🦅🦅🦅🌹🌸ХАЁТ СИНОВЛАРИ...!🌹🌸🥳3.06.2020
715 subscribers
27K photos
15.8K videos
65 files
30K links
🌐Teлеграммдаги
Xaётий канал.


✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:

#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤

Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ






Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
Download Telegram
ҳақиқат бор. Уйланмоқчи бўлган кезларим жондан ортиқ севганим йўқ эди, оддий ёқтириш таъсирида уйландим. Уйланганимдан кейин эса тақдир чархпалаги тескари айланди сени севиб қолдим, Дилнура. Шундагина англаб етдим уйланиш бахт, севгилигингга уйланиш эса таърифга тил ожиз да- ражадаги БАХТ! Менга учрагунингга қадар тўйи бўлаётган ёшлар ҳақида «севишган экан» деб эшит- сам, алланечук бачкана туюларди. Севги шунчаки ўткинчи ҳою-ҳавас, ёшлар ўйлаб чиқарган ўйин, деб ҳисоблардим. Энди билсам, мен худди алданган одамга ўхшаб қолган эканман. Севиб турмуш қуриш шунчалар бахтки, аксинча, севмай турмуш қуриш шунчаки ҳою-ҳавас экан.
Сени севдиму, Дилнура, ўзимни топдим! Хаёлимдан Назокат сиймоси сургун бўлиб, сен кириб келасан ва бирдан ҳаммаси ўзгариб кетади. Ҳар куни ишдан уйингга кўнгил амри ила шошиш қанчалар лаззатли! Севган ёрим, яъниким сен кутаётган бўласан. Жилмайиб пешвоз чиқишинг, нигоҳингдаги табиий ва ҳеч қачон охиригача кашф этиб бўлмас сирлилик борган сайин мафтун этаверади. Ишдан қайтишимга пардоздан чиқиб, баҳорий ифор таратгувчи атирлар сепишинг, ҳар доим ширин таом пишириш учун ҳатто газета-журнал варақлаб, рецепт ахтаришинг (кечликка қандай овқат тусашимни сўрамасдан қозон қиздирмайсан), таомдан сўнг яна нима тилагим борлигини суриштиришинг... Эрталаб ҳам гул-гул очилиб кузатиб қўясан. Қарайсан, жилмайиш ёқмаса (баъзан ортиқча меҳрибончиликдан одамнинг кўнгли айнийди), жиддий тортиб, мағрур, аммо муҳаббат билан оқ йўл тилайсан. Қанчалик ҳиссиётга қову-

104
T.me/sinovlarihayot
Nafs sirtmogʻida


Kanal @sinovlarihayot


Muallif: Gʻayrat Rahmatullayev


https://t.me/sinovlarihayot
❗️Сочни қора рангга бўяш

🔹Ибн Аббос розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
📌«Охир замонда соч-соқолини кабутарнинг тўшига ўхшатиб қорага бўяйдиган қавмлар бўлур. Улар жаннатнинг ҳидини ҳам ҳидламаслар», дедилар».
🔖Абу Довуд ва Насаий ривоят қилганлар.
------
📝Шарҳ:Уламоларимиз ушбу ривоятдаги «кабутарнинг тўшига ўхшатиб»деган маънони икки хил тушуниш мумкин, дейдилар.
Биринчиси – охир замонда бир қавмлар чиқадики, улар соқолни фақат жағларига худди кабутарнинг тўшига ўхшатиб қўядлар.Бунда суннатга хилоф қилиб,фақат ияккагина соқол қўйиш ҳам қораланган бўлади.
Иккинчиси–охир замонда бир қавмлар чиқадики, улар соқолни худди кабутарнинг тўшига ўхшатиб қорага бўяб юрадилар.Демак, икки мазкур иш ҳам яхши эмас экан.Уламо аҳли соч-соқолни қорага бўяш ҳақидаги барча далилларни чуқур таҳлил қилиб чиқиб, соч-соқолни қорага бўяш макруҳ, деган қарорга келишган.(«Ҳадис ва Ҳаёт» китобидан)

