#عکس_نجومی_روز
🗓 بیستم اَمردادماه 1398
🗓 August 11, 2019
📌 "نمایی از ادغام دو کهکشان توسط هابل"
🔖 این رقص، سرنوشتی جز نابودی ندارد!
آن‌چه که این دو #کهکشان بزرگ را به هم پیوند داده، یک #پل_کیهانی به طول بیش از 75 هزار #سال_نوری است.
این پل که از #ستارگان، #گاز و #غبار درون دو #کهکشان تشکیل شده، در نتیجه‌ی عبور نزدیک آن‌ها از کنار یک‌دیگر و برقراری یک جاذبه‌ی قوی بین این دوسامانه‌ی عظیم ستاره‌ای، می‌باشد.
هم‌چنین، وجود تعداد زیادی #خوشه‌ی_ستاره‌ای_آبی رنگ در #کهکشان سمت راست، موسوم به NGC3808A، نشان از فروریختن ساختارهای ستاره‌ای، بین دو #کهکشان دارد.
برخلاف #کهکشان سمت راست که از روبه‌رو دیده می‌شود، #کهکشان_مارپیچی سمت چپ، با نام NGC3808B، از لبه دیده شده، و به نظر می‌رسد که به طرز عجیبی، در راستای قطب‌هایش، درون مواد این #پل_بین_کهکشانی، پیچیده شده است.
حاصل عبور نزدیک این دو #کهکشان، تشکیل یک سامانه‌ی عجیب به نام Arp87 است، که در هیچ دسته‌ای از لحاظ #ریخت‌شناسی قرار نگرفته و تنها می‌توان آن را، یک سامانه‌ی #بی‌قاعده خطاب کرد!
هرچند، سرنوشت اجتناب‌ناپذیر این رقص کیهانی، و به دور هم گشتن‌های مکرر در طی میلیاردها سال، چیزی جز #مرگ یک #کهکشان در دیگری نیست، لکن، نهایتاً، یک سامانه‌ی بزرگ‌تر، اما، هم‌چنان #بی‌قاعده، به نام Arp87 متولد خواهد شد.
این #زوج_کهکشانی، با فاصله‌ای در حدود 300 میلیون #سال_نوری از ما، در راستای #صورت_فلکی_شیر (#اسد) قرار گرفته‌اند.
جالب است بدانید، #کهکشان سوم در این نما، که در منتهی‌الیه سمت چپ تصویر، به وضوح، از #لبه دیده می‌شود، ربطی به دو #کهکشان دیگر نداشته و در فاصله‌ای نسبتاً زیاد از آن‌ها، در پس‌زمینه‌ی تصویر قرار دارد!
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble Heritage Team (STScI, AURA)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصاویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیستم اَمردادماه 1398
🗓 August 11, 2019
📌 "نمایی از ادغام دو کهکشان توسط هابل"
🔖 این رقص، سرنوشتی جز نابودی ندارد!
آن‌چه که این دو #کهکشان بزرگ را به هم پیوند داده، یک #پل_کیهانی به طول بیش از 75 هزار #سال_نوری است.
این پل که از #ستارگان، #گاز و #غبار درون دو #کهکشان تشکیل شده، در نتیجه‌ی عبور نزدیک آن‌ها از کنار یک‌دیگر و برقراری یک جاذبه‌ی قوی بین این دوسامانه‌ی عظیم ستاره‌ای، می‌باشد.
هم‌چنین، وجود تعداد زیادی #خوشه‌ی_ستاره‌ای_آبی رنگ در #کهکشان سمت راست، موسوم به NGC3808A، نشان از فروریختن ساختارهای ستاره‌ای، بین دو #کهکشان دارد.
برخلاف #کهکشان سمت راست که از روبه‌رو دیده می‌شود، #کهکشان_مارپیچی سمت چپ، با نام NGC3808B، از لبه دیده شده، و به نظر می‌رسد که به طرز عجیبی، در راستای قطب‌هایش، درون مواد این #پل_بین_کهکشانی، پیچیده شده است.
حاصل عبور نزدیک این دو #کهکشان، تشکیل یک سامانه‌ی عجیب به نام Arp87 است، که در هیچ دسته‌ای از لحاظ #ریخت‌شناسی قرار نگرفته و تنها می‌توان آن را، یک سامانه‌ی #بی‌قاعده خطاب کرد!
هرچند، سرنوشت اجتناب‌ناپذیر این رقص کیهانی، و به دور هم گشتن‌های مکرر در طی میلیاردها سال، چیزی جز #مرگ یک #کهکشان در دیگری نیست، لکن، نهایتاً، یک سامانه‌ی بزرگ‌تر، اما، هم‌چنان #بی‌قاعده، به نام Arp87 متولد خواهد شد.
این #زوج_کهکشانی، با فاصله‌ای در حدود 300 میلیون #سال_نوری از ما، در راستای #صورت_فلکی_شیر (#اسد) قرار گرفته‌اند.
جالب است بدانید، #کهکشان سوم در این نما، که در منتهی‌الیه سمت چپ تصویر، به وضوح، از #لبه دیده می‌شود، ربطی به دو #کهکشان دیگر نداشته و در فاصله‌ای نسبتاً زیاد از آن‌ها، در پس‌زمینه‌ی تصویر قرار دارد!
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
NASA,
ESA,
Hubble Heritage Team (STScI, AURA)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصاویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و یکم اَمردادماه 1398
🗓 August 12, 2019
📌 "شهاب‌های برساووشی، بر فراز آسمان اسلواکی"
🔖 امشب یکی از بهترین شب‌ها برای دیدن #شهاب است.
