🦅🦅🦅🌹🌸ХАЁТ СИНОВЛАРИ...!🌹🌸🥳3.06.2020
741 subscribers
26.8K photos
15.7K videos
60 files
29.4K links
🌐Teлеграммдаги
Xaётий канал.


✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:

#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤

Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ






Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
Download Telegram
Nahori Nashta (UzHits.Net)
Yulduz Turdiyeva
Шу қўшиқни севувчилар орамизда жуда кўплаб топилса керак! Эрталаб хиргойи қилиб кайфиятингизни яхшиланг.🤗💐🎉🪕🎤🎼💃🕺

https://t.me/sinovlarihayot
​​📝 ЭРКАК

Бир куни машинамда ўтиргандим ...Машинам олдига бир болакай яқинлашди:
-« Амаки , машинангизни ғилдиракларини ювиб берайми? Кўп сўрамайман. Қанча берсангиз ҳам розиман...»
Бой эмасман. Лекин , ўзимга тўқман ҳаётда.
Ёнимдан 1000 сўм чиқариб, унга узатдим...
Болакай пулни кўргач, юзи тундлашди:
- « Амаки , мен тиланчи эмасман...»
Шундай дея, орқасига қараб кета бошлади.
Чақирдим , олдимга келди.
Ҳаётда биринчи марта шунақа ноқулай вазиятга солган болакайни учратгандим.
Юзлари бироз қорайган, жемферининг тирсакларига ямоқ қўйилган боланинг қўллари эса мағзаваданми, ҳар ҳолда бошқа жойларидан оқроқ эди.
Ўзим қилган ишимдан ҳижолат бўлиб , болакайга менга машина фаралари ва ойналарини артиб бер, дедим.
У бўлса , яна мени ҳайратга солишда давом этди:
-« Амаки , менинг латта ва совуним фақат ғилдирак ювишга мўлжалланган.
Мен ойналарингизни хунук қилишни хоҳламайман...»
-« Хўп, унда ғилдиракларни ювақол » дедим..
У ғилдиракларни юваркан, ундан оиласи ҳақида сўрадим..
Кам гапирди... Отаси бундан ярим йил олдин вафот этганини, онаси бўлса бетоб бўлиб қолганини, боқувчи бўлиб , фақат ўзи ишлаётгани, топганини рўзғорга ва онасининг дори дармонига сарфлаётганини айтди..
Эпчиллик ва хафсала билан қилган меҳнатини кўриб ва унинг шароитини билиб, ёрдам бўлар, деб ёнимдан 15 минг чиқардим..
-« Амаки , бир ғилдиракни 500 дан баҳоланг..Менга 2000 берсангиз етади.
Меҳнатим бераётган пулизга арзимайди...»
Томоғимга бир нима тиқилиб қолди...Қўярда қўймай, илтимос қилиб, пулни бердим..
Болакай пулни чўнтагига жойлаб, раҳмат айтиб, кейинги машина томон илдам юриб кетди..
Орқасидан қарарканман, қўлида оддий челак ва латта билан ҳалол пул топаётган, шимларини шимариб олган ва аҳён-аҳён бурнини тортиб қўядиган бу йигитча кўз олдимда михланиб  қолди..
Машинани ўт олдирар эканман Яратганга илтижо қилдим:
-« Аллоҳим , шундай ЭРКАКни дунёга келтирган аёлнинг дардига ўзинг шифо бер!»

https://t.me/sinovlarihayot
​​Хафиза когозларни кайтариб куйгач хамкасби ёши утган фаррош аёлдан Феруза Мусаевнанинг келини бормиди шу шифохонада тукканмиди деб суради. Аёл Хафизага пичирлади, Хеч кимга айтмангу Мусаевнани келини туйидан 5 ой утиб тугиб куйди. Угли билан юрмаган бошкасиданмиш дейишди. Феруза Мусаевна узи операция килди. Келини куп яшамади, оналари йиглаб олиб кетишди.
Угли шу ерда колди, 5  ойликка ухшамасди. Уям нимадир  булдию 3 кун утиб уям улди. Кимдир  Феруза Мусаевна алданган дейишса  кимдир шунака кизларга буям кам  дейди. бу аёл узи улдирмаган булса  керак хар калай лекин келинчак хам  нотугри килганда. Аслида Феруза  Мусаевна купларни аборт килади, яна  халигадака кизларни пулларини олиб  киз бола килиб куядида, мана окибати.
Хафиза узича чамалаб куп нарсани  тушунгандек булди. Демак Феруза  Мусаевна келин олган, келини киз бола булиб келган 5 ой утиб соглом угил  туккан. Бу шармандагарчиликни йук  килиш учун аёл болани эрта тугилиш  деб хужжат тахлаган ва келинчакка  купрок наркоз бериб юборган. Кейин  хужжатларни тугирлаб мана индамай  юрибди. Кандай вахшийлик... Шунинг  учун унга бир киз куриняпти деганида  бакириб берган эканда.
Куп утмай Феруза Мусаевна Хафизани  ишдан бушаттириб юборди. Хафиза  бошка ишга кирди. Хар калай бу ер  тинчрок эди. Орадан 1 йил утиб Хафиза  хамкасби фаррош аёлни куриб колди. У ёк бу ёкдан сузлашган аёл галати гапни айтди. Феруза Мусаевна узига  канакадир укол килиб улиб  колибдимиш. У куни тунгги сменада  булган ва операция хонасида операция столига суяниб халок булибди.
Хафизанинг лаблари Худо куриб  турибди хаммасини, ёмонлик жазосиз  колмайдида деди пичирлаб. Тамом