"Зикр аҳлидан сўранг" ҳайъати


https://t.me/sinovlarihayot
🌿🌿🌿🌿🌿🌿

Бир камбағал бечора йўлда кетаётса олдидан бир хамён чиқибди ичини очиб қараса, бир тийин танга бор экан, камбағал ота онам анчадан бери сут ичмаганди бу пулга уларга сут олиб бораман деб ўйлаб, турган экан хамён оғирлашибди..
Ичини очиб қараса хамёнда ўн танга турганмиш .
Камбағал:-« ё Худо қудратингдан » деб ҳайрон қолибдида, ундан кўра бу пулга битта сигир оламан, шунда ота онам фарзандларим ҳам, ҳар куни тонгда сут ичадиган бўлишади , деб ўйлаган экан хамён яна оғирлашибди ....

Бу сафар уни ичида анчагина пул турган экан камбағал ўтган қиш ота онам роса қийналишганди, совуқ хонада энди , бу пулга уйни тамирлайман деганди, хамён янаям оғирлашибди....

Ўшанда , камбағал, хотиним анчадан бери бу уйда яшамайман , деб айтаётганди, ундан кўра, эски уйни ота онамга қолдириб , янги уй олиб кўчиб кетамиз , деб ўйлаган экан, ҳамён аввалги холатига қайтиб қолибди.. ?!

Яъни , ичидаги хамма пул йўқолиб ўша бир тийин қолибди.


T.me/sinovlarihayot
✒️ТАВБА ҚИЛАДИГАН ВАҚТИНГ КEЛМАДИМИ...