#غبار باقی‌مانده از عبور #دنباله‌دار #سوئیفت_تاتل، بر سیاره‌ی #زمین خواهد بارید؛
بلی، امشب #اوج_بارش_شهابی_برساووشی فرا رسیده و برای لذت بردن از آن، تنها به یک #آسمان #تاریک نیاز دارید.
اثر #پرسپکتیو باعث می‌شود که مسیرهای موازی در فاصله‌های دور، #هم‌گرا شده و به یک‌دیگر برسند، درست مانند ریل‌های قطار!
با آن‌که می‌دانیم، ذرات باقی‌مانده از عبور #دنباله‌دار، به‌طور موازی با یک‌دیگر حرکت می‌کنند، اما، آن‌چه در این تصویر می‌بینید، مطابق اثر #پرسپکتیو، این‌طور به نظر می‌رسد که شهاب‌ها از یک نقطه در #آسمان شروع شده‌اند.
به این نقطه یا ناحیه، #کانون_بارش_شهابی گفته می‌شود؛ در #بارش_شهابی_برساووشی، همان‌طور که از نامش برمی‌آید، کانون بارش، در #صورت_فلکی_برساووش واقع شده است.
انتظار می‌رود، #اوج_بارش_شهابی_برساووشی امسال، پس از نیمه‌ی شب دوشنبه، و بامداد فردا سه‌شنبه 22 اَمردادماه باشد.
اما، متأستفانه، حضور #ماه پرنور در #آسمان، مانع دیدن شهاب‌های کم‌نور خواهد شد.
این تصویر ترکیبی، مربوط به #بارش_شهابی_برساووشی سال گذشته بوده و از #پارک_آسمان_تاریک_پولونینی در اسلواکی گرفته شده است.
ساختمان عجیبی که در پیش‌زمینه‌ی تصویر قرار گرفته، یک #آسمان‌نما در محوطه‌ی #رصدخانه‌ی_کولونیکا می‌باشد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Petr Horálek
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و یکم اَمردادماه 1398
🗓 August 12, 2019
📌 "شهاب‌های برساووشی، بر فراز آسمان اسلواکی"
🔖 امشب یکی از بهترین شب‌ها برای دیدن #شهاب است.
#غبار باقی‌مانده از عبور #دنباله‌دار #سوئیفت_تاتل، بر سیاره‌ی #زمین خواهد بارید؛
بلی، امشب #اوج_بارش_شهابی_برساووشی فرا رسیده و برای لذت بردن از آن، تنها به یک #آسمان #تاریک نیاز دارید.
اثر #پرسپکتیو باعث می‌شود که مسیرهای موازی در فاصله‌های دور، #هم‌گرا شده و به یک‌دیگر برسند، درست مانند ریل‌های قطار!
با آن‌که می‌دانیم، ذرات باقی‌مانده از عبور #دنباله‌دار، به‌طور موازی با یک‌دیگر حرکت می‌کنند، اما، آن‌چه در این تصویر می‌بینید، مطابق اثر #پرسپکتیو، این‌طور به نظر می‌رسد که شهاب‌ها از یک نقطه در #آسمان شروع شده‌اند.
به این نقطه یا ناحیه، #کانون_بارش_شهابی گفته می‌شود؛ در #بارش_شهابی_برساووشی، همان‌طور که از نامش برمی‌آید، کانون بارش، در #صورت_فلکی_برساووش واقع شده است.
انتظار می‌رود، #اوج_بارش_شهابی_برساووشی امسال، پس از نیمه‌ی شب دوشنبه، و بامداد فردا سه‌شنبه 22 اَمردادماه باشد.
اما، متأستفانه، حضور #ماه پرنور در #آسمان، مانع دیدن شهاب‌های کم‌نور خواهد شد.
این تصویر ترکیبی، مربوط به #بارش_شهابی_برساووشی سال گذشته بوده و از #پارک_آسمان_تاریک_پولونینی در اسلواکی گرفته شده است.
ساختمان عجیبی که در پیش‌زمینه‌ی تصویر قرار گرفته، یک #آسمان‌نما در محوطه‌ی #رصدخانه‌ی_کولونیکا می‌باشد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Petr Horálek
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و چهارم اَمردادماه 1398
🗓 August 15, 2019
📌 "برساووش و شبان!"
🔖 حتی با وجود #نور #ماه، بسیاری از ساکنان #زمین توانستند #بارش_شهابی_برساووشی امسال را مشاهده نمایند.
در این نما، بخشی از زندگی چوپانان و اهالی چمن‌زارهای نالاتی در استان شینجیانگ چین را ملاحظه می‌نمایید که به نظاره‌ی #اوج_بارش_شهابی_برساووشی پیش از #طلوع آفتاب روز سیزدهم آگوست نشسته‌اند.
این منظره، با ترکیب هفت تصویر از یک بازه‌ی زمانی دوساعته، عبور #شهاب‌های_برساووشی را از #آسمان پرستاره، نشان می‌دهد.
در میانهی تصویر، کمی بالاتر از #افق، مشهورترین صورت‌واره‌ی #آسمان نیم‌کره‌ی شمالی، #داس یا #ملاقه‌ی_بزرگ، که خود بخشی از #صورت_فلکی_خرس_بزرگ (#دب_اکبر) می‌باشد، به وضوح قابل رؤیت است.
#بارش_شهابی_برساووشی، یکی از لذت‌بخش‌ترین بارش‌های شهابی در سال است که با #عبور #زمین از توده‌ی ذرات باقی‌مانده در مسیر #دنباله‌دار #سوئیفت_تاتل به وقوع می‌پیوندد.