https://t.me/sinovlarihayot
Дедим:
-“Мен аҳли хато”…
Деди ки:
-“Кечирдим, кел!”
Дедим:
-“Мен тавбалар буздим”…
Деди ки:
-“Кечирдим, кел!”
Дедим:
-“Эй менинг Сатторим,
Эй менинг Ҳазрати Ғаффорим!
Мен ўзимга кўп жафолар қилдим”…
Деди ки:
-“Кечирдим, кел!”

Аслида бу қулинг, жуда ожиз ва заифдир.
Унда Сенга нисбатан осийлик қилишга ҳеч қандай тоқат ва юрак йўқ.
Аммо унинг бу журъаткорлиги Сенга бўлган камоли иймонидан, Сени ўта марҳаматли ва ўта мағфиратли Парвардигор деб билганидандир.
-“Бас, бу қочган осий қулинг яна Сенинг ҳузури раҳматингга келди”…

“Эй Ҳабибим, сиз менинг тарафимдан:
-“Эй ўз жонларига исроф (гуноҳ қилиш билан жабр) қилган бандаларим, Аллоҳнинг раҳматидан ноумид бўлманг!
Албатта, Аллоҳ барча гуноҳларни мағфират этар. Албатта, унинг ўзи ўта мағфиратли ва ўта раҳмли зотдир”, деб айтинг”
(Зумар сураси, 53-оят)
😭


https://t.me/sinovlarihayot
— Менга ҳеч кимнинг ҳеч нарсаси керак эмас…
— Аҳмоқсан-да!
— …
—Тунов куни Қодирқул жўрам айтиб қолди, хотини инглиз тилидан репетиторлик қиляпти экан, соатига минг сўм белгилабди, нормалний. Ўнта бола билан бир соат шуғулланса, ўн минг сўм, нима, рўзғорингга ортиқчалик қиладими?
— Шуни ота-оналари рози бўлиб берармиди! — деди Зулхумор эшитилар-эшитилмас оҳангда.
— Ўз қадрини билмаган муаллима! Сенга гап уқтираман деб сочларимга оқ тушди! Э, сени хотин қилиб юрган… одамам тентак.
Зулхуморнинг пичоқ бориб суягига қадалса-да, нафасини ичига ютди. Эри билан айтишиб нимага эришарди? Ўзига тамоман тескари феъл-атвордаги одам билан афсуски, тақдири қўшилган, муросайи мадора қилишдан

​​ўзга чораси йўқ, у деса бу, бу деса у. Эр-хотиннинг можаросига сабабчи бўлаётганидан хижолатланган талаба бўлмиш дераза тагида пайдо бўлди.
— Бўпти, тоға, янгайни хапа қиманг. Сизларга битта эмас, ўнта қўй едирсам ҳам оз!
—Э, жиян, оғизда эмас, амалда бўлсин, амалда!—Ҳамроқул шаштидан тушгиси келмай деразани жаҳл билан ёпди, бу билан гўёки Исмоилнинг юзига шапалоқ туширгандек бўлди. Ноқулай вазиятда қолган йигит мулзам ҳолда, ўчоқ супасида бошини қўллари орасига олганча чангаллаб ўтирган Зулхумор томон одимлади. Зулхуморга нимадир деб, таскин-тасалли бермоққа оғиз жуфтладию, аммо ботинолмади.
Аёл ёшланган кўзларини рўмоли учига артиб, ўрнидан турди…

Ҳулкар Тўйманова

https://t.me/sinovlarihayot
​​Ота-онасини кучогига эсон-омон боришини дуо килиб утганлари шод булиши учун фотиха дуоси укиб куйдим.
Илонни газанда дейишади, аммо улар хам яхшиликни, мехрни сезишади ва керак булса олдиндан хатарни сезишиб мана шундай химоя килишади. Ёзиш биздан ибрат олиш сизларга хавола. Аллох барчамизни уз панохида асрасин.

https://t.me/sinovlarihayot
​​Кечикиш.

