يك #حبه_شعرپارسى با #چاى_انگليسى
☕️
✍🏻: #فردوسى
#٢٥اردیبهشت ماه، سالروز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم #فردوسی، شاعر بلندآوازه ایرانی فرخنده💐
@sobhosher
☕️
✍🏻: #فردوسى
#٢٥اردیبهشت ماه، سالروز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم #فردوسی، شاعر بلندآوازه ایرانی فرخنده💐
@sobhosher
━•··•✦❁🌸❁✦•··•━
⭕️ #تك_خطى_خاص⭕️
بسی رنج بردم در این سال سی
عجم زنده کردم بدین پارسی
#ناشناس
🔅این بیتِ مشهور
از #فردوسی_نیست و در شاهنامه نیامده‌است:
لطفاً نپرسید سراینده‌اش کیست، چون من هم نمی‌دانم.
━•··•✦❁🌸❁✦•··•━
@sobhosher
⭕️ #تك_خطى_خاص⭕️
بسی رنج بردم در این سال سی
عجم زنده کردم بدین پارسی
#ناشناس
🔅این بیتِ مشهور
از #فردوسی_نیست و در شاهنامه نیامده‌است:
لطفاً نپرسید سراینده‌اش کیست، چون من هم نمی‌دانم.
━•··•✦❁🌸❁✦•··•━
@sobhosher
━•··•✦❁💟❁✦•··•━
*خداوند بهترین ياور ماست*
━•··•✦❁🧿❁✦•··•━
#شعرامروز
━•··•✦❁💠❁✦•··•━
خوان هشتم
آری آری من همین افسانه می‌گویم
و شنیدن را دلی دردآشنا وانده اندوده،
و به خشم آغشته و بیدار می‌جویم.
اندکی استاد و خامش ماند.
منتشایش را بسوی غرب با تهدید و با نفرت
و بسوی شرق با تحقیر،
لحظه ای جنباند
گیسوانش را – چوشیری یال هاش – افشاند.
پس همآوای خروش خشم،
با صدائی مرتعش ، لحنی رجز مانند و دردآلود، خواند:
آه” ،
دیگر اکنون آن عماد تکیه و امید ایرانشهر،
شیر مرد عرصه ناوردهای هول،
گرد گنداومند.
پور زال زر، جهان پهلو
آن خداوند و سوار رخش بی‌مانند،
آنکه نامش، چون همآوردی طلب می‌کرد،
در به چار ارکان میدان‌های عالم لرزه می‌افکند،
آنکه هرگز کس نبودش مرد در ناورد،
آن زبردست دلاور، پیر شیر افکن،
آنکه بر رخشش تو گفتی کوه بر کوه است در میدان،
بیشه ای شیرست در جوشن؛
آنکه هرگز- چو کلید گنج مروارید –
گم نمی شد از لبش لبخند،
خواه روز صلح و بسته مهر را پیمان،
خواه روز جنگ و خورده بهرکین سوگند؛
آری اکنون شیر ایرانشهر
تهمتن گرد سجستانی
کوه کوهان، مرد مردستان
رستم دستان،
در تگ تاریک‌ژرف چاه پهناور،
کشته هر سو بر کف و دیوارهایش نیزه و خنجر،
چاه غدر ناجوانمردان
چاه پستان، چاه بیدردان
چاه چونان ژرفی و پهناش، بی‌شرمیش ناباور
و غم انگیز و شگفت آور،
آری اکنون تهمتن با رخش غیرتمند
در بن این چاه آبش زهر شمشیر و سنان، گم بود،
پهلوان هفت‌خوان، اکنون
طعمه دام و دهان خوان هشتم بود.
و می‌اندیشید
که نبایستی بگوید هیچ
بسکه بی‌شرمانه و پست‌ست این تزویر.
چشم را باید ببندد ، تا نبیند هیچ
بسکه زشت و نفرت انگیزست این تصویر.
و می اندیشید:
باز هم آن غدر نامردانه چرکین”
باز هم آن حیله دیرین،
چاه سرپوشیده ، هوم ! چه نفرت آور ! جنگ یعنی این؟
“جنگ با یک پهلوان پیر؟
و می اندیشید
که نبایستی بیندیشد.
چشم‌ها را بست.
و دگر تا مدتی چیزی نیندیشید.
بعد چندی که گشودش چشم
رخش خود را دید،
بسکه خونش رفته بود از تن
بسکه زهر زخم‌ها کاریش،
گویی از تن حس و هوشش رفته بود و داشت می‌خوابید.
او
از تن خود – بس بتر از رخش –
بی خبر بود و نبودش اعتنا با خویش.
رخش را می دید و می‌پایید.