جالب است بدانید، با توجه به آن که، #سرعت این ذرات، در هنگام ورود به #جو_زمین در حدود 60 کیلومتر بر ثانیه می‌باشد، نهایتاً تا #ارتفاع 100 کیلومتری از سطح #زمین، #تبخیر می‌شوند!
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Jeff Dai (TWAN)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و چهارم اَمردادماه 1398
🗓 August 15, 2019
📌 "برساووش و شبان!"
🔖 حتی با وجود #نور #ماه، بسیاری از ساکنان #زمین توانستند #بارش_شهابی_برساووشی امسال را مشاهده نمایند.
در این نما، بخشی از زندگی چوپانان و اهالی چمن‌زارهای نالاتی در استان شینجیانگ چین را ملاحظه می‌نمایید که به نظاره‌ی #اوج_بارش_شهابی_برساووشی پیش از #طلوع آفتاب روز سیزدهم آگوست نشسته‌اند.
این منظره، با ترکیب هفت تصویر از یک بازه‌ی زمانی دوساعته، عبور #شهاب‌های_برساووشی را از #آسمان پرستاره، نشان می‌دهد.
در میانهی تصویر، کمی بالاتر از #افق، مشهورترین صورت‌واره‌ی #آسمان نیم‌کره‌ی شمالی، #داس یا #ملاقه‌ی_بزرگ، که خود بخشی از #صورت_فلکی_خرس_بزرگ (#دب_اکبر) می‌باشد، به وضوح قابل رؤیت است.
#بارش_شهابی_برساووشی، یکی از لذت‌بخش‌ترین بارش‌های شهابی در سال است که با #عبور #زمین از توده‌ی ذرات باقی‌مانده در مسیر #دنباله‌دار #سوئیفت_تاتل به وقوع می‌پیوندد.
جالب است بدانید، با توجه به آن که، #سرعت این ذرات، در هنگام ورود به #جو_زمین در حدود 60 کیلومتر بر ثانیه می‌باشد، نهایتاً تا #ارتفاع 100 کیلومتری از سطح #زمین، #تبخیر می‌شوند!
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Jeff Dai (TWAN)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 بیست و پنجم اَمردادماه 1398
🗓 August 16, 2019
📌 "سحابی خرطوم فیل در قیفاووس"
🔖 چرا خرطوم فیل دراز است؟!
(اشاره به داستانی به همین نام از سری "داستان‌های من‌در‌آوردی" نوشته‌ی رودیارد کیپلینگ)
شاید تصورش سخت نباشد، که این #سحابی را به مثابه‌ی خرطوم فیلی تصور کنیم که با نفس‌هایش درون یک مجموعه از سحابی‌های نشری و تعداد زیادی #ستاره‌ی_جوان به نام IC1396، می‌دمد.
بلی، آن چه می‌بینید، #سحابی_خرطوم_فیل، یا vdB142، به درازای 20 #سال_نوری، در #صورت_فلکی_قیفاووس می‌باشد.
رنگ‌های این نمای بسته از #سحابی_خرطوم_فیل، با استفاده از فیلترهای باند باریکی ثبت شده که تنها #تابش #اتم‌های_یونیزه‌شده‌ی #هیدروژن، #سولفور و #اکسیژن را از خود #عبور می‌دهند.
در تصویر تهیه‌شده، به زیبایی حاشیه‌ی توده‌های سرد گاز و #غبار_میان‌ستاره‌ای برجسته گردیده‌اند.
#تراکم_ماده در این محیط #سرد و #تاریک، می‌تواند شرایط لازم جهت تشکیل ستاره‌های جدید را فراهم نماید؛ کما این‌که، هم‌اکنون تعدادی #پیش‌ستاره نیز، در پیچش این ابرهای زیبا، نهفته شده‌اند.
مجموعه‌ای که #سحابی_خرطوم_فیل در آن قرار گرفته، آن‌قدر بزرگ است که محدوده‌ای به وسعت پنج #درجه را در #آسمان پوشش دهد؛ اما، خود این #سحابی، وسعتی معادل تنها یک #درجه، چیزی در حدود دو قرص کامل #ماه در #آسمان دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Chuck Ayoub
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 بیست و پنجم اَمردادماه 1398
🗓 August 16, 2019
📌 "سحابی خرطوم فیل در قیفاووس"
🔖 چرا خرطوم فیل دراز است؟!
(اشاره به داستانی به همین نام از سری "داستان‌های من‌در‌آوردی" نوشته‌ی رودیارد کیپلینگ)
شاید تصورش سخت نباشد، که این #سحابی را به مثابه‌ی خرطوم فیلی تصور کنیم که با نفس‌هایش درون یک مجموعه از سحابی‌های نشری و تعداد زیادی #ستاره‌ی_جوان به نام IC1396، می‌دمد.
بلی، آن چه می‌بینید، #سحابی_خرطوم_فیل، یا vdB142، به درازای 20 #سال_نوری، در #صورت_فلکی_قیفاووس می‌باشد.
رنگ‌های این نمای بسته از #سحابی_خرطوم_فیل، با استفاده از فیلترهای باند باریکی ثبت شده که تنها #تابش #اتم‌های_یونیزه‌شده‌ی #هیدروژن، #سولفور و #اکسیژن را از خود #عبور می‌دهند.
در تصویر تهیه‌شده، به زیبایی حاشیه‌ی توده‌های سرد گاز و #غبار_میان‌ستاره‌ای برجسته گردیده‌اند.
#تراکم_ماده در این محیط #سرد و #تاریک، می‌تواند شرایط لازم جهت تشکیل ستاره‌های جدید را فراهم نماید؛ کما این‌که، هم‌اکنون تعدادی #پیش‌ستاره نیز، در پیچش این ابرهای زیبا، نهفته شده‌اند.