Фузайл ибн Иёз номи тилга олинганида инсоннинг кўз олдида буюк муҳаддис, муфассир, гавдаланади. Фузайл ибн Иёз 105 ҳижрий санада Самарқандда туғилган. Фузайл ибн Иёз қирқ ёшигача ашаддий қароқчилардан бири бўлади. Умрининг ярмини бировларни тунаш, ваҳшийлик, золимлик билан ўтказади.
  Самарқанддан ўтаётган карвонларни тунаб, одамларнин ўлдириб кун кечирарди. Ҳатто одамлар карвон ўтадиган йўлга Фузайлнинг номини беришганди ва ҳеч ким бу йўлдан ўтмасди.
  Вақти келиб Аллоҳ таоло Фузайлни бир жориянинг муҳаббати билан машғул қилиб қўйди. Унинг ишқида золимлик, зўравонлик тушунчаларини унутди. Фақат шу жория билан овора бўлиб қолди. Имкон топди дегунча, жориянинг олдига келар, у билан суҳбатлашгиси келарди. Аммо жориянинг хўжайини бўлиб, уларнинг учрашуви осон бўлмасди.
  Бир куни одатдагидек, жориясининг ишқида куйиб-ёниб юрганда, жория билан кечқурун кўришишни режа қилди. Кеч тушганда жория яшайдиган уйнинг олдига келди. Аммо дарвоздан эмас, девордан ошиб уйга кирмоқчи бўлди. Деворга чиққанда қулоғига бир қорининг узоқдан тиловат қилаётгани эшитилди. Қори тиловат қилаётган оятларда «Инсофга келиш вақти келмадими…» мазмунидаги сўзлар бор эди. Ана шу маҳалда девор устида турган Фузайл ибн Иёзнинг қалби очилди. Аллоҳ таоло унга тавба эшигини очди. Девор устида турган Фузайл сесканиб кетди. Этлари жимирлаб ўзида ғалати бир туйғу ҳис этди. Шунда:
— Етар. Вақти етди – дея девордан сакраб тушиб йўлида давом этди.
  Тўғри карвонсаройга борди. Карвонсаройда савдогарлар қандай қилиб Фузайл бор йўлдан ўтсак деб, ўйлаб ўтиришарди. Буни эшитган Фузайл уларнинг олдига бориб:
— Фузайл ибн Иёз бугун вафот этди. Унинг ўрнига Аллоҳни танийдиган янги Фузайл туғилди. Сизлар энди хотиржам бўлаверинглар – деди.
  Шундан сўнг Фузайл ибни Иёз Бағдодга йўл олди. У ерга бориб ишлади. Ўз меҳнати билан ҳалол ризқ топди. Ундан кейин эса Кўфага ва ҳатто Ҳарамга ҳам борди. Кўфада илм олди ва ҳадис ўрганди. 
  Бир куни Ҳорун ар-Рашид ўз саройига жуда кўплаб алломаларни таклиф қилади. У ерда Суфён ибни Уяйна каби зотлар билан Фузайл ибни Иёз ҳам саройга келди. Фузайл охирида келди ва Суфён ибни Уяйнадан:
— Халифа қайси бири – деб сўради. 
Суфён ибни Уяйна халифани кўрсатди. Шунда Фузайл ибни Иёз:
— Эй гўзал юзлик! Сен бўйнингга оғир вазифани олибсанку – деди.
  Бу сўзларни эшитган Ҳорун ар-Рашид йиғлаб юборди. Чунки Фузайл ибни Иёз шундай чиройли тавба қилган эдики, олдин унинг қалбида фақат ёмонлик бўлган бўлса, энди эса унинг қалбини маҳзунлик эгаллаб олган эди. Фузайл ибни Иёз умрининг ярмини золимлик ва ёмонлик билан ўтказганига шу қадар маҳзун бўлардики, уни кўрган инсон ҳам маҳзун бўлиб қоларди. Агар Фузайл даъват қилса барчанинг қалбидан дунёга бўлган муҳаббат кўтарилиб, маҳзунлик ўрнини эгалларди.
  Шунинг учун халифа Ҳорун ар-Рашид ҳам бирдан йиғлаб юборди. Саройда йиғин тугаш арафасида Ҳорун ар-Рашид барча келган уламоларга  ўн минг тангадан пул бера бошлади. Фузайл ибн Иёз эса халтани четга суриб, пулларни олмади. Шунда Ҳорун ар-Рашид:
— Эй Абу Али! Ўзингизга ҳалол кўрмасангиз, очларга берасиз – деди.
Шунда Фузайл:
- Агар бу сизларга ҳалол бўлганида, менга ҳам ҳалол бўларди. Мен бу пулларни олмайман – деди.
  Ташқарига чиқишганда, Суфён ибни Уяйна Фузайлга айтдики:
— Эй Фузайл, халифадан ҳадяни олмасдан хато қилдинг. Пулларни олганингда очларга, қардорларга берган бўлардинг – деди.
Шунда Фузайл ибни Иёз:
— Эй Суфён, сен бу шаҳарнинг машойиқи бўлатуриб қандай бу хатони қиляпсан. Агар у пуллар уларга ҳалол бўлганда, мен учун ҳам ҳалол бўларди – деди. 
Ва умрининг охиригача ҳалол меҳнат қилиб, ўз вақтини тоат ибодатга сарфлади.
  Аллоҳ таоло буюкдир. Хоҳлаган пайтида хоҳлаган бандасининг қалбини очиб қўяди. Унга тавба эшигини кўрсатиб қўяди.


Тошкент шаҳар бош имом-хатиби
Шайх Саййид Раҳматуллоҳ Термизий.

T.me/sinovlarihayot
✒️​​ЙИЛЛАР АРМОНИ...
(ҳикоя)


