🦅🦅🦅🌹🌸ХАЁТ СИНОВЛАРИ...!🌹🌸🥳3.06.2020
724 subscribers
27.1K photos
15.9K videos
65 files
30.3K links
🌐Teлеграммдаги
Xaётий канал.


✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:

#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤

Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ






Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
Download Telegram
#Эслатма

❗️БУНИ ҲАР БИРИМИЗ БИЛИШИМИЗ ШАРТ!!!

​​“МАШААЛЛОҲ”, “ИНШААЛЛОҲ”, “СУБҲАНАЛЛОҲ”...
УШБУ ВА БОШҚА СЎЗЛАР МАЪНОСИНИ БИЛАМИЗМИ?

Келинг, сўзларнинг маъноси билан танишамиз.

🏮“Бисмиллахир Роҳманир Роҳим” – мусулмон одам, нима қилишидан қатъий назар, амали ушбу сўзлар билан бошлайди. Маъноси:
“Меҳрибон ва Раҳимли Аллоҳ номи билан бошлайман”.

🏮“СубҳанАллоҳ” – бу салбий ажабланишда, хайрат ифодасидир. Туйғуларини изҳор қилиш ёки эътибор жалб этиш. Маъноси: “Аллоҳ ҳар қандай нуқсонлардан покдир”.

🏮"Аллоҳу Акбар" – Аллоҳ буюкдир.

🏮“МашаАллоҳ” деб, одатда хурсанд бўладиган нарсадан ажабланганда ёки завқ олганда, қойил қолганда айтилади. “Вой-вўў” ва шу кабиларнинг ўрнига назарлантириб қўймаслик учун “МашаАллоҳ” дейилади. Маъноси: – “Аллоҳнинг иродаси билан”, “Аллоҳ ҳохлаганидек”...

🏮“Алҳамдулиллаҳ” – “Аллоҳга хамдлар бўлсин!”
Ютуқлар, муваффақиятлар ҳақида гапирилганда, шунингдек, “ишлар қандай?”, “соғлиғинг қандай?” каби саволларга жавоб берилганда қўлланилади.

🏮“Астағфируллоҳ” – “Аллоҳ мени кечирсин!”, Мағфират қилсин!

🏮“ИншаАллоҳ” – “Агарда бунда Аллоҳнинг иродаси бўлса”, “Аллоҳ ҳохласа”... Бирон бир ишни бажаришга киришаётганда Яратганнинг изнисиз бўлмаслигини билдириш мақсадида айтилади.

🏮“Ҳасбуналлоҳ” – “Аллоҳ бизга етарлидир”, “Аллоҳ бизга кифоя қилади”.

🏮“Маъазаллоҳ” – Аллоҳ ҳимоя қилиши учун айтилади. “Аллоҳ ҳимоя қилсин”.

🏮“Аъузу биллаҳ” – “Аллоҳнинг ҳимоясига қочаман”. Ёмон кўрган нарсасини кўрганда эшитганда айтади.

🏮 Мусулмон киши аксирганда “Алҳамдулиллаҳ”, дейиши керак, унинг олдида бошқа мусулмон бўлса – “Ярҳамукаллоҳ” деб жавоб қайтариши шарт бўлади, ўз навбатида аксирган одам бунга жавобан – “Яҳдикумуллоҳ”, дейди.

🏮“СубҳанАллоҳ” – сўзма-сўз олганда “Аллоҳ (камчилик, нуқсонлардан) покдир”. Ажабланганда айтилади.

🏮“Субҳаноҳу ва таоло” – бу ибора Аллоҳнинг номи айтилганда қўлланилади. Мисол учун, “Аллоҳ субҳанаҳу ва таоло” – “Аллоҳ Пок ва У буюкдир”.

❅•┄༻❅༺┄•❅
Каналга уланиш 👇



T.me/sinovlarihayot
#ҳадис

📌ПУРМАЪНО ДУО

Оиша онамиз розияллоҳу анҳо айтадилар:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам бир ҳожат билан ҳузуримга кирдилар, мен эса намоз ўқиётган эдим. (Шу сабабли) у зотни бироз куттириб қўйдим. Шунда у зот:
— Эй Оиша, пурмаъно, умумий дуоларни лозим тутгин! - дедилар.
Намоздан фориғ бўлгач:
— Ё Расулуллоҳ, пурмаъно, умумий дуолар нима? - дедим. У зот:
— Шундай деб айтгин, - дедилар-да, (бир дуони ўргатдилар):

اللهمَّ إنِّي أسألُك من الخيرِ كلِّه عاجلِه وآجلِه ما علِمتُ منه وما لم أعلمُ، وأعوذُ بك من الشرِّ كلِّه عاجلِه وآجلِه ما علِمتُ منه وما لم أعلمُ. اللهمَّ إنِّي أسألُك من خيرِ ما سألَك به عبدُك ونبيُّك، وأعوذُ بك من شرِّ ما عاذ به عبدُك ونبيُّك. اللهمَّ إنِّي أسألُك الجنةَ وما قرَّب إليها من قولٍ أو عملٍ، وأعوذُ بك من النارِ وما قرَّب إليها من قولٍ أو عملٍ، وأسألُك أنْ تجعلَ كلَّ قضاءٍ قضيتَه لي خيرًا

Аллохумма инний асъалука минал хойри куллиҳи аъжилиҳи ва аажилиҳи ма аълимту минҳу вама лам аълам. Ва аъузу бика минаш шарри куллиҳи аъжилиҳи ва аажилиҳи ма аълимту минҳу вама лам аълам. Аллоҳумма инний асъалука мин хойри ма саъалака биҳи аъбдука ва набиййука ва аъузу бика мин шарри ма аъза биҳи аъбдука ва набиййука. Аллоҳумма инний асъалукал жанната вама қорроба илайҳа мин қовлин ав аъмалин. Ва аъузу бика минан нари вама қорроба илайҳа мин қовлин ав аъмалин. Ва асъалука ан тажъала кулла қозоин қозойтаҳу лий хойрон.

(Маъноси: «Эй Аллоҳим, мен Сендан ўзим билган-билмаган, ҳозирдаги ва келажакдаги барча яхшиликларни сўрайман. Сендан ўзим билган-билмаган, ҳозирдаги ва келажакдаги барча ёмонликлардан паноҳ беришингни сўрайман.
Сендан банданг ва пайғамбаринг Муҳаммад (ﷺ) сўраган нарсаларни сўрайман. Банданг ва пайғамбаринг Муҳаммад (ﷺ) паноҳ сўраган нарсалардан паноҳ беришингни сўрайман.
Сендан жаннатни ва унга яқинлаштирадиган сўз ва амалларни сўрайман.
Дўзахдан ва унга яқинлаштирадиган сўз ва амаллардан паноҳ беришингни сўрайман.
Менга тақдир қилганинг — ишлар оқибатини мен учун хайрли қилгин».)
📚 Бухорий, "Адабул муфрад", 639. Муслим, Ибн Можа, Аҳмад, Ибн Ҳиббон.

