنده پرسشی کرده است که ترجیح می دهم پاسخ آن را به طرز عمومی در کانال آکادمی وفاق منتشر سازم چرا که پرسش ایشان ممکن است برای تعداد بیشتری از دوستان آکادمی نیز مطرح باشد ابتدا سوال را به اشتراک می گذارم و ذیل آن به اجمال پاسخ خویش را می آورم:

سلام،عرض ادب خدمت دکتر علایی بزرگوار
بنده ... هستم‌ از استان اردبیل ،از اینکه روشنفکری در سطح شما در استان ما هست بسیار باعث افتخار و مسرت است .سوالی داشتم اگر جسارت و امکان باشد لطفا راهنمایی بکنید.
آنچه از نوشته ها و سخنرانی های شما وجود دارد و در حد وسع خود متوجه اش هستم ،اینه که نگاه شما به مسائل و مشکلات و بحران های جامعه ایرانی بیشتر ذیل دکترین شریعتی و فردید و عبدالکریمی و میری است میخواستم بپرسم چرا این افراد؟


دوست بسیار نازنینم!

فارغ از امتنان قلبی از ابراز لطف صمیمانه و قدرشناسانه ی شما که نشان از بلندنظری و همت عالی شما و البته حکایت از پیگیری های مداوم شما دارد در پاسخ باید به عرض برسانم که

اولا این ما نیستیم که به نحو من عندی و به طرز کاملا ارادی به سراغ مطالعه ی پدیدارها می رویم بل ای بسا قضیه برعکس است این شرایط از پیش داده شده و رویدادگی‌های هستی اجتماعی ماست که متعلق اندیشه ی ما قرار می گیرد و ای بسا به قول شما "مسائل و مشکلات و بحران های جامعه ایرانی" هست که دانش‌جویی چون من را به خویش فرا خوانده است که در آن به تأمل و اندیشه همت بگمارم. و چون این مسائل و بنیان های آن چندین دهه و ای بسا چند سده ای هست که گریبان‌گیر ماست برای هر اهل نظری تأمل برانگیز و محل اندیشه بوده است.

ثانیا شخصیت هایی که بر شمرده اید و نگاه بنده را نیز در ذیل دکترین ایشان صورت‌بندی فرموده اید و از چرائی آن پرسیده اید افرادی بوده و هستند که در خصوص مسائل جامعه ایرانی چشم اندازهای قابل اعتنایی در اختیار گذاشته اند که بنده نیز خرسند می شوم که خود را در نسل خویش در عداد ایشان قلمداد کنم. پرداخت محتوایی به اشتراکات و اتصالات منظومه ی فکری ایشان از حوصله ی این جستار خارج است اما به همین میزان اکتفا می کنم که جمله ی این بزرگان و بزرگواران کوشیده اند موقف و ایستادن گاه خویش را در صورت‌بندی پروبلماتیک ایران به قدر وسع استحکام بخشند و به زعم نگارنده هر کدام توفیقاتی هم داشته اند.

و ثالثا تفکر در سایه ی تفکر ممکن است؛ هیچ کس از مادر متفکر نمی زاید؛ تفکر داد وجود است و توفیق می خواهد؛ و البته ناگزیر از تحول است در گذر زمان، از دوره ای به دوره ای دیگر و از نسلی به نسلی دیگر، از یک افق معنایی به افق معنایی دیگر... و البته به قول بزرگی قدری هم مثل ریختن تاس است هیچ کس نمی تواند به همه ی پیامدهای اندیشه خویش وقوف یابد. به هر حال بسیار از بذل توجه شما سپاسگزارم.

سبکهای زندگی متکثر شده، و فرهنگ ایرانی نیز مستعد دیگرپذیری، حاکمان اما اصرار بر یک‌جور زندگی دولت خواسته
در اینجا:
https://farasatkhah.blogsky.com/1402/07/07/post-966/%d8%b3%d8%a8%da%a9%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%b2%d9%86%d8%af%da%af%db%8c-%d9%85%d8%aa%da%a9%d8%ab%d8%b1-%d8%b4%d8%af%d9%87%d8%8c-%d9%88-%d9%81%d8%b1%d9%87%d9%86%da%af-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86%db%8c-%d9%86%db%8c%d8%b2-%d9%85%d8%b3%d8%aa%d8%b9%d8%af-%d8%af%db%8c%da%af%d8%b1%d9%be%d8%b0%db%8c%d8%b1%db%8c%d8%8c-%d8%ad%d8%a7%da%a9%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d9%85%d8%a7-%d8%a7%d8%b5%d8%b1%d8%a7%d8%b1-%d8%a8%d8%b1-%db%8c%da%a9%e2%80%8c%d8%ac%d9%88%d8%b1-%d8%b2%d9%86%d8%af%da%af%db%8c-%d8%af%d9%88%d9%84%d8%aa-%d8%ae%d9%88%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d9%87
ابعاد مهاجرت در ایران امروز؛ تبعات و راهکارها
(متن کامل گفتگو در وبلاگ فراستخواه)
سیستم‌های ما نخبگان، جوانان، زنان و مردان ایرانی را دفع می‌کنند.
یک علتش این است که حکمرانی ما کثرت‌گرا نیست؛
در حالی که جامعه ایران به طور طبیعی کثرتمند شده است.

♦️سطح معقول و مقبول طرح مسائل جامعه شناختی در مرکز، در شهرستان‌ها محدود می شود!

✍دکترمحمدحسن علایی
(جامعه شناس)

جامعه شناسی مرکز و پیرامون، تنها به توسعه نامتوازن در بعد سخت‌افزاری و اقتصادی آن محدود نمی گردد؛ باید دید چه عوامل پنهان و پیدایی بر دامنه ی محدود و حتی در مواردی مسدود امکان طرح مسائل جامعه شناختی در شهرستان ها که نسبت به مرکز موقعیت پیرامونی دارد نقش آفرینی می کنند.

به نظر می رسد نوعی فرافکنی و محافظه‌کاری در مسئولین محلی و پیرامونی قابل تشخیص است که حاضر نیستند خطر طرح مسائل به روز و نوآورانه و طرح علمی مسائل و آسیب های اجتماعی را بپذیرند و به جای ریسک‌پذیری ،همان میزان از سطح معقول و مقبول طرح مسائل جامعه شناختی در مرکز، تا نوبت به شهرستان‌ها می رسد محدودتر و تنگ‌تر می شود.

این در حالی هست که برای صورتبندی مسائل محلی ای بسا کارشناسان بومی که تجربه ی زیسته ای از مسائل منطقه به نحو ملموس و انضمامی‌تر دارند برای بیان و بازنمایی مسائل منطقه‌ای طبیعتا از صلاحیت و اهلیت به مراتب بیشتری برخوردار هستند.

نگارنده به عنوان مولف کتاب گفتمان وفاق علی رغم دعوت بی وقفه ی گروه ها و گرایشات مختلف جامعه به حفظ وحدت و همبستگی ذیل گفتمان وفاق و تاکید بر ارتقای سطح همگرایی ها به جای دامن زدن به واگرایی ها و شکاف های اجتماعی با تاسف باید ابراز کنم نه تنها استقبال شایسته ای از سوی برخی مسئولین منطقه برای شنیدن سخنان کارشناسان هم‌استانی وجود ندارد بلکه در عوض نوعی حجیت بی دلیل نسبت به کارشناسان مرکز نشین نیز در نظر گرفته می شود که به هیج وجه مبنای منطقی و حتی کارکردی ندارد.

امید است با اصلاح و تغییر رویکردهای اهل رسانه، مسئولین مربوطه نیز به این امر خطیر تفطن یافته، مقدمات مشارکت بیشتر اهل نظر را در پیشبرد اهداف فرهنگی و اجتماعی منطقه بیش از پیش فراهم سازند.

♦️درباره‌ی معنای زندگی!

محمدحسن علایی
۱۲ مهر ۱۴۰۲

🔸️سخن از معنای زندگی که می شود؛ با خود می اندیشیم اگر معنایی برای زندگی خویش می یابیم؛ آیا می توانیم آن را به دیگران توضیح دهیم؛ آیا می توانیم با دیگران در آن معنا شریک باشیم؛

🔸️آیا می توان ادعا کرد معنای زندگی برای ما ایرانیان دارای عناصر اشتراکی بسیاری هست که با معنای زندگی برای اروپائیان تفاوت های خاص خودش را دارد؟ اساسا چه چیزی "ما" را ممکن می سازد؛ آیا می توان از "ما" انسان ها سخن گفت؟!

🔸️آیا معانی حاکم بر عالمیت پیشا مدرن؛ پس از ظهور مدرنیته و عالمیت جدید هنوز کار می کنند و به زندگی ما معنا می بخشند؟! آیا همه ی آدمیان که امروز در این زمین سکونت دارند به یک اندازه از ادیان و الهیات رویگردان شده اند؛ آیا اگر هم چنان به ادیان باورمندند می توانند معنای زندگی خویش را از ادیان برگیرند؟!

🔸️"مرگ خدا" یعنی چه؟ با این مفهوم چه بر سر اخلاق می آید؟ آیا اخلاق بی متافیزیک و بی بنیاد نمی شود؟ اساسا اخلاق در جهان جدید چه معنایی می تواند داشته باشد؟

🔸️نیچه، کامو، سارتر، هایدگر، ... چه پاسخی درباره ی معنای زندگی ارائه می کنند؟ پست مدرنيته چیست و معنای زندگی در جهان پست‌مدرن چه می تواند باشد!؟

🔸️با مدرنیته به معنای یک رویدادگی عظیم تاریخی از آن خودکننده چه اتفاقی می افتد؟ آیا تاریخ جهانی در حال شکل‌گیری است؟ آیا روشنگری حق داشت همه ی سنن تاریخی پیشامدرن را تاریخ سیاهی و جهالت بنامد؟! آیا ارزش های مدرنیته متحقق شد؟!

🔸️آیا می توان از اخلاقیات جهان شمول سخن گفت؟! آیا هنوز می توان با ایدئولوژی ها به زندگی معنا داد!؟ آیا می توان هنوز به اسطوره ها باور داشت؟! زبان چیست و چگونه در معنای زندگی نقش ایفا می کند؟! افلاطون گرایی، مسیحیت، مارکسیسم... هنوز معنابخش زندگی هستند؟!

🔸️اگر بنا باشد بارها و بارها این زندگی را تجربه کنیم آیا حاضر به پذیرش سرنوشت خود و آری گویی به زندگی هستیم؟! آیا می توانیم همین زندگی را بارها و بارها انتخاب کنیم؟! آیا می توانیم بر علیه هویت های موروثی و تحمیلی عصیان کنیم؟! ....

🔸️معنای زندگی آیا می تواند یک سلسله پرسش بی پاسخ باشد؟! آیا می توان شاعر زندگی خویش شد و ارزش های نو را بنیان گذاشت رابطه هنر و معنای زندگی چه می تواند باشد؟ ...

♦️درباره ی معنای زندگی در آکادمی وفاق بیشتر سخن خواهیم گفت؛
https://www.instagram.com/p/Cx-8y0yOo7R/?igshid=MTc4MmM1YmI2Ng==

درباره‌ی معنای زندگی!

دکتر محمدحسن علایی

۶ مهر ۱۴۰۲
@marzockacademy
@sociologicalperspectives

سلام


بنده در حال مطالعه دوباره کتاب«ما و جهان نیچه ای»نوشته دکتر بیژن عبدالکریمی هستم و گویا شما با آثار و اندیشه ایشان آشنا هستید.چند پرسش مطرح می کنم و سپاسگزار خواهم بود اگر پاسخ دهید.

دکتر عبدالکریمی در این کتاب تصویری از جهان تحت عنوان«جهان نیچه ای»به مخاطبان ارائه کرده و به بحران معنا در چنین جهانی پرداخته اند.در فهم ایشان،معنا و داشتن آن یعنی،عدم انکار وجود حقیقتی استعلایی به منزله کانون معنابخش جهان،انسان و زندگی و همچنین معیار درستی یا نادرستی معرفت و عمل آدمی و انکار آن حقیقت را مساوی نیهیلیسم آورده اند که از تبعات آن،همچون مرگ تفکر،اتوپیا،اخلاق و آزادی و سیطره اخلاق بردگان بوده است.