مجموعه‌ای که #سحابی_خرطوم_فیل در آن قرار گرفته، آن‌قدر بزرگ است که محدوده‌ای به وسعت پنج #درجه را در #آسمان پوشش دهد؛ اما، خود این #سحابی، وسعتی معادل تنها یک #درجه، چیزی در حدود دو قرص کامل #ماه در #آسمان دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Chuck Ayoub
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 سی‌اُم اَمردادماه 1398
🗓 August 21, 2019
📌 "هر آن‌چه از جبار می‌بینید!"
🔖 چه‌گونه ممکن است فردی تا به حال با #صورت_فلکی_جبار، زیبای شب‌های #پاییز، #زمستان و #بهار، آشنا نباشد؟
#جبار یا #شکارچی، یکی از ساده‌ترین #صورت‌های_فلکی برای تشخیص در #آسمان می‌باشد.
این نمای دیجیتال، که حاصل #نوردهی_بلندمدت و پردازش‌های پس از تصویربرداری است، می‌تواند زوایای بیش‌تری از زیبایی‌های این ناحیه از #آسمان را برای شما آشکار نماید.
#پرنورترین ستاره‌ی این مجموعه، #ابط‌الجوزا (#شبان‌شانه)، یک #غول سرخ، در نیمه‌ی پایین و سمت چپ تصویر قرار دارد.
#ابط‌الجوزا که یکی از #ده_ستاره‌ی_پرنور_آسمان می‌باشد، با #نور مایل به نارنجی خود، در میان ستارگان آبی‌رنگ #جبار، به خوبی قابل تشخیص است.
لکن، نمی‌شود #رجل‌الجبار، این #ابرغول آبی، که در نقطه‌ی مقابل #ابط‌الجوزا، در گوشه‌ی بالا سمت راست قرار گرفته را، فراموش نمود.
هم‌چنین، #ناجذ، سومین ستاره‌ی پرنور #شکارچی، در گوشه‌ی بالا سمت چپ تصویر قرار دارد.
در میانهی خط واصل #رجل‌الجبار و #ابط‌الجوزا، به سه #ستاره می‌رسیم، که با قرار گرفتن در یک راستا، #کمربند_صورت_فلکی_شکارچی را تشکیل می‌دهند.
هر سه‌ی این ستاره‌ها، که در فاصله‌ای تقریباً معادل 1500 #سال_نوری از ما قرار دارند، زاده‌ی #ابرهای_میان‌ستاره‌ای در #صورت_فلکی_جبار هستند.
اما، آن‌چه که #جبار را معروف می‌کند، ستاره‌هایش که نه، بلکه، وصله‌ی رنگین این #صورت_فلکی، #سحابی_جبار، این مهد نام‌آشنای ستارگان در حال #تولد است.
پس از #سحابی_جبار، #شکارچی را به حلقه‌ی معروفی می‌شناسند که در حدود صد سال پیش، میان عکس‌های ادوارد امرسون بارنارد از این #صورت_فلکی کشف شد؛
بلی، #حلقه‌ی_بارنارد، که گویی #سحابی_جبار و ستارگان #کمربند_شکارچی را، به آغوش کشیده است.
علاوه بر این دو #سحابی_نشری، #صورت_فلکی_شکارچی، مملو از سحابی‌های روشن و تاریک دیگری است که بر زیبایی‌های این نقاشی آسمانی می‌افزایند.
جالب است بدانید، سَرهای زیادی در تسخیر #شکارچی قرار گرفته‌اند؛
#سحابی_سر_اسب، #سحابی_سر_میمون و #سحابی_سر_جادوگر (#صورت_فلکی_نهر)، از جمله‌ی آن‌ها می‌باشند.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
John Gleason,
Rogelio Bernal Andreo
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 سی‌اُم اَمردادماه 1398
🗓 August 21, 2019
📌 "هر آن‌چه از جبار می‌بینید!"
🔖 چه‌گونه ممکن است فردی تا به حال با #صورت_فلکی_جبار، زیبای شب‌های #پاییز، #زمستان و #بهار، آشنا نباشد؟
#جبار یا #شکارچی، یکی از ساده‌ترین #صورت‌های_فلکی برای تشخیص در #آسمان می‌باشد.
این نمای دیجیتال، که حاصل #نوردهی_بلندمدت و پردازش‌های پس از تصویربرداری است، می‌تواند زوایای بیش‌تری از زیبایی‌های این ناحیه از #آسمان را برای شما آشکار نماید.
#پرنورترین ستاره‌ی این مجموعه، #ابط‌الجوزا (#شبان‌شانه)، یک #غول سرخ، در نیمه‌ی پایین و سمت چپ تصویر قرار دارد.
#ابط‌الجوزا که یکی از #ده_ستاره‌ی_پرنور_آسمان می‌باشد، با #نور مایل به نارنجی خود، در میان ستارگان آبی‌رنگ #جبار، به خوبی قابل تشخیص است.
لکن، نمی‌شود #رجل‌الجبار، این #ابرغول آبی، که در نقطه‌ی مقابل #ابط‌الجوزا، در گوشه‌ی بالا سمت راست قرار گرفته را، فراموش نمود.
هم‌چنین، #ناجذ، سومین ستاره‌ی پرنور #شکارچی، در گوشه‌ی بالا سمت چپ تصویر قرار دارد.
در میانهی خط واصل #رجل‌الجبار و #ابط‌الجوزا، به سه #ستاره می‌رسیم، که با قرار گرفتن در یک راستا، #کمربند_صورت_فلکی_شکارچی را تشکیل می‌دهند.
