━•··•✦❁💟❁✦•··•━
*خداوند بهترین یاور ماست*
━•··•✦❁🧿❁✦•··•━
#مشاهير
━•··•✦❁✳️❁✦•··•━
این ریشه‌ها که این همه سنگش را به سینه می‌زنی در خودِ آدم باید باشد، نه در آب و خاک یا آداب و مناسکی که به آن‌ها عادت کرده‌ایم.
ما می‌خواستیم دنیا را عوض کنیم، حالا می‌بینیم فقط خودمان عوض شده ایم.
هنوز هم دارند مخفی کاری می کنند، حتی در عشق، من می گویم آدم اگر کسی را دوست داشته باشد باید با صدای بلند بگوید ...
✍🏻 #هوشنگ_گلشیری (۱۳۱۶/۱۲/۲۵)
فراخور گرامی زادروزش💐
📚: #آینه‌های_در_دار
این کتاب روایت سرگردان
شخصیت‌هایی است که از گذشته‌ای دور به انتظار آمدن راوی نشسته‌اند.
روایت غربتی مدام است؛ تقدیر مکرر نویسنده‌ای که تبعید را در زبان تجربه می‌کند؛ در گفت‌وگویش با صنم –خشمگین- از ناکافی بودن واژه‌ها، لغزش‌شان در انتقال معنا و ناتوانی کلی زبان در بازگویی تجربیات می‌گوید. می‌داند که بازگشت به ایران هم او را از آوارگی نجات نخواهد داد؛ چرا که آن‌چه او «خانه» می‌نامد، جز در داستان‌هایش وجود نخواهد داشت. راوی روایت فقدان می‌کند و در هر روایت چیزی را درون روایت دیگر به نطفه باقی می‌گذارد. به دنبال چیزی در روایت‌هایش می‌گردد که خود از آن گریزان است.
کتاب اینه‌های در دار نوعی سفرنامه است. نویسنده با روایت هر داستان هم به اعماق گذشته سفر می‌کند و هم به اعماق فرهنگ ما. گلشیری از تکنیک های رمان‌نویسی به بهترین وجه استفاده کرده و توانسته شخصیت‌های داستان را به زیبایی توصیف کند.
شاید این داستان را باید بیش از یک بار بخوانید تا بتوانید همه‌ی جوانبش را به خوبی درک کنید و در تک‌تک کلمات و خط‌ها غرق شوید.
📎 فايل pdf كتاب را در صبح و شعر بخوانید .
━•··•✦❁💟❁✦•··•—
@sobhosher
*خداوند بهترین یاور ماست*
━•··•✦❁🧿❁✦•··•━
#مشاهير
━•··•✦❁✳️❁✦•··•━
این ریشه‌ها که این همه سنگش را به سینه می‌زنی در خودِ آدم باید باشد، نه در آب و خاک یا آداب و مناسکی که به آن‌ها عادت کرده‌ایم.
ما می‌خواستیم دنیا را عوض کنیم، حالا می‌بینیم فقط خودمان عوض شده ایم.
هنوز هم دارند مخفی کاری می کنند، حتی در عشق، من می گویم آدم اگر کسی را دوست داشته باشد باید با صدای بلند بگوید ...
✍🏻 #هوشنگ_گلشیری (۱۳۱۶/۱۲/۲۵)
فراخور گرامی زادروزش💐
📚: #آینه‌های_در_دار
این کتاب روایت سرگردان
شخصیت‌هایی است که از گذشته‌ای دور به انتظار آمدن راوی نشسته‌اند.
روایت غربتی مدام است؛ تقدیر مکرر نویسنده‌ای که تبعید را در زبان تجربه می‌کند؛ در گفت‌وگویش با صنم –خشمگین- از ناکافی بودن واژه‌ها، لغزش‌شان در انتقال معنا و ناتوانی کلی زبان در بازگویی تجربیات می‌گوید. می‌داند که بازگشت به ایران هم او را از آوارگی نجات نخواهد داد؛ چرا که آن‌چه او «خانه» می‌نامد، جز در داستان‌هایش وجود نخواهد داشت. راوی روایت فقدان می‌کند و در هر روایت چیزی را درون روایت دیگر به نطفه باقی می‌گذارد. به دنبال چیزی در روایت‌هایش می‌گردد که خود از آن گریزان است.
کتاب اینه‌های در دار نوعی سفرنامه است. نویسنده با روایت هر داستان هم به اعماق گذشته سفر می‌کند و هم به اعماق فرهنگ ما. گلشیری از تکنیک های رمان‌نویسی به بهترین وجه استفاده کرده و توانسته شخصیت‌های داستان را به زیبایی توصیف کند.
شاید این داستان را باید بیش از یک بار بخوانید تا بتوانید همه‌ی جوانبش را به خوبی درک کنید و در تک‌تک کلمات و خط‌ها غرق شوید.
📎 فايل pdf كتاب را در صبح و شعر بخوانید .
━•··•✦❁💟❁✦•··•—
@sobhosher