° ° ° ° °
1) Бу дуони ёдлаб олинг!
2) Уни кўпроқ айтинг!
3) Уни тарқатинг!
4) Уни ўзгаларга ҳам ўргатинг!

❗️ЗЕРО, БУ ДУОДА КЎПЛАБ ФОЙДА ВА ЯХШИЛИКЛАР БОРКИ, УНИ ЁЛҒИЗ АЛЛОҲ ТАЪАЛО БИЛАДИ.

❅•┄༻❅༺┄•❅
Каналга уланиш 👇
T.me/sinovlarihayot
"Аллоҳ яхши кўради"

Қуръони каримнинг 16 ўрнида "Аллоҳ яхши кўради", деган жумла ва яна 16 ўрнида "Аллоҳ яхши кўрмайди", деган жумлар келган. Уни қуйидаги тартибда берилган.


✳️ Аввалгиси: Яхши кўрадиганлар:

1. "Аллоҳ эҳсон қилувчиларни яхши кўради" (Бақара сураси, 195‑оят).

2. "Албатта, Аллоҳ тавба қилувчиларни севади ва покланувчиларни севади". (Бақара сураси, 222‑оят).

3. "Бас, Аллоҳ тақводорларни яхши кўради". (Оли Имрон сураси, 76‑оят).

4. "Аллоҳ яхшилик қилувчиларни севади". (Оли Имрон сураси, 134‑оят).

5. "Аллоҳ сабрлиларни севади". (Оли Имрон сураси, 146‑оят).

6. "Аллоҳ гўзал амал қилувчиларни севади". (Оли Имрон сураси, 148‑оят).

7. "Албатта, Аллоҳ таваккал қилувчиларни севади". (Оли Имрон сураси, 159‑оят).

8. "Албатта, Аллоҳ яхшилик қилувчиларни севади". (Моида сураси, 13‑оят).

9. "Албатта, Аллоҳ адолат қилувчиларни севади". (Моида сураси, 42‑оят).

10. "Зотан, Аллоҳ эҳсон қилувчиларни севади". (Моида сураси, 93‑оят).

11. "Албатта, Аллоҳ тақводорларни севади". (Тавба сураси, 4‑оят).

12. "Албатта, Аллоҳ тақводорларни севади". (Тавба сураси, 7‑оят).

13. "Аллоҳ эса покланувчиларни севади". (Тавба сураси, 108‑оят).

14. "Аллоҳ адолат қилгувчиларни суяди". (Ҳужурот сураси, 9‑оят).

15. "Албатта, Аллоҳ адолат қилувчиларни яхши кўради". (Мумтаҳана сураси, 8‑оят).

16. "Албатта, Аллоҳ Ўз йўлида худди жипс бинодек бўлиб, сафда туриб уруш қиладиганларни яхши кўради" (Саф сураси, 4‑оят).

✳️ Иккинчиси хуш кўрмайдиганлар:

1. "Албатта, Аллоҳ тажовузкор бўлганларни хуш кўрмас" (Бақара сураси, 190‑оят).

2. "Ва ҳолбуки, Аллоҳ фасодни хуш кўрмас" (Бақара сураси, 205‑оят).

3. "Ва Аллоҳ ҳар бир кофир, гуноҳкорни хуш кўрмас" (Бақара сураси, 276‑оят).

4. "Аллоҳ, албатта, кофирларга муҳаббат қилмас" (Оли имрон сураси, 32‑оят).

5. "Ва Аллоҳ золимларни хуш кўрмас" (Оли имрон сураси, 57‑оят).

6. "Ва Аллоҳ золимларни севмайди". (Оли имрон сураси, 140‑оят).

7. "Албатта, Аллоҳ ўзини юқори тутувчи ва одамлар устидан фахр қилувчиларни хуш кўрмас" (Нисо сураси, 36‑оят).

8. "Албатта, Аллоҳ хиёнатчи ва гуноҳкор бўлган кимсани хуш кўрмас". (Нисо сураси, 107‑оят).

9. "Аллоҳ фасод қилгувчиларни севмас" (Моида сураси, 64‑оят).

10. "Албатта, Аллоҳ ҳаддидан ошувчиларни севмас" (Моида сураси, 87‑оят).

11. "Албатта, Аллоҳ хоинларни севмас" (Анфол сураси, 58‑оят).

12. "Албатта, Аллоҳ барча хоин ва кофирларни хуш кўрмас" (Ҳаж сураси, 38‑оят).

13. "Ҳовлиқма, албатта, Аллоҳ ҳовлиққанларни суймас" (Қасос сураси, 76‑оят).

14. "Албатта, Аллоҳ бузғунчиларни суймас" (Қасос сураси, 77‑оят).

15. "Албатта, Аллоҳ ҳеч бир мутакаббир ва мақтанчоқни севмас" (Луқмон сураси, 18‑оят).

16. "Аллоҳ барча димоғдор ва мақтанчоқларни суймайди" (Ҳадид сураси, 23‑оят).

Ўзимизга ўзимиз савол берайлик. Ҳақиқатда биз Аллоҳ севган амалларни бажариб, ёқтирмайдиган амаллардан четланмоқдамизми?

– Аллоҳ севадиган амалларни ўқинг ва уни ҳаётингизга татбиқ қилинг.

– Аллоҳ севмайдиган амалларни ҳам ўқинг ва улардан четланинг.

– Мана шу нарсаларни амалга оширсангиз, демак ахлоқингиз ва ҳаётингизга Қуръонни амалий татбиқ қилибсиз!

T.me/sinovlarihayot
Бу дунёда биргина сўз, биргина ҳаракат ҳам инсоннинг бутун умрига татигулик таъсир кўрсатиши, бир умр ёдида қолиши мумкин. Меҳр, оқибат, яхшилик асло унутилмайди. Қуйида ана шундай меҳрга тўла инсонийлик ҳақидаги ҳикоялар эътиборингизга ҳавола этилмоқда.



*

Укам жониворларни яхши кўради. У йўлида учраган жониворни уйга олиб келади, уларни боқади, даволайди. У 12 ёшда, унинг тенгдошлари компьютер ўйинларига қизиқишади, у эса кун бўйи жониворлар орасида. Ҳаттоки дарс ҳам қилмай қўйди. Ота-онам у агар уйга яна бирорта ҳайвон олиб келадиган бўлса бир ҳафта уйдан чиқармасликларини айтишди. Укам кўчага чиқиб битта қафасга яраланган қуш, кучук ва мушукни олиб келди ва «Даволашимга бир ҳафта етади!» деди.



*


Мен озиқ-овқат магазинида сотувчиман. Районимиз кичкина, шунинг учун ҳамма бир-бирини танийди. Мен ҳам доимий мижозларимни танийман.

Мен 8 ёшли болакайга эътибор қарата бошладим. У оддий, лекин озода кийинади. Магазинга ҳар доим рўйхат билан келиб харид қилиб кетади.