هر سه‌ی این ستاره‌ها، که در فاصله‌ای تقریباً معادل 1500 #سال_نوری از ما قرار دارند، زاده‌ی #ابرهای_میان‌ستاره‌ای در #صورت_فلکی_جبار هستند.
اما، آن‌چه که #جبار را معروف می‌کند، ستاره‌هایش که نه، بلکه، وصله‌ی رنگین این #صورت_فلکی، #سحابی_جبار، این مهد نام‌آشنای ستارگان در حال #تولد است.
پس از #سحابی_جبار، #شکارچی را به حلقه‌ی معروفی می‌شناسند که در حدود صد سال پیش، میان عکس‌های ادوارد امرسون بارنارد از این #صورت_فلکی کشف شد؛
بلی، #حلقه‌ی_بارنارد، که گویی #سحابی_جبار و ستارگان #کمربند_شکارچی را، به آغوش کشیده است.
علاوه بر این دو #سحابی_نشری، #صورت_فلکی_شکارچی، مملو از سحابی‌های روشن و تاریک دیگری است که بر زیبایی‌های این نقاشی آسمانی می‌افزایند.
جالب است بدانید، سَرهای زیادی در تسخیر #شکارچی قرار گرفته‌اند؛
#سحابی_سر_اسب، #سحابی_سر_میمون و #سحابی_سر_جادوگر (#صورت_فلکی_نهر)، از جمله‌ی آن‌ها می‌باشند.
📸 تهیه‌کنندگان تصویر:
John Gleason,
Rogelio Bernal Andreo
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 سی و یکم اَمردادماه 1398
🗓 August 22, 2019
📌 "یک مارپیچی بزرگ دیگر در نزدیکی راه‌شیری!"
🔖 هم‌اندازه‌ی #کهکشان_راه‌شیری است، اما در #مقایسه با #آندرومدا، #نزدیک‌ترین_کهکشان به #راه‌شیری، شش مرتبه دورتر، و در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قنطورس قرار دارد!
بلی، #کهکشان_مارپیچی NGC4945، این نگاره‌ی جذاب کیهانی، به زیبایی هرچه تمام‌تر در مرکز تصویر قرار گرفته و با فاصله‌ای معادل 13 میلیون #سال_نوری، از لبه دیده می‌شود.
این #نمایه‌ی_تلسکوپی، به خوبی توانسته #غبار این #کهکشان، خوشه‌های ستاره‌ای آبی‌اش، و نواحی ستاره‌زای صورتی‌رنگ آن را به تصویر بکشد.
هرچند که #ناحیه‌ی_مرکزی این #کهکشان از دید ما #پنهان شده، اما، #رصد آن در محدوده‌ی #اشعه‌ی_ایکس و #مادون_قرمز، نشان از #انتشار مقادیر زیادی #انرژی در هسته‌اش دارد.
حتی اگر در ظاهر، کمی #تاریک و #مبهم به نظر برسد، اما در واقعیت، #هسته‌ی_فعال و #تابش_پرانرژی این #کهکشان در نواحی مرکزی‌اش، آن را در زمره‌ی #کهکشان‌های_سیفرت (کهکشان‌هایی با هسته‌هایی بسیار #فعال و #درخشان)، قرار می‌دهد.
شواهد، حاکی از آن است که در هسته‌ی این جزیزه‌ی کیهانی، یک #سیاه‌چاله‌ی_ابرپرجرم نیز قرار دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Martin Pugh
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 سی و یکم اَمردادماه 1398
🗓 August 22, 2019
📌 "یک مارپیچی بزرگ دیگر در نزدیکی راه‌شیری!"
🔖 هم‌اندازه‌ی #کهکشان_راه‌شیری است، اما در #مقایسه با #آندرومدا، #نزدیک‌ترین_کهکشان به #راه‌شیری، شش مرتبه دورتر، و در محدوده‌ی #صورت_فلکی_قنطورس قرار دارد!
بلی، #کهکشان_مارپیچی NGC4945، این نگاره‌ی جذاب کیهانی، به زیبایی هرچه تمام‌تر در مرکز تصویر قرار گرفته و با فاصله‌ای معادل 13 میلیون #سال_نوری، از لبه دیده می‌شود.
این #نمایه‌ی_تلسکوپی، به خوبی توانسته #غبار این #کهکشان، خوشه‌های ستاره‌ای آبی‌اش، و نواحی ستاره‌زای صورتی‌رنگ آن را به تصویر بکشد.
هرچند که #ناحیه‌ی_مرکزی این #کهکشان از دید ما #پنهان شده، اما، #رصد آن در محدوده‌ی #اشعه‌ی_ایکس و #مادون_قرمز، نشان از #انتشار مقادیر زیادی #انرژی در هسته‌اش دارد.
حتی اگر در ظاهر، کمی #تاریک و #مبهم به نظر برسد، اما در واقعیت، #هسته‌ی_فعال و #تابش_پرانرژی این #کهکشان در نواحی مرکزی‌اش، آن را در زمره‌ی #کهکشان‌های_سیفرت (کهکشان‌هایی با هسته‌هایی بسیار #فعال و #درخشان)، قرار می‌دهد.
شواهد، حاکی از آن است که در هسته‌ی این جزیزه‌ی کیهانی، یک #سیاه‌چاله‌ی_ابرپرجرم نیز قرار دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Martin Pugh
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 یکم شهریورماه 1398
🗓 August 23, 2019
📌 "آغوش سرخ سحابی کالیفرنیا!"
