#تجلي_اسطوره_درشاهنامه
بخشي از سخنراني
دكتر #ابوالقاسم_اسماعيلپور
#كيخسرو٢

نكته جالبي كه در شخصيت #كيخسرو وجود دارد و در شخصيتهاي ديگر شاهنامه وجودندارد اينست كه او عملكردي نامتعارف و #فرازميني دارد و مانند شخصيتهاي انساني عمل نمي كند. يكي از وجوه شخصيتي او اينست كه پس از ٦٠سال حكومت ازسلطنت كناره گيري مي كند. *يعني شخصيتي كه پس ازسالها توانست سالار ايران و جهان شود به يكباره به سلطنت پشت مي كند و اين البته دراوج قدرت اوست. كيخسرو پس از يك هفته نيايش تمام فرماندهان و پهلوانان را دعوت مي كند و در نزد آنان با حكومت و فرمانروايي خداحافظي مي كند. او شب هنگام به سمت چشمه اي مي رود و ديگر از او اثري يافت نمي شود و از نظر شاهنامه جاودان مي شود. اين نشان دهنده آنست كه وي از نظر اساطيري دوباره به صورت ايزدان درآمده است و به آسمان مي رود. بنابراين او داراي بن مايه هاي ايزدي نيز مي باشد. اسب زيباي كيخسرو هم كه در اصل اسب پدرش سياوش بوده است، اسبي جادويي است و وي با سوار شدن برآن از نظرها پنهان مي شود و به آسمان مي رود. اين اسب هم جنبه متافيزيكي و آسماني دارد. در واقع درست است كه سياوش به شهادت مي رسد اما كيخسرو اين درخت فروافتاده را دوباره سبز مي كند و ميوه اي كه از آن مي رويد، رستگاري است؛ همان كاري كه ايزد تموز كرده است. وي در زمستان مي ميرد و دوباره در بهار زنده مي شود و نتيجه اش شادي و سرسبزي بهار است. #زمستان نماد مرگ گياهي و نباتي است و #كيخسرو ميوه مرگ سياوش و نماد زندگي پس از مرگ است. از لحاظ ديگر كيخسرو از همكاران سوشيانس مي باشد. #سوشيانس #منجي بشريت است و كيخسرو پس از عروج به آسمان در روز پايان جهان (البته به اعتقاد ايرانيان باستان) در كنار ساحل درياچه اروميه ظهور مي كند و رستاخيز را رقم مي زند. او نماد آرزوهاي يك ملت است و اوست كه آرزوي ملت ايران را كه همانا رستگاري است برآورده مي سازد. اين در اسطوره ها و حماسه هاي ايران تجلي يافته است. اسطوره همانگونه كه گفته شد ويژگي هاي كهن الگويي يك ملت را بيان مي كند. كهن الگوي ملت ايران هم اينست كه درست است كه تيرگي و ظلمت بر جهان حاكم است ولي روزي سوشيانس و كيخسرو مي آيند و اهريمن را نابود مي كنند و جهان نور را برپا مي سازند. اتفاقا اين روز را كه روز رستگاري است #ششم_فروردين مي دانند. چرا كه اين روز مقدس است و روز تولد زرتشت نيز هست. آخرين نكته مهم در مورد كيخسرو جام اوست. شاهنامه برخلاف بسياري از تواريخ كهن و باستاني مثل تاريخ طبري كه جام جهان بيني را به جمشيد منسوب كرده است؛ آنرا به كيخسرو نسبت داده است. اين موضوع بسيار جالب توجه است. #جام_جهان_نما، جامي بوده است كه كل جهان در آن قابل مشاهده و پيشگويي بوده است. در اصل راهنماي بشر وايرانيان بوده است. در واقع اين جام متعلق به كيخسرو بوده است و او با شخصيت ويژه خود اميدهاي ايرانيان را زنده مي كند و سرنوشت ايرانيان را با آن جام تغيير مي دهد. او با داشتن اين جام نماد يك #انسان_كامل است و اين وجه از شخصيت وي را در متون ديگر نمي بينيم. شاهنامه فقط شخصيتهاي كهن را توصيف نكرده بلكه آنها را تحليل هم نموده است. شاهنامه، كيخسرو را كه از هر نظر به كمال رسيده است نماد انسان كامل و آگاه به جهان ميداندو شخصيت معنوي و والايي برايش قائل است. اين در حالي است كه هنوز در زمان شاهنامه و قرن چهارم ما متون عرفاني نداريم و متون و نگرش عرفاني از قرن پنجم شكل مي گيرد ودر قرن ششم و هفتم به اوج مي رسد.درقرن سوم و چهارم كه عصر خردگرايي است متون عرفاني بسيار كم است.بنابراين كيخسرو را مي توان نخستين گرايش عرفاني در نظر گرفت؛چرا كه او جهان را وداع مي كند و در اوج قدرت از سلطنت كناره مي گيردو به آسمان عروج مي كند و اين يعني سيطره معنويت بر قدرت كه در متون آن زمان به چشم نمي خورد و چنين نمادي از يك انسان كامل نمي بينيم. اين آغاز يك نگرش معنوي به هستي است. فردوسي اگرچه به داستان سرايي و حماسه و اسطوره پرداخته است ولي در پشت و وراء اين داستانها و تراژديها نتيجه و نگرش خاصي را مدنظر داشته است.نتيجه غايي داستانها و از جمله داستان كيخسرو كه همان مفهوم انسان كامل است براي حماسه سرا اهميت دارد. به راستي فردوسي يك شخصيت جهاني است. يك شخصيت جهاني به آينده بشر و آينده انسان اهميت مي دهد و فقط داستان و ماجراهاي سرگرم كننده بيان نمي كند، بلكه #پيام نهايي او پيامي براي #بشر و انسانهاست كه #آزاده باش، سياوش گونه باش و.... به همين خاطر است كه فردوسي را حكيم خوانده اند. به راستي كه او حكيم وبسيار دانا و با ذكاوت بوده است. براي او در شاهنامه هميشه #پيروزي_نور بر ظلمت مهم بوده است واين پيام آن حكيم براي ماست و به منظور آن سالها تلاش نموده وحماسه ها و سوگنامه هاي زيادي را خلق كرده است. اين در حالي است كه ما هرگز دين خود را به آنان ادا نكرده ايم.
انتخاب:رضوي