Вокзал. Ўриндиқда хаёлларга чўмганча маҳзун, аммо қачонлардир не-не йигитларни ақлдан оздиришга-да қодир бўлган, ҳозир эса куз хазонларини ёдга солувчи сийрат акс этган қора кўзлар… узоқларга тикилади. Ҳа, у ҳам бошқа йўловчилар каби ўз поездини кутяпти. Бироқ бунга ишонқирамагандек бот-бот хўрсинади. Аслида кутишдан оғринмайди у. Фақат… шу пайтгача кутгани негадир келмаган. Эҳтимол, Севинч кутишни билмадимикин… Ким билади? Билгани бир нарса: Сардор ҳам уни қаердадир интизор кутмоқда. Севинчнинг бугун узоқ йўлга отланишига ҳам сабаб шу…
 Саккиз йил олдин ҳудди шу кун эди - Сардор ҳарбий хизматга жўнади. «Қайтаман, Севинч. Мени кут». Севинчнинг суюклисидан эшитган илк ва сўнгги юрак сўзлари эди бу. Хотиралар қулфи яна очилди… 
—Ҳой, қиз! Ён қўшнинг ҳарбий хизматга жўнаяпти-а? Наҳотки бир оғиз «хайр» деб қўйишга ярамасанг. Дугонаси Дурдонни кўриб, Севинч қизарди. —Сардор менгамас, сенга қариндош бўлади. Сен турганда менга йўл бўлсин, кўзи учиб тургани йўқдир?- кесатди у. 
—Тинчликми ўзи? Бугун тўнингни тескари кийибсан?
 Ҳойнахой бунга Сардор акамнинг алоқаси йўқдир-а?- муғомбирона сўради дугонаси. 
—Ҳеч-да! Сардор акажонингни сираям алоқаси йўқ. 
Бировлар кўнглини нигоҳ билан эгаллаб, кейин бошқаларга яшириб хат тутқазсин экан-да… Дурдоннинг шарақлаб кулганидан Севинч чўчиб тушди. —Эй, бор-ей. Биров ўламан, деса, биров…
 —Сен қаёқдан кўра қолдинг менга хат берганини? Ё девордан уни пойлаётганмидинг? – Дурдон “қўлга тушдингми”, дегандай дугонасига тикилди. —Ҳа майли, акамдан хафа бўлма. Сени кўрса, гапиролмай қолади. Шунинг учун мактубини ўзи беролмай, мени элчи қилиб юборди. Ушла-ей, омонатини бергунимча, бурнимдан булоқ қилиб чиқараркансан-у… Севинч мактубни қандай авайлаб очганини ҳалигача яхши эслайди. Ҳозир ҳам негадир уни ўқигиси келди ва сумкаси очди. Хизматдан юборилган кўп хатлар бор эди бу ерда. Аммо биринчиси барибир юракка яқин бўларкан.
 Шоша-пиша ёзилган, ҳалигача беғубор туйғунинг ифори кетмаган мактуб… «Салом, Севинч. Қара, бугун сенга ўхшаб осмоннинг ҳам қовоғи солиқ. Ундай қилма… Биласан-ку, ёмғирни яхши кўраман. Ҳудди сен каби… Янаги йил шундай маъсум кунларнинг бирида мен қайтаман. Севинч, фақат ёмғир ёғса, сен ҳам унга қўшилиб ёш тўкма. Бахтли кунларингга асраб қўй.
 Мени кутолсанг асрагин фақат…» Неча баҳор ўтди. Қайтмади. Фақат энликкина қоғоз келди: «…да истиқомат қилувчи Сардор Камолов тунгги навбатчилик вазифасини ўтаётган пайтда… техник носозлик…… қурол-яроғ омборига ўт кетган….. навбатчи ўша ерда бўлган ... қаҳрамонларча халок бўлди» ва яна қандайдир тушунарсиз жумлалар. Севинчнинг англагани, тасаввур қилгани олов ичра ёнаётган Сардори… Қизиқ, қанча уринишмасин, хокини топа олишмади. Севинч қалбига яна умид тушди. Кутишда давом этди. «Қайтаман дегандилар…» Бекорга юраги сезмасди. Кечагина дарагини эшитди. Орадан саккиз йил ўтибгина, интиқ кутган сўзларини… Сардорнинг яқин хизматдош дўстидан. -- Ҳеч кимга айтмайман, деб дўстимга сўз бергандим. Лекин сизнинг кутаётганингизни кўра-била туриб… Сардор тирик. Юраги уради. Ақли теран. Фақат қўллари, оёқлари… йўқ. Ёнингизга бу аҳволда қайтишни истамади. Севинчнинг севинчи…. Севинчнинг ҳайрати…. Севинчнинг кўз ёшлари… бахтдан ё армонданми, ўзи ҳам билмасди. —Қаерда у? Қаерларда…. …Мана, бугун у йўлда. Олис қишлоқни кўзлаб кетаяпти. Билади, излагани ҳам дераза ташқарисига кўзларини тикиб кимнидир кутмоқда. Поезди кўринди. Қиз энтикиб ўрнидан турди-да, вагонга чиқишга тутинди. Ниҳоят, у кетди. Унга интиқ дил сари гўёки учиб кетди... 


