🦅🦅🦅🌹🌸ХАЁТ СИНОВЛАРИ...!🌹🌸🥳3.06.2020
740 subscribers
26.8K photos
15.7K videos
60 files
29.5K links
🌐Teлеграммдаги
Xaётий канал.


✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:

#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤

Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ






Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
Download Telegram
​​Хафиза когозларни кайтариб куйгач хамкасби ёши утган фаррош аёлдан Феруза Мусаевнанинг келини бормиди шу шифохонада тукканмиди деб суради. Аёл Хафизага пичирлади, Хеч кимга айтмангу Мусаевнани келини туйидан 5 ой утиб тугиб куйди. Угли билан юрмаган бошкасиданмиш дейишди. Феруза Мусаевна узи операция килди. Келини куп яшамади, оналари йиглаб олиб кетишди.
Угли шу ерда колди, 5  ойликка ухшамасди. Уям нимадир  булдию 3 кун утиб уям улди. Кимдир  Феруза Мусаевна алданган дейишса  кимдир шунака кизларга буям кам  дейди. бу аёл узи улдирмаган булса  керак хар калай лекин келинчак хам  нотугри килганда. Аслида Феруза  Мусаевна купларни аборт килади, яна  халигадака кизларни пулларини олиб  киз бола килиб куядида, мана окибати.
Хафиза узича чамалаб куп нарсани  тушунгандек булди. Демак Феруза  Мусаевна келин олган, келини киз бола булиб келган 5 ой утиб соглом угил  туккан. Бу шармандагарчиликни йук  килиш учун аёл болани эрта тугилиш  деб хужжат тахлаган ва келинчакка  купрок наркоз бериб юборган. Кейин  хужжатларни тугирлаб мана индамай  юрибди. Кандай вахшийлик... Шунинг  учун унга бир киз куриняпти деганида  бакириб берган эканда.
Куп утмай Феруза Мусаевна Хафизани  ишдан бушаттириб юборди. Хафиза  бошка ишга кирди. Хар калай бу ер  тинчрок эди. Орадан 1 йил утиб Хафиза  хамкасби фаррош аёлни куриб колди. У ёк бу ёкдан сузлашган аёл галати гапни айтди. Феруза Мусаевна узига  канакадир укол килиб улиб  колибдимиш. У куни тунгги сменада  булган ва операция хонасида операция столига суяниб халок булибди.
Хафизанинг лаблари Худо куриб  турибди хаммасини, ёмонлик жазосиз  колмайдида деди пичирлаб. Тамом

https://t.me/sinovlarihayot
Дедим:
-“Мен аҳли хато”…
Деди ки:
-“Кечирдим, кел!”
Дедим:
-“Мен тавбалар буздим”…
Деди ки:
-“Кечирдим, кел!”
Дедим:
-“Эй менинг Сатторим,
Эй менинг Ҳазрати Ғаффорим!
Мен ўзимга кўп жафолар қилдим”…
Деди ки:
-“Кечирдим, кел!”

Аслида бу қулинг, жуда ожиз ва заифдир.
Унда Сенга нисбатан осийлик қилишга ҳеч қандай тоқат ва юрак йўқ.
Аммо унинг бу журъаткорлиги Сенга бўлган камоли иймонидан, Сени ўта марҳаматли ва ўта мағфиратли Парвардигор деб билганидандир.
-“Бас, бу қочган осий қулинг яна Сенинг ҳузури раҳматингга келди”…

“Эй Ҳабибим, сиз менинг тарафимдан:
-“Эй ўз жонларига исроф (гуноҳ қилиш билан жабр) қилган бандаларим, Аллоҳнинг раҳматидан ноумид бўлманг!
Албатта, Аллоҳ барча гуноҳларни мағфират этар. Албатта, унинг ўзи ўта мағфиратли ва ўта раҳмли зотдир”, деб айтинг”
(Зумар сураси, 53-оят)
😭


https://t.me/sinovlarihayot
— Менга ҳеч кимнинг ҳеч нарсаси керак эмас…
— Аҳмоқсан-да!
— …
—Тунов куни Қодирқул жўрам айтиб қолди, хотини инглиз тилидан репетиторлик қиляпти экан, соатига минг сўм белгилабди, нормалний. Ўнта бола билан бир соат шуғулланса, ўн минг сўм, нима, рўзғорингга ортиқчалик қиладими?
— Шуни ота-оналари рози бўлиб берармиди! — деди Зулхумор эшитилар-эшитилмас оҳангда.
— Ўз қадрини билмаган муаллима! Сенга гап уқтираман деб сочларимга оқ тушди! Э, сени хотин қилиб юрган… одамам тентак.
Зулхуморнинг пичоқ бориб суягига қадалса-да, нафасини ичига ютди. Эри билан айтишиб нимага эришарди? Ўзига тамоман тескари феъл-атвордаги одам билан афсуски, тақдири қўшилган, муросайи мадора қилишдан