رخش، آن طاق عزیز، آن تای بی‌همتا
رخش رخشنده
با هزاران یادهای روشن و زنده،
آه،…
پهلوان کشتن دیو سپید، آنگاه
دید چون دیو سیاهی، غم،
غم که تا آندم برایش پهلوان ناشناسی بود-
پنجه افکنده ست در جانش؛
و دلش را می‌فشارد درد.
همچنان حس کرد
که دلش می سوزد، آنگه سوزشی جانکاه.
گفت در دل: رخش، طفلک رخش،
آه“!
این نخستین بار شاید بود
کان کلید گنج مروارید او گم شد.
ناگهان انگار
بر لب آن چاه
سایه ای، پرهیب محو سایه‌ای را دید.
او شغاد، آن نابرادر بود
که درون چه نگه می کرد و می خندید
و صدای شوم و نامردانه‌اش در چاهسار گوش می‌پیچید.
هان، شغاد!”اما”
دونک نامرد بس کوچکتر از آن بود
که دل مردانه رستم برای او بخشم آید.
باز اندیشید
که نبایستی بیندیشد
و نمی شد، . . . “این شغاد دون، شغال پست،
این دغل، این بد برادندر،
نطفه شاید نطفه زال زر است، اما
کشتگاه و رستگاهش نیست رودابه
زاده او را یک نبهره‌ی شوم، یک ناخوب مادندر،
نه ، نبایستی بیندیشم”
باز چشم او به رخش افتاد، اما . . . وای
دید
رخش زیبا ، رخش غیرتمند،
رخش بی مانند،
با هزارش یاد بود خوب ، خوابیده ست
آنچنان که راستی گوئی
آن هزارش یادبود خوب را در خواب می‌دیده ست!
قصه می‌گوید که آنگه تهمتن او را
مدتی ساکت نگه می کرد
از تماشایش نمی‌شد سیر
مثل اینکه اولین بار ست می‌بیند
بعد از آن تا مدتی، تا دیر
یال و رویش را
هی نوازش کرد، هی بوئید، هی بوسید،
رو به یال و چشم او مالید.
مثل اینکه سالها گمگشته فرزندی
از سفر بر گشته و دیدار مادر بود
قصه می‌گوید که روح رخش اگر می‌دید
– از شگفتی‌های نا باور –
پای چشم تهمتن تر بود“.
مرد نقال از صدایش ضجّه می‌بارید
و نگاهش مثل خنجر بود.
– ونشست آرام و- یال رخش در دستش -”
باز با آن آخرین اندیشه ها سر گرم:
میزبانی و شکار و میهمان پیر”،
چاه سر پوشیده در معبر؟
هوم ؟! … نبایستی بیندیشم
بسکه زشت و نفرت انگیزست این تصویر.
جنگ بود این، یا شکار، آیا ؟
میزبانی بود یا تزویر؟“
قصه می‌گوید که بی‌شک می‌توانست او اگر می‌خواست
که شغاد نابرادر را بدوزد – همچنانکه دوخت –
با کمان و تیر
بر درختی که به زیرش ایستاده بود،
و بر آن تکیه داده بود،
و درون چه نگه می‌کرد.
قصه می‌گوید:
این برایش سخت آسان بود و ساده بود
همچنانکه می‌توانست او – اگر می‌خواست –
کان کمند شصت خم خویش بگشاید
و بیندازد به بالا، بر درختی، گیره‌ای، سنگی
و فراز آید.
ور بپرسی راست، گویم راست
قصه بی‌شک راست می‌گوید
می‌توانست او اگر می‌خواست
لیک…
✍🏻: #مهدی_اخوان_ثالث
━•··•✦❁💟❁✦•··•━
✋🏼درود و ادب ، بهاری روزتان زیبا🌸☘️
━•··•✦❁💟❁✦•··•━
@sobhosher
*خداوند بهترین ياور ماست*
━•··•✦❁🧿❁✦•··•━
#شعرامروز
━•··•✦❁💠❁✦•··•━
خوان هشتم
آری آری من همین افسانه می‌گویم
و شنیدن را دلی دردآشنا وانده اندوده،
و به خشم آغشته و بیدار می‌جویم.
اندکی استاد و خامش ماند.
منتشایش را بسوی غرب با تهدید و با نفرت
و بسوی شرق با تحقیر،
لحظه ای جنباند
گیسوانش را – چوشیری یال هاش – افشاند.
پس همآوای خروش خشم،
با صدائی مرتعش ، لحنی رجز مانند و دردآلود، خواند:
آه” ،
دیگر اکنون آن عماد تکیه و امید ایرانشهر،
شیر مرد عرصه ناوردهای هول،
گرد گنداومند.