Тамом.

Муаллиф Нодирабегим Иброҳимова.

T.me/sinovlarihayot
✒️У жуда бадавлат. У бой…Бутун шаҳар танийди уни. Дегани деган, айтгани айтган.
Бир қўнғироқ билан ҳар қандай битмаётган ишни битказиб юборади.
Қўли етмайдиган жой йўқ.
Ахир…пули кўпку…

Эрта тонгда турди…
Қарз сўраб чиққан қўшнисини пул йўқ, дея жавобини бериб юборар экан, истеҳзоли табассум қилди.
Бопладимми, дея аёлига юзланди.
Бопладингиз, деди аёл…
Дили оғриди қўшнини…

Қисмат экан. Шу куни туш вақтида юрак ҳуруж қилди.
Ҳамма жойга етадиган қўли, тортмадаги ҳапдорига етмади. Шифокорлар ожиз қолдилар…

Таъзияга кўплар келди..
Майитни кўтаришиб юборинг дедилар дўстига…
“Эсингиз жойидами, кастюмим расво бўладику” деди дўсти
Эрингиз билан видолашмайсизми дедилар…
“Эсингиз жойидами, ўликдан қўрқаманку” деди аёл…

Уй, давлат, машина, дўст ва ҳатто севикли ёри ҳам у билан кетмади…
Ёлғиз қолди… амаллари билан
Бир ўзи - ЁЛҒИЗ!