​​ўзга чораси йўқ, у деса бу, бу деса у. Эр-хотиннинг можаросига сабабчи бўлаётганидан хижолатланган талаба бўлмиш дераза тагида пайдо бўлди.
— Бўпти, тоға, янгайни хапа қиманг. Сизларга битта эмас, ўнта қўй едирсам ҳам оз!
—Э, жиян, оғизда эмас, амалда бўлсин, амалда!—Ҳамроқул шаштидан тушгиси келмай деразани жаҳл билан ёпди, бу билан гўёки Исмоилнинг юзига шапалоқ туширгандек бўлди. Ноқулай вазиятда қолган йигит мулзам ҳолда, ўчоқ супасида бошини қўллари орасига олганча чангаллаб ўтирган Зулхумор томон одимлади. Зулхуморга нимадир деб, таскин-тасалли бермоққа оғиз жуфтладию, аммо ботинолмади.
Аёл ёшланган кўзларини рўмоли учига артиб, ўрнидан турди…

Ҳулкар Тўйманова

https://t.me/sinovlarihayot
​​Ота-онасини кучогига эсон-омон боришини дуо килиб утганлари шод булиши учун фотиха дуоси укиб куйдим.
Илонни газанда дейишади, аммо улар хам яхшиликни, мехрни сезишади ва керак булса олдиндан хатарни сезишиб мана шундай химоя килишади. Ёзиш биздан ибрат олиш сизларга хавола. Аллох барчамизни уз панохида асрасин.

https://t.me/sinovlarihayot
​​Кечикиш.

Сайёра опа эри Илхом акага кунгирок килди.
- Дадажониси набирангиз Саиджонни иситмаси баланд. Аксига олиб дорилар хам тугабди, бу ёкда ёмгир ёгаяпти. Тезрок келинг. Дори хам эсингиздан чикмасин.
Илхом ака коронги тушганини хам билмай колибди.
Нарсаларини олиб йулга тушди. Аслида хотинимни гапига кирсам буларкан. Шахардан уй олинг дадаси, совук кунларда йулда кам юрасиз. Кунлар исиса яна кишлокка кайтаверамиз деса кунмабман.
Дорихонадан дориларни олиб шахар тирбандларидан утиб то махалласига еткунча икки соатлар булиб колди. Кишлокка кираверишда бир одам йулга чикиб Илхом акани тухтатди.
- Ака илтимос ёрдамингиз керак. Анави ерда бир аёлни машина уриб кетди. Машина кочиб кетибди. Ака шу опани тезрок касалхонага оборайлик ахволи огир. Ёмгирлиги сабаб машиналар хам кам.
-Узр мени хам ишим зарур эди. Яна бирор машина келиб колар деб уз кишлогига йул олди.
Уйда аёли йук экан. Катта набираси Нигора бувисини дорихонага чикиб кетганини хали хам келмаётганини айтди. Илхом ака дориларни набирасига бериб тезгина ортига кайтди.
Дорихонани олдига борди. Авария дорихона ёнида булганди. Аварияга учраган аёлни кайси касалхонага ётказишганини сураб уша манзилга йул олди.
Доктордан беморни ахволини суради.
- Афсус озрок кечикишибди. Бизга келганида беморни жони узилай деб турганди. Ранимацияга хам етиб боролмади. Сал аввалрок келганида саклаб колармидик.
Илхом ака бемор ётган палатага кирди. Юзини секин очди, очдию укириб юборди. Бу узини мехрибони Сайёра опа эди.