🔖 علاوه بر این #ابر کیهانی، که شباهت کم‌نظیری به نقشه‌ی ایالت کالیفرنیا در سواحل غربی کشور آمریکا دارد، #خورشید نیز بر #بازوی_مارپیچی_شکارچی از #کهکشان_راه‌شیری آرام گرفته است.
#سحابی_کالیفرنیا که با NGC1499 نیز شناخته می‌شود، 1500 #سال_نوری دورتر از #خورشید، در محدوده‌ی #صورت _فلکی_برساووش قرار دارد.
#تابش #سرخ‌فام این #سحابی، بی‌شک، خبر از وجود مقادیر زیادی #اتم‌های_یونیزه‌شده‌ی_هیدروژن در آن می‌دهد؛
اتم‌هایی که به علت #نور #پرانرژی #ستارگان اطراف، تنها #الکترون خود را از دست داده‌اند.
برای مثال، ستاره‌ی خی-برساووش، این گوی داغ، روشن و آبی‌رنگ، درست در سمت راست این #سحابی قرار دارد.
#سحابی_کالیفرنیا، به درازای 100 #سال_نوری، با قرار گرفتن در نزدیکی #خوشه‌ی_پروین، یکی از محبوب‌ترین سوژه‌ها برای عکاسان نجومی به حساب می‌آید.
آن‌چه در این تصویر با #میدان‌دید_باز می‌بینید، حاصل کنار هم چیده‌شدن شش #نمای_تلسکوپی، از این #سحابی زیبا در #آسمان است.
✅ #لذت_ببرید
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Sara Wager
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 یکم شهریورماه 1398
🗓 August 23, 2019
📌 "آغوش سرخ سحابی کالیفرنیا!"
🔖 علاوه بر این #ابر کیهانی، که شباهت کم‌نظیری به نقشه‌ی ایالت کالیفرنیا در سواحل غربی کشور آمریکا دارد، #خورشید نیز بر #بازوی_مارپیچی_شکارچی از #کهکشان_راه‌شیری آرام گرفته است.
#سحابی_کالیفرنیا که با NGC1499 نیز شناخته می‌شود، 1500 #سال_نوری دورتر از #خورشید، در محدوده‌ی #صورت _فلکی_برساووش قرار دارد.
#تابش #سرخ‌فام این #سحابی، بی‌شک، خبر از وجود مقادیر زیادی #اتم‌های_یونیزه‌شده‌ی_هیدروژن در آن می‌دهد؛
اتم‌هایی که به علت #نور #پرانرژی #ستارگان اطراف، تنها #الکترون خود را از دست داده‌اند.
برای مثال، ستاره‌ی خی-برساووش، این گوی داغ، روشن و آبی‌رنگ، درست در سمت راست این #سحابی قرار دارد.
#سحابی_کالیفرنیا، به درازای 100 #سال_نوری، با قرار گرفتن در نزدیکی #خوشه‌ی_پروین، یکی از محبوب‌ترین سوژه‌ها برای عکاسان نجومی به حساب می‌آید.
آن‌چه در این تصویر با #میدان‌دید_باز می‌بینید، حاصل کنار هم چیده‌شدن شش #نمای_تلسکوپی، از این #سحابی زیبا در #آسمان است.
✅ #لذت_ببرید
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Sara Wager
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 چهارم شهریورماه 1398
🗓 August 26, 2019
📌 "سحابی فرشته، این طبیعت بی‌جان!"
🔖 نظر شما چیست، آن‌چه می‌بینید #نقاشی است یا یک #عکس؟
گویی نقاش #جهان، با #قلم‌موی_کیهانی خود، طرح زیبایی از #طبیعت_بی‌جان را به #تصویر کشیده است؛
#سحابی_فرشته، این مجموعه‌ی بی‌نظیر از ترکیب #گاز و #غبار که به NGC2170 نیز شناخته می‌شود، در میانهی #تصویر قرار دارد.
رنگ‌های این #تصویر، هر کدام نمایان‌گر یک نوع از انواع سحابی‌ها هستند:
رنگ #سرخ، نشان از #سحابی_نشری (#گسیلشی) دارد، #آبی، #سحابی_بازتابی را یادآور شده و بخش‌های #تیره، خبر از #جذب_نور در #سحابی‌های_تاریک را می‌دهند.
بازی جذاب رنگ‌ها، فقط به سحابی‌ها ختم نشده و در میان #ستارگان نیز، جاری است.
همانند آن که، در آثار نقاشان #طبیعت_بی‌جان، اشیای مختلفی دیده می‌شود، این #نمایه‌ی_کیهانی، شامل بخش‌های مختلفی نظیر ابرهایی از #گاز و #غبار، #ستارگان #داغ و یک ناحیه‌ی #ستاره‌ساز بسیار #بزرگ نیز، می‌گردد.
جالب است بدانید، فاصله‌ی #سحابی_فرشته، این #ابر_مولکولی زیبا، که در #صورت_فلکی_تک‌شاخ قرار گرفته، به طرز عجیبی کم، و چیزی در حدود 2400 #سال_نوری می‌باشد.
به نظر می‌رسد، این بوم زیبای نقاشی، فضایی به پهنای بیش از 60 #سال_نوری را در #کیهان، به خود اختصاص داده باشد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Juan Lozano de Haro
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 چهارم شهریورماه 1398
🗓 August 26, 2019
📌 "سحابی فرشته، این طبیعت بی‌جان!"