T.me/sinovlarihayot
​​​​Нечта фарзандингиз бор?” деган саволларга рангиб оқариб, нима дейишни билмай жиннича эртакларни тўқийман. Ҳар куни гоҳ интернетдаги профилимга чақалоқларнинг расмларини, гоҳ ҳомиладор бўлган аёлларнинг расмларини қўяман. Бу ишдан ҳам чарчадим. Ҳаммасидан чарчадим. Ортиқ кутгим йўқ. Нимани кутай, садоқатли рафиқангизни сизни яна ташлаб кетишиними ёки қачон оламдан ўтишиними? Минг алҳазар, сизни деб уни ҳам ёмон кўриб кетяпман.
– Ўзингни бос, яна бошлаяпсанми? Сенга ўзи нима қилсам ёқади? Бу қиллиқларинг мени ҳам чарчатиб қўйяпти.
Анчагина ўшқириб, уришиб берди. Бирозгина босилиб олганимиздан сўнг яна суҳбатни давом эттирдик.
– Ахир, сени жонимдан ортиқ кўришимни биласан-ку. Сенга ўзи нима бўляпти Мафтуна?! Олдин ҳам айтгандим. Икки фарзандим учун етиб ортадиган мана шу ҳовлининг қарзларидан қутулай, уларни уйли жойли қилгач фақат сен билан яшайман. Ахир, фарзандларим ва оиламга ҳам масъулиятсизлик қила олмайман, тушунсанг-чи. Лекин сени ҳам ташлаб қўйганим йўқ-ку.
– Ботир ака, мен ҳам бошида кўникаман. Ҳаммаси яхши бўлади, деб чидаб яшаб келаётган эдим. Бироқ ортиқ сабр-бардошим қолмади. Ахир мен ҳам аёлман. Сизни севишга ҳаққим бўлгани сингари, бирга яшаб, бахтли бўлгим бор.
Мана беш йил бўлибтики, ота-онам билан ҳам тузук гаплашганим йўқ. Қишлоққа борсам, дарров шаҳарга қайтиб келгим келади. У ернинг об-ҳавоси мени бўғади, тинчлик бермайди. Одамларнинг савол назари билан қарашидан ўзимни то кайгача олиб қочаман билмайман. Қишлоқдагилар тўй-марака қилса, бора олмайман. Чунки улар нуқул турмуш ўртоғим, фарзандларимни сўрайди, кутади. Мен эса жондан суйган, умр йўлдош сифатида танлаган инсон билан улар олдига бора олмайман.
Қайси аёл базмда ўзининг эмас, бошқа бировдан олган ижара кўйлаги билан мақтана олади. Ёки уни кўз-кўз қилади. Сиз томон нигоҳлар қадалганида, гуё ўша “ижара кўйлак” муҳокама қилинаётгандек туюлади. У либосни кийганингиздан оғринасиз. Ўша матони қиймалаб ташлагангиз келади. Гарчанд сизнинг севимли кўйлагингиз бўлса-да, барибир ўзингизники эмас. Энди жондан суйган турмуш ўртоғингиз аслида бошқа аёлнинг хўжайинию, сиз унинг севимли ёри сифатида олдидасиз. Битта кўйлакка қанчалар оғринасиз. Иккинчи хотин деб мурожаат қилишларига эса метин бардош ҳам биргина сўздан чил-чил бўлиши муқаррар. Аслида аёл эркак учун иккинчи ўринда туришининг ўзи оғриқли.
Пешонамга мана шундай қисмат битилган экан ундан қочиб ёки воз кечиб қаерга ҳам бораман. Ҳеч кимни ва ҳеч нарсани айбламайман. Фақат ўз-ўзимни қарғайман. Ношудлигимдан хўрлигим келади. Ҳамма иккинчи рафиқа сифатида эмас, ўйнаш деб баҳо беришидан оғриниб, сиқилиб яшайман. Қанийди, ўйнаш бўлиб, унинг оиласини бузиб, ўзимники қила олсам, деб кўз ёш тўкаман. Лекин шу қадар ҳурмат қилганимдан меҳрим дарёки, бу йўл билан ўзимни бахтли қилгим келмайди. Фақат уни кутаман, бўладиган дилхираликни унитаман. Ахир, насиб қилган бўлса, қачондир бирга, бир умрга ёнимда қолар.

T.me/sinovlarihayot
#Эр_ва_хотин #Психология
#Фойдали #маълумот
Оилавий муносабатларда аёлнинг хатолари‼️

Оилада мувозанат сақлашда аёл кишининг роли катта, дейишади. Хўш, бунинг уддасидан чиқмаган аёлларимиз ўзлари билмаган ҳолда қандай хатоликларга йўл қўйишар экан⁉️

Масалага ойдинлик киритамиз, дейилади

📌 Нуқсон излаш.
Туғилган ғашлик турмуш ўртоғининг иши, дунёқараши ёки ҳўл сочиқни жойига илиб қўймаслиги билан боғлиқми, бунинг фарқи йўқ. Муҳими, аёлга ёқмаяпти. Аксарият аёлларимиз бундай ҳолатда эрни тарбиялашга киришишади. Аммо эркак кишининг ҳам ўз ҳақиқати бор. Бу билан ҳисоблашмаслик катта хато.

📌 Нима қилиш керак?
Унинг ҳақиқати билан ҳисоблашинг. Турмушдаги тотувликни сақлаб қолишнинг асосий омилларидан бири ўзаро келишув асосида муносабат қуриш. Негаки турмуш ўртоғингиз шундоғам неча йил давомида ота-онасининг қаттиқ назорати остида вояга етган. Янги терговларни энди у кўтармайди.

📌 Турмуш ўртоғингизни ҳеч қачон ўзгармайди, деб ўйламанг. Анча йилдан буён бирга яшаб келаётган жуфтликларга бир эътибор берсангиз, ташқи кўриниши, ҳаттоки хатти-ҳаракатлари ҳам ўхшаш.