https://t.me/sinovlarihayot
Санам минг ҳаяжон ва титроқ билан бино томонга
юрар экан, юраги алланечук ҳапқириб кетарди.
Секин эшикни очиб кирдию, кўрган манзарасидан
эшик олдида туриб қолди.
— Йўқ, бўлиши мумкин, — пичирлади. Марказга
ўрнатилган икки кишилик столда Юсуф ва Маржона.
Юсуфнинг қўлида қизил духоба қути. Ярим очиқ
ҳолда. Маржонанинг кўзида ўзгача бахт ва ҳаяжон
порламоқда. — Бббууу қанақаси? — Санамнинг
томоғига нимадир тиқилгандек бўлди. Ахир, у бу
ерга шуни кўриш учун минг ҳаяжон билан келдими?
У ичкарига киришни ҳам, кетишни ҳам билмай
тураркан, қалби қаттиқ оғриқ берар, аммо, кўзига
бир томчи ҳам ёш келмасди. Санам Юсуф ва
Маржонадан кўз узмасдан қарар экан, улар
Санамни сезишмасди ҳам хатто. Айни пайтда, у жимкетишни маъқул кўрди ва эндигина ортига
ўгирилганди ҳамки,
— Санам, — Маржонанинг ҳайрон бўлганча
чақиргани эшитилди. Энди кеч, жим кета олмайди.
Бор кучини тўплаб жилмайдию, ортига ўгирилди.
— Мен ҳалиги...
— Ойим жўнатдими? — Маржона ҳайрон бўлганча
сўради.
— Ҳа, шунақа деса ҳам бўлади, — Санам гапирар
экан, икки кўзи Юсуфда. Юсуф эса анчагина
хотиржам.
— Эҳҳҳ ойижонимааа, — Маржона уялибгина
жилмайиб, — Юсуф ака айбга буюрманг, ойим
мендан хавотир олгани учун...
— Тушунаман, —Юсуф ҳам унга жавобан жилмайди.
— Келган экансиз, биз билан кечки овқатга қолинг,
қувончимизга шерик бўлинг.
— Қанақа қувонч, билсам бўладими? — Санам
ҳаммасини тушуниб турган бўлса ҳам
билмаганликка олиб сўради.— Санам Юсуф акам севги изҳор қилиб, қўлимни
сўрадилар, — Маржона кўзларида бахт порлаганча
гапирар экан, ҳар бир сўзи Санамга қандай таъсир
қилаётганини ўйламасди ҳам.
— Бундан жуда хурсандман. Табриклайман, бахтли
бўлинглар, — Санамнинг ич - ичидан нимадир
узилгандек бўлди.
— Қани ўтиринглар, овқатланамиз, — Юсуф ҳеч
нарса бўлмагандек қизларни дастурхонга таклиф
қилди. Шу пайт, Маржонанинг телефони
жиринглади.
— Мен ҳозир, — телефонини олиб дастурхондан
узоқлашди.
— Сюрпризим ёқдими? — Санамнинг стулини суриб
қўяр экан, Юсуф энгашганча сўради.
— Бу билан нимага эришмоқчи бўлаяпсиз? —
Санамнинг овози бироз титраб чиқди.
— Айтайлик сендек осмон қизни ерга тушириб
қўйиш.— Шунинг учун қалбим билан ўйнашиб, ўзингизни
мени севиб қолгандек кўрсатдингизми?
— Севги? Севиб қолиш? — кулди Юсуф. — Мен сенга
севги изҳор қилмаганман.
— Тўғри, мен шундай тушунганман холос. Нақадар
аҳмоқман? — алам билан кулди.
— Буни англаб етганингдан хурсандман, — Юсуф
стулни қаттиқроқ итараркан, — ҳа яна бир гап:
Сенинг ҳеч кимга керагинг йўқ. Хатто мана шу
яқинларинга ҳам. Чунки олманинг тагига олма
тушади, шуни ҳеч қачон унутма.
— Бу нима деганингиз? — Санам унинг охирги
гапларига умуман тушунмади. —Нимага шаъма
қилаяпсиз?
— Буни вақти келиб тушунасан. Ҳозир эса, севгилим
ва менинг ўртамда "Қора ботир" лик қилмасдан
бизга марҳамат кўрсатсанг жуда миннатдор
бўлардим, — Юсуф стулни ўзи томонга қаттиқ
тортганди Санам учиб кетай деди.
— Аллоҳ жазойингизни берсин, — Санам айни
дамда бундан ортиқ сўз топа олмади. Бунга кучиҳам, хохиши ҳам йўқ эди. Айни дамда у бир нарсани
бу ердан тезроқ кетишни, қалбини озорлаётган
иккиюзламачини кўрмасликни истарди. Шунинг
учунми, Маржонанинг ҳай - ҳайлаганига ҳам
қарамасдан югуриб чиқиб кетди. Югуриб кетар экан
йиғлай олмас, бироқ ич - ичидