‍ «اثرِ هنری‌ست که قوانین را پدید می‌آورد؛ قوانینِ از پیش تعیین‌شده نمی‌توانند باعث خلق یک اثر هنری شوند.»
کلود دبوسی (1918-1862)

#معرفی_موسیقی_بیکلام 🎵🎶🎼

مجموعه آلبوم دیدار ۳ دوره ای است و در هر سه سری پیانیست مشهور ایرانی #فریبر_لاچینی به همراه نوازنده ی معروف ساز ترمپت #منوچهر_بیگلری آثار مشترک و خاطره انگیزی را خلق کرده اند.آثار زیبا و دلنشینی که در دیدار ۱ قرار داشته اند آثار بی کلام از موسیقی های مشهور و خاطره انگیزی همچون شکار آهو ، نفرین، عزیز جون هستند.حال در دیدار ۲ اینبار با ملودی های خاطره انگیزی همچون گل گندم ، گل سنگم ، مرداب ، جان مریم.
وهمنوازی پیانو و ترومپت لحظات دلچسب و لذت بخش خلق میکنند
پیشکش مهربانی تان
باز نوازی آهنگ بسیار زیبای #گل_سنگم با ترانه ای از #بیژن_سمندر
و آهنگسازی #انوشیروان_روحانی
خاطره سازی هاتون دلچسب و عاشقانه 🎶🎼

@sobhosher

〰️🔅✅🔅〰️
🔍 #راز_واژه

درود
🔅واژه‌ی « #ورد» به‌معنای «#گل» است. واژه‌های «وَرد» و «گُل» دراصل، دو واژ از یک‌ ریشه‌اند؛ بدین معنی که هردو از ریشه‌ی vard گرفته شده‌اند، ولی در طی زمان به دو صورتِ تلفظی درآمده‌اند. «وَرد» که به صورت‌های *vṛda در ایرانی باستان،  w’r[wār] در پارتی، wrδ در سُغدی، vala در سَکایی و cδwr در خوارزمی دیده می‌شود، در فارسیِ میانه به‌صورت‌های vard و gul، و در فارسیِ نو به‌صورتِ «گُل» به ‌کار رفته است. (حسن‌دوست، ۱۳۹۳: ۲۴۲۶)
ریشه‌ی vard اساساً به‌معنای «بالیدن» است. این ریشه خود از لفظ هندواروپاییِ *ṷеrdh گرفته شده است و در زبان‌های سنسکریت و اوستایی به‌ترتیب به‌صورت‌های vṛdh (várdhati) و varǝd در معناهای «بالیدن» و «بالاندن» و نیز در فارسی میانه و فارسی میانه‌ی تُرفانی به‌ترتیب به صورت‌های wālīdan و w’r [vār] در معناهای «بالیدن» و «شادی‌کردن» به ‌چشم می‌خورَد. (همان: ۳۹۳)

📚:فرهنگِ ریشه‌شناختیِ زبانِ فارسی، محمدِ حسن‌دوست)

در واپسين روز هفته به كشف راز واژگان ميپردازيم.
با ما همراه باشيد 💐

@sobhosher