پور زال زر، جهان پهلو
آن خداوند و سوار رخش بی‌مانند،
آنکه نامش، چون همآوردی طلب می‌کرد،
در به چار ارکان میدان‌های عالم لرزه می‌افکند،
آنکه هرگز کس نبودش مرد در ناورد،
آن زبردست دلاور، پیر شیر افکن،
آنکه بر رخشش تو گفتی کوه بر کوه است در میدان،
بیشه ای شیرست در جوشن؛
آنکه هرگز- چو کلید گنج مروارید –
گم نمی شد از لبش لبخند،
خواه روز صلح و بسته مهر را پیمان،
خواه روز جنگ و خورده بهرکین سوگند؛
آری اکنون شیر ایرانشهر
تهمتن گرد سجستانی
کوه کوهان، مرد مردستان
رستم دستان،
در تگ تاریک‌ژرف چاه پهناور،
کشته هر سو بر کف و دیوارهایش نیزه و خنجر،
چاه غدر ناجوانمردان
چاه پستان، چاه بیدردان
چاه چونان ژرفی و پهناش، بی‌شرمیش ناباور
و غم انگیز و شگفت آور،
آری اکنون تهمتن با رخش غیرتمند
در بن این چاه آبش زهر شمشیر و سنان، گم بود،
پهلوان هفت‌خوان، اکنون
طعمه دام و دهان خوان هشتم بود.
و می‌اندیشید
که نبایستی بگوید هیچ
بسکه بی‌شرمانه و پست‌ست این تزویر.
چشم را باید ببندد ، تا نبیند هیچ
بسکه زشت و نفرت انگیزست این تصویر.
و می اندیشید:
باز هم آن غدر نامردانه چرکین”
باز هم آن حیله دیرین،
چاه سرپوشیده ، هوم ! چه نفرت آور ! جنگ یعنی این؟
“جنگ با یک پهلوان پیر؟
و می اندیشید
که نبایستی بیندیشد.
چشم‌ها را بست.
و دگر تا مدتی چیزی نیندیشید.
بعد چندی که گشودش چشم
رخش خود را دید،
بسکه خونش رفته بود از تن
بسکه زهر زخم‌ها کاریش،
گویی از تن حس و هوشش رفته بود و داشت می‌خوابید.
او
از تن خود – بس بتر از رخش –
بی خبر بود و نبودش اعتنا با خویش.
رخش را می دید و می‌پایید.
رخش، آن طاق عزیز، آن تای بی‌همتا
رخش رخشنده
با هزاران یادهای روشن و زنده،
آه،…
پهلوان کشتن دیو سپید، آنگاه
دید چون دیو سیاهی، غم،
غم که تا آندم برایش پهلوان ناشناسی بود-
پنجه افکنده ست در جانش؛
و دلش را می‌فشارد درد.
همچنان حس کرد
که دلش می سوزد، آنگه سوزشی جانکاه.
گفت در دل: رخش، طفلک رخش،
آه“!
این نخستین بار شاید بود
کان کلید گنج مروارید او گم شد.
ناگهان انگار
بر لب آن چاه
سایه ای، پرهیب محو سایه‌ای را دید.
او شغاد، آن نابرادر بود
که درون چه نگه می کرد و می خندید
و صدای شوم و نامردانه‌اش در چاهسار گوش می‌پیچید.
هان، شغاد!”اما”
دونک نامرد بس کوچکتر از آن بود
که دل مردانه رستم برای او بخشم آید.
باز اندیشید
که نبایستی بیندیشد
و نمی شد، . . . “این شغاد دون، شغال پست،
این دغل، این بد برادندر،
نطفه شاید نطفه زال زر است، اما
کشتگاه و رستگاهش نیست رودابه
زاده او را یک نبهره‌ی شوم، یک ناخوب مادندر،
نه ، نبایستی بیندیشم”
باز چشم او به رخش افتاد، اما . . . وای
دید
رخش زیبا ، رخش غیرتمند،
رخش بی مانند،
با هزارش یاد بود خوب ، خوابیده ست
آنچنان که راستی گوئی
آن هزارش یادبود خوب را در خواب می‌دیده ست!
قصه می‌گوید که آنگه تهمتن او را
مدتی ساکت نگه می کرد
از تماشایش نمی‌شد سیر
مثل اینکه اولین بار ست می‌بیند
بعد از آن تا مدتی، تا دیر
یال و رویش را
هی نوازش کرد، هی بوئید، هی بوسید،
رو به یال و چشم او مالید.
مثل اینکه سالها گمگشته فرزندی
از سفر بر گشته و دیدار مادر بود
قصه می‌گوید که روح رخش اگر می‌دید
– از شگفتی‌های نا باور –
پای چشم تهمتن تر بود“.
مرد نقال از صدایش ضجّه می‌بارید
و نگاهش مثل خنجر بود.