@sobhosher

‍ #نوروز و #مراسم_متداول_ملی

🍀🌸در روز اول و روز #ششم نوروز، مراسم متداول ملی اجرا می‌شد.

🌊 در روز اول مردم صبح بسیار زود برخاسته، به کنار نهرها و قنات‌ها رفته؛ شست و شو می‌کردند و به یکدیگر آب می‌پاشیدند و شیرینی تعارف می‌کردند.

🔹صبح پیش از آن که کلامی‌ ادا کنند؛ #شکر می‌خورند یا سه مرتبه عسل می‌لیسیدند و برای حفظ بدن از ناخوشی‌ها و بدبختی‌ها ، روغن به تن می‌مالیدند و خود را با سه قطعه موم ، دود می‌دادند.

🔸در این روز سکه نو ضرب نموده و آتشکده‌ها را پاک و طاهر می‌کردند.

🔺ازرسوم دیگر این زمان چنان که گفته شد ، ریختن آب بر یکدیگر،در صبح نوروز بوده است . این رسم در دوره اسلامی ‌به صورت 《 #گلاب پاشیدن》 باقی ماند.

🔹از رسوم متداول این زمان هدیه دادن 《 #شکر 》است. این رسم را گر چه ابوریحان بسیار قدیمی می‌داند ، ولی شایدسابقه آن از زمان ساسانیان تجاوز ننماید. این رسم در مهرگان نیز معمول بوده است.

💢از رسوم عمومی‌ نوروز در آن عهد، برافروختن آتش در شب نوروز بود و این رسم بعدها در زمان عباسیان در بین النهرین رواج داشت.
🔥اما دلیل افروختن آتش در شب نوروز واضح است که به علت احترام عنصر آتش در نزد ایرانیان قدیم بود. برخی چون #ابوریحان نیز گفته اند که افروختن آتش در این شب تصفیه جو و از میان بردن عفونات مولد از فساد هواست.
🔺اولین کسی که این رسم را بنیاد نهاد شاید 《هرمز دلیر 》پسر شاپور پسر اردشیر بابکان باشد.

@sobhosher

‍ #نوروز و #مراسم_متداول_ملی

🍀🌸در روز اول و روز #ششم نوروز، مراسم متداول ملی اجرا می‌شد.