Сайёра опа эри Илхом акага кунгирок килди.
- Дадажониси набирангиз Саиджонни иситмаси баланд. Аксига олиб дорилар хам тугабди, бу ёкда ёмгир ёгаяпти. Тезрок келинг. Дори хам эсингиздан чикмасин.
Илхом ака коронги тушганини хам билмай колибди.
Нарсаларини олиб йулга тушди. Аслида хотинимни гапига кирсам буларкан. Шахардан уй олинг дадаси, совук кунларда йулда кам юрасиз. Кунлар исиса яна кишлокка кайтаверамиз деса кунмабман.
Дорихонадан дориларни олиб шахар тирбандларидан утиб то махалласига еткунча икки соатлар булиб колди. Кишлокка кираверишда бир одам йулга чикиб Илхом акани тухтатди.
- Ака илтимос ёрдамингиз керак. Анави ерда бир аёлни машина уриб кетди. Машина кочиб кетибди. Ака шу опани тезрок касалхонага оборайлик ахволи огир. Ёмгирлиги сабаб машиналар хам кам.
-Узр мени хам ишим зарур эди. Яна бирор машина келиб колар деб уз кишлогига йул олди.
Уйда аёли йук экан. Катта набираси Нигора бувисини дорихонага чикиб кетганини хали хам келмаётганини айтди. Илхом ака дориларни набирасига бериб тезгина ортига кайтди.
Дорихонани олдига борди. Авария дорихона ёнида булганди. Аварияга учраган аёлни кайси касалхонага ётказишганини сураб уша манзилга йул олди.
Доктордан беморни ахволини суради.
- Афсус озрок кечикишибди. Бизга келганида беморни жони узилай деб турганди. Ранимацияга хам етиб боролмади. Сал аввалрок келганида саклаб колармидик.
Илхом ака бемор ётган палатага кирди. Юзини секин очди, очдию укириб юборди. Бу узини мехрибони Сайёра опа эди.

