عرض تسلیت به تمام خانواده جانباختگان ملت کورد.

شکایتی برای خدا از #شیرکو_بیکس

له دوای خنکانی حه له بچه
(پس از خفه کردن حلبچه)

سکالاییکی دریژم ....
(شکایتی بلند...)

نووسی بو خوا
(برای خدا نوشتم)

به ر له خه لکی بو دره ختیکم خوینده وه
(قبل از هر کس برای درختی خواندمش)

دره خت گریا
(درخت گریست)

له په نایا بالنده یه کی پوسته چی وتی باشه
(زیر درخت کبوتر نامه بری گفت)

کی بوت ده با ؟
(شکایتت را که به خدا میرساند؟)

گه ر به ته مای منی بیبه م
(اگر میخواهی من ببرم)

من ناگه مه عه رشی خوا.
(من به عرش خدا نمیرسم)

بو به شه و درنگ
(دیر وقت شد)

فریشته ی ره ش پوشی شیعرم
(فرشته ی سیاه پوش شعرم)

وتی : تو هیچ خه مت نه بی
(گفت: اصلا ناراحت نباش)

من بوت ئه به م ، هه تا سه ری
(من میبرمش، تا بالاها)

تا که شکه لان
(تا اوج)

به لام به لینت ناده می
(اما قول نمیدهم)

خوی نامه که م لی وه رگری
(خدا خودش نامه را از دستم بگیرد)

خو ده زانی خودای گه وره کی ئه یبینی
(خودت خدا را بهتر میشناسی)

وتم سپاس ، تو هه لفره
(گفتم ممنونم. تو پرواز کن)

فریشته ئیلهام هه لفری و
(فرشته الهام پرواز کرد و )

له گه ل خویا سکالای برد
(شکایت را با خود برد)

روژی دوایی که هاته وه
(فردایش که بازگشت)

سکرتیری پله ی چواری نووسینگه ی خوا
(منشی درجه 4 دفتر خدا)

عوبید ناوی و هه ر له سه ر هه مان سکالا
(کسی به اسم عبید! در زیر همان شکایت)

به عه ره بی بوی نووسیبوم
(به عربی برایم نوشته بود)

گه وجه !!!!
(احمق!!!!)
بیکه به عه ره بی که س لیره کوردی نازانی و
(ترجمه اش کن به عربی که اینجا کسی کوردی نمیداند و )

نایبه ین بو خوا..
.(به دست خدا نمیرساند..

#زلزله
#کورد
#ايران
تقدیم به تمام ملت همیشه قهرمان کورد.🖤🖤
@BiutifulIran
@sobhosher

‍ 🌸 نوروزتان خجسته🌸
*خوشا آنانكه با تو همنشينند
هميشه با دل خرم نشينند
همين بي ،رسم عشق و عشق بازي*


🔹مارا با خود به مهماني قلم و واژه ببريدو انجمن هاي #ادبي و فرهنگي و هنري شهرتان( #ايران زمين) را به ما معرفي كنيد!

ارتباط ⬅️@anahitagirl

@BiutifulIran

برادر غرق خونه
آواز: محمدرضا شجریان
شعر: اصلان اصلانیان
آهنگساز: محمدرضا لطفی
#اهوازتسليت
#ايران_تسليت
@sobhosher🖤

#زبــــان_فــارســـــی
بهر نخست

🔹جهانيان در اين همگمانند که از دو سده پس از اسلام تا چندی پس از يورش مغولان، #ايران کانون دانش جهانی بوده است و بسا از شاخه های دانش کنونی که در آن زمان درخشان به نيروی انديشهء دانشمندان ايرانی به درخت دانش جهانی افزوده و بسا از چيستانهای دانش که برای ايرانيان گشوده شد، و چون اين سخن آشکار است نياز به شکافتن و بازنمودن ندارد، پس می بايد که به گفتاری ديگر بپردازيم .
آن دانشمندان دفترهای خويش را برای آن که در امپراتوری بزرگ اسامی پراکنده شود، گاه به زبان تازی (که دستور و آئين نگارش و فرهنگ واژه های آن را خود پديد آورده بودند)
می نوشتند و گاه انديشهء خويش را به زبان فارسی می آراستند.
نمونه های فراوان از نوشته های ايرانی در زمينه های گوناگون دانش جهانی بر جای مانده است که نشان از توانايی اين زبان برای بازکردن دشواريهای رشته های دانش دارد اما پرسش شما اين است که آيا زبان فارسی را توان آن هست که زبان دانش امروز جهان نيز شود!؟
📖
١- گنجينهء واژه های زبان پر بار باشد.
٢- در زبان، توانايی، برآوردن يا ساختن واژه های نو از پيوند واژه ها باشد.
٣- زبان ساده باشد.
٤- آئين و دستور زبان يگانه باشد و جدا آئينی (استثناء) در آن ديده نشود
٥- ريشه های کهن زبان شناخته شده باشد و پيوند واژه های تازه به ريشه های کهن روا باشد.
٦- پيوند زبان از ديگر زبانها، که در زمينهء دانش جهانی می کوشند گسسته نباشد.
٧- گويندگان به آن زبان، در درازنای زمان به ژرفا و گستردگی و باروری آن ياری رسانده باشند.
٨- زبان توان نگارگری در همهء زمينه های دانش جهانی را داشته باشد.
٩- زبان خوش آهنگ و زيبا باشد.
١٠- سخنوران بزرگ به آن زبان نوشته و سروده باشند.
١١- داوری داوران بزرگ را برای برتری، داشته باشد.

