#سیزده_به_در نیم قرن پیش

می‌دانید چرا معمولا چیزهای قدیمی، روزگاران سپری شده و خاطرات گذشته دوست داشتنی‌تر هستند؟

با صفاتر، جذاب و بی‌ریا‌تر و دل نشین تر؟

در ظاهر به این دلیل است که ما هر چه در زمان جلو می‌رویم همه چیز بدتر می‌شود. اما وقتی دقیق به تاریخ نگاه می‌کنی می‌بینی همین دردهای امروز در گذشته نیز به نوعی دیگر وجود داشته.

دلیل واقعی این احساس چیزی دیگری ست.

زیبایی دلنشین گذشته به خاطر آن است که از فیلتر زمان گذشته و این تمام وحشت‌های ذهنی ما را از آن پاک می‌کند.

گذشته چیزی ست که تمام شده پس دیگر نگران چند و چون آن نیستیم. تهی از ترس و ذهنیت مان شده است که زمان حال و تصورات‌مان را آلوده می‌کند و رنج‌مان می‌دهد.

در گذشته فقط حس نوستالژی باقی مانده و چیزی از هراس امروز در آن نیست. شاید برای همین باشد که گاه برای رهایی از حال ناخوش امروز به گذشته می‌گریزیم.

🔺#لذت بدون #ترس

در حالی که برای درک صفا و زیبایی و صمیمت گذشته و لمس آن در زمان حال باید از ذهنیت وحشت زده خود رها شویم. قدرت این را بیابیم که امروز را چون گذشته ببینیم، خالی از خود.

منبع: راديو ايرانمهر
@hafezkk
@sobhosher

🔹کتاب راز نوشتن، اثری نوشته ی
#استيون_ادوين_كينگ هم خودزندگی نامه است و هم کلاسی ارزشمند برای یادگیری #قواعد_نوشتن از یکی از پرفروش ترین نویسندگان تمامی اعصار،

🔻در درجه‌ی اول برای خودتان بنویسید.

شما باید برای #رضایت_خاطر و #لذت_خودتان بنویسید.
همان‌طور که کینگ می‌گوید: «من این کار را به خاطر لذت خالصی که در آن است انجام می‌دهم. و اگر شما بتوانید این کار را به‌خاطر لذتش انجام بدهید، همیشه نویسنده خواهید بود.»

🔻کورت وُنه‌گوتِ نویسنده هم، نظر مشابهی دارد:
«موضوعی پیدا کنید که برای شما اهمیت دارد و قلبا احساس می‌کنید دیگران هم باید به آن اهمیت بدهند. #تأثیرگذارترین و‌ #مسحورکننده‌ترین جنبه‌ی سبک نوشتاری شما هم همین توجهِ خالصانه است، نه بازی با کلمات».

ادامه دارد ....

@sobhosher