https://t.me/sinovlarihayot
Санам минг ҳаяжон ва титроқ билан бино томонга
юрар экан, юраги алланечук ҳапқириб кетарди.
Секин эшикни очиб кирдию, кўрган манзарасидан
эшик олдида туриб қолди.
— Йўқ, бўлиши мумкин, — пичирлади. Марказга
ўрнатилган икки кишилик столда Юсуф ва Маржона.
Юсуфнинг қўлида қизил духоба қути. Ярим очиқ
ҳолда. Маржонанинг кўзида ўзгача бахт ва ҳаяжон
порламоқда. — Бббууу қанақаси? — Санамнинг
томоғига нимадир тиқилгандек бўлди. Ахир, у бу
ерга шуни кўриш учун минг ҳаяжон билан келдими?
У ичкарига киришни ҳам, кетишни ҳам билмай
тураркан, қалби қаттиқ оғриқ берар, аммо, кўзига
бир томчи ҳам ёш келмасди. Санам Юсуф ва
Маржонадан кўз узмасдан қарар экан, улар
Санамни сезишмасди ҳам хатто. Айни пайтда, у жимкетишни маъқул кўрди ва эндигина ортига
ўгирилганди ҳамки,
— Санам, — Маржонанинг ҳайрон бўлганча
чақиргани эшитилди. Энди кеч, жим кета олмайди.
Бор кучини тўплаб жилмайдию, ортига ўгирилди.
— Мен ҳалиги...
— Ойим жўнатдими? — Маржона ҳайрон бўлганча
сўради.
— Ҳа, шунақа деса ҳам бўлади, — Санам гапирар
экан, икки кўзи Юсуфда. Юсуф эса анчагина
хотиржам.
— Эҳҳҳ ойижонимааа, — Маржона уялибгина
жилмайиб, — Юсуф ака айбга буюрманг, ойим
мендан хавотир олгани учун...
— Тушунаман, —Юсуф ҳам унга жавобан жилмайди.
— Келган экансиз, биз билан кечки овқатга қолинг,
қувончимизга шерик бўлинг.
— Қанақа қувонч, билсам бўладими? — Санам
ҳаммасини тушуниб турган бўлса ҳам
билмаганликка олиб сўради.— Санам Юсуф акам севги изҳор қилиб, қўлимни
сўрадилар, — Маржона кўзларида бахт порлаганча
гапирар экан, ҳар бир сўзи Санамга қандай таъсир
қилаётганини ўйламасди ҳам.
— Бундан жуда хурсандман. Табриклайман, бахтли
бўлинглар, — Санамнинг ич - ичидан нимадир
узилгандек бўлди.
— Қани ўтиринглар, овқатланамиз, — Юсуф ҳеч
нарса бўлмагандек қизларни дастурхонга таклиф
қилди. Шу пайт, Маржонанинг телефони
жиринглади.
— Мен ҳозир, — телефонини олиб дастурхондан
узоқлашди.
— Сюрпризим ёқдими? — Санамнинг стулини суриб
қўяр экан, Юсуф энгашганча сўради.
— Бу билан нимага эришмоқчи бўлаяпсиз? —
Санамнинг овози бироз титраб чиқди.
— Айтайлик сендек осмон қизни ерга тушириб
қўйиш.— Шунинг учун қалбим билан ўйнашиб, ўзингизни
мени севиб қолгандек кўрсатдингизми?
— Севги? Севиб қолиш? — кулди Юсуф. — Мен сенга
севги изҳор қилмаганман.
— Тўғри, мен шундай тушунганман холос. Нақадар
аҳмоқман? — алам билан кулди.
— Буни англаб етганингдан хурсандман, — Юсуф
стулни қаттиқроқ итараркан, — ҳа яна бир гап:
Сенинг ҳеч кимга керагинг йўқ. Хатто мана шу
яқинларинга ҳам. Чунки олманинг тагига олма
тушади, шуни ҳеч қачон унутма.
— Бу нима деганингиз? — Санам унинг охирги
гапларига умуман тушунмади. —Нимага шаъма
қилаяпсиз?
— Буни вақти келиб тушунасан. Ҳозир эса, севгилим
ва менинг ўртамда "Қора ботир" лик қилмасдан
бизга марҳамат кўрсатсанг жуда миннатдор
бўлардим, — Юсуф стулни ўзи томонга қаттиқ
тортганди Санам учиб кетай деди.
— Аллоҳ жазойингизни берсин, — Санам айни
дамда бундан ортиқ сўз топа олмади. Бунга кучиҳам, хохиши ҳам йўқ эди. Айни дамда у бир нарсани
бу ердан тезроқ кетишни, қалбини озорлаётган
иккиюзламачини кўрмасликни истарди. Шунинг
учунми, Маржонанинг ҳай - ҳайлаганига ҳам
қарамасдан югуриб чиқиб кетди. Югуриб кетар экан
йиғлай олмас, бироқ ич - ичидан нураб кетарди. Кўз
ўнгидан эса, ўша иккиюзламачининг унга меҳр ила
боқишлари кетмасди.
Санам қанчалик йиғлашни истамасин йиғлай олмас,
бундан қалби янада азоб берарди. Тез - тез юриб
кетар экан оёқлари чалишиб кета бошлади. Айни
дамда қаерга кетаётгани ҳам англайдиган аҳволда
эмасди. Ёлғиз билгани ҳаммадан узоққа кетишни
истаси. Шу кетишда кетар экан автомобил қатнаш
йўлига чиқиб қолганини ҳам, унчалик катта
бўлмаган тезликда келаётган машинани ҳам
кўрмасдан қолди. Эсида қолгани машина уни уриб
юборгани ва кимнингдир ёнига чопиб келгани
бўлди.*
*
T.me/sinovlarihayot
*
— Сен Девилнинг одами эмаслигинга қандай
ишонай? — Игор Ҳасанни синчиковлик билан
30-ҚИСМ