Яқинда билсам, унинг уч нафар ака ва опаси бор экан. У энг кичиги экан. Онаси уни туғаётиб вафот этган. Дадаси эса турмуш қийинчиликларига дош беролмай ичкиликка берилиб кетган. Оила боқиш ташвиши энг катта фарзанд зиммасида. У ишлаб пул топади. 14 ёшли синглиси эса уйларни йиғиштиради, кирларни ювади.

Болакай яқинда хурсанд келди: унга кучук сотиб олиб беришибди. Унга қараб йиғлагим келди. У тенги болалар айфони бошқача рангда эканлигидан хафа бўлишади. У эса кучук олиб беришгани учун ўзини бахтли сезмоқда.



*

Ҳар йили биринчи декабрдан бошлаб янги йил кунигача ҳар куни қизимга пари номидан хат ёзиб почта қутисига ташлайман. Хатда қизим учун кичкинагина вазифа ва совға бўлади. Қизим декабрни орзиқиб кутади.

Хатларни ишдан бўш вақтимда ёзаман, тушлик вақтида магазинга бориб совғачалар сотиб оламан, қизимга вазифалар ўйлаб топаман. Ҳамкасбларим учун мен доим ўйланиб юрадиган, тунд аёлман, аслида эса париман.



*


Университетда тўртинчи курсда ўқийман. Ота-онам билан яшаганим учун жуда камбағал талаба эмасман, лекин улардан пул сўрамасликка, стипендиямга яшашга ҳаракат қиламан. Биринчи курсда ўқиётганимда пулимни тежай олмай ҳаммасини ишлатиб қўйдим. Қорним жуда оч эди. Ошхонага кириб, бир стакан чой сўрадим ва ёнимдаги тангаларни санаб буфетчига узатдим. Буфетчи аёл берган чойни олиб уятдан қулоқларим қизарганча нарироққа бордим ва чой ҳўпладим... Билсам, мен тангаларни санагунча буфетчи чойимга смородинали қиём қўшиб қўйибди. Текинга. Шу воқеани эсласам, қалбимга илиқлик югуради.



***

Мен 10 ёшда, синглим эса 4 ёшда эди. У Қорбобо аслида йўқ деб айтди. Мен эса унга: «Истасанг, ҳозир Қорбобога телефон қиламан. Унинг рақамини биламан», дедим.

Гўшакни олиб, тўғри келган йигирмата рақамни тердим, «Нотўғри рақам тердингиз» деган сўзни эшитиб қолмаслиги учун синглимдан нарироққа турдим ва уни Қорбобо билан суҳбатлашаётганимга ишонтириш учун тайёрландим. Лекин кутилмаганда нариги тарафдан эркак кишининг овози эшитилди: «Алло».

«Алло», қўрққанимдан гапириб юбордим ва синглим менга диққат билан қараб турганини кўрдим. Энди ортга йўл йўқ эди.

«Бу Қорбобоми?» Синглим қўлимдан гўшакни тортиб олди.

— Қорбобо, бу сизми?

— Ҳа.

— Салом, Қорбобо!

— Исминг нима?

— Настя.

— Салом, Настенька! — синглимнинг кўзлари қувончдан порлаб кетди.

— Нима қиляпсиз?

— Совға тайёрлаяпман.

— Менгаям совға опкеласизми?

— Албатта!

— Раҳмат, Қорбобо, кутаман.

— Кўришгунча!

Синглим қувончдан сакраганча йиғлаб мени қучоқлаб олди.

— У ростданам бор экан, Миша!

— Албатта, бор, жиннивой.

Мен ҳам ўзимни тутиб туролмай йиғлаб юбордим.
T.me/sinovlarihayot
Илк марта пул топишга ҳаракат қилганимда мен 10 ёшда эдим. Мен ипдан салфеткалар тўқир ва уларни ижодкорлар уйига топширардим. Салфеткалар сотилгач, менга пулини беришарди. Ҳар сафар меҳнатим учун ҳақ олганимда фахрланар ва қувонардим! Фақат ёшим ўттиздан ўтгандагина мен тўқиган барча салфеткаларни холам сотиб олганини ва уйида асраб олиб қўйганини билдим.



*

Бир куни эскалатордан тушаётгандим. Ёнимдан ҳасса пастга қараб туша бошлади. Эскалатор узун, ҳасса эса тезлик билан думалар, ҳеч ким ушлаб олишга улгурмасди. Ишқилиб, ҳассасини тушириб юборган кишини бирортаси туртиб йиқитиб юбормасин-да деб ўйладим. Бир пайт қарасам, одамлар пастдан тепага қаратиб бояги ҳассани қўлма-қўл узатишяпти. Ҳасса эгасига етиб борди. Хурсанд бўлиб кетдим. Одамлар, қанчалар яхшисизлар!



*


Дўстимнинг тўйига кетаётгандик. Йўлда гул дўконига кириб гул сотиб олдик. Дўкондан чиқиб нарироққа етганимизда 10 ёшли бир бола ортимдан югуриб келди ва қўлимга бир нарса тутқазди: «Мана буни дўкон олдида тушириб қўйдингиз». Қарасам пул, чамаси чўнтагимдан пластик карточкамни олганимда тушириб қўйганман. Пулим 40 мингдан ортиқроқ эди. Мен оғзимни очиб раҳмат айтишга ҳам улгурмадим, бола аллақачон ғойиб бўлганди.



*

Эрталаб кефир сотиб олиш учун магазинга кирдим. Кефир олиб кассага яқинлашдим, кассир саволга кўмиб ташлади: «Акция бўйича товар оласизми?», «Пакет керакми?», «Табассум-чи?». Кассир аёлнинг охирги саволини тушунмай анграйиб қарадим ва беихтиёр табассум қилдим. Аёл эса менга деди: «Яхши. Сотилди». Кунни шундай ажойиб бошлаб бергани учун ўша аёлдан миннатдорман.



*


Уйга кетяпман. Кеч соат 10. Ёмғир ёғяпти. Пулим фақат автобусгагина етади, мен нон ҳам сотиб олишим керак. Кайфиятим жуда ёмон. Ичимда ҳаётнинг гўзаллиги ҳақида қўшиқ айтиб кетяпман. Бекатда бир қари амаки турган экан. Ёмғирда ивиб кетибди, унинг ёнига бориб боши устига соябонимни тутдим. Автобуси келгач, қария кетди. Бир эр-хотин келди. Уларга ҳам соябонимни тутдим. Улар ҳам мен кетадиган автобусга ўтиришди. Эътирозимга қарамай, мен учун ҳам йўлкира тўлашди. Йўлкирамнинг пулига уйга нон сотиб олдим. Жилмайиб қўйдим. Ҳаёт қанчалар гўзал!