– ونشست آرام و- یال رخش در دستش -”
باز با آن آخرین اندیشه ها سر گرم:
میزبانی و شکار و میهمان پیر”،
چاه سر پوشیده در معبر؟
هوم ؟! … نبایستی بیندیشم
بسکه زشت و نفرت انگیزست این تصویر.
جنگ بود این، یا شکار، آیا ؟
میزبانی بود یا تزویر؟“
قصه می‌گوید که بی‌شک می‌توانست او اگر می‌خواست
که شغاد نابرادر را بدوزد – همچنانکه دوخت –
با کمان و تیر
بر درختی که به زیرش ایستاده بود،
و بر آن تکیه داده بود،
و درون چه نگه می‌کرد.
قصه می‌گوید:
این برایش سخت آسان بود و ساده بود
همچنانکه می‌توانست او – اگر می‌خواست –
کان کمند شصت خم خویش بگشاید
و بیندازد به بالا، بر درختی، گیره‌ای، سنگی
و فراز آید.
ور بپرسی راست، گویم راست
قصه بی‌شک راست می‌گوید
می‌توانست او اگر می‌خواست
لیک…
✍🏻: #مهدی_اخوان_ثالث
━•··•✦❁💟❁✦•··•━
✋🏼درود و ادب ، بهاری روزتان زیبا🌸☘️
━•··•✦❁💟❁✦•··•━
@sobhosher
━•··•✦❁🌸❁✦•··•━
⭕️ #تك_خطى_خاص⭕️
از مردم بی‌نژاده، بی‌ریشه، بترس
از خواب تبر، خیال هر تیشه بترس
از این سه اگر واهمه‌ای نیست تورا
از ملت بی‌کتاب و اندیشه بترس
#علی_مظفر
@alimozafar2estekan
━•··•✦❁🌸❁✦•··•━
@sobhosher
⭕️ #تك_خطى_خاص⭕️
از مردم بی‌نژاده، بی‌ریشه، بترس
از خواب تبر، خیال هر تیشه بترس
از این سه اگر واهمه‌ای نیست تورا
از ملت بی‌کتاب و اندیشه بترس
#علی_مظفر
@alimozafar2estekan
━•··•✦❁🌸❁✦•··•━
@sobhosher
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎬 مستند #فردوسی_و_مردم
کاری از : #حسین_ترابی
🔅با حضور حسین جوهریان
و
شاعر : #حیدریغما (خشتمالِ نیشابوری)
🔘 تولید دهه پنجاه شمسی
@sobhosher
کاری از : #حسین_ترابی
🔅با حضور حسین جوهریان
و
شاعر : #حیدریغما (خشتمالِ نیشابوری)
🔘 تولید دهه پنجاه شمسی
@sobhosher
✴️ هر شب يك پرسش❓
کدام داستان در شاه‌نامهٔ فردوسی نیست؟ @sobhosher
کدام داستان در شاه‌نامهٔ فردوسی نیست؟ @sobhosher
Anonymous Quiz
4%
زال و رودابه
76%
ویس و رامین
3%
رستم و سهراب
17%
دادخواهی کاوه آهنگر
Forwarded from اتچ بات
#داستان_شب 😴
📖 هزار و یک شب مجموعه‌ایست از داستان‌های افسانه‌ای قدیمی عربی، ایرانی و هندی به نقل از شهریار پادشاه ایرانی، که راوی آن شهرزاد دختر وزیر است و اکثر ماجراهای آن در بغداد و ایران می‌گذرد.
#هزار_و_یک_شب
🔸 #شب_صد_هشتاد_هفتم
داستانگو: #ليلا_پراشيده
@sobhosher
📖 هزار و یک شب مجموعه‌ایست از داستان‌های افسانه‌ای قدیمی عربی، ایرانی و هندی به نقل از شهریار پادشاه ایرانی، که راوی آن شهرزاد دختر وزیر است و اکثر ماجراهای آن در بغداد و ایران می‌گذرد.
#هزار_و_یک_شب
🔸 #شب_صد_هشتاد_هفتم
داستانگو: #ليلا_پراشيده
@sobhosher
Telegram
attach 📎
━•··•✦❁💟❁✦•··•━
*خداوند بهترین یاور ماست*
━•··•✦❁🧿❁✦•··•━
#نثر_فارسى
━•··•✦❁✳️❁✦•··•━
ایران به چه نیاز دارد؟ به پول فراوان؟ به ارز؟ به آب و باران؟ به ذخایر معدنی؟ به نیروی نظامی قوی؟ به تکنولوژی پیشرفته؟ به حمایت بین المللی؟ به اتم؟ خوب هر یک از اینها می توانند از جهتی کارساز باشند ولی هیچ یک به تنهایی مشکل او را حل نمی کنند. او به یک چیز احتیاج دارد و آن انسان است، همین و بس. اگر آن را داشت همه چیز را دارد اگر نداشت به جایی نخواهد رسید.