“Тавба, нега уни ўйлаяпман? Оиласи, болалари бор. Ахир телефонда аёлига “болаларга кўз-қулоқ бўл”, деганини ўз қулоғим билан эшитдим-ку!”
Орадан тўрт кун ўтди ҳамки ундан дарак бўлмади.
— Ишониб, ишни бошлаган жойимизда келмаса-я, — хавотирга туша бошлади отам.
— Тилпон қил, — деди бувим.
“Эртага эрталаб йўлга тушаман, тушликгача етиб бораман, ишим кўпайиб кетди”, дебди Азиз ака.
Бу гапни эшитиб негадир юрагим қувончданми, ҳаяжонданми типирчилай бошлади. Ўзимни ўзим тушунмадим. Эртасига дарвоза олдига келиб тўхтаган машина овозидан ташқарига югуриб чиқишимга оз қолди.
— Ҳа, шу уй. Келингизлар, — ҳовлидан келган онамнинг товуши мени сергак торттирди.
“Фамилиямизни айтиб ким сўраб келиши мумкин? Балки, газданми, сувданми келишгандир?”
Лекин сал ўтиб онамнинг аёллар билан сўрашгани эшитилди.
— Ким келди, болам? — бувим ҳам қизиқсинди.
— Билмадим, аям кимлар биландир сўрашяпти. Ҳозир қарайман, — деразадан мўралаб иккита катта тугун кўтарган аёл ва яна икки эркакка кўзим тушди. Улар бири эса...
“Эй, Худо! Наҳот...”
Ичимга титроқ киргандек бўлди.
— Ким экан? — бувим ҳам тоқатсизлана бошлади.
Уятдан ерга киргудек бўлдим. Айтишга уялаётгандим.
— Ким дедим?
— Бир домлам келибди...
— Домланг? Тошкандаги ўқитадиганингми? Ишинг чала қолганмиди?
— Йўқ, — ердан кўз узмай зўрға гапирдим. — Келишимдан олдин “бир жияним бор”, деганди. Тугун кўтарган аёллар билан келибди.
— Совчи бўлиб келишгандир-да! Худойим, ўзингга шукр, — бувимнинг бирдан чеҳраси ёришди. — Шунга қўрқиб турибсанми? Бунинг учун қизларни уришишмайди. Қизли уй — карвонсарой. Қара-чи, меҳмонхонага киришдими? Шу ерга келишармикан, ё?
— Аям меҳмонхонага олиб кирди...
— Менам ўша ёққа бораман унда, — бувим шошиб қолганди.
Бувимни кузатиб, ўзим изтиробларим билан қолдим.
“Энди сендан айрилганим янада ойдинлашди, менинг илк ва умидсиз муҳаббатим. Наҳот, сени бир бор кўриш насиб этмади. Қошларинг, кўзларинг, сўзларинг дийдори менга армон энди. Сени келар дея ўн йилни ўтказдим. Мактубларинг билан мени ипсиз боғлаб олганингни ўзинг ҳам билмасанг керак. Энди ўша дард ва аламга тўла номаларингни ҳам ёқиб юбораман. Ҳадемай уни ўқимоқлик менга гуноҳ саналади. Ахир кимнингдир ҳасмига айланаман. Ёқарман, йўқотарман ҳам. Лекин унинг ёд бўлиб кетган ҳар бир сатри кўз ўнгимдан ўтавермасмикан? Куйиб бўлган юрагимни ўртамасмикан? Истамайман, сендан ўзгага ёр бўлмоқни истамайман. Ахир сен менинг орзу қилганим, менинг кутганим. Нега сени сенлайман? Балки аламдандир бу? Жаҳлдандир? Кел, мендан олиб кет, ўн йиллик эскирган, адо бўлган ишқингни олиб кет!”
Ўпкамни боса олмадим. Ортиқ юрагимдан қўним топа олмаётган оғриқларим кўзимдан чиқа бошлади.

Давоми бор

https://t.me/sinovlarihayot
ҚИЗИ БОР ОТАЛАР ЎҚИСИН!

Ҳикоя қилинишича, саҳрода яшайдиган бир киши амакисининг қизига уйланди. Орадан йиллар ўтиб, аёли унга тўққиз ўғил фарзанд туғиб берди. Яна орадан йиллар ўтиб, аёл ўнинчисига ҳам ҳомиладор бўлди. Ой куни етиб, қиз фарзанд дунёга келтирди. Аёл эрига қиз кўрганининг хабарини берганда, эри жуда қаттиқ хафа бўлди ва ўзини камситилгандек ҳис қилди. Баланд овозда у: «Қандай ҳам қаро тун а-а-а, бу тун», деб дод солиб, аёлини ҳайдади. Унга нафрат нигоҳи билан қарай бошлади. Гўёки, ҳомиланинг қиз бўлишига аёли сабабчидек.

Орадан кунлар, йиллар ўтди. Ота кексайди, танасидан мадор кетди. Бир куни унинг кўзи ҳам ожиз бўлиб қолди. Ўғилларининг ҳаммаси уйланиб, ўз юмушлари билан овора бўлиб, кўзи ожиз оталарини эсдан чиқардилар. Кенжа фарзанди бўлмиш қиз ҳам турмушга чиқиб, оилали бўлган эди. Отасига етган мусибатни эшитган заҳоти унинг ёнига, ҳолидан хабар олгани шошилди. Отасининг хонадонига бориб, падари бузрукворини чўмилтирди, уйларини саранжом-саришта қилди, отасига таом пиширди. Ювиниб покланган ота аввал ҳис қилмаган роҳатни туйди. Қиз отасига дори бермоқчи бўлиб, қўлини узатганда, ота унинг қўлидан ушлади ва: «Эй меҳрибон қизим, сиз кимсиз?», деб сўради.