Сири эса биргаликда яшаб ўтган вақт. Беш, борингки етти йил деганда сиз кутган инсонга аста айланиб бораётган турмуш ўртоғингиз бунинг яққол исботи.

📌 Сабрли бўлинг!
Турмуш ўртоғингиз ўзгаришини талаб қилмай, унга юмшоқлик билан таъсир ўтказишга ҳаракат қилинг. Кўча-кўйда, ишхонада кимдир сизни хафа қилса унга дарҳол шу тахлит жавоб қайтармайсиз, тўғрими?

📌 Жуфтингизни ўзингиз танлагансиз! Демак, йўл қўядиган хатоларни кечириш учун ҳам ўзингизда куч топишингиз керак. Унга ҳеч замонда зарда қилманг. Сиз каби у ҳам кўчадан асабийлашиб келган бўлиши мумкин.

📌 Бошқаларнинг фикрига таяниб иш тутманг! Баҳсда ота-онангиз ёки бошқа маслаҳатгўйларнинг фикрига асосланишдан аввал яхшилаб ўйланг. Ҳаётингизда энг яқин инсон турмуш ўртоғингиз эмасми

📌 Ёдда тутинг! Жуфтингиз сиз кутган шаҳзодаликнинг ролини қойилмақом қилиб ўйнаб берадиган актёр эмас. Аслида сиз ҳам мукаммал инсонга муносиб рафиқамисиз? Бу ҳақда ҳам ўйлаб кўринг.

📌 Танқид қилманг! «Жўмракни тузатишни ҳам эплай олмадингиз! Шкафнинг эшиги қачон тузатилади ўзи? Қилган бозор-ўчарингизни аҳволига бир қаранг!..» Давом этаверасизми ёки бас қилиш фурсати етдими? Ақлингизни йиғиштирмасангиз катта жанжал ясайсиз.

📌 Уруш чиққанда муносабатларни ҳал этманг! Бу вақтда одамнинг кайфияти, айниқса, ёмон бўлади. Осонлик билан айтилган ёмон гап жуфтингизни хотирасида ўчмас из қолдириши мумкин.

📌 Турмушингиз давомида яхши кунлар бўлганига ишонамиз. Бу кунларни кўпроқ эсга олиб, ички аламни суриб чиқаринг.

📌 Муносабатларга қандай аниқлик киритиш керак? Уларга аниқлик киритишнинг нима кераги бор? Модомики иккалангиз турмуш қурган экансиз, саволга жавобнинг ўзи шу. Бир-бирингизни қаттиқ севасиз.

📌 Бир неча кун норози қиёфада юриб масалани ҳал этиш мумкин, деб ўйламанг. У айбини тушуниб кечирим сўрашини кутманг! Қайтага бу ҳолат янада жаҳлини чиқариши, энг ёмони, бошқа аёл ҳақида ўйлай бошлаши ҳеч гап эмас.

📌 Мураккаб вазиятдан осонгина чиқиб кетишнинг йўли, барчасини ҳазилга буриш. Бирорта комедик фильмдаги вазиятни эсланг. Жуфтингизга кулгили латифа айтиб беринг, биргалашиб кулинг.

📌 Аёл кишидаги қайсарлик жуфти билан ўзаро муносабатда панд беради. Эркак кишига бўйсунишни истамаган аёлга қараганда эркакка бўйсуниб, кейин юмшоқлик билан йўриғига юргаза олган аёл ютиб чиқади.
T.me/sinovlarihayot
Куёвининг жавобидан йиғлаган қайнота