ظلم تنها آن نیست که حق ضعیفی را پایمال کنند بلکه آن نیز هست که حق تواانایی را به میزان کمتر از توانایی‌اش منظور دارند.
آزادی فرع ِ بر آگاهی است، زمانی کمبود آن احساس می شود که احتیاج به آن به ادراک در‌آمده باشد.
از حکومت ستمکار یک چیز تاسف‌انگیز‌تر است و آن ملت ستمکار است.
منظور از ملت ستمکار ملتی است که از تربیت بی‌نصیب بیفتد و بر اثر تحمل جور و فساد، ستمکش بشود و هم ندانسته و ناآگاه ستمگر و وضع طوری باشد که هر کسی بر زیردست و ناتوان تر از خود اجحاف روا دارد که البته این نیز موجبش حکومت ستمکار است.
📚:سخن ها را بشنویم
✍🏻: #محمدعلی_اسلامی_ندوشن
━•··•✦❁💟❁✦•··•━
✋🏼درود و ادب، لحظه‌هاتان دلچسب🙏🏻💐
━•··•✦❁💟❁✦•··•━
@sobhosher
*خداوند بهترین یاور ماست*
━•··•✦❁🧿❁✦•··•━
#نثر_فارسى
━•··•✦❁✳️❁✦•··•━
ایران به چه نیاز دارد؟ به پول فراوان؟ به ارز؟ به آب و باران؟ به ذخایر معدنی؟ به نیروی نظامی قوی؟ به تکنولوژی پیشرفته؟ به حمایت بین المللی؟ به اتم؟ خوب هر یک از اینها می توانند از جهتی کارساز باشند ولی هیچ یک به تنهایی مشکل او را حل نمی کنند. او به یک چیز احتیاج دارد و آن انسان است، همین و بس. اگر آن را داشت همه چیز را دارد اگر نداشت به جایی نخواهد رسید.
ظلم تنها آن نیست که حق ضعیفی را پایمال کنند بلکه آن نیز هست که حق تواانایی را به میزان کمتر از توانایی‌اش منظور دارند.
آزادی فرع ِ بر آگاهی است، زمانی کمبود آن احساس می شود که احتیاج به آن به ادراک در‌آمده باشد.
از حکومت ستمکار یک چیز تاسف‌انگیز‌تر است و آن ملت ستمکار است.
منظور از ملت ستمکار ملتی است که از تربیت بی‌نصیب بیفتد و بر اثر تحمل جور و فساد، ستمکش بشود و هم ندانسته و ناآگاه ستمگر و وضع طوری باشد که هر کسی بر زیردست و ناتوان تر از خود اجحاف روا دارد که البته این نیز موجبش حکومت ستمکار است.
📚:سخن ها را بشنویم
✍🏻: #محمدعلی_اسلامی_ندوشن
━•··•✦❁💟❁✦•··•━
✋🏼درود و ادب، لحظه‌هاتان دلچسب🙏🏻💐
━•··•✦❁💟❁✦•··•━
@sobhosher
Forwarded from فرهنگستان زبان و ادب فارسی
@theapll
دسترسی عمومی به پیکرۀ فرهنگ‌نویسی فرهنگستان
به‌مناسبت روز پاسداشت زبان فارسی و بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی (۲۵ اردیبهشت) دسترسی عمومی به پیکرۀ گروه فرهنگ‌نویسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی آزاد شد.
پیکرۀ فرهنگ‌نویسی، حاوی حدود یک‌میلیون مدخل و بیش از چهارمیلیون شاهد، برای تدوین فرهنگ جامع زبان فارسی در فرهنگستان زبان و ادب تهیه شده است. ازآنجاکه بسیاری از پژوهشگران مایل به استفاده از این پیکره بودند فرهنگستان سامانه‌ای را برای عرضۀ آن به علاقه‌مندان طراحی کرده است.
طراحی این پیکره حدود چهار ماه پیش صورت پذیرفت، اما ازآنجاکه پیکرۀ مذکور صرفاً برای تدوین فرهنگ جامع زبان فارسی تهیه شده ممکن بود سایر کاربران مشکلاتی با آن داشته باشند. به همین دلیل و به‌منظور رفع ایرادات احتمالی، این سامانه به مدت چهار ماه، به‌صورت آزمایشی و صرفاً در فرهنگستان زبان و ادب فارسی، در اختیار پژوهشگران فرهنگستان قرار گرفت و اکنون، پس از اتمام دورۀ آزمایشی، به بهره‌برداری عمومی رسیده است.