Қиз кўзларидан шашқатор ёшлар оққан ҳолда: «Эй отажон, мен ўша сизнинг қаро тунингизман», дейди. Бу гапдан ота ўз қизи билан гаплашаётганини англадида, ҳўнграб йиғлаб юборди ва айтган гапларига афсус надомат қилиб: «Қизалоғим, мени кечир! Қанийди, тунларимнинг ҳаммаси қаро бўлса. Уйимда тун қаросида сокинлик ҳукм сурарди. Агар замон менинг ҳаётимни ортга қайтарса, мен қизимни туғилган пайтиданоқ яхши кўрган бўлар эдим. Қизимдан бошқаси менга яхшилик қилмаяпти, мендан хабар олмаяпти. Тўққиз эркак, ҳаммаси ўзи билан овора бўлиб, мендан бохабар бўлишдан анча йироқлар. Мушк анбарнинг исини фақатгина мени кўргани келадиган қизим таратмоқда», деди.

Эй, «Ўғлим йўқ» деб куйинаётган оталар, қиз кўрганингизга ўксиняпсизми? Унутманг, қиз бола фазилат ва барака соҳибидир. У отасига меҳрибон, мушфиқ ва мунис бўлади. Қиз бола отасининг жаннатга киришига сабабчи, дўзахдан парда бўлади. Турмушга чиққан солиҳа қиз, эрининг динининг ярмига қувват бўлади. Солиҳа аёл дунё матоларининг энг яхшисидир. Она бўлганда эса, фарзандлари учун жаннатга олиб кирадиган эшик бўлади. Ёдингизда тутингки, Пайғамбар алайҳимуссаломлар қизларнинг оталари бўлишган.

Аллоҳ таоло қиз тарбия қилаётган ота-оналарга Қиёмат куни қизлари сабабли жаннатга кириш ва дўзахдан қутулиб қолиш неъматини ато этсин!

