▫️درباره #سه_تابلوی_مریم
#عشقى اين منظومه را زماني سرود كه در سال ۱۳۴۲ قمري دبير اعظم و رئيس كابينه وزارت جنگ از مردم و نويسندگان درخواست كرد تا ايده آل خودشان را براي ايجاد يك حكومت مركزي مقتدر به دست سردار سپه بنويسند و در روزنامه «شفق سرخ» كه از مهم ترين روزنامه هاي آن دوران بود چاپ كنند.عشقي خود در اين باره مي گويد: «از بنده هم خواستند، من هم سه تابلوي ايده آل را كه مطالعه مي فرماييد ساختم و البته تصديق خواهيد كرد كه مفاد ايده آل بنده با منظور آنها مخالفت دارد.»
سه تابلوي ايده آل پيرمرد دهگاني است كه به آن سه تابلو مريم نيز مي گويند. هم از جهت محتوا، آنجا كه فرجام انقلاب مشروطه را با شاعرانه ترين حالت ممكن به تصوير مي كشد اهميت دارد و هم از لحاظ ساختار منظومه مورد نظر جزء اولين اشعاري است كه قواعد شعر و ادبيات كلاسيك را شكسته و از مرزهاي ممنوعه تخطي كرده است. قهرمان داستان، مرد ايراني ميهن پرستي است كه از سه فرزند خود دو تا را در جنگ هاي انقلاب مشروطه از دست داده، زنش دق مرگ شده و يگانه دخترش مريم هم به وسيله جواني اشراف زاده گمراه و بدبخت مي شود و در پايان خودكشي مي كند.
تابلوي اول و دوم كه شاعرانه ترين بخش منظومه نيز هست، بيشتر در پي به تصوير كشيدن سرنوشت مريم است. مريم نماد انقلاب مشروطه است، او كه پدرش از فعالين مشروطه و مادرش يك زن مشروطه خواه است، روز انقلاب مشروطه به دنيا مي آيد و پس از شكست مشروطه او نيز چشم از جهان فرومي بندد.
درست روزى كه شهريار اعلان داد
يگانه دختر ناكام من ز مادر زاد
تمام مردم دلشاد مرگ استبداد
من از دو مسئله خوشحال و خرم و دلشاد
يكي ز زادن مريم دگر ز وضع نوين
در تابلوي اول، مريم در يكي از باغ هاي شميران و در پي عشق صميمانه مورد فريب و بالاخره تجاوز يك جوانك جلف تهراني كه فكل دارد قرار مي گيرد. نتيجه اين تجاوز در تابلوي دوم با بيان خودكشي مريم به گونه اي شاعرانه و سرانجام به خاك سپردن جنازه مريم توسط پدرش به تصوير درمي آيد.
و در تابلوى سوم، ميرزاده عشقى را در حالي كه پاي صحبت پدر مريم نشسته است مي بينيم تا سرگذشتش را از زبان خودش بشنويم.
پدر مريم:
چه گويمت من از اين انقلاب بدبنياد
كه شد وسيله اي از بهر عده اي شياد
چه مردمان خرابي از آن شدند آباد
گر انقلاب بد اين، زنده باد استبداد
كه هرچه بود از اين انقلاب بود بهين
مرگ مريم نقطه پايان وحشتناكي بر دفتر مبارزه مشروطه و مشروطه خواهي و تمثيل يك شكست بزرگ است.
#میرزاده_عشقی فراخور گرامى زادروزش
#شاعرونمایشنامه_نویس_معاصر
کیمیای هستی، سرای شعر و ادب🍀
🆔 @kimiayehasti
@sobhosher
#عشقى اين منظومه را زماني سرود كه در سال ۱۳۴۲ قمري دبير اعظم و رئيس كابينه وزارت جنگ از مردم و نويسندگان درخواست كرد تا ايده آل خودشان را براي ايجاد يك حكومت مركزي مقتدر به دست سردار سپه بنويسند و در روزنامه «شفق سرخ» كه از مهم ترين روزنامه هاي آن دوران بود چاپ كنند.عشقي خود در اين باره مي گويد: «از بنده هم خواستند، من هم سه تابلوي ايده آل را كه مطالعه مي فرماييد ساختم و البته تصديق خواهيد كرد كه مفاد ايده آل بنده با منظور آنها مخالفت دارد.»
سه تابلوي ايده آل پيرمرد دهگاني است كه به آن سه تابلو مريم نيز مي گويند. هم از جهت محتوا، آنجا كه فرجام انقلاب مشروطه را با شاعرانه ترين حالت ممكن به تصوير مي كشد اهميت دارد و هم از لحاظ ساختار منظومه مورد نظر جزء اولين اشعاري است كه قواعد شعر و ادبيات كلاسيك را شكسته و از مرزهاي ممنوعه تخطي كرده است. قهرمان داستان، مرد ايراني ميهن پرستي است كه از سه فرزند خود دو تا را در جنگ هاي انقلاب مشروطه از دست داده، زنش دق مرگ شده و يگانه دخترش مريم هم به وسيله جواني اشراف زاده گمراه و بدبخت مي شود و در پايان خودكشي مي كند.
تابلوي اول و دوم كه شاعرانه ترين بخش منظومه نيز هست، بيشتر در پي به تصوير كشيدن سرنوشت مريم است. مريم نماد انقلاب مشروطه است، او كه پدرش از فعالين مشروطه و مادرش يك زن مشروطه خواه است، روز انقلاب مشروطه به دنيا مي آيد و پس از شكست مشروطه او نيز چشم از جهان فرومي بندد.
درست روزى كه شهريار اعلان داد
يگانه دختر ناكام من ز مادر زاد
تمام مردم دلشاد مرگ استبداد
من از دو مسئله خوشحال و خرم و دلشاد
يكي ز زادن مريم دگر ز وضع نوين
در تابلوي اول، مريم در يكي از باغ هاي شميران و در پي عشق صميمانه مورد فريب و بالاخره تجاوز يك جوانك جلف تهراني كه فكل دارد قرار مي گيرد. نتيجه اين تجاوز در تابلوي دوم با بيان خودكشي مريم به گونه اي شاعرانه و سرانجام به خاك سپردن جنازه مريم توسط پدرش به تصوير درمي آيد.
و در تابلوى سوم، ميرزاده عشقى را در حالي كه پاي صحبت پدر مريم نشسته است مي بينيم تا سرگذشتش را از زبان خودش بشنويم.
پدر مريم:
چه گويمت من از اين انقلاب بدبنياد
كه شد وسيله اي از بهر عده اي شياد
چه مردمان خرابي از آن شدند آباد
گر انقلاب بد اين، زنده باد استبداد
كه هرچه بود از اين انقلاب بود بهين
مرگ مريم نقطه پايان وحشتناكي بر دفتر مبارزه مشروطه و مشروطه خواهي و تمثيل يك شكست بزرگ است.
#میرزاده_عشقی فراخور گرامى زادروزش
#شاعرونمایشنامه_نویس_معاصر
کیمیای هستی، سرای شعر و ادب🍀
🆔 @kimiayehasti
@sobhosher