نشانی سامانه: https://dadegan.apll.ir/
پیوند خبر در وبگاه فرهنگستان:
https://apll.ir/?p=10680
https://apll.ir/wp-content/uploads/2022/05/X2602011-1200x675.jpg
دسترسی عمومی به پیکرۀ فرهنگ‌نویسی فرهنگستان
به‌مناسبت روز پاسداشت زبان فارسی و بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی (۲۵ اردیبهشت) دسترسی عمومی به پیکرۀ گروه فرهنگ‌نویسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی آزاد شد.
پیکرۀ فرهنگ‌نویسی، حاوی حدود یک‌میلیون مدخل و بیش از چهارمیلیون شاهد، برای تدوین فرهنگ جامع زبان فارسی در فرهنگستان زبان و ادب تهیه شده است. ازآنجاکه بسیاری از پژوهشگران مایل به استفاده از این پیکره بودند فرهنگستان سامانه‌ای را برای عرضۀ آن به علاقه‌مندان طراحی کرده است.
طراحی این پیکره حدود چهار ماه پیش صورت پذیرفت، اما ازآنجاکه پیکرۀ مذکور صرفاً برای تدوین فرهنگ جامع زبان فارسی تهیه شده ممکن بود سایر کاربران مشکلاتی با آن داشته باشند. به همین دلیل و به‌منظور رفع ایرادات احتمالی، این سامانه به مدت چهار ماه، به‌صورت آزمایشی و صرفاً در فرهنگستان زبان و ادب فارسی، در اختیار پژوهشگران فرهنگستان قرار گرفت و اکنون، پس از اتمام دورۀ آزمایشی، به بهره‌برداری عمومی رسیده است.
نشانی سامانه: https://dadegan.apll.ir/
پیوند خبر در وبگاه فرهنگستان:
https://apll.ir/?p=10680
https://apll.ir/wp-content/uploads/2022/05/X2602011-1200x675.jpg
dadegan.apll.ir
سامانهٔ جستجوی دادگان
Peikare front-end
━•··•✦❁🌸❁✦•··•━
#برگ_گل_گلستان_سعدی 🍃🌺
یکی را از ملوک عجم حکایت کنند که دست تَطاول* به مال رعیت دراز کرده بود و جور و اذیت آغاز کرده تا به جایی که خلق از مَکاید فعلش به جهان برفتند و از کُربت جورش راه غربت گرفتند.
چون رعیت کم شد ارتفاع * ولایت نقصان پذیرفت و خزانه تهی ماند و دشمنان زور آوردند.
(فرار مغزها که فقط مشکل جامعه نبوده است😕 )
هر که فریادرَس روز مصیبت خواهد
گو در ایام سلامت به جوانمردی کوش
بنده حلقه به گوش ار ننوازی برود
لطف کن لطف که بیگانه شود حلقه به گوش
باری به مجلس او در کتاب #شاهنامه همی‌خواندند در زوال مملکت ضحّاک و عهد فریدون.
وزیر، مَلِک را پرسید هیچ توان دانستن که فریدون که گنج و مُلک و حَشَم نداشت چگونه برو مملکت مقرر شد*؟
گفت آن چنان که شنیدی خلقی برو به تعصب گرد آمدند و تقویت کردند و پادشاهی یافت.
گفت ای مَلِک چو گرد آمدن خلقی موجب پادشاهیست تو مر خلق را پریشان برای چه می‌کنی مگر سر پادشاهی کردن نداری؟
***
همان به که لشکر به جان پروری
که سلطان به لشکر کند سروری
مَلِک گفت: موجب گرد آمدن سپاه و رعیت چه باشد؟
گفت پادشه را کرم باید تا برو گرد آیند و رحمت تا در پناه دولتش ایمن نشینند و ترا این هر دو نیست.
***
نکند جور پیشه سلطانی
که نیاید ز گرگ چوپانی
پادشاهی که طرح ظلم افکند
پای دیوار مُلک خویش بِکنَد
ملک را پند وزیر ناصح* موافق طبع مخالف نیامد روی از این سخن در هم کشید و به زندانش فرستاد.
بسی بر نیامد که بنی عمّ* سلطان به منُازعت* خاستند و مُلک پدر خواستند، قومی که از دست تَطاول او به جان آمده بودند و پریشان شده بر ایشان گرد آمدند و تقویت کردند تا ملک از تصرف این به در رفت و بر آنان مقرر شد.