🌊 در روز اول مردم صبح بسیار زود برخاسته، به کنار نهرها و قنات‌ها رفته؛ شست و شو می‌کردند و به یکدیگر آب می‌پاشیدند و شیرینی تعارف می‌کردند.

🔹صبح پیش از آن که کلامی‌ ادا کنند؛ #شکر می‌خورند یا سه مرتبه عسل می‌لیسیدند و برای حفظ بدن از ناخوشی‌ها و بدبختی‌ها ، روغن به تن می‌مالیدند و خود را با سه قطعه موم ، دود می‌دادند.

🔸در این روز سکه نو ضرب نموده و آتشکده‌ها را پاک و طاهر می‌کردند.

🔺ازرسوم دیگر این زمان چنان که گفته شد ، ریختن آب بر یکدیگر،در صبح نوروز بوده است . این رسم در دوره اسلامی ‌به صورت 《 #گلاب پاشیدن》 باقی ماند.

🔹از رسوم متداول این زمان هدیه دادن 《 #شکر 》است. این رسم را گر چه ابوریحان بسیار قدیمی می‌داند ، ولی شایدسابقه آن از زمان ساسانیان تجاوز ننماید. این رسم در مهرگان نیز معمول بوده است.

💢از رسوم عمومی‌ نوروز در آن عهد، برافروختن آتش در شب نوروز بود و این رسم بعدها در زمان عباسیان در بین النهرین رواج داشت.
🔥اما دلیل افروختن آتش در شب نوروز واضح است که به علت احترام عنصر آتش در نزد ایرانیان قدیم بود. برخی چون #ابوریحان نیز گفته اند که افروختن آتش در این شب تصفیه جو و از میان بردن عفونات مولد از فساد هواست.
🔺اولین کسی که این رسم را بنیاد نهاد شاید 《هرمز دلیر 》پسر شاپور پسر اردشیر بابکان باشد.

@sobhosher

━•··‏​‏​​‏•✦❁💟❁✦•‏​‏··•​​‏━

*خداوند بهترین ياور ماست*

━•··‏​‏​​‏•✦❁🧿❁✦•‏​‏··•​​‏━ 
#شعردیروز
━•··‏​‏​​‏•✦❁💠❁✦•‏​‏··•​​‏━

راه وفا سپردم و دشمن گواه بس
فضل و هنر گزیدم و اینم گناه بس

گفتم قلم زبان هنر بس بود دلیل
گفتم که فضل و حرمان اینم گواه بس

بهتان خصم خال رخ عصمت منست
تلبیس شام جلوه گر جرم ماه بس

پاکی زمن پدید کند زرق حاسدم
رایات صبح پرده در دزد راه بس

بنگر بیک دروغ که چون تیره گشت حال
آری صفای آینه را جرم آه بس

تا جان بود بکوشم و نندیشم از عدو
عون خدا و دامن پاکم پناه بس

گرزند کیست مانده بیابم مراد خویش
ورمانده نیست مرگ مرا عذرخواه بس

ایچرخ سفله پرور خس یاردون نواز
تا کی خطا و چند دغا راستی بباز

هر کسکه کژ رود ز تو در منصبی نشست
وانکسکه راست رفت ز آسیب تو نرست

ز راستیست پی زده و بندبند رمح
وزراستیست سر زده تیراز گشادشست

از راستی بگو ثمرت چیست سرو را
با صد هزار دست چه داری ازان بدست

کلک ارزراستی کمری بست بر میان
در باخت عاقبت سرو زان طرف برنبست

صبح دورغ زن ز چه رو پیش میفتد
تا صبح راستگو نفس اندر جگر شکست

از راستیست هیچ ندارد الف ببین
یا پیچ پیچ بود از آنش دودانه هست

رخ راست میرود ز چه در گوشه بماند
فرزین کجرو از چه بصدر اندرون نشست

خرچنگ کجرواست مه اندر کنار اوست
ور شیر ابخر است غزاله شکار اوست

✍🏻: #جمال‌الدین_عبدالرزاق
بخشی از ترکیبات او
سده #ششم
او ار بنیان‌گذاران سبک عراقی به‌شمار می‌رود.

زرق: تزویر و دورنگی
رمح: نیزه
ابخر: دهان بد بو

━•··‏​‏​​‏•✦❁💠❁✦•‏​‏··•​​‏━
@sobhosher