🌍 #رمزهای_شاهنامه
”تو این را #دروغ و #فسانه مخوان
به یکسان رَوِشنِ زمانه مدان
کزو هرچه اندر خورد با #خرد
دگر بر ره #رمز، معنی برد“
(در آغاز شاهنامه فردوسی پس از ستايش خرد به رمز گونه بودن بسياري از داستان هاي شاهنامه اشاره شده است. ما هربا بهري از رازهاي شاهنامه را از پژوهش هاي دكتر فريدون جنيدي براي شما مي آوريم. باشد تا آگاهي و نگاهي نو از شاهنامه به دست آيد!
۱: گفتار اندر #آفرینش_جهان
#فردوسی، پس از ستایش یزدان و خرد، شاهنامه را با «گفتار اندر آفرینش جهان» می آغازد:
«گفتار اندر آفرینش جهان»
از آغاز باید که دانی درست
سرِ مایه گوهرانِ نُخُست
که یزدان ز ناچیز، چیز آفرید
بدان ، تا توانایی آید پدید
نُخُستین که آتش ز جنبش دمید،
ز گرمیش پس خشکی آمد پدید
اُ زان پس، ز آرام، سردی نمود
ز سردی همان، باز، ترّی فُزود
پدید آمد این گنبد تیزرَو
شگفتی نُمایندة نَو به نَو
اَبَر ده و دو، هفت شد کدخدای
گرفتند، هر یک، سَزاوار جای
ببالید کوه آبها بردمید
سرِ رُستنی سوی بالا کشید
آفریدن جهان از «هیچ» (بیت اول) نکته شگفتی است که در ادیان جهان هم گفته شده است و حتی در فیزیک مدرن هم از آن سخن میگویند. اگر درباره فیزیک مدرن و کوانتوم مطالعه کنید، خواهید دانست که فیزیک از مدتها پیش، چقدر با فلسفه در هم آمیخته است.
ابیات سوم تا پنجم، به روشنی پدید آمدن کره زمین را مجسم میکند، که کره ای آتشین بود و سپس سرد شد و تری (رطوبت، آب) در آن پدید آمد. هفت سیاره منظومة شمسی بر دوازده برج، کدخدای شدند. (در زمان باستان، هفت سیاره شناخته شده بود). سپس کوهها بر زمین روییدند (چنان که امروز نیز علم میگوید، و هنوز بر بلندی برخی کوهها افزوده میشود)، و رُستنیها (گیاهان) سر سوی بالا کشیدند.
پژوهش هاي استاد #فريدون_جنيدي
شاهنامه شناسي
@sobhosher
”تو این را #دروغ و #فسانه مخوان
به یکسان رَوِشنِ زمانه مدان
کزو هرچه اندر خورد با #خرد
دگر بر ره #رمز، معنی برد“
(در آغاز شاهنامه فردوسی پس از ستايش خرد به رمز گونه بودن بسياري از داستان هاي شاهنامه اشاره شده است. ما هربا بهري از رازهاي شاهنامه را از پژوهش هاي دكتر فريدون جنيدي براي شما مي آوريم. باشد تا آگاهي و نگاهي نو از شاهنامه به دست آيد!
۱: گفتار اندر #آفرینش_جهان
#فردوسی، پس از ستایش یزدان و خرد، شاهنامه را با «گفتار اندر آفرینش جهان» می آغازد:
«گفتار اندر آفرینش جهان»
از آغاز باید که دانی درست
سرِ مایه گوهرانِ نُخُست
که یزدان ز ناچیز، چیز آفرید
بدان ، تا توانایی آید پدید
نُخُستین که آتش ز جنبش دمید،
ز گرمیش پس خشکی آمد پدید
اُ زان پس، ز آرام، سردی نمود
ز سردی همان، باز، ترّی فُزود
پدید آمد این گنبد تیزرَو
شگفتی نُمایندة نَو به نَو
اَبَر ده و دو، هفت شد کدخدای
گرفتند، هر یک، سَزاوار جای
ببالید کوه آبها بردمید
سرِ رُستنی سوی بالا کشید
آفریدن جهان از «هیچ» (بیت اول) نکته شگفتی است که در ادیان جهان هم گفته شده است و حتی در فیزیک مدرن هم از آن سخن میگویند. اگر درباره فیزیک مدرن و کوانتوم مطالعه کنید، خواهید دانست که فیزیک از مدتها پیش، چقدر با فلسفه در هم آمیخته است.
ابیات سوم تا پنجم، به روشنی پدید آمدن کره زمین را مجسم میکند، که کره ای آتشین بود و سپس سرد شد و تری (رطوبت، آب) در آن پدید آمد. هفت سیاره منظومة شمسی بر دوازده برج، کدخدای شدند. (در زمان باستان، هفت سیاره شناخته شده بود). سپس کوهها بر زمین روییدند (چنان که امروز نیز علم میگوید، و هنوز بر بلندی برخی کوهها افزوده میشود)، و رُستنیها (گیاهان) سر سوی بالا کشیدند.
پژوهش هاي استاد #فريدون_جنيدي
شاهنامه شناسي
@sobhosher