***
پادشاهی کو روا دارد ستم بر زیر دست
دوستدارش روز سختی دشمن زور آورست
با رعیت صلح کن وز جنگ خصم ایمن نشین
زان که شاهنشاه عادل را رعیت لشکرست
✍🏻: #سعدی
📚: باب اول (در سیرت پادشاهان)
*تَطاول: ظلم و بیداد کردن
*مَکاید( فعلش): بداندیشی‌ها(رفتار فریبکارانه)
*کُربَت: اندوه
*ارتفاع: محصول و حاصل زراعت. حاصل ملک. برداشت. غله و دانه که از مزارع بردارند. خَراج
*مقرر شد: تعیین شد.قرارشد
*ناصح: نصیحت کننده
*بنی عمّ: عموزادگان
خاستند: برخاستند و شورش کردند
*منازعت: جنگ کردن، دشمنی و ستیزه کردن
خواستند: طلب کردند
🍃 با عدالت و رعایت حق مردم، ملت حامی حکومت می‌شوند و دوام آن را تضمین می‌کنند وگرنه با ظلم، دوست دشمن می‌شود. 🍃
@sobhosher
#برگ_گل_گلستان_سعدی 🍃🌺
یکی را از ملوک عجم حکایت کنند که دست تَطاول* به مال رعیت دراز کرده بود و جور و اذیت آغاز کرده تا به جایی که خلق از مَکاید فعلش به جهان برفتند و از کُربت جورش راه غربت گرفتند.
چون رعیت کم شد ارتفاع * ولایت نقصان پذیرفت و خزانه تهی ماند و دشمنان زور آوردند.
(فرار مغزها که فقط مشکل جامعه نبوده است😕 )
هر که فریادرَس روز مصیبت خواهد
گو در ایام سلامت به جوانمردی کوش
بنده حلقه به گوش ار ننوازی برود
لطف کن لطف که بیگانه شود حلقه به گوش
باری به مجلس او در کتاب #شاهنامه همی‌خواندند در زوال مملکت ضحّاک و عهد فریدون.
وزیر، مَلِک را پرسید هیچ توان دانستن که فریدون که گنج و مُلک و حَشَم نداشت چگونه برو مملکت مقرر شد*؟
گفت آن چنان که شنیدی خلقی برو به تعصب گرد آمدند و تقویت کردند و پادشاهی یافت.
گفت ای مَلِک چو گرد آمدن خلقی موجب پادشاهیست تو مر خلق را پریشان برای چه می‌کنی مگر سر پادشاهی کردن نداری؟
***
همان به که لشکر به جان پروری
که سلطان به لشکر کند سروری
مَلِک گفت: موجب گرد آمدن سپاه و رعیت چه باشد؟
گفت پادشه را کرم باید تا برو گرد آیند و رحمت تا در پناه دولتش ایمن نشینند و ترا این هر دو نیست.
***
نکند جور پیشه سلطانی
که نیاید ز گرگ چوپانی
پادشاهی که طرح ظلم افکند
پای دیوار مُلک خویش بِکنَد
ملک را پند وزیر ناصح* موافق طبع مخالف نیامد روی از این سخن در هم کشید و به زندانش فرستاد.
بسی بر نیامد که بنی عمّ* سلطان به منُازعت* خاستند و مُلک پدر خواستند، قومی که از دست تَطاول او به جان آمده بودند و پریشان شده بر ایشان گرد آمدند و تقویت کردند تا ملک از تصرف این به در رفت و بر آنان مقرر شد.
***
پادشاهی کو روا دارد ستم بر زیر دست
دوستدارش روز سختی دشمن زور آورست
با رعیت صلح کن وز جنگ خصم ایمن نشین
زان که شاهنشاه عادل را رعیت لشکرست
✍🏻: #سعدی
📚: باب اول (در سیرت پادشاهان)
*تَطاول: ظلم و بیداد کردن
*مَکاید( فعلش): بداندیشی‌ها(رفتار فریبکارانه)
*کُربَت: اندوه
*ارتفاع: محصول و حاصل زراعت. حاصل ملک. برداشت. غله و دانه که از مزارع بردارند. خَراج
*مقرر شد: تعیین شد.قرارشد
*ناصح: نصیحت کننده
*بنی عمّ: عموزادگان
خاستند: برخاستند و شورش کردند
*منازعت: جنگ کردن، دشمنی و ستیزه کردن
خواستند: طلب کردند
🍃 با عدالت و رعایت حق مردم، ملت حامی حکومت می‌شوند و دوام آن را تضمین می‌کنند وگرنه با ظلم، دوست دشمن می‌شود. 🍃
@sobhosher
✴️ هر شب يك پرسش❓
در بیت «این زندگی حلال کسانی که همچو سرو/ آزاد زیست کرده و آزاد می‌روند» سرو نماد چیست؟ @sobhosher
در بیت «این زندگی حلال کسانی که همچو سرو/ آزاد زیست کرده و آزاد می‌روند» سرو نماد چیست؟ @sobhosher
Anonymous Quiz
86%
انسان وارسته
6%
انسان بخشنده
3%
انسان قدبلند
5%
انسان تنها
Forwarded from اتچ بات
#داستان_شب 😴
📖 هزار و یک شب مجموعه‌ایست از داستان‌های افسانه‌ای قدیمی عربی، ایرانی و هندی به نقل از شهریار پادشاه ایرانی، که راوی آن شهرزاد دختر وزیر است و اکثر ماجراهای آن در بغداد و ایران می‌گذرد.