📚
Арабчадан Нозимжон Ҳошимжон таржимаси

©Хуршид Маъруф тайёрлади

T.me/sinovlarihayot
Тонг ҳам отди. Ювиниб чиқдию, нонушта ҳам
қилмасдан кўчага чиқди. Унинг айни дамдаги
мақсади Алимов Абрам билан гўёки тасодифан
учрашиб қолгандек бўлиш. Ҳаммаси табиий ва
ишонарли чиқиши лозим. Санам таксини унинг иш
жойидан бироз берироқда тўхтатиб тушди.Менимча бироз шошиб қўйдим шекилли,
пешонасига енгилгина уриб қўйдию, эндигина
очилган магазинга кирди. У ердан ўзига ёқмаса ҳам
бир баклашка сув ва ейиш учун нимадир олди.
Нималигини ўзи ҳам билмайди. Қўлига илганини
олди, чиқди. Секин бино олдидаги ҳиёбон тарафга
кетар экан, бино олдига битта машина келиб
тўхтади. Санам сездирмасдан ўша тарафга қараб
қўйди. Айнан у. У бино томонга қарамасдан ҳиёбон
тарафга кетаётганди,
Ҳаёлпараст санам, ортидан ўша таниш овоз
эшитилди. Санамнинг юзига билинар - билинмас
табассум югурди.
— (Биринчи уруниш иш берди), секин ўгирилди.
— Бу ерда нима қилаяпсиз? Ёки мени кўргани? —
ўша ўзига ярашган жилмайиш билан гапираркан,
Санамдан кўз узай демасди.
— Ассалому алайкум, — Санам ҳеч нима
бўлмагандек салом бераркан, — мен шунчаки
ҳиёбонда айлангани келгандим, — қўли билан
ҳиёбон тарафга ишора қилди.— Тушунарли, — йигит хафа бўлгандек бўлди. —
Мени кўргани келибсизми деб эндигина хурсанд
бўлаётгандим, шунчаки кўнглим учун "ҳа" десангиз
ҳам бўларди.
— Алдашни ёмон кўраман. Қолаверса, ҳозир
кайфиятим яхши эмас.
— Буни сезиш қийин эмас, — Абрам унинг қўлига
қаради. Санам шундагина қўлидагиларга эътибор
қаратди. Сув ва бир қути сақич.
— (Оббоооо), — хижолатли жилмаяркан, — қизиқ
туйилгани учун олгандим, — деганча ўзини оқлади.
— Тушунарли, — йигит соатига қараб қўйдида, —
истасангиз бирга қаҳва ичамиз. Балки яқиндан
танишиб олсак, кайфиятингизни кўтаришга ёрдам
берардим.
— Сизни ишдан қолдирмайманми?
— Ҳозирча вақтим бемалол, қани юринг, — Абрам
уни бино томонга бошлади.
* * *— Хооо, йигитни гули бунча пўрм билан қаерга? —
Муяссар хонага кириши билан кўзгу олдида сочини
тараётган эрини тергай бошлади.
— Ишга, — Аюб хотиржамгина ишини давом қилди.
— Ишга шунча ясаниш шартми? — қошларини
чимирди.
— Яна қанақа ясаниш? Оддийгина сочимни
тараяпман-ку.
— Лекин шуни ўзи ҳам сизни жуда келишган қилиб
қўяяпти, — Муяссар лабини буриб қўйди.
— Энди эрингиз шунақа келишган бўлгандан кейин
чидайсизда хоним, — Аюб кулиб қўйганча келиб
Муяссарнинг юзидан ўпар экан, — хавотир олма бу
кўзларим сендан ўзгасини кўрмайди барибир.
— Кўрмасин ҳам, — Муяссар кулганча Аюбнинг
бўйнидан қучар экан, — бу турмак сизга ярашмапти.
— Йўғэее, унда бошқача қиламиз.— Шошманг, энг яхшиси мана бундай қиламиз, —
Муяссар шундай дедию, унинг сочларини тўзғитиб
ташлади. — Ана энди бўлди, қизлар қарамайди.
— Ярамас хотин, — Аюб Муяссарнинг белидан
ушлаб ўзига яқин тортар экан, — шу қилганинг учун
ишдан келишим билан сени яхшигина жазолайман,
— деганча кулиб, бир кўзини қисиб қўйди.
— Бизнинг кулбайи вайронамизга хуш келибсиз, —
Абрам Санамни ўз кабинетига таклиф қиларкан, —
унчалик катта эмас-у ҳар ҳолда йўқдан кўра бор.
— Икки қаватли бинони йўқ десангиз, — жилмайди
Санам, — бундан кичикроқ бино бўлса билмадим.
— Энди айтимда. Қани марҳамат, — Санамга жой
кўрсатар экан, — нима ичасиз?
— Менга қаҳва, — Санам айтдию, кетидан — агар
малол келмаса — деб қўйди.
— Ҳеч ҳам малол эмас. Сиздек гўзал санамга битта
қаҳва тайёрлаш ҳам иш бўлибдими? — Абрам тезда
хонасининг нариги томонига ўтиб, икки кишиликқаҳва тайёрлай бошлади. Санам у кўрсатган жойга
ўтирганча, хонани кўздан кечирар экан, хонанинг
тартибли эканлиги уни ҳайрон қолдирди.
— Котибангиз яхши ишлар экан.
— Котибам йўқ, негадир шу борада ҳеч ҳам омадим
келмади, — Абрам қаҳва қуйиш учун идишларни
олар экан, — нуқул нўноқ котиба учрайди.
— Менимча ҳамма гап сизнинг ўзингизда, — Санам
ўрнидан туриб дераза ёнига бораркан, — яъни
керагидан ортиқ талабчансиз. Тартиб - қоида сиз
учун биринчи ўринда. Котибангиздан ҳам шуни
кутасиз. Аммо, улар сизчалик тартибли бўла

