〰️🔅✅🔅〰️
🔍 #راز_واژه
🟢 #هفتسین 🧄🍎🍸🍷🪴🧆🌾
در گذشته برای ارج نهادن به برکات زمینی، سفرهای با هفت نماد برای نوروز یا جشن مهرگان میآراستند که میتوانستند با حرفهای مختلفی آغاز شوند؛ در واقع ضرورتی برای شروع آنها با حرف «س» نبودهاست.
🔺در کتابِ المحاسن و الاضداد منسوب به
جاحظ و آثارالباقیه از ابوریحان بیرونی اشاره میشود به سبز کردنِ هفت نوع غلهٔ مختلف برای نوروز در بین ایرانیان. بیرونی در این مورد میگوید:
«در این روز هر چوبی که خشک شده بود سبز شد و مردم گفتند (روز نو) یعنی روزی نوین و هر شخص از راه تبرک بهاین روز در طشتی جو کاشت سپس، این رسم در ایرانیان پایدار ماند که روز نوروز در کنار خانه هفت صنف از غلات در هفت استوانه بکارد».
ظاهراً کهنترین سند در ادب فارسی که در آن به اصطلاحِ «هفت سین» اشاره شده، دیوان امیر بهاءالدین برندی خجندی
(۷۵۷–۸۳۵ قمری) است با این دو بیت:
«چون به میدانِ طرب رانی بُراقِ عیش را
هم ز عینِ مردمی باید که چینی #هفتسین
سبزهٔ سیراب و سنبل، سوسن و سرو و سمن
ساغرِ می در میانِ بزم و ساقی هفتمین»
🔻نخستین اشاره به «هفتسین» در زمان قاجار، اشارهٔ سلطان احمد میرزا عضدالدوله به رسم سفره نوروزی دربارِ فتحعلیشاه در روزِ سیزدهم نوروز است: «احدی به خوانچهها و مجموعههای اسباب تحویل دست نمیزد. روز مزبور درب اتاق باز میشد.
این دو خانم در حضور حضرت خاقانی دو ظرف از آن خوانچهها را برمیداشتند و میان باغ انداخته میشکستند.
بعد از آن تمام اهل حرمخانه آن ظروف را میبایست بشکنند و اسباب هفت سین را یغما کنند.»
✍🏻: #مجیددهقانی، پیشینه هفتسین در ایران، بخارا فروردین و اردیبهشت ۱۳۹۸ - شماره ۱۳۰ (ص ۳۷۲ تا ۳۸۶).
در واپسين روز هفته به كشف راز واژگان ميپردازيم.
با ما همراه باشيد 💐
@sobhosher
🔍 #راز_واژه
🟢 #هفتسین 🧄🍎🍸🍷🪴🧆🌾
در گذشته برای ارج نهادن به برکات زمینی، سفرهای با هفت نماد برای نوروز یا جشن مهرگان میآراستند که میتوانستند با حرفهای مختلفی آغاز شوند؛ در واقع ضرورتی برای شروع آنها با حرف «س» نبودهاست.
🔺در کتابِ المحاسن و الاضداد منسوب به
جاحظ و آثارالباقیه از ابوریحان بیرونی اشاره میشود به سبز کردنِ هفت نوع غلهٔ مختلف برای نوروز در بین ایرانیان. بیرونی در این مورد میگوید:
«در این روز هر چوبی که خشک شده بود سبز شد و مردم گفتند (روز نو) یعنی روزی نوین و هر شخص از راه تبرک بهاین روز در طشتی جو کاشت سپس، این رسم در ایرانیان پایدار ماند که روز نوروز در کنار خانه هفت صنف از غلات در هفت استوانه بکارد».
ظاهراً کهنترین سند در ادب فارسی که در آن به اصطلاحِ «هفت سین» اشاره شده، دیوان امیر بهاءالدین برندی خجندی
(۷۵۷–۸۳۵ قمری) است با این دو بیت:
«چون به میدانِ طرب رانی بُراقِ عیش را
هم ز عینِ مردمی باید که چینی #هفتسین
سبزهٔ سیراب و سنبل، سوسن و سرو و سمن
ساغرِ می در میانِ بزم و ساقی هفتمین»
🔻نخستین اشاره به «هفتسین» در زمان قاجار، اشارهٔ سلطان احمد میرزا عضدالدوله به رسم سفره نوروزی دربارِ فتحعلیشاه در روزِ سیزدهم نوروز است: «احدی به خوانچهها و مجموعههای اسباب تحویل دست نمیزد. روز مزبور درب اتاق باز میشد.
این دو خانم در حضور حضرت خاقانی دو ظرف از آن خوانچهها را برمیداشتند و میان باغ انداخته میشکستند.
بعد از آن تمام اهل حرمخانه آن ظروف را میبایست بشکنند و اسباب هفت سین را یغما کنند.»
✍🏻: #مجیددهقانی، پیشینه هفتسین در ایران، بخارا فروردین و اردیبهشت ۱۳۹۸ - شماره ۱۳۰ (ص ۳۷۲ تا ۳۸۶).
در واپسين روز هفته به كشف راز واژگان ميپردازيم.
با ما همراه باشيد 💐
@sobhosher