#درخانه_مانده_ايم
عمل نوشتن، تاحدودی بدون انزوا و تنهایی ممکن نیست. البته لزوما به این معنی نیست که نویسنده باید منزوی و گوشهگیر باشد.
گوشهنشینی و عزلت برای برخی از نویسندگان، چنان مایه پرورش تخیل و احساس است که در آثارشان حتی به ستایش آن میپردازند. همچنین در انزوا و توقف در مکان، به درک دیگری از زمان و وقایع میرسند.
#مارسل_پروست، نویسنده بزرگ قرن بیستم و خالق رمان بزرگ "در جستوجوی زمان از دست رفته"، در اتاقهای بسته با پردههای کشیده تخیل میکرد و مینوشت. او که گوشه انزوا را جایی آرمانی برای نوشتن میدانست، در جلدی از این رمان با عنوان "زندانی" مینویسد: "از درون اتاقم بود که زندگی بیرون را درک کردم.
@sohosher
"https://www.bbc.com/persian/arts-52278591
عمل نوشتن، تاحدودی بدون انزوا و تنهایی ممکن نیست. البته لزوما به این معنی نیست که نویسنده باید منزوی و گوشهگیر باشد.
گوشهنشینی و عزلت برای برخی از نویسندگان، چنان مایه پرورش تخیل و احساس است که در آثارشان حتی به ستایش آن میپردازند. همچنین در انزوا و توقف در مکان، به درک دیگری از زمان و وقایع میرسند.
#مارسل_پروست، نویسنده بزرگ قرن بیستم و خالق رمان بزرگ "در جستوجوی زمان از دست رفته"، در اتاقهای بسته با پردههای کشیده تخیل میکرد و مینوشت. او که گوشه انزوا را جایی آرمانی برای نوشتن میدانست، در جلدی از این رمان با عنوان "زندانی" مینویسد: "از درون اتاقم بود که زندگی بیرون را درک کردم.
@sohosher
"https://www.bbc.com/persian/arts-52278591
BBC News فارسی
چگونه در قرنطینه بنویسیم؛ درسهایی از مارسل پروست و آن فرانک
"از دانشجویانم در کارگاه نوشتن خواستهام که نوشتن یادداشتهای روزانه را شروع کنند. همه باید این کار را بکنند. ما مسلما دوره فاجعهبار و در عین حال تاریخی را میگذرانیم. از امروز تا فردا، زندگی روزانهمان به چیزی منحصرفرد تبدیل میشود، عجیب و غیرقابل فهم.…