T.me/sinovlarihayot
* * *— Қизим бу йигит сени сўраб келибди. Айтишига
қараганда бирга ишлар экансизлар, — ойиси
гапирмаса билмади яна қанча шундай турарди.
— Ҳа, ҳа бирга ишлаймиз, — қошларини
чимирганча Зуфарга қараб қўйганча жавоб берди.
— Қандайдир тадбир ҳақидаян гапираяпти, шу
ростми? — Ҳадича опа ишонмагандек гапирди.
— Мен билмайман, — елка қисди. Аслида гап нима
ҳақида кетаётганини жуда яхши англаб турарди.
— Телефонингиз ўчиқ бўлмаганида хабарингиз
бўларди, шу сабабли хўжайин мени бу ерга юборди,
— Зуфар савол назари билан қараб қўйдида, ёлғон
гапирди.
— Қизим, бу нима қилганинг? Нега телефонинг
ўчиқ?
— Ойи, қуввати тугаган шекилли. Ўзимни ҳам
хабарим йўқ, — Дилноза Зуфарга бир ўқрайиб
қараганча ойисини олдида ўзини оқлагандек бўлди.
Аммо, билмайдики, бу ўқрайиши билан ҳаммасини
атайин қилганини билдириб қўйганини. Ҳаммасинияхшигина тушуниб турган Зуфар жимгина кулиб
турарди.
— Қизим, энди ёш қиз эмассан. Озгина маъсулият
сезишни ўргансанг яхши бўларди. Энди эса тайёрлан
ва хўжайининг айтган жойга бор.
— Лекин, ойииииии....
— Ойи - пойини йиғиштирда, ишинга жўна.
Дилноза ойисига йўқ дея олмади. Шу боис ҳам,
хонасига қайтиб тайёрланиб чиқди.
— Ойи мен кетаяпман, — эшик олдига борганида
ошхонадаги ойиси эшитиши учун баландроқ
гапирди.
— Яхши бориб келгин, — Ҳадича опа ошхонада
турганча баланд овозда гапирди.
— Хўп, — уйдан чиқар экан, — учрашувга расмий
услубда борадиган битта тентак мен бўлсам керак,
— асабийлашганча машинага ўтираркан, эшикни
қарсиллатганча ёпди.— Бу бечорада нима айб? — Зуфар машинани ўт
олдираркан қовоғидан қор ёғаётган Дилнозага
қаради.
— Нега бундай қилдингиз? — унга қарамасдан
сўради. — Нега уйимгача келдингиз?
— Сени огоҳлантиргандим. Эсли қиз бўлиб хўп
деганингда, мен бунга мажбур бўлмасдим.
— Телефонимни ўчириб қўйганимдан ҳаммасини
тушуниб олишингиз қийинмиди? — асабийлашганча
овозини баландлатди.
— Яъни? — Зуфар машинани йўл четига олиб
тўхтатаркан, — бу билан нима демоқчисан?
— Мен сиз билан учрашишни истамаганим учун
телефонни ўчириб қўйгандим. Сиз эса уйгача
келибсиз.
— Демак, мен ҳаммасини хато тушунганман, —
негадир Зуфарнинг шашти қайтгандек бўлди.
— Менимча ҳам шундай, — Дилноза бироз жаҳл
аралаш гапираркан, — мени уйга олиб бориб
қўйсангиз яхши бўларди.— Хўп, — Зуфар бошқа сўз демасдан машинани
ортга бурди.
— Раҳмат, — Дилноза машинадан тушаркан, —
менимча ҳаммасини тушундингиз? Зуфар унга ҳеч
нима демади. Дилноза ҳам бошқа гапирмасдан
тушиб кетди. У тушиши билан, Зуфар машинани
катта тезликда ҳайдаб, бир зумда кўздан ғойиб
бўлди.
* * *
Эрталабдан бугунги биринчи иш кунига
тайёрланаётган Санам нима кийишни билмасди.
— Яхшиси шуни кияман. Қатъиятли кўрсатади, —
деганча кийиниб чиққач, енгилгина пардоз қилди.
— Мана бу бошқа гап, — тепадан битта қилиб
йиғилиган сочига қараб, кўнгли тўлгандек бўлди. —
Энди ишга, — хонасидан чиқиб, зина тарафга
юраётганди, қўшни хонадан тайёрланганча
Маржона ҳам чиқиб келди.— Санам, — тез - тез юрганча унинг ёнига келди. —
Сен ҳам ишгами? Агар ишга бўлса, бирга кетамизми
эдим.
— Ҳа ишга, лекин энди мен Юсуф Яминов билан
ишламаяпман. Менимча сен буни эшитмадинг
шекилли.
— Ҳа, чунки Юсуф акам, — бироз уялибгина
гапирди, — ишга чиқишимга рухсат бермаяптилар.
Бугун эса, янги офисимни кўрсатаман деб
чақиргандилар.
— Тушунарли. Унда Юсуф акангни кута қол. Мен эса
ишга кеч қолаяпман, — зинадан тушганча гапирди.
— Ҳа майли, кўришгунча.
Кўришгунча асалим.
* * *
— Ассалому алайкум, — Санам Абрам эрталабдан
сўраган ҳужжатларни олиб хонасига кирди. — Мана
бу сиз сўраган ҳужжатлар.— Ваалайкум ассалом раҳмат, — Абрам ҳужжатларни оларкан, — ҳозир Юсуф Яминов келади. Бу ҳужжатларга унинг ҳам имзоси керак. Буёғини ўзингиз тушунсангиз керак. — Тушунарли, бошқа топшириқлар бўлмаса мен борай. — Майли, ишинги....— шу пайт Абрамнинг телефони жиринглади. —Ало. — ....... — Нима? Бону нималар деяпсан? — ҳавотирланганча гапирди. — ....... — Ҳозир қаердасан? — ......... — Йиғлама, менга манзилни айт. Ёнингга бораман. — ......... — Бону йиғлама. Мана кетаяпман, — Абрам телефонни ўчирар - ўчирмас хонадан отилиб чиқиб кетди.

Давоми бор

https://t.me/sinovlarihayot