   Марв шаҳри қозиси, қизининг бўйи етиб қолганини сезиб, унга мос куёв қидира бошлади.
   Ҳар куни эшигини совчилар тақиллатиб  келар, лекин қози жаноблари шошилмасди. Чунки сўраб келганларнинг ҳеч қайси бири у кишининг дидга мос тушмасди.
   Кунларнинг бирида қози туш кўради. Тушида қизини “Муборак” деган ғуломига никоҳлаб бериши айтилади.
   Лекин буни ҳам пайсалга солиб юради. Туш ҳам қайта-қайта кўрилавергач, ғуломини зимдан кузата бошлайди. Бир оз вақт ўтиб унинг солиҳ инсон эканига, хайрли куёв бўлишига ишонч ҳосил қилганидан кейин бу фикрини ёру дўстларига, яқинларига маълум қилади. Айримлари бой-у бадавлат, янада муносиброқ оилалар борлигини билдириб, бу аҳдга рози бўлмаган эса-да, қози қарорида қатъий туради.
   Шундай қилиб, қози қизининг ҳам розилигини олиб, ёшларнинг бошини қовуштириб қўяди.
  
Никоҳдан кейин бир ой ўтиб, қози қизидан хабар олиш ниятида унинг уйига боради. Қизи отасининг келганидан хурсанд бўлади, бироқ кичкина муаммо борлигини маълум қилиб: “Отажон, куёвингиз жуда ҳам яхши. Аммо ҳалигача рўмолимини бошимдан олгани йўқ, никоҳимиздан буён мендан узоқ юради. Сабабини била олмадим: едиради, ичиради, жуда ҳам меҳрибон, фақат қўлини қўлимга теккизмайди”, дейди.
   Қози бу гапдан ҳайрон бўлиб куёвини чақириб, секингина бунинг сабабини сўрайди ва куёвининг жавобини эшитганидан сўнг йиғлаб юборади. Кўзининг нури қизини ўзи истаган одамга узатганига севиниб шукрлар келтиради.

   Куёв одоб сақлаган ҳолда қайнотасига бундай дейди: “Отажон, сиз катта шаҳар қозисисиз. Олдингизда турли одам келиб-кетади, уйингизга ҳам турли ҳадялар юборишади. Аллоҳ таолонинг менга берган омонати ва ҳадяси бўлган қизингиз ўша шубҳали нарсалардан еб қўйгандир деб андиша қилдим. Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламнинг танадаги ҳаром луқма таъсири фақат қирқ кунда кетиши ҳақидаги сўзларини ўрганган эдим. Ҳурматга сазовор аёлимни қирқ кун пешона терим билан топган ҳалол луқма билан боқишни хоҳладим, токи Аллоҳ насиб этиб, туғилажак фарзандларимиз ҳам солиҳлардан бўлсин”.

#ХАДИС

“Анас розияллоҳу анҳу айтадилар: “Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга: “Эй Аллоҳнинг Расули, мени дуоси қабул бўладиганлардан қилиб қўйинг”, дедим. У зот: “Эй Анас, касбингни пок қилгин, дуоинг қабул бўлур. Чунки бир одам оғзига бир луқма ҳаромни солса, қирқ кунгача дуоси ижобат бўлмайди”, дедилар” (📚Имом Бухорий, Имом Муслим, Имом Термизий ва Имом Насоий ривоятлари)

Азизларим! Сизгаям шу мирзойигитга ўхшаган куёвлар насиб қилсин! Роббим ўғил билан сийлаган бўлса, ўғиллариз шу йигитга ўхшасин.
Солиҳа муслима қизларимизга ҳам шу йигитга ўхшаган киёв насиб қилсин шулар қаторида менга ҳам🤲

Малумот сизларга манфатли бўлган бўлса яқинларизга ҳам улашинг
T.me/sinovlarihayot
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Ассалому алайкум ва раҳматуллоҳу ва барокатуҳ.

Аллоҳ бугунги куннинг файзидан, баракотидан барчаларимизни насибадор қилсин.

Қалбингиз иймонга,
Уйингиз қувончга,
Юзингиз нурларга,
Кунингиз ҳайрли солиҳ амалларга тўла бўлсин!
Хонадонингизни файзу-барокат тарк этмасин!

Қалбимизни кенг;
Охиратда саодатли;
Ўғил - қизларимизни салоҳиятли;
Ризқимизга Аллоҳ кенглик  ато этсин
.

Kanal:
T.me/sinovlarihayot