T.me/sinovlarihayot
Хомиладор аёларнинг инжиклиги ёхуд мани тентак килаёзган хотиним... Дастлаб хотинимни хеч нимага
зориқтирмасдан, ўзимдан
мингдан-минг розилик рухида
боқишга қарор қилдим ва
бироз уддаладим хам. Лекин
бир кунмас-бир кун белим
синишини кўнглим сезганди.
Ахир, бутун атрофига
қопқонлар қўйилган киши вақт-
соати келиб, барибир илинади-
да!
- Нос чекишни ташланг,
туфлашингизни кўриб, кўнглим
айниб кетаяпти, - деди хотиним
бир куни.
Кўнгил айниши, бу - яхшилик аломати. Яъни у хомиладор! Жуда хурсанд бўлдим. Шу хурсандчилик шарофатига носни ташладим.
-Розимисан? - сўрадим ундан.
-Ташлаганингиз рост бўлсин,
минг бор розиман.
-Лекин ўрнига сигарета чекаяпман. Сигарета носга қараганда «культурний»!
У қовоғини уйди.
Билдимки, дарров норозилик
туйғуси жунбушга келди.
Айтганимдек, бир хафтадан
сўнг деди:
-Қанча пул йўқ қилдингиз?
-Қаерга қанча йўқ қилибман? - илк бор пешанам тиришди.
-Сигаретага! Хар куни
беш-олтита, хафтасига икки
қути, бир ойда саккиз, бир
йилда…
-Бўлди-бўлди, ташладим чекишни!
-Рахмат.
-Никотин болага хам таъсир
қилади!..
-А?! - севинчимдан шифт бўйи сакрадим.
У хомиладор эди. Боламга хавф
солар экан, кечганим бўлсин шу
сигаретадан! Хар куни
«донабай» сотиб олиб,
пулимнинг хам баракаси
учаётган эди. Қолаверса,
эътибор берсангиз, кўчадаги
олибсотарлар сигаретани
доналаб сотганда хеч қандай
қўлқопсиз, яланғоч қўл билан
айнан фильтридан ушлаб олиб
беради. Ювилмаган қўлидан
сигарета чеккандан чекмаган
минг марта маъқул. Ўзимдан
хам, хотинимдан хам мамнун
эдим. Чунки ароқни хам
ташлатиб, бошоғриқлардан
халос этди. Хотинимдан
мингдан-минг эмас,
миллиондан-миллион рози
бўлдим. Ичмайман, чекмайман,
ишдан ўз вақтида қайтаман,
соғломман, маошим хам
рисоладагидек. Бироқ…
-Нега аввалдигдек хушчақчақ
эмассиз? - сўраб қолди бир
куни. - Кимнидир ўйлаб
юрганга ўхшайсиз.
-Ичиш-чекишни ташлаб, энди-энди соғлом хаётга мослашаяпман, - дедим. - Авваллари кайфда турли шўхликлар қилган бўлсам
қилгандирман!
Хотин кўнармиди. Икки оёғини бир калишга тиқиб олгач, эртасига ишдан тиржайиб қайтдим.
Телевизорда «Янгиликлар»
дастури бўлаётган экан,
кўрсатув мусиқасига рақсга
тушиб, қўшиқ хам хиргойи қила
бошладим. Нақ бошимда ўқлов
синаёзди-я!
-Тинчликми? Биронтасини севиб
қолдингизми?! Сиз бекорга
бунчалик севинмайсиз!
-Уф, нима қилай унда, айт, нима
қилай?!
-Эркак деган сал жиддийроқ бўлади. Кўрган одам жинни-пинни, дейди-ку!..
Хақиқатан, бу гапда хам жон
бор эди. Бу хаётда жиддий
бўлмасангиз, ит хам, бит хам
ўзини сизга тенг деб ўйлаб,
шунга яраша муомала қилади,
обрў орттиролмайсиз.
Жиддийликка муккасидан
кетдим. Тўйларда, туғилган
кунларда ўйнамай қўйдим.
«Мазанг йўқми?» деганларга,
«мазам-ку бор, афсус, энди
жиддий бўлишим керак», деб
жавоб бердим. Хотиним эса кўп
ўтмай қулоғимни қоқиб қўлимга
берди:
-Тўйдим! Хаёт зерикарли! На севги бор, на романтика! Бу кишим нуқул хайкалга ўхшаб ўтиради. Юрак-қалб борми ўзи сизда.
Ана шундай гаплар азизларим...

😁😁😁


T.me/sinovlarihayot
Ёш бир жувон ўз қилмишига яраша кўп йиллик қамоқ жазосига маҳкум этилган эди, аммо у умрини бандиликда ўтказишга рози бўлмай, турмадан қочиш йўлларини излай бошлади.
Шу мақсадда у турма
ходимларидан бири билан
дўстлашиб олди. Бу ходимнинг вазифаси вафот этган маҳбусларни турма яқинидаги қабристонга элтиб дафн этишдан иборат эди.
Агар турмадагилардан кимдир ҳаётдан кўз юмса, у дастлаб махсус ўрнатилган катта қўнғироқни чалиб, маҳбусларни ораларидан яна бири жон таслим қилганидан огоҳ этарди. Сўнг марҳумнинг танасини махсус хонага элтиб, тобутга жойлар эди.
Ундан кейин турмахона идорасига бориб, тегишли ҳужжатларни тўлдирар, сўнг қайтиб келиб, тобутни махсус машинасига ортиб, қабристонга олиб бориб кўмар эди. Буларни аниқлаб олган маҳбус аёл турмадан қочишнинг айёрона режасини ўйлаб чиқди ва янги дўстига айтиб, қочишга ёрдам беришини сўради.
Режага кўра, кейинги сафар қўнғироқ чалинганида, аёл дарҳол тобутхонага бориб, жасад солинган тобут ичига кириб олиши, дўсти – турма ходими идорада ҳужатларни тўлдириб келгач, бу тобутни олиб чиқиб дафн этиши лозим эди.
Қабристонга элтиш ва дафн маросимлари бошқа назоратчилар иштирокида
амалга оширилиши сабабли,
аёл бу паллаларда «миқ»
этмай, жон сақлаб ётиши, дўсти эса тунда келиб, тобутни қазиб олиши ва уни озод этиши лозим эди. Турмахона ходими қўрққанидан узоқ вақтгача бунга розилик бермай юрди, аммо аёл қатъият билан сўрайверди ва ниҳоят уни кўндирди. Бу келишувдан
кейин ҳам аёл турмада кимдир ўлишини кутиб, бир неча ҳафтани илинж билан ўтказди.
Ниҳоят, бир куни тушдан
кейин маҳбус аёл ўша салобатли қўнғироқнинг умидбахш бонгини эшитиб, боши осмонга етди.
Сал кутиб туриб, ҳеч кимга сездирмасдан қоронғи тобутхонага йўл олди. Овоз чиқармасликка ҳаракат қилиб, тобутни очди ва жасад ёнига кириб жойлашиб олгач, устидан қопқоқни ёпди.
Тез орада қадам товушлари
эшитилди – турма ходилари
келиб, тобут қопқоғини
михлай бошлашди. Гарчи ўлик
билан битта тобут ичида ётиш анча ноқулай бўлса-да, аёл
озодликка эришиш учун ҳар нарсага тайёр эди. Ахир, жазодан қочишни у озмунча вақт кутдими!
Тобут қопқоғига қоқилаётган ҳар бир мих унинг учун гўёки мақсади сари ташланган янги бир қадамдек эди...
Ниҳоят, тобутни махсус машинага юклаб, совуқ қабристон сари йўл олишди.
Аёл овозини чиқармай ётар,
ҳатто тобут устига тупроқ ташланаётганини ҳис қилиб, юрагига сал ваҳима инган бўлса-да, озодлик онлари яқинлашаётганини ўйлаб, ўзини тинчлантирарди.
Овозлар тинди, демак, энди у фақат дўстининг келишини кутиб вақт ўтказиши керак эди. Аммо сукунат ва зулмат ичра ётган аёл тез зерикди, ёлғиз ўзи...
Дарвоқе, тобутдоши ким экан-а? Шу пайтгача қизиқмаганди, зеро, бунинг аҳамияти ҳам йўқ, деб ўйлаганди.
Бироқ ётавериб зериккач,
қизиқувчанликдан унинг
кимлигини шунчаки билиб
қўйгиси келди. Ёнида гугурт олиб келганди, гарчи ёпиқ тобут ичида кислородни эҳтиётлаш кераклигини билса-да, фақатгина марҳумнинг юзини кўриш учун битта гугурт
чақиб кўришга қарор қилди.
Гугуртни жасаднинг юзига
яқинлаштирар экан, даҳшатдан чинқириб юборди.
Чунки ўлган одам бирор маҳбус эмас, балки унинг қочишига ёрдам бермоқчи бўлган ўша дўсти – турмахона
ходими эди!..

