📚آنچه بزرگترین نویسندگان و شاعران دنیا #روزانه انجام میدادند.
🔺#گوستاوفلوبر یکی از نویسندگان تأثیرگذار قرن نوزدهم فرانسه بود که در سال١٨٨٠و در سن ٥٩سالگی درگذشت.
مهم ترین آثار: #سفری_به_دوزخ، خاطرات یک دیوانه، مادام بوآری، #نامههایی_به_شهرداری_روآن و #داوطلب
🔻گوستاو فلوبر نوشتن « #مادام_بوآری» را در سپتامبر سال ۱۸۵۱ شروع کرد و نوشتن آن پنج سال طول کشید.
آن دوران مصادف با میان سالی فلوبر بود با شکمی بزرگ و موهایی که به سرعت می ریخت. فلوبر برای تمرکز روی کارش شب ها شروع به نوشتن می کرد چون در طول روز هر سر و صدایی حواسش را پرت می کرد. او هر روز صبح ساعت ۱۰ بلند می شد و زنگ پیشخدمت را به صدا در می آورد تا برایش روزنامه ها، نامه ها، لیوانی آب سرد و پیپ چاق شده اش را بیاورد.
بعد مشتی به دیوار بالا می زد تا اگر مادرش دوست دارد بیاید و کنارش بنشیند و باهم صحبت کنند. بعد از آن هم نوبت به استفاده از تونیک ضدریزش مو می رسید. ناهار را معمولا سبک می خورد و بعد از تدریس تاریخ و جغرافیا به برادرزاده اش، مطالعه می کرد.
🔺اما وقت نوشتن فلوبر شب بود. خودش در این باره گفته است: «گاهی از خودم می پرسم چرا مغزم آب نمی شود؟ من زندگی ریاضت کشانه و سختی را می گذراندم؛ زندگی عاری از لذات بیرونی. با چنان عشقی کارم را دوست دارم که جنون آمیز و غریب به نظر می رسد؛ مثل زاهدی که جامه زبری را دوست دارد، در عین این که جامه، جسمش را آزار می
دهد.»
🔻نوع نگارش واقعگرایانهٔ فلوبر، ادبیات بسیار غنی و تحلیلهای روانشناختی عمیق او از جمله خصوصیات آثار وی است .
آثار فلوبر به دلیل ریزبینی و دقت فراوان در انتخاب کلمات، آرایههای ادبی و بهطور کلی زیباییشناسی ادبی، در ادبیات زبان فرانسوی کاملاً منحصربهفرد است.
ادامه دارد...
آثار او را در كانال صبح و شعر مطالعه كنيد .⬅️@sobhosher
🔺#گوستاوفلوبر یکی از نویسندگان تأثیرگذار قرن نوزدهم فرانسه بود که در سال١٨٨٠و در سن ٥٩سالگی درگذشت.
مهم ترین آثار: #سفری_به_دوزخ، خاطرات یک دیوانه، مادام بوآری، #نامههایی_به_شهرداری_روآن و #داوطلب
🔻گوستاو فلوبر نوشتن « #مادام_بوآری» را در سپتامبر سال ۱۸۵۱ شروع کرد و نوشتن آن پنج سال طول کشید.
آن دوران مصادف با میان سالی فلوبر بود با شکمی بزرگ و موهایی که به سرعت می ریخت. فلوبر برای تمرکز روی کارش شب ها شروع به نوشتن می کرد چون در طول روز هر سر و صدایی حواسش را پرت می کرد. او هر روز صبح ساعت ۱۰ بلند می شد و زنگ پیشخدمت را به صدا در می آورد تا برایش روزنامه ها، نامه ها، لیوانی آب سرد و پیپ چاق شده اش را بیاورد.
بعد مشتی به دیوار بالا می زد تا اگر مادرش دوست دارد بیاید و کنارش بنشیند و باهم صحبت کنند. بعد از آن هم نوبت به استفاده از تونیک ضدریزش مو می رسید. ناهار را معمولا سبک می خورد و بعد از تدریس تاریخ و جغرافیا به برادرزاده اش، مطالعه می کرد.
🔺اما وقت نوشتن فلوبر شب بود. خودش در این باره گفته است: «گاهی از خودم می پرسم چرا مغزم آب نمی شود؟ من زندگی ریاضت کشانه و سختی را می گذراندم؛ زندگی عاری از لذات بیرونی. با چنان عشقی کارم را دوست دارم که جنون آمیز و غریب به نظر می رسد؛ مثل زاهدی که جامه زبری را دوست دارد، در عین این که جامه، جسمش را آزار می
دهد.»
🔻نوع نگارش واقعگرایانهٔ فلوبر، ادبیات بسیار غنی و تحلیلهای روانشناختی عمیق او از جمله خصوصیات آثار وی است .
آثار فلوبر به دلیل ریزبینی و دقت فراوان در انتخاب کلمات، آرایههای ادبی و بهطور کلی زیباییشناسی ادبی، در ادبیات زبان فرانسوی کاملاً منحصربهفرد است.
ادامه دارد...
آثار او را در كانال صبح و شعر مطالعه كنيد .⬅️@sobhosher
〰️🔅✅🔅〰️
🔍 #راز_واژه
درود
🔅واژۀ « #داوطلب» از دو جزء تشکیل شدهاست:
داو (نوبتِ بازی)
طلب (از طلبیدن)
در بازیِ تختهنرد، هریک از دو حریف به نوبت بازی میکنند. این نوبتِ بازی را در قدیم «داو» مینامیدند.
وقتی کسی داو میخواست/ میطلبید، از حریفِ خود میخواست به او اجازه بدهد از نوبتش استفاده کند.
چنین کسی «داوطلب» بود.
بعدها «داوطلب» به معنیِ کسی شد که به میل و ارادۀ خود کاری انجام میدهد.
✍🏻: بهروز صفرزاده
در واپسين روز هفته برای كشف رازِ واژهها همراه ما باشيد 💐
@sobhosher
🔍 #راز_واژه
درود
🔅واژۀ « #داوطلب» از دو جزء تشکیل شدهاست:
داو (نوبتِ بازی)
طلب (از طلبیدن)
در بازیِ تختهنرد، هریک از دو حریف به نوبت بازی میکنند. این نوبتِ بازی را در قدیم «داو» مینامیدند.
وقتی کسی داو میخواست/ میطلبید، از حریفِ خود میخواست به او اجازه بدهد از نوبتش استفاده کند.
چنین کسی «داوطلب» بود.
بعدها «داوطلب» به معنیِ کسی شد که به میل و ارادۀ خود کاری انجام میدهد.
✍🏻: بهروز صفرزاده
در واپسين روز هفته برای كشف رازِ واژهها همراه ما باشيد 💐
@sobhosher