✨ИЙМОНИНГИЗНИ ҚАНДАЙ КУЧАЙТИРАСИЗ?⚡️

Бунинг учун кунлик режа

1️⃣. Беш вақт намозни ўз вақтида ўқиш.

2️⃣. Фарз намоздан олдинги ва кейинги суннатларни ўқиш.

3️⃣. Бомдоддан кейин тонгги зикрлар ва шомдан олдин кечки зикрларни мукаммал ўқиш.

4️⃣. Ҳар куни бир жуз (пора) Қуръондан тиловат қилиш. Уни бўлиб бўлиб, ҳар намоздан кейин ўқиса ҳам бўлади.

5️⃣. Уйқудан олдин таҳорат олиш ва “оятал курсий”ни ўқиш. (Ушбулар тонг отгунча шайтонлар ёмонлигидан сақлайди).

6️⃣. Зуҳо (чошгоҳ) намозини икки ёки тўрт ракат ўқиш.

7️⃣. Кун бўйи тили Аллоҳнинг зикри билан банд бўлиш.

8️⃣. Хуфтондан кейин (тунда уйғониб) кичик сураларни тиловат қилиб бўлсада таҳажжуд намозини ўқишга ҳаракат қилиш.

ʙɪᴢɢᴀ ϙᴏ'sʜɪʟɪɴɢ🔻
https://t.me/sinovlarihayot

чисиз? Олмазорга олиб бориб қўяйми ё бу билан индамай шийпонга бораверасизми?

- Тўхтанг, гапи бўлса шу ерда гапирсин, келинчак. деди Кейин бошқа безовта қилмасин. Ку-

йиб кетдим ортимдан юришидан! Шу билан мени

тинч қўйсин!

- Бу сенинг отангми, акангми?! Султон қаҳқаҳ уриб кулганча келинчакни мазах қилди. Рўпа- рангда ўтирибман, нега у орқали гапираяпсан? Менга гапир, ўв, менга! Қачондан бери иффатли бўп қолдинг? Тарихингни дунёга достон қилаёт- ганим йўқ-ку! Бўл, нега мени ҳезалакка чиқарга- нингни тушунтир! Назирага нима дединг? Бурҳон- га вақиллаганинг учун ўлдирсам ҳам кам!

Сиз тушиб турасизми? деди келинчак менга. Шундай ғазабландимки, «ўлмайсанми» деб ик- ковини шу ерга ташлаб, машинамни ванғиллатиб жўнаб кетмоқчи ҳам бўлдим. Келинчак-ку у! Нега энди қизлик давридаги ошиқ йигити билан мунозара қилиб, гап талашмоқчи? Бундай юргандан ўлиб қўя қолганинг афзал эмасми?! Садқаи келин кет!

Султон «кўрдинг» дегандек мен билан ғолибона кўз уриштирди. Шу дамда нотаниш келинчакнинг нотайин феълидан эмас, Назокатдан хавфсираб қолдим. Модомики, Султон турмушга чиққан сев- гилисини шунчалик таъқиб қилаётган экан, хоти- нимга ҳам ола қарамаганмикан? Ўтган йили Назо- катга уйланмасам ўламан деб ҳар нимага тайёр эди. «Ўчимни олмадим» деди, илло ишониб бўлармикан бу нокасга?

Кейин гумон оловига сув сепдим. Нималар де- япман? Назокат мана шу келинчакнинг тенгими? Унга ўхшаб бегона эркак билан баҳслашиб ўтира-

9
T.me/sinovlarihayot

дими? Назокат хотиним бўлди, бас. Тўйдан аввал ортидан юрган ошиқ йигитлар билан учрашмайди, гаплашмайди, тортишмайди. У фақат меники. Ўлса ўладики, хиёнатга тенг бундай учрашувга рози бўл- майди.

Келинчакнинг ўзи илтимос қилгач, машинамдан тушиб, бир неча қадам нарига бордим. Шийпонга боргунча, машинамда икки оғиз гаплашиб, орани очиқ қилиб олар деган хаёлда эдим. Султон орқа ўриндиққа ўтиб олди. Даставвал гап талашишди, сўнг бақир-чақир қилишди. Тўхтадим. Келинчак аҳмоқ бўлса, мен соғман-ку, нега уларни машинам- да жанжаллаштириб ўтирибман?

Изимга қайтганимда, Султон уни маҳкам қучиб олган эди. Худди иккиси қучоқлашган дамда Худо қарғаб, тошга айлантириб қўйгандек қимир этмас эдилар.

Ўргилдим сендақа ошиқлардан! деб орқа ўриндиқ ёнидан гапириниб ўтдим ва рулга ўтир- дим. Эшикни қарс ёпиб, калит суқдим. Султон, мард бўлсанг, машинадан туш-да, бу келинни тинч қўй. Қиз боладан хафа бўлиб, тўйидан кейин ҳам изидан юриш қандай қилиб савлатингга тўғри кела- ди-я? Ипириски эмассан-ку, жўра, феълингни кенг қил! Сиз ҳам, ҳўв келинчак, қандай наҳсга ботаётга- нингизни тушунинг-да, эсингиз борида этагингизни йиғиштиринг!

Султон оғир нафас олиб, айтганимни бажарди. Бироқ:

- Назокат қалай? сўради ишшайиб. Поликли- никада ишлаб юрибдими гул-гул очилиб?