🔖 نظر شما چیست، آن‌چه می‌بینید #نقاشی است یا یک #عکس؟
گویی نقاش #جهان، با #قلم‌موی_کیهانی خود، طرح زیبایی از #طبیعت_بی‌جان را به #تصویر کشیده است؛
#سحابی_فرشته، این مجموعه‌ی بی‌نظیر از ترکیب #گاز و #غبار که به NGC2170 نیز شناخته می‌شود، در میانهی #تصویر قرار دارد.
رنگ‌های این #تصویر، هر کدام نمایان‌گر یک نوع از انواع سحابی‌ها هستند:
رنگ #سرخ، نشان از #سحابی_نشری (#گسیلشی) دارد، #آبی، #سحابی_بازتابی را یادآور شده و بخش‌های #تیره، خبر از #جذب_نور در #سحابی‌های_تاریک را می‌دهند.
بازی جذاب رنگ‌ها، فقط به سحابی‌ها ختم نشده و در میان #ستارگان نیز، جاری است.
همانند آن که، در آثار نقاشان #طبیعت_بی‌جان، اشیای مختلفی دیده می‌شود، این #نمایه‌ی_کیهانی، شامل بخش‌های مختلفی نظیر ابرهایی از #گاز و #غبار، #ستارگان #داغ و یک ناحیه‌ی #ستاره‌ساز بسیار #بزرگ نیز، می‌گردد.
جالب است بدانید، فاصله‌ی #سحابی_فرشته، این #ابر_مولکولی زیبا، که در #صورت_فلکی_تک‌شاخ قرار گرفته، به طرز عجیبی کم، و چیزی در حدود 2400 #سال_نوری می‌باشد.
به نظر می‌رسد، این بوم زیبای نقاشی، فضایی به پهنای بیش از 60 #سال_نوری را در #کیهان، به خود اختصاص داده باشد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Juan Lozano de Haro
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هفتم شهریورماه 1398
🗓 August 29, 2019
📌 "مسیه27، دنباله‌دار یا یک سحابی سیاره‌نما"
🔖 هنگامی که #شارل_مسیه، #ستاره‌شناس فرانسوی قرن هجدهم میلادی، #آسمان را برای یافتن #دنباله‌دارها کاوش می‌نمود، لیستی از اجرامی تهیه کرد که تصور می‌شد، ضمن شباهت فراوانی که به #دنباله‌دارها دارند، اما در این دسته قرار نمی‌گیرند!
آن‌چه می‌بینید، بیست و هفتمین #جرم از آن #فهرست معروف #شارل_مسیه است که پس از گذشت سال‌ها و در قرن بیست و یکم، به عنوان یک #سحابی_سیاره‌نما شناخته شد.
هرچند ممکن است سحابی‌های سیاره‌نما، از دید تلسکوپ‌های کوچک، شباهت اندکی به #سیارات داشته باشند، لکن، هیچ‌کدام از آن‌ها #سیاره نیستند!
#مسیه27، یکی از بهترین و در عین حال، شبیه‌ترین نمونه‌های ممکن به سرنوشت ستاره‌ی ما، یعنی #خورشید است؛
این #سحابی، که روزی ستاره‌ای در اندازه‌های #خورشید بوده، پس از اتمام #سوخت هسته‌ای‌اش در مرکز، به تدریج #لایه‌های_خارجی خود را به بیرون #پرتاب کرده و از دست داده است.
این #لایه‌های_بیرونی که به یک #سحابی_نشری شباهت دارند، توسط #امواج_نامرئی، اما بسیار پرانرژیِ ستاره‌ی مرده‌ی خود در محدوده‌ی #فرابنفش، #برانگیخته شده و می‌توانند در #نور_مرئی #تابش داشته باشند.
#مسیه27، این #سحابی فوق‌العاده زیبا، که به #سحابی_دمبل نیز معروف است، محدوده‌ای به وسعت 2.5 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد.
جالب است بدانید، این تصویر جذاب، با استفاده از ترکیب تصاویر گرفته‌شده در دو #فیلتر #پهن‌باند و #باند_باریک #حساس به #تابش اتم‌های #هیدروژن و #اکسیژن، توانسته جزئیات جدیدی از هاله‌ی کم‌تر دیده‌شده، در اطراف ناحیه‌ی متراکم‌تر مرکزی و شناخته‌شده‌ی این #سحابی را، آشکار نماید.
#مسیه27 با فاصله‌ای معادل 1200 #سال_نوری، در #صورت_فلکی_روباهک قرار دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Bob Franke
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هفتم شهریورماه 1398
🗓 August 29, 2019
📌 "مسیه27، دنباله‌دار یا یک سحابی سیاره‌نما"
🔖 هنگامی که #شارل_مسیه، #ستاره‌شناس فرانسوی قرن هجدهم میلادی، #آسمان را برای یافتن #دنباله‌دارها کاوش می‌نمود، لیستی از اجرامی تهیه کرد که تصور می‌شد، ضمن شباهت فراوانی که به #دنباله‌دارها دارند، اما در این دسته قرار نمی‌گیرند!
آن‌چه می‌بینید، بیست و هفتمین #جرم از آن #فهرست معروف #شارل_مسیه است که پس از گذشت سال‌ها و در قرن بیست و یکم، به عنوان یک #سحابی_سیاره‌نما شناخته شد.
هرچند ممکن است سحابی‌های سیاره‌نما، از دید تلسکوپ‌های کوچک، شباهت اندکی به #سیارات داشته باشند، لکن، هیچ‌کدام از آن‌ها #سیاره نیستند!
#مسیه27، یکی از بهترین و در عین حال، شبیه‌ترین نمونه‌های ممکن به سرنوشت ستاره‌ی ما، یعنی #خورشید است؛
این #سحابی، که روزی ستاره‌ای در اندازه‌های #خورشید بوده، پس از اتمام #سوخت هسته‌ای‌اش در مرکز، به تدریج #لایه‌های_خارجی خود را به بیرون #پرتاب کرده و از دست داده است.