Muallifidan Alloh rozi bòlsin ismini bilmayman uzr sòrayman

T.me/sinovlarihayot
Gunoh

- Sizni aslo ranjitmayman, oyijon! Siz orzu qilganingizdek kelin bòlaman. Hamma nasihatlaringizni jon quloģim bilan tinglayman , amal qilaman. Shirin-shirin taomlar pishirib beraman. Qizingizni kiritmaslik uchun eshikni qulflamayman. Iltimos , meni kechiring faqat ! - dedi Saboxat ko‘zidan sizib chiqayotgan yoshini artib, marxum qaynonasining suratiga tikilar ekan . Shu payt qamoqxona xodimi kirib:
"Tushlik vaqti bo‘ldi".- dedi jirkanib .

Bobojonova.


T.me/sinovlarihayot
Assalomu alaykum va rahmatullohi va Barokatuh xayrli kun yaxshilar🙋‍♀🙋‍♀
T.me/sinovlarihayot
​​Овқатдан сўнг тарвуз сўйиб келди. Кейин куёвга аста ёти ғи билан насиҳат қилишга киришди. Аммо отанинг икки ёшнинг турмуши бузилиб кетмаслиги учун қилаётган насиҳатлари куёвга қаттиқ ботди. Унга яхши гапириш билан таъсир кўрсатишнинг иложи йўқлигидан отанинг хуноби ошди. Асаби қўз ғаб, тутоқиб кетди.

- Ҳей, ношукр банда, шундоқ хотиннинг қадрини билмасанг кўр бўласанку ахир.

- Нималар деп валдираяпсиз? Сизнинг сўзингиз билан кўр бўлсам бўлақолай.

- Билиб қўй, Худога соламан.

- Қўлингдан келганини қилмайсанми? - Жамшид энди сенсирашга ўтди. Бу ҳам етмагандек, қайнотасининг кўксидан қаттиқ итариб юборди. Ота чайқалиб бориб боши билан деворга урилди. У пастки лабини тишлаганча, кўзларидан оқаётган алам ёшларини артаркан, қайта-қайта "Худога солдим" дейишдан нарига ўтмади.

Шу куни Ҳилола эри билан бирга кетди. Бироқ қайнота-куёв шундан кейин юз кўрмас бўлишди. Қиз гоҳо-гоҳо бирров келиб отасидан хабар олиб кетарди. Кўнгли қаттиқ ранжиган Сами ғ ота қизидан куёвнинг аҳволини сўраб қўяр, аммо у билан учрашишни хаёлига келтирмасди. Ҳилола эса эрининг барча зу ғумларига дош бериб, иложи борича унинг кўнглини олишга уринарди. Тик боқишга журъат қилолмасди ҳам. Зеро, онаси раҳматлик ўлими олдидан "Турмушга чиққанингда, эрингнинг ҳурматини ўрнига қўй, чунки эр пир бўлади", дея насиҳат қилганди. Гарчи, бундай эр ҳеч қачон пир бўлолмаслигини яхши билса ҳам, унга қарши чиқиб онасининг руҳини чирқиратишдан чўчирди. Жамшид эса индамас хотинни хўрлашни тобора кучайтирди.

Ота қизини кўп со ғинар, лекин бориб кўришга юраги дов бермасди. Ношукр куёви билан бақамти келиш унинг учун жуда азоб эди. Ҳилола ҳам фарзандсизлик азоби, оила ташвиши, эрининг зу ғуми туфайли барвақт қариди. У бора-бора руҳий касалликка чалинди. Қўни-қўшнилар унинг гоҳ ёш болалардек ҳўнграб йи ғлашини, гоҳ қаҳ-қаҳ отиб кулишини эшитиб эзилиб кетишарди. Аммо унга бирор ёрдам беришдан ожиз эдилар. Баъзи кунлари кўчага чиқиб кетаётган эрининг этакларига осилиб олган хотин "Худога солдик... худога солдик" дея қичқириб қоларди. Бундай пайтларда эри унинг қўлидан силтаниб қутулиб кетишга уринар, баъзида тепиб ҳам юборарди. Қизининг аҳволидан хабар топган ота бир неча бор келиб, ташқаридан қулфланган кўча эшик тирқишидан мўралаб, қизини чақириб кўрди. Аммо у отасини таниш даражасида эмас эди. Ҳилола бир неча йил шу йўсин азобланиб, бу дунёни тарк этди. Қизининг вафоти отани янада ўртаб юборди. У ҳар куни намоздан кейин кўзларидан шашқатор ёш тўкиб, қизининг умрига зомин бўлган куёвининг жазоланишини Аллоҳдан ўтиниб сўрарди.

Ёл ғиз қизидан барвақт ажралган отанинг юраги айрилиққа бардош бера олмади. Бир неча ойдан сўнг қишлоқ аҳли Сами ғ отани ҳам сўнгги йўлга кузатди. Орадан кўп ўтмай қўшни қишлоққа борган кишилар "Жамшид ака йиқилиб тушибди, иккала кўзи кўрмай қолганмиш. Кўчада етаклаб юришибди", деган гап топиб келишди.

Бахтиёр МАНСУРОВ.


📡 Do'stlar bilan bo'lishing

T.me/sinovlarihayot
ШУКР  САЖДАСИНИНГ  ФАЗИЛАТИ

Шукр саждаси, дунё ва охират хазиналарига тенгдир.
Шукр саждасининг фазилатини кўпчилигимиз билмаганлигимиз туфайли, қанчадан қанча савоблардан маҳрум қолаяпмиз.

