صبح و شعر

This media is not supported in your browser

137 views12:21

━•··‏‏‏•✦❁💟❁✦•‏‏··•‏━

*خداوند بهترین یاور ماست*

━•··‏‏‏•✦❁🧿❁✦•‏‏··•‏━

#يك_برگ_كتاب

━•··‏‏‏•✦❁✳️❁✦•‏‏··•━

در این ده دوازده سالهٔ اخیر من بیش از چند شعر خوب نخواند‌ه‌ام. این یعنی این که شاعران، هم نسلان من و جوانان، به بیراهه می‌روند. نه اینکه من شعرهای آنان را نمی‌خوانم. می‌خوانم؛ اما مرا نمی‌گیرد.
بحث این است اگر تو می‌خواهی حرف بزنی، خوب من هم مال این آب و خاکم و زبان فارسی است، چرا صدایت به گوش من نمی‌رسد؟ یا صدایت را بلند کن یا گوش مرا تحریک کن.
من می‌گویم یا گوش من حساسیتش را از دست داده یا صدای تو نارساست. من به جوانها هشدار می‌دهم. به همان چند نفر با استعدادی که در خیل آنها هست (آنها البته سالم درخواهند رفت. شاعر خواهند شد. اما دیگران فدا می‌شوند) می‌گویم: آقا تو یک تکانی به خودت بده، تو اثری از خودت نشان بده ببین چندتا صدا فریاد می‌زنند، من اولین کسی نخواهم بود که سینه پاره کنم برای استعداد جوان و نوآوری، که قرار است جای نسل مارا بگیرد. گوش‌های من هنوز حساس است و حرف این‌ها تازه نیست. نه در فرم، نه در محتوا.
پاره ای از شعرهای امروز، گنگ و نا مفهوم، بی شکل و بی فرم، و فارغ از تعهدات اجتماعی هستند.
اگر به بهانه نوآوری، ابتذال را ارائه دهیم، کار مهمی نکرده‌ایم. پشت هر نوآوری باید که حرفی، پیامی باشد. اگر مسئله فقط روی فرم است، من شاعر نیستم به این معنا. پیامی شاعرانه باید در کار باشد تا شعر، شعر باشد.
با موج‌سازی و تبلیغات و روابط عمومی که نمی‌شود!
حرفی یا شعری اگر نداری، وقت تلف می کنی. حرفی باید در کار باشد، حتی اگر به اندازه یک گیلاس گرم کند و البته چه بهتر که به اندازه یک تازیانه به درد آورد. اگر داشتی و نگفتی که خیانت است (اصلاً در دست تو نیست، نمی توانی نگویی!)

✍🏻 #نصرت_رحمانی فراخور گرامی‌زادروزش💐 مانا یاد و نامش
📚: (خود زندگی‌تامه نوشت ) در
فصل‌نامهٔ شعر گوهران
━•··‏‏‏•✦❁💟❁✦•‏‏··•‏━
@sobhosher

669 viewsedited 13:36