دكتر #فريدون_جنيدى

@sobhosher

‍ 🌏#جام_جهاننما
#فرجام_جام

🔹ازآنجاكه در سنت داستانى #ايران »جام گيتـينمـا« نخسـتين بـار در مـتنِ مهـم، مشـهور، و پرخوانندهاي مانند #شاهنامه_فردوسي معرفي و به #كيخسرو منسوب شده است، همواره ايـن پرسش براي پردازندگان، راويان، شنوندگان، و خوانندگانِ روايتهاي ملي ـ پهلواني مطرح بوده است كه فرجامِ كارِ اين جامِ عجيب چگونه بوده است و پس از كيخسرو به دست چـه كس يا كساني رسيده يا در كجاست؟ به همين سبب، چنـد روايـت دربـاره سرنوشـت جـامِ
كيخسرو به وجود آمده است.

🔺قديميترينِ آنها در منظومه #بهمن_نامه اسـت كـه در آن، ايـن جـام در #گورگـاه_رسـتم
نگهداري ميشود و پس از رسيدنِ #بهمن، پسرِ اسفنديار، به آنجا به سفارش رستم در لوحي كه خطاب به بهمن نوشته است در اختيار او قرار ميگيرد و درواقع به خزانه ايـن پادشـاه منتقل ميشود
ايرانشاه بن ابي الخير (بيت 7389- 7395)
اين گـزارش بـه دليـلِ قدمت و اصالت بهمن نامه، كه براساسِ منبع يا منابعِ منثور به نظم درآمده، مهم و معتبر است.

🔻 روايت كهن و اصيلِ ديگر دراينباره در #اسـكندرنامه_نظـامي اسـت كـه گفتـه اسـت جـامِ كيخسرو به همراه تخت مخصوصِ او، در دژ سرير نگه داشته ميشد و اسـكندر بـه ديـدنِ آنها رفت.

🔺 بنابر عجايب الخلوقات طوسي، #جام_گيتينما و #تخت_كيخسرو در #آتشكده شهرِ #شيز در
#آذربايجان بود »... تا روزگار گبران بسر آمد و اسلام ظاهر شد. گبران ترسيدند از غارت آن، آن را در بحيره انداختند كى در شيز است و دگر كس آن را نديـد« (طوسـي، 1387: 241).

و همانگونه كه گذشت،

🔻بازگشت » #جام_كيخسرو« به » #آب« در روايتهايِ شـفاهي ــ عاميانـه
داسـتانهـاي شـاهنامه نيـز هسـت و جـام قبـل از عـروجِ كيخسـرو در »آب« مـى افتـد و ناپديد ميشود.

🔺مستوفي در نزهت القلوب از چـاهي ژرف و پـر از كبـوتر در ناحيـه #جنبدق نام برده و گفته است كه عوام معتقدند كيخسرو جامِ جهانبينِ خويش را در بـنِ آن چاه نهاده است (مستوفي، 1389: 280). تصريحِ مستوفي بر ايـنكـه »عـوام گوينـد« نشـان ميدهد كه در ميانه هايِ سده هشتم علاوه بر روايتهـايِ منـابعِ مكتـوب و رسـمي دربـاره عاقبت جام كيخسرو، پنداشتها و داستانهايي در بين عامه مردم نيـز بـه صـورت شـفاهي دراينباره شكل گرفته و وجود داشته است.
🔸در يكي از داستانهايِ شفاهي ـ عاميانـه پـس از اشـاره بـه افتـادن و ناپديدشـدنِ جـامِ
كيخسرو در آب، اين نكته افزوده شده است كه »روايت است كه اين جام را ملكي از شـاه گرفت« )انجوي، 1369: ج 2، 283(.
🔻اين اشاره كوتاه را اگر در كنارِ گزارشِ كوتاه ديگري از عجايب المخلوقات طوسي درباره اصلِ جام كيخسرو بگذاريم و بسنجيم كه نوشـته اسـت: »بعضي گويند اين جام از آسمان آمد و بر بوش اسپ مردي افتاد و آن را به كيخسـرو داد.
🔺 بنابر روايت يا باوري براي جامِ ويژه #كيخسرو منشـأ و مرجعي آسماني قائل شده اند و تصور كرده اند كه جام جهـاننمـا از » #آسـمان« مـي آيـد و سرانجام نيز به دست فرشته اي به »آسمان« بـاز مـيگـردد. در برخـي معتقـدات ترسـايي و اروپايي، جامِ مقدسِ فرهنگ مسيحي/ اروپايي )#گرال( نيز اصلي آسماني دارد و فرشتگان آن را از آسمان مى آورند.

@sobhosher

#ايران_زيبايم

کودکی بودم و دنبال خدا در بیابان، در دشت
در دل جنگل سرسبز کنار دهمان
همه جا عاشق و سرگشته به دنبال خدا می‌گشتم
پای یک کوه زیر یک سرو کهنسال
چشمه ای بود که چون قلب خداوند در دل کوه روان بود
پیر مردی دیدم خسته و تشنه لب از راه رسید
به لب چشمه خزید
آب نوشید و پس آنگاه به خدا گفت : سپاس
سپاس آری احساس من این بود
خدا آنجا بود من خدا را دیدم
گوییا همسفرش بود خدای
من شنیدم که خدا گفت بنوش گوارای وجود
کودکی بودم و دنبال خدا در بیابان، در دشت
در دل جنگل سرسبز کنار دهمان
همه جا عاشق و سرگشته به دنبال خدا می‌گشتم
...
#پروازهماى

@My_BeautifulIran
@sobhosher