Дарҳақиқат, агар банда намоз ўқиб бўлиб сўнгра шукр саждасини адо қилса, Аллоҳ таоло банда билан фаришталар орасидаги тýсиқни очар экан.
Аллоҳ таоло айтади:

- Эй фаришталарим, мана бу бандамга эътибор қилинг. Фарзимни адо этиб, ибодатимни маромига етказиб қилди. Унга берган неъматимга шукр қилиб, менга сажда қилди.
Эй фаришталарим, унга нимани тортиқ қилай?

Фаришталар айтади:

-  Раҳматингни.

Аллоҳ таоло:

- Яна нимани?

Фаришталар:

- Жаннатингни.

Аллоҳ:

- Ундан кейинчи?

Фаришталар:

- Гам~қайғуларимга кифоя этишингни.

Аллоҳ:

- Ундан кейинчи?

Фаришталар айтиб бўлган яхшиликлардан хеч нарса қолмади.

Аллоҳ:

- Эй фаришталарим,яна нима?

Фаришталар:

- Эй Аллоҳ, бундан ортиқ билишга бизнинг илмимиз етарлича эмас.

Аллоҳ таоло:

- Менга шукр айтганидек, мен ҳам унга шукр айтаман. Фазлим билан ундан қабул қилиб, раҳматимни кўрсатаман.

Ҳар куни шукр саждасини адо этайлик. Бу намоз эмас, сиздан кўп вақтингизни ҳам олмайди, бу - сажда...

Энг афзали, таҳоратли ҳолингизда, қиблага юзланиб, сажда қилишингиздир.
Аллох таоло сизни неъмати билан сийласа, ёки офатларни сиздан кетқазса, таҳоратлимисиз, йўқми, қиблага қараб турибсизми, йуқми, дарров Аллоҳга шукр саждасини қилишингиз даркор.

❗️НАСИҲАТ..

Ҳар бир намозингиздан сўнг шукр саждасини адо этинг ва саждангизда шундай деб айтинг:

- Субҳана Роббиял аъла
- Субҳана Роббиял аъла
- Субҳана Роббиял аъла
- Астағфируллоҳ
- Астағфируллоҳ
- Астағфируллоҳ
Роббим, сенга чексиз ҳамдлар бўлсин, мени бу дунёдаги ҳаётимда турли хил неъматларинг билан сийладинг ва ризқлантирдинг. Сенга беадад шукрлар бўлсин Тангрим!
- Алхамдулиллаҳ!
- Алхамдулиллаҳ!
- Алхамдулиллаҳ!
- Субҳана Роббиял аъла
- Субҳана Роббиял аъла
- Субҳана Роббиял аъла

Яқинларингизга ҳам, шукр саждаси ҳақида маълумот беринг! Тасаввур қилинг, сиз туфайли қанчадан қанча мусулмонлар шукр саждасини амалга оширишса, сизнинг вафотингиздан кейин ҳам, йиллар давомида ҳам ин шаа Аллоҳ бунинг ажри ва савоби сизга етиб туради...

https://t.me/sinovlarihayot
НИЯТИ ЯХШИ ИНСОН НАСИБАСИЗ ҚОЛМАЙДИ.