#هزار_و_یک_شب
🔸 #شب_صد_هشتاد_هشتم
داستانگو: #ليلا_پراشيده
@sobhosher
📖 هزار و یک شب مجموعه‌ایست از داستان‌های افسانه‌ای قدیمی عربی، ایرانی و هندی به نقل از شهریار پادشاه ایرانی، که راوی آن شهرزاد دختر وزیر است و اکثر ماجراهای آن در بغداد و ایران می‌گذرد.
#هزار_و_یک_شب
🔸 #شب_صد_هشتاد_هشتم
داستانگو: #ليلا_پراشيده
@sobhosher
Telegram
attach 📎
Forwarded from Nahid parpinchi
🧚♂️
💗بامدادی که تفاوت نکند لیل و نهار
خوش بود دامن صحرا و تماشای بهار
صوفی از صومعه گو خیمه بزن بر گلزار
که نه وقتست که در خانه بخفتی بیکار
بلبلان وقت گل آمد که بنالند از شوق
نه کم از بلبل مستی تو، بنال ای هشیار
آفرینش همه تنبیه خداوند دلست
دل ندارد که ندارد به خداوند اقرار
سعدی
درود روزتان به شادی
@sobhosher
💗بامدادی که تفاوت نکند لیل و نهار
خوش بود دامن صحرا و تماشای بهار
صوفی از صومعه گو خیمه بزن بر گلزار
که نه وقتست که در خانه بخفتی بیکار
بلبلان وقت گل آمد که بنالند از شوق
نه کم از بلبل مستی تو، بنال ای هشیار
آفرینش همه تنبیه خداوند دلست
دل ندارد که ندارد به خداوند اقرار
سعدی
درود روزتان به شادی
@sobhosher
━•··•✦❁💟❁✦•··•━
*خداوند بهترین یاور ماست*
━•··•✦❁🧿❁✦•··•━
#شعرديروز
━•··•✦❁✳️❁✦•··•━
تيغ جنون
كو فريب وعدهای جان بلا اندوز را؟
تا به شغل انتظارش بگذرانم روز را
چون كنی دورم، نگاهی كن كه بهر احتياط
رشته میبندند برپا، مرغ دستآموز را
سينهام را چاك كن ای عشق با تيغ جنون
وز سر ِمن باز كن عقلِ گريبان‌دوز را
دود برخيزد ز جانم، آتش افتد در دلم
يك نفس گر باز دارم آهِ عالم‌سوز را
* از فريب وعدهٔ فردا، تسلّی كی شوم؟
چون به ياد آرم خلاف وعده امروز را
برقِ خرمن سوزِ غيرت، در دل ميلی فتد
گر ببيند خوش به غير، آن شمع بز‌م‌افروز را
✍🏻: #میرزاقلی_مشهدی/ هروی (#میلی_مشهدی)
سده ۱۰ (مکتب وقوع)
━··•✦❁💟❁✦•··•━
✋🏼درود و ادب، بهاری روزتان دلکش🙏🏻💐
━•··•✦❁💟❁✦•··•━
@sobhosher
*خداوند بهترین یاور ماست*
━•··•✦❁🧿❁✦•··•━
#شعرديروز
━•··•✦❁✳️❁✦•··•━
تيغ جنون
كو فريب وعدهای جان بلا اندوز را؟
تا به شغل انتظارش بگذرانم روز را
چون كنی دورم، نگاهی كن كه بهر احتياط
رشته میبندند برپا، مرغ دستآموز را
سينهام را چاك كن ای عشق با تيغ جنون
وز سر ِمن باز كن عقلِ گريبان‌دوز را
دود برخيزد ز جانم، آتش افتد در دلم
يك نفس گر باز دارم آهِ عالم‌سوز را
* از فريب وعدهٔ فردا، تسلّی كی شوم؟
چون به ياد آرم خلاف وعده امروز را
برقِ خرمن سوزِ غيرت، در دل ميلی فتد
گر ببيند خوش به غير، آن شمع بز‌م‌افروز را
✍🏻: #میرزاقلی_مشهدی/ هروی (#میلی_مشهدی)
سده ۱۰ (مکتب وقوع)
━··•✦❁💟❁✦•··•━
✋🏼درود و ادب، بهاری روزتان دلکش🙏🏻💐
━•··•✦❁💟❁✦•··•━
@sobhosher