━•··•✦❁💟❁✦•··•━
*خداوند بهترین یاور ماست*
━•··•✦❁🧿❁✦•··•━
#مشاهير
━•··•✦❁✳️❁✦•··•━
من به کسانی برخورده‌ام که با وجود پایبندی بسیار به اخلاق، رفتار پسندیده نداشته‌اند و همه‌روزه درمی‌یابم که شرافت، نیازمند قانون نیست.
📚افسانه سیزیف
✍🏻: #آلبر کامو فراخور زادروز 💐نویسنده، فیلسوف و روزنامه‌نگار فرانسوی برنده جایزه ادبی نوبل بود. او یکی از نویسندگان بزرگ قرن بیستم و خالق کتاب مشهور #بیگانه و مقاله جریان‌ساز #افسانه_سیزیف است. کامو در سال ۱۹۵۷ به خاطر «آثار مهم ادبی که به روشنی به مشکلات وجدان بشری در عصر حاضر می‌پردازد» برندهٔ جایزهٔ نوبل ادبیات شد.
🔹 او در "افسانه سیزیف" دیدگاه فلسفی خود را به بیانی ساده و روشن بازگو کرده است. او می‌گوید که زندگی به خودی خود امری عبث یا "پوچ" (ابزورد) است و هیچ معنایی نمی‌توان برای آن یافت. به نظر کامو بیهودگی با سیر بی‌معنا و مکرر زندگی آمیخته است: مقصود از این آمدن و رفتن هرگز روشن نخواهد شد.
از بیهودگی ذاتی این "سیر باطل" نمی‌توان رهایی یافت؛ اما، به گمان کامو، می‌توان آن را نفی کرد و بر آن شورید. تنها با طغیان است که آدم به خودآگاهی و آزادی می‌رسد. روشن است که طغیان درمان نیست، اما انسانی‌ترین واکنش و پاسخ است؛ واکنش و پاسخ انسانی است که نمی‌خواهد بنده‌ی تقدیر باشد.
کامو در تعریف "طغیان" بر نکته‌ای تکیه می‌کند که برای شناخت دیدگاه سیاسی او روشنگر است: «انقلاب عبارتست از تبدیل ایده به تجربه تاریخی، درحالیکه طغیان تنها حرکتی است که تجربه فردی انسان را به ایده بدل می‌کند.» به عبارت روشن‌تر: طغیان حرکتی فردی است و چه بسا "معنوی" که انسان را قادر می‌سازد بر سرنوشت خود مسلط شود و آن را با مسئولیت پیش ببرد، درحالیکه انقلاب سرشت "سیستمی" دارد و فرد را به پیروی از احکام و مفاهیم ایدئولوژیک وا می‌دارد. تفکر ایدئولوژیک نافی طغیان است و حد اکثر به انقلاب می‌انجامد.
🔺کامو در نقد ایدئولوژی می‌گوید که مرام‌های سیاسی به نام "رسالت تاریخی" و به نام "رهایی" پا به میدان می‌گذارند، اما به زودی سرگذشت افراد انسانی را به فراموشی می‌سپارند. آنها وعده دنیایی بهتر و زیباتر را می‌دهند، اما خود زندگی را قربانی می‌کنند.
📎فايل pdf كتاب را در صبح و شعر بخوانيد⬅️ @sobhosher
━•··•✦❁💟❁✦•··•━
✋🏼درود و ادب ، لحظه هاتان دلكش و ناب 💐💐💐
━•··•✦❁💟❁✦•··•━
@sobhosher
*خداوند بهترین یاور ماست*
━•··•✦❁🧿❁✦•··•━
#مشاهير
━•··•✦❁✳️❁✦•··•━
من به کسانی برخورده‌ام که با وجود پایبندی بسیار به اخلاق، رفتار پسندیده نداشته‌اند و همه‌روزه درمی‌یابم که شرافت، نیازمند قانون نیست.
📚افسانه سیزیف
✍🏻: #آلبر کامو فراخور زادروز 💐نویسنده، فیلسوف و روزنامه‌نگار فرانسوی برنده جایزه ادبی نوبل بود. او یکی از نویسندگان بزرگ قرن بیستم و خالق کتاب مشهور #بیگانه و مقاله جریان‌ساز #افسانه_سیزیف است. کامو در سال ۱۹۵۷ به خاطر «آثار مهم ادبی که به روشنی به مشکلات وجدان بشری در عصر حاضر می‌پردازد» برندهٔ جایزهٔ نوبل ادبیات شد.
🔹 او در "افسانه سیزیف" دیدگاه فلسفی خود را به بیانی ساده و روشن بازگو کرده است. او می‌گوید که زندگی به خودی خود امری عبث یا "پوچ" (ابزورد) است و هیچ معنایی نمی‌توان برای آن یافت. به نظر کامو بیهودگی با سیر بی‌معنا و مکرر زندگی آمیخته است: مقصود از این آمدن و رفتن هرگز روشن نخواهد شد.
از بیهودگی ذاتی این "سیر باطل" نمی‌توان رهایی یافت؛ اما، به گمان کامو، می‌توان آن را نفی کرد و بر آن شورید. تنها با طغیان است که آدم به خودآگاهی و آزادی می‌رسد. روشن است که طغیان درمان نیست، اما انسانی‌ترین واکنش و پاسخ است؛ واکنش و پاسخ انسانی است که نمی‌خواهد بنده‌ی تقدیر باشد.
کامو در تعریف "طغیان" بر نکته‌ای تکیه می‌کند که برای شناخت دیدگاه سیاسی او روشنگر است: «انقلاب عبارتست از تبدیل ایده به تجربه تاریخی، درحالیکه طغیان تنها حرکتی است که تجربه فردی انسان را به ایده بدل می‌کند.» به عبارت روشن‌تر: طغیان حرکتی فردی است و چه بسا "معنوی" که انسان را قادر می‌سازد بر سرنوشت خود مسلط شود و آن را با مسئولیت پیش ببرد، درحالیکه انقلاب سرشت "سیستمی" دارد و فرد را به پیروی از احکام و مفاهیم ایدئولوژیک وا می‌دارد. تفکر ایدئولوژیک نافی طغیان است و حد اکثر به انقلاب می‌انجامد.
🔺کامو در نقد ایدئولوژی می‌گوید که مرام‌های سیاسی به نام "رسالت تاریخی" و به نام "رهایی" پا به میدان می‌گذارند، اما به زودی سرگذشت افراد انسانی را به فراموشی می‌سپارند. آنها وعده دنیایی بهتر و زیباتر را می‌دهند، اما خود زندگی را قربانی می‌کنند.
📎فايل pdf كتاب را در صبح و شعر بخوانيد⬅️ @sobhosher
━•··•✦❁💟❁✦•··•━
✋🏼درود و ادب ، لحظه هاتان دلكش و ناب 💐💐💐
━•··•✦❁💟❁✦•··•━
@sobhosher