Шанба куни эди. Баҳромжон уйга кеч қайтди. Оёғида туролмайди - маст. Хотини Мавлудани кўриши билан ўшқира кетди:
- Бола туғмасанг, кимга керагинг бор сени? Бу уйда қорангни кўрмай! Тўрт томонинг қибла... Йўқол!
Мавлуда оғиз очмади. Изтироб ўтида қоврилиб, ўзини гуноҳкор сезди. "Кунора шу аҳвол. Эри ҳолинг не деб сўрамайди. Шифокорларга қулоқ тутмайди, қўл силтайди, яхшиси, ота уйимга кетаман..." хаёлидан ўтказди у.
Икки йўлдан бирини танлашга чоғланган келин барвақт туриб, ҳовли супурди, саришталикни ўрнига қўйди. Кейин қайнонасининг ёнига бориб, ҳар қанча уринмасин, ўзини тўхтата олмади. Йиғлаганча ўз уйига кетишга изн сўради:
- Онажон, ёлғиз ўғлингиз... Бор орзу-умидингиз ундан. Биз эр-хотин маслаҳатлашдик. Мен... мен сизларга тўсиқ бўлмай... мендан рози бўлинг...
- Умрингдан барака топ, қизим. Дардингни ҳеч кимга айтолмай қийналиб юрганингни биламан, - Моҳидил опа келинига таскин бермоққа чоғланди. - Бу ниятинг яхшимас. Ўзингни қўлга ол. Мени ҳам ўйлагин. Оиланинг ўзига яраша сир-синоатлари бор. Баҳромни менга қўйиб бер. У билан ўзим гаплашаман. Мавриди келди, янгилик айтай. Тунов куни туш кўрдим. Фарзандли бўлибсан. Худо хоҳласа, тушим ўнгидан келишига ишонаман. Вақти-соати етиб, этагинг бола билан тўлади. Серфарзанд, сердавлат бўлиб юрасизлар. Ана ўшанда қайнонам тўғри айтган экан, деб юрасан.
Мавлуда кўнгли ҳам ўзидай меҳрибон қайнонасини қолдириб кета олмади. Турмуш ўртоғини қайнонаси йўлга солди. Эр-хотин ўртасига аҳиллик тушганини кўрган қайнонанинг кўнгли ором топди. Умид билан яшаётган бу оилани Яратганнинг ўзи бенасиб қўймади. Уларнинг сабру тоқатлари, кечаю кундуз қилган дуолари эвазига берилган фарзанд хонадонга чинакам бахт олиб келди. Ўғил набиранинг қувончи Моҳидил опанинг кўнглини тоғдек кўтарди.
Дарҳақиқат, чин дилдан, имон ва эътиқод билан қилинган ният ижобатсиз қолмас экан.
T.me/sinovlarihayot
Улфатой эса Шоирага пичинг қилишни сира ташламади. – Оқ от минган шаҳзодангдан ҳали ҳам дарак йўқми? – сўради у жўрттага. – Йўқ. – Оти ҳам, шаҳзода ҳам қариб қолгандир, – дерди бўлаcи сурбетларча унга тикилиб, – энди келмайди. Кутма, қари қиз. Шаҳзоданинг ташрифи Қиз боланинг бахти очилмаса қийин экан. Шундай деймиз-у, аслида, ана шу бахтнинг вақт мезони борми? Хорижий мамлакатларда ўттиз-қирқ ёш ва ундан кейин ҳам турмуш қуриш қиз бола учун одатий ҳол ҳисобланади. Энг қизиғи, бундан ҳеч ким ҳайратга ҳам тушмайди. Бизда эса нимагадир 25 ёшдан ошган қизларга "қариқиз” деган тавқи лаънатни ёпиштиришади. Шоира ҳам ўша бахтни интизорлик билан кутди. Ва кунлардан бирида оқ от минган "шаҳзода” унинг ҳовлисига кириб келди. Фақат у ёлғиз эмасди. Отга эндигина оёғи чиққан шаҳзоданинг ўғли ҳам мингалашиб олганди. Шаҳзоданинг исми Содиқжон экан. Унинг ёшгина хотини саратон касаллигидан вафот этиб, икки ярим яшар ўғли билан ёлғиз қолибди. Хуллас, никоҳ тўйидан сўнг Содиқжон ота-онасиз бўлганлиги учун қайнонаси Моҳира опани ҳам ўзи билан Тошкентга олиб кетди. Янги келинчакнинг шарофати билан тез орада куёвни Америкага ишга ўтказишди. Бутун оила ўша ёққа кўчиб кетди. "Заҳар солмоқ эрур касби илоннинг...” Сайёра опа касаллигини баҳона қилиб синглисининг уйидаги тўйга чиқмади. – Мен шу тўйни кўргунча кўр бўлиб қўяқолсам, бўлмасмиди? Бир ойга қолдирмасдан Шоира ўлгурни эридан ажратмасам отимни бошқа қўяман, – деди у йиғламсираб. – Шу вақтгача Шоирага қилган ёмонликларингиз бир пулга қиммат бўлиб чиқди, – деди Улфатой онасига. – Энди бу ёғини менга қўйиб беринг. Аввал бу мегажиннинг пулини, мол-дунёсини тортиб олиб, гадой қиламан, кейин эрини тортиб оламан. Шундай қилиб Улфатой онасига берган ваъдасини бажаришга киришди. Ёз ойларида Америкадан Тошкентга келган холасидан у қарз сифатида 10.000 АҚШ доллари олди. Еб ётганга "тоғ” ҳам чидамайди деганларидек, у долларларни тезда совириб яна бунинг устига катта миқдорда қарзга ботди. Моҳира холасида 100.000 АҚШ доллари атрофида пул борлигини қариндошларидан билиб олган Улфатойнинг тинчи бузилди. Бу пулни қандай бўлмасин қўлга киритиш устида ўйлай бошлади ва ниҳоят йўлини топгандай бўлди. У жазманларидан бири, муқаддам бир неча марта қамалиб чиққан Самиғ Самариддиновга бу ҳақда оғиз солди. – Холанг Америкадан қачон келади? – бамайлихотир сўради жазмани. – Ҳар йили ёзда, – деди Улфатой. – Аниқ вақтини билиб беришим мумкин. Пулни қандай қилиб оласиз? – Бу менинг ишим, – деди Самиғ. – Уйида тилла буюмлар ҳам анча бор, – деди аёл худди гап оддий нарса ҳақида бораётгандай. – Уни ҳам "арра” қиламиз. Ниҳоят орадан бир ярим ой вақт ўтиб, ўша ёмонликни соғинган кунлар ҳам етиб келди. Тошкентга учиб келган куниёқ, буни аллақаёқдан билиб, уйига келган Улфатойни холаси хушламайгина кутиб олди. – Ишхонамизда мен билан бир хонада ўтирадиган ходимимизнинг қўли синган экан, – деди тилёғмалик қилиб Улфатой. – Шуни эртага бир кўриб қўйсангиз. Сизни Америкада ишлайдиган врач қариндошимиз деб айтганман. Хўп денг, хола. – Касбим жарроҳ бўлса ҳам, – деди босиқлик билан Моҳира, – амалиётни тўхтатганимга анча бўлди. Шу мақтанчоқлигинг қолмади-да. Майли, ўша ҳамкасбингга айт, эртага тушгача келсин, бўлмаса чақириб келганда, сени юборганингни айтсин.
Хуллас, эртасига эрталаб соат 7.00 да Моҳира опанинг уйига киришга муваффақ бўлган Самиғ яхши гап билан қора ниятига эришолмаслигига кўзи етгач, пичоғини ишга солди. Қотил ўта шафқатсизлик билан аёлнинг 18 жойига пичоқ санчиб, ўлдирди. Ягона гувоҳдан қутилган босқинчи ортиқча қийинчиликсиз 100.000 АҚШ доллари ва тилла буюмларни олиб, тезда воқеа жойидан ғойиб бўлди.
Сирдарёда уни Улфатой кутиб олди.
У холасига нима бўлганини сўрамади ҳам.
Пул ва тилла буюмлар тенг иккига тақсимланди. Бу вақтда содир этилган жиноятдан хабар топган ҳуқуқ-тартибот идоралари ходимлари сўнгги телефон сўзлашувлари асосида гумондор Улфатойни қўлга олиш учун йўлга чиқишганди. Жиноятчиларнинг айби тўлиқ исботланиб, иши судга оширилди.

T.me/sinovlarihayot
📖 Акам ва мен болалигимиздан улғайгунимизга қадар бир - биримизга душманлардек эдик. Онам раҳматли:
- Болаларим, сизлар қондошсизлар. Бошқалар сизларга меҳрибон кўрингани билан, ака - укангиздек бўлишмайди! - деб такрор - такрор айтардилар.

Отам биз билан унча гаплашмас, гаплашсалар ҳам, худди иш юзасидан, расмий гаплашаётгандек чегара сақлардилар. Сабаби маълум: акам ва менинг орамиздаги адоват.

Онамга отам:
- Аллоҳ уларга ҳидоят берсин... кун келиб, улар бир - бирини қадрига етади! Бизнинг насиҳатларимизни эслашади, - дердилар.

Орадан йиллар ўтди. Иккимиз ҳам уйланиб, уйлик - жойлик бўлдик.

Адоватимиз барҳам топмади.

Аксинча, аёлларимиз ҳам бир - бирига тош отадиган душманлар бўлишди, соямизда.

Бизни яраштиролмай, аввал онам, сўнг отам вафот этдилар...

Бизлар бола - чақалик бўлдик. Фарзандлар улғайишди! Лекин улар, қардош сифатида кўришишмаган, бир - бирини танишмас эди.

Кунлар ўтди. Менга Аллоҳнинг қаттиқ синови келди. Мол - мулкимдан айрилдим. Қанд касалига чалиндим. Ўнг кўзим кўрмай қолди.

Бир куни бомдод намозини ўқиётгандим. Эшик жиринглади. Қарасам, қўшним. Аҳволимдан хабар олиб кетди. Бир ҳафта ўтиб, 50 минг динор маблағ ёзилган чек олиб келди. Уни қарз эмаслигини, ўзимни тиклашим учун бераётганини айтди. Бунинг учун мен ҳар куни Роббимга чексиз шукрлар айтар, эски кунларим қайтмаслигини сўрардим.

Бир куни қўшним ранглари оқарган ҳолда кириб келди. Ундан берган пул учун келган бўлса, қайтаришга қурбим етишини айтдим. У:
- Йўқ, нималар деяпсиз? У пул меники эмасди. Уни акангиз бергандилар. Қийналиб қолганингизни эшитган эканлар. Мен берганимни айтманг, дедилар. Энди улар касалхонадалар. Жонлари узулай деяпти. Боринг, бориб хабар олинг! - деди. Шунча йил кибримни енга олмаганимдан, акам асли, мен қилишим керак бўлган ишни қилганликларидан, савобни, фурсатни бой берганимдан афсусланиб касалхона томон шошилдим.