این #لایه‌های_بیرونی که به یک #سحابی_نشری شباهت دارند، توسط #امواج_نامرئی، اما بسیار پرانرژیِ ستاره‌ی مرده‌ی خود در محدوده‌ی #فرابنفش، #برانگیخته شده و می‌توانند در #نور_مرئی #تابش داشته باشند.
#مسیه27، این #سحابی فوق‌العاده زیبا، که به #سحابی_دمبل نیز معروف است، محدوده‌ای به وسعت 2.5 #سال_نوری را در #فضا پوشش می‌دهد.
جالب است بدانید، این تصویر جذاب، با استفاده از ترکیب تصاویر گرفته‌شده در دو #فیلتر #پهن‌باند و #باند_باریک #حساس به #تابش اتم‌های #هیدروژن و #اکسیژن، توانسته جزئیات جدیدی از هاله‌ی کم‌تر دیده‌شده، در اطراف ناحیه‌ی متراکم‌تر مرکزی و شناخته‌شده‌ی این #سحابی را، آشکار نماید.
#مسیه27 با فاصله‌ای معادل 1200 #سال_نوری، در #صورت_فلکی_روباهک قرار دارد.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Bob Franke
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎
#عکس_نجومی_روز
🗓 هشتم شهریورماه 1398
🗓 August 30, 2019
📌 "پیر و جوان، دور و نزدیک!"
🔖 یک #زوج ظاهراً نزدیک، اما در واقعیت از یک‌دیگر دور، چه در #فاصله، چه در #سن!
بلی، این #نمای_تلسکوپی با #میدان‌دید_باز، به محدوده‌ای در #صورت_فلکی_قیفاووس می‌نگرد که میزبان دو #جرم_غیر_ستاره‌ای متفاوت است.
هرچند #جدایی_زاویه‌ای آن‌ها، تنها نیم‌درجه‌ی قوسی در #آسمان است، اما، هر یک از این دو #جرم، در مکانی متفاوت از #کیهان قرار دارند؛
به طوری که در سمت راست تصویر، NGC7129، که یک #سحابی_بازتابی می‌باشد، در فاصله‌ای معادل 3 هزار #سال_نوری، و در سمت چپ تصویر، NGC7142، یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، نسبتاً دورتر و در فاصله‌ای معادل 6 هزار #سال_نوری از ما، قرار گرفته‌اند.
در واقع، حضور ناخوشایند ابرهای فراگیر #سحابی_بازتابی در پیش‌زمینه، باعث #انتقال_به_سرخ #نور رسیده از #خوشه‌ی_ستاره‌ای پس‌زمینه شده و کار را برای بررسی‌های نجومی بیش‌تر سخت کرده‌اند.
با این وجود، تصور می‌شود که #ستارگان #خوشه‌ی_ستاره‌ای، چند میلیون سال از #ستارگان نهفته در #سحابی، جوان‌تر باشند.
این #ستارگان تازه متولد شده که در میان #سحابی NGC7129 واقع شده‌اند، با #فروران_پرانرژی_ماده از خود، اشکالی هلالی و به رنگ #قرمز را، در نقاط مختلفی از این #جرم ایجاد کرده‌اند.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Steve Cannistra (StarryWonders)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
🗓 هشتم شهریورماه 1398
🗓 August 30, 2019
📌 "پیر و جوان، دور و نزدیک!"
🔖 یک #زوج ظاهراً نزدیک، اما در واقعیت از یک‌دیگر دور، چه در #فاصله، چه در #سن!
بلی، این #نمای_تلسکوپی با #میدان‌دید_باز، به محدوده‌ای در #صورت_فلکی_قیفاووس می‌نگرد که میزبان دو #جرم_غیر_ستاره‌ای متفاوت است.
هرچند #جدایی_زاویه‌ای آن‌ها، تنها نیم‌درجه‌ی قوسی در #آسمان است، اما، هر یک از این دو #جرم، در مکانی متفاوت از #کیهان قرار دارند؛
به طوری که در سمت راست تصویر، NGC7129، که یک #سحابی_بازتابی می‌باشد، در فاصله‌ای معادل 3 هزار #سال_نوری، و در سمت چپ تصویر، NGC7142، یک #خوشه‌ی_ستاره‌ای_باز، نسبتاً دورتر و در فاصله‌ای معادل 6 هزار #سال_نوری از ما، قرار گرفته‌اند.
در واقع، حضور ناخوشایند ابرهای فراگیر #سحابی_بازتابی در پیش‌زمینه، باعث #انتقال_به_سرخ #نور رسیده از #خوشه‌ی_ستاره‌ای پس‌زمینه شده و کار را برای بررسی‌های نجومی بیش‌تر سخت کرده‌اند.
با این وجود، تصور می‌شود که #ستارگان #خوشه‌ی_ستاره‌ای، چند میلیون سال از #ستارگان نهفته در #سحابی، جوان‌تر باشند.
این #ستارگان تازه متولد شده که در میان #سحابی NGC7129 واقع شده‌اند، با #فروران_پرانرژی_ماده از خود، اشکالی هلالی و به رنگ #قرمز را، در نقاط مختلفی از این #جرم ایجاد کرده‌اند.
📸 تهیه‌کننده‌ی تصویر:
Steve Cannistra (StarryWonders)
📝 مترجم: معین پاکجو،
⬇️ مشاهده‌ی تصویر در ابعاد اصلی
@ParsSky_com
@SkyPix_org
Telegram
attach📎