نیچه ای که دکتر عبدالکریمی جهانی را در او یافته،با مرگ خدا که شاید همان کانون معنابخش در سخن دکتر باشد،افقی در برابر انسان قرار می دهد که با آری گفتن به هستی،معنای هستی و لذا معنای زندگی را به عهده گیرد و بندگی واعظان مرگ را که بنام کلیت ها و حقیقت او را در حد حیوانات بارکشی چون شتران که از شکوه بار خود می گویند و در راه بندگی گوی سبقت از یکدیگر می ربایند،رها شود و معنابخش خویش گردد.

دکتر عبدالکریمی چگونه به این نتیجه رسیده اند،که تفکر،اتوپیا،اخلاق و آزادی مرده اند و چگونه آن کانون معنابخش توانسته معیار درستی معرفت و عمل باشد،در جهان پیشا نهیلیستی؟

آیا ضامن حیات اخلاقی ما ایمان به آن کانون است و در فقدان ایمان به آن،حیات ما جنگلی بیش نیست و بدون آن امنیت انتولوژیک و لذا معنا و معیاری برای عمل در جهان نداریم؟


در پایان کتاب گفته اند:«ما در جهانی بی معنا زندگی می کنیم.»و به امر تعیین ناپذیر امید بسته اند.


آیا در حالی که نیچه معنای جهان و زندگی را به انسان بعد از مرگ آن کانون معنابخش می سپارد،دکتر عبدالکریمی می خواهند آن کانون را تحت نام«امر تعیین ناپذیر»و ایمان به آن را به زندگی بازگردانند،چرا که بدون آن،تفکر،اخلاق و آزادی نیز امکان نخواهند داشت؟

سخنرانی بیژن عبدالکریمی

ما و جهان نیچه ای

دانشگاه زنجان

۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۷


@seyedjavadmiri

سخنرانی سید جواد میری

نسبت "ما" و "جهان معاصر"

دانشگاه زنجان

۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۷


@seyedjavadmiri

از ایده ی ابر انسان تا مصرف‌کده ی شکم الملوک!

نیچه امیدوار بود انسان پس از رهایی از بار سنگین ادیان، که جملگی اصالت دگر جهانی داشتند با خلق ارزش‌های جدید این جهانی، عالمی دیگر برپا کند و به زندگی آری بگوید...
حالا جوانان ما می روند به شکم الملوک ها تا یاد انسان کوچک نیچه را در خاطرها زنده کنند!، انسانی که خود را در مصرف بی رویه سیری ناپذیرش غرقه ساخته است و سرمست از لذت‌جویی و تمتع، در انظار ظاهر می شود چشمکی می زند و صحنه را ترک می کند...
https://www.instagram.com/p/CyCJUJbuueR/?igshid=MTc4MmM1YmI2Ng==

برنامهٔ گفتگومحور مِهستان
ایران به روایت مقصود فراستخواه  


✅ روایت ما از ایران و پاسخ ما به پرسش‌هایی چون
چیستی ایران
چگونگی وضعیت آن
چیستی عوامل مؤثر بر این وضعیت و چگونگی بهبود شرایط آن، عاملی مهم و اساسی در برون رفت ایران از شرایط کنونی و آفرینش آینده‌ای بهتر برای این سرزمین و ساکنانش است.

✅ بر این اساس مجموعهٔ ایران پایدار در تلاش است تا در سلسله برنامه‌هایی، روايت اندیشمندان و کنشگران ایرانی در حوزه‌های گوناگون را بر محور این پرسش‌های بنیادین استخراج نماید. روز پنجشنبه نوزدهم آبان‌ماه در یکی دیگر از برنامه‌های گفتگومحور مِهستان میزبان دکتر «مقصود فراستخواه»، جامعه‌شناس و نویسندهٔ ایرانی بودیم. این برنامه با حضور دکتر مانی کلانی، مسئول بررسی آثار و اندیشه‌های دکتر فراستخواه در مجموعهٔ ايران پایدار برگزار شد.

✅ در بخش پایانی (4:59:00) این فایل می توانید ملاحظه ی دکتر محمدحسن علایی را در خصوص روایت مقصود فراستخواه بشنوید.


#ایران_پایدار
#مهستان
#مقصود_فراستخواه
#مانی_کلانی   

⭕️ ایرانِ پایدار بستری برای ایران‌شناسی و ایران‌شناسی بنیانی برای پایداریِ ایران

https://t.me/iranepaydar_official