#آداب_بهمنگان
بَهْمَنْجَنَه
جشن بهمنگان یا بهمنجَنَه در قرون پس از ساسانیان، تا پیش از حمله مغول، بسیار مرسوم بوده و آداب و تشریفات آن رواج تقريبا عام داشت.
#روزدوم هر ماه به نام نخستین امشاسپند و مَلَک دیانت زرتشتی است. در اوستا، وُهومَنَه مركب است از دو جزء وُهو به معنی خوب و نیک - و مَنَهْ از ریشه مَن به معنی اندیشیدن. پس وهومن که در فارسی جدید بهمن شده به معنی نیک منشی است.
در جهان مینوی وی در هیات نیک منشی و خوب اندیشی و خرد و دانایی خداوند و از صفات بارز اهورایی است. اما در جهان مادی و صورت زمینی سرپرستی و نگاهبانی انسان و ستور را به عهده دارد. یازدهمین ماه سال خورشیدی نیز نامزد است به نام وی. به همین جهت برابر با قاعده کلی که بر اثر توافق نام روز و ماه، جشن است، دوم بهمن نیز جشن بهمنگان برگزار می شد.
🔹برخی از آداب و رسومی که از این جشن باقی است، و رسومی که از یاد رفته و به ما نرسیده است، منسوب می باشد به جاماسب، وزیر خردمند شاه ویشتاسب که گویند در چنین روزی این کارها را انجام می داده و به همین جهت ایرانیان بر آن بودند که انجام چنین رسوم و اعمالی، در این روز نتایج پر سودتری دارد.
🥣پختن نوعی آش بهمنگان موسوم به دیگ بهمنجنه بسیار رایج و معمول بوده است. در خانه بزرگان و روسای خانواده ها، دیگ بهمنگان مهیا و میهمانی دایر بوده است. طباخان اغلب در این روز، آش ویژه را پخته و در معرض فروش می نهادند. در این آش از هر نوع حبوب و سبزی و گوشت که موجود فصل بود ریخته و می پختند در هر خوراکی از گیاه بهمن سرخ و بهمن سفید استفاده می کردند. این گیاه دارای خواص دارویی است و در روزگار باستان ایرانیان معتقد بودند که خوردن آن به تقویت حافظه بسیار کمک می کند. آن را به صورت تازه در خوراکها می پختند، خشک شده آن را دم کرده و مینوشیدند و یا به صورت گرد بر روی غذا می ریختند و یا با گرد قند و نبات آمیخته و می خوردند.
🔸روز بهمنگان مرسوم بود که بامدادان پگاه، بهمن سرخ و سفید را با شیر تازه و خالص می نوشیدند تا حافظه شان نیرومندی یابد.
🔺یکی از رسوم نیک این روز، آن بود که طی تشریفاتی به کوه و دشت رفته و گیاهان ویژه ای را که خواص دارویی داشت می کندند تا در طول سال مورد استفاده قرار دهند.
🔻همچنین تهیه شیره ها و روغن های نباتی و ساقه ها و چوبها و برگ های سوزاندنی که بوی خوش پراکنده و گندزدا باشند در این روز انجام می شد.
🔺🔻🔺
رسم بهمن گیر و از نو تازه کن بهمنجنه
ای درخت ملک، بارت عزّ و بیداری تنه
اورمزدِ بهمن و بهمنجنه فرّخ بُوَد
فرخت باد اورمزدِ بهمن و بهمنجنه
(👈#منوچهری)
بهمنجنه است خيز و می آرای چراغ دی
تا برچینم گوهر شادی زگنج می
این یک دومه سپاه طرب را مدد دهیم
تا بگذرد زصحرا فوج سپاه دی
(👈#عثمانی_مختاری)
فرخش باد و خداوندش فرخنده کناد
عید فرخنده و بهمنجنه و بهمن ماه
(👈 #فرخی)
@sobhosher
بَهْمَنْجَنَه
جشن بهمنگان یا بهمنجَنَه در قرون پس از ساسانیان، تا پیش از حمله مغول، بسیار مرسوم بوده و آداب و تشریفات آن رواج تقريبا عام داشت.
#روزدوم هر ماه به نام نخستین امشاسپند و مَلَک دیانت زرتشتی است. در اوستا، وُهومَنَه مركب است از دو جزء وُهو به معنی خوب و نیک - و مَنَهْ از ریشه مَن به معنی اندیشیدن. پس وهومن که در فارسی جدید بهمن شده به معنی نیک منشی است.
در جهان مینوی وی در هیات نیک منشی و خوب اندیشی و خرد و دانایی خداوند و از صفات بارز اهورایی است. اما در جهان مادی و صورت زمینی سرپرستی و نگاهبانی انسان و ستور را به عهده دارد. یازدهمین ماه سال خورشیدی نیز نامزد است به نام وی. به همین جهت برابر با قاعده کلی که بر اثر توافق نام روز و ماه، جشن است، دوم بهمن نیز جشن بهمنگان برگزار می شد.
🔹برخی از آداب و رسومی که از این جشن باقی است، و رسومی که از یاد رفته و به ما نرسیده است، منسوب می باشد به جاماسب، وزیر خردمند شاه ویشتاسب که گویند در چنین روزی این کارها را انجام می داده و به همین جهت ایرانیان بر آن بودند که انجام چنین رسوم و اعمالی، در این روز نتایج پر سودتری دارد.
🥣پختن نوعی آش بهمنگان موسوم به دیگ بهمنجنه بسیار رایج و معمول بوده است. در خانه بزرگان و روسای خانواده ها، دیگ بهمنگان مهیا و میهمانی دایر بوده است. طباخان اغلب در این روز، آش ویژه را پخته و در معرض فروش می نهادند. در این آش از هر نوع حبوب و سبزی و گوشت که موجود فصل بود ریخته و می پختند در هر خوراکی از گیاه بهمن سرخ و بهمن سفید استفاده می کردند. این گیاه دارای خواص دارویی است و در روزگار باستان ایرانیان معتقد بودند که خوردن آن به تقویت حافظه بسیار کمک می کند. آن را به صورت تازه در خوراکها می پختند، خشک شده آن را دم کرده و مینوشیدند و یا به صورت گرد بر روی غذا می ریختند و یا با گرد قند و نبات آمیخته و می خوردند.
🔸روز بهمنگان مرسوم بود که بامدادان پگاه، بهمن سرخ و سفید را با شیر تازه و خالص می نوشیدند تا حافظه شان نیرومندی یابد.
🔺یکی از رسوم نیک این روز، آن بود که طی تشریفاتی به کوه و دشت رفته و گیاهان ویژه ای را که خواص دارویی داشت می کندند تا در طول سال مورد استفاده قرار دهند.
🔻همچنین تهیه شیره ها و روغن های نباتی و ساقه ها و چوبها و برگ های سوزاندنی که بوی خوش پراکنده و گندزدا باشند در این روز انجام می شد.
🔺🔻🔺
رسم بهمن گیر و از نو تازه کن بهمنجنه
ای درخت ملک، بارت عزّ و بیداری تنه
اورمزدِ بهمن و بهمنجنه فرّخ بُوَد
فرخت باد اورمزدِ بهمن و بهمنجنه
(👈#منوچهری)
بهمنجنه است خيز و می آرای چراغ دی
تا برچینم گوهر شادی زگنج می
این یک دومه سپاه طرب را مدد دهیم
تا بگذرد زصحرا فوج سپاه دی
(👈#عثمانی_مختاری)
فرخش باد و خداوندش فرخنده کناد
عید فرخنده و بهمنجنه و بهمن ماه
(👈 #فرخی)
@sobhosher