Акам жонлантириш хонасида, хушсиз ётардилар. Уларнинг қўлларидан ушлаб, юз - кўзлари, пешоналаридан ўпдим. Кўзёшларим тинмасди. Акам кўзларини очдилар. Кечирим сўрадим. Кўзларига ёш қалқди. Қўлларимни қаттиқ сиқдилар.. ва риҳлат қилдилар....
© Умму Абдуллоҳ таржимаси (эркин ўгирма)
T.me/sinovlarihayot
Чаросингиз эмасман. Мени унутинг, изламанг. Ҳайронман, нега бу хатни ёзаяман ўзи? Ахир уни барибир сизга ҳеч қачон бермайман-ку?! Юрагингиз алам
чекмасин. Мен тоққа – холамникига кетаяпман. Қачон қайтаман, номаълум. Соғинчларим сизни омон сақласин. Бахтли бўлинг. Чарос».
Кундаликни жойига – китоб қаърига беркитдим-да, жавонга қўйдим. Мактубни эса сумкамга. Чарос келади, албатта келади…
Уни кўп кутдим. Ниҳоят кунлардан бир кун…
– Кечирасиз, опа, Чарос исмли қиз шу ерга аъзо эмасми мабодо? – кутубхоначи аёлдан синиқ товушда сўради бир йигит. Аёл унга тикилди.
– Бу ҳалиги Чаросми? Юзлари…
– Ҳа, ҳа, ўша… – йигитга жон кирди. – Чарос… у қаерда? Шу ердами?
– Йўқ, анчадан бери кўринмайди.
Йигит яна маъюс тортди.
– Уни суриштириб кутубхонага бораётганидан хабар топдим. Кутубхоналарни кезиб чикдим. Бу охиргиси эди… аммо у йўқ.
Йигит кетишга чоғланди. Мен ҳам ўрнимдан турдим. Ёнига яқинлашиб ўша мактубни тутқаздим.
– Бу сизнинг номингизга…
Кўп ўтмай Чарос келди. «Телба»дан кундалигини олиб кетди. Ёнида ўша йигит…
Чарос турмушга чиққач шу кутубхонада ишлай бошлади. Мўъжазгина бу кутубхонанинг
тафти бор эди. Илиқ тафти…

https://t.me/sinovlarihayot
Аллоҳга ҳамдлар бўлсинки ҳозир молимга атаб 3 миллион риёл (800 000 $) закот бериб юбордим.
Саъднинг фарзандлари эса оталарининг қарзини тўламасдан, меросга тамагирлик қилганликлари туфайли ишлари ортга тортиб, ҳаёт машаққатларига ботиб кетдилар.

Садоқатли дўст эса ўзининг акасидак бўлиб қолган вафодор дўстининг қарзи туфайли қабрида маҳбусланиб азобланмаслиги учун ўзининг «ризқ келадиган эшикларини» ёпиб, қурбон қилди.


https://t.me/sinovlarihayot
БРИЛЛИАНТ ҚИЗАЛОҚ

У ойижонисининг бармоғидаги чиройли узукка ҳар
доим ҲАВАС қиларди.
Бу сафар ҳам уни роса томоша қилди... Узук
бармоғидан ечилмаган бўлсада ўйнаб, ҳар галгидек
ойижонисига ялинди:
~ Шу узугингизни ўйнига бошқа узук, чийойли узукча кеякмасми..? ... Боядан бери ким биландир телефонда
гаплашаётган ойиси аранг суҳбатини тугатиб,
қучоғида ўтирган қизига юзланди:
~ Ғалатисанда қизим... Қанақа узук..? Қанақа
узукча..? Ахир бу БРИЛЛИАНТку..! Манави тошчаси
қанчалик қиммат туришини биласанми..? Ўзи дадангдан шугина ёдгорлик бўлиб қолган бўлса... ... Қизалоқ чуқур хўрсинар экан, секин пичирлади:
~ Менчи, мен дадамдан ёдгой эмасманми..? Исмим
ҳам Ёдгояку... ... Ойиси эшитса ҳам ЭЪТИБОРЕе бермай, билагидаги
жимжимадор безакли соатига шошилибгина кўз
ташлагач, қизининг юзидан чўлпиллатиб ўпиб
юпатгандай бўлди:
~ Вой маҳмадона-эй... сен ҳам ёдгорсан. Сени
қанчалик яхши кўришимни биласанми..? Катта бўлсанг шу узук сеники келишдикми..?! Қани энди
бўлақол болам, мен кеч қоляпман... ... Қизалоқ кўз ёшлари ювган юзини яшира олмай,
унинг этакларига қаттиқроқ ёпишди.
~ Уф, яна йиғлаяпсанми..? Бўл энди... икки йилдан
кейин мактабга чиқадиган қиз бўлсанг ҳам, ақлинг
йўғ-а...Машина кутиб турибдику. Ўзи йигирма минут
ортиқроқ ўтирдим. Давай, бўл... Етадида энди...
... Қўлида эртак китоб билан мудраб қолган Насиба
опани кимдир туртиб, қулоғига шивирлади:
~ Ойижон...ойижон.
Насиба опа чўчиб, ёнида турган Барнога кўзи ташлар
экан савол назари билан им қоқди. ~ Ана қаранг, Ёдгора яна НАМОЗ ўқишни бошлади.
Кўрмаганман дегандингиз. Юринг, кўринг...
Насиба опа у бошлаган бурчак томон бориб, полга
аллақандай матони ёзиб чўк тушган Ёдгорадан уч-
тўрт қадам орқароқда тўхтаб, секин қулоқ тутди...
Мактабга чиқмаган қиз намоз ўқирмиди..? Бўлиши мумкин эмас... ким ўргатган..?
У миясида чарх урган ғужғон саволлар билан
қизалоқнинг нолаларига қулоқ тутар экан, бир неча
дақиқадан сўнг ерга чўккалади ва ёнида турган
Барнони қучоқлаб унсиз инграб юборди... ... «Жойнамоз» устида ўтирган Ёдгора эса уларни
сезмас, икки кафтини очиб, кўзларини юмганча
яратганга ёлворарди.
~ Илтимос АЛЛОҲИМ, мени блилиантга айлантириб
қўй...
Мени блилиантга айлантир..! Мени блилиантга айлантир..!
Блилиантга айлантир..!
БЛИЛИАНТГА...
Ҳар куни сендан фақат шуни сўлайман холоску..!
Мен болалай уйида эмас, ойижонимнинг ёнлайида
яшашни хохлайман. Баймоқларига тақиб олсалар ҳам майли. Илтимос....
Блилиант бўп қолай... ... Эҳҳ, ОНА номлиғ олий мартаба билан сийланган,
боласини тўққиз ой қорнида қадрлаб, тўлғоқ
азобига енгилмай , ҳаёт муштларига чидамаган
ойилар, аяжон, ойижонлар...
Сизга блилиант, хақиқий брилиант керак эмасми..?
Афсус...

https://t.me/sinovlarihayot