Нима дединг?!

Хе-хе-хе... Салом айт унга, куёв бола. Рашкинг бурнингнинг учида-я!

10

Давоми ертага кечда

https://t.me/sinovlarihayot

Аллоҳнинг уйи Ҳарамда бир одамни кўрдим-у, сесканиб, юзимни буриб олдим. Аммо кўзимда қолган асоратдан танамга сесканиш югурди. У орқа қаторда ўтирарди. Юзимни қанчалик тез ўгирмай, хаёлан ундан қутула олмаётган эдим. Тошкўмир ундан оқлик қиларди. Қора ҳабашлиги майли-ку-я, афти ҳам... пешонаси олдинга туртиб чиққан, бурун деярли йўқ, ияк томоққа ёпишган... Чиройли нарсалар одамнинг кўзига қанчалик тез ўрнашса, хунуги ҳам худди шундай бўларкан.
"Худойим-эй", деб юбордим беихтиёр. Хаёлимни чалғитиш учун атайлаб она юртимни, юртдошларимни кўз олдимга келтира бошладим. Одамларимиз қанчалик истарали, келишган, хушрўй. Аллоҳим, бизларни хўб ярлақаган экан-да.
Ўрнимдан аста-секин тураман-да, "нуқсонсиз қилиб яратганинг учун", дея икки ракат шукрона намозини ўқийман. Ичимдан унсиз бир ҳайқириқ гулдираб келади. Ҳарамда туриб, худди улар мени эшитаётгандек, юртдошларимга бир нималар дегим келади: "Эй менинг азизларим, қадрдонларим, ака-укалару опа-сингилларим, фарзандларим! Аллоҳим бизнинг диёрларни қанчалар гўзал қилиб яратганини билсангиз эди. Одамларимиз-чи, табиатимизга мос гўзал, бетакрор! Аллоҳга қанча шукрона келтирсак, оз".
Дарвоқе, шукрона келтириш кўплар ўйлаганидек жойнамоз устида ибодат қилиш эмас. Аллоҳ қайтарган ишлардан қайтиш, буюрганларини адо этиш ҳам шукрона. Ҳалол еб, ҳалол ичиш, хиёнатдан, фитнадан ҳазар. Нафснинг қулига айланмаслик. Юртни ёмон кўзлардан, ёмон сўзлардан асраш. Ҳимматли бўлиш, савоб ишларнинг этагини тутиш... буларнинг бари шукрона. Жойнамоз устидаги ибодатимиз шуларнинг мукаммаллигига каффорат. Яратган Эгам хушсурат қилиб, жаннатдек маконларда яшатиб қўйибдими, барча ишларимиз шунга яраша бўлмоғи керак...
Шу пайт ғоятда нафис ва майин Қуръон тиловати бошланди. Овоз орқа тарафдан эшитиларди. Аллоҳнинг каломи қанчалар ҳузурбахш-а. У кимнинг ва қайси миллат вакилининг тилидан учмасин, бирдек ёқимли, бирдек сеҳрли. Киройи қироат шунақа бўлса-да. Аста-секин кўзларим намлана бошлади.
Орқага қарашимга икки нарса монелик қиларди. Бири – бояги қиёфага кўзим тушишидан қўрқиш бўлса, иккинчиси – ҳофизи Қуръонни чўчитиб юборишдан андиша. Ҳа, у, атрофдагиларга малол кел­яптимикан, деб қироатни тўхтатиб қўйиши мумкин.
Шуларни ўйлаб Аллоҳга ёлбораман: "Эй буюк яратган Эгам, мени ҳам шунақа ёқимли, таъсирли қироат эгаларидан қил, нафасимни иссиқ айла!"
Қироати борлиғимга нурдек таралиб, қалбимга сингиб бораётган қорининг қиёфасини тасаввуримда чиза бошладим: мош-гуруч соқолли, кулча юзли, борлиғидан нур ёғилиб турган мўътабар бир зот. Қўлида Аллоҳнинг китоби – Қуръон.
Ёнимдагилар беихтиёр орқага қарай бошлашди. Охири чидай олмадим. Шундай овоз эгасини кўрмаслик, миннатдор бир нигоҳ билан уни зиёрат қилмаслик мумкин эмас.
Аста чап тарафимга буриламан. Аксига олиб ҳофиз ўнг тарафда экан. Тахминан ҳалиги одамнинг ёнида бўлиши керак. Балки ҳабаш аллақачон ўрнидан туриб кетгандир ҳам. Шу ўй билан ботирланиб қарадим-у... тошдек қотиб, кўзимни узолмай қолдим. Каъбатуллоҳга қараб Қуръон тиловат қилаётган одам...
Аллоҳим гуноҳларимни кечсин, ҳофизи Қуръон ўша мен хунуклигидан сесканган одамнинг ўзи экан! Ён-атрофдагилар унга кунгабоқардек эгилиб қолган эдилар. Қори ниҳоятда ёқимли, истарали кўринарди.
Аллоҳга беадад шукрлар бўлсин, ҳозиргина бир бандасининг ташқи қиёфасидан даҳшатга тушиб юз ўгирган эдим, лаҳза ўтмай маҳлиё қилиб, унга юзимни ўгириб қўйди.
Эркин МАЛИК



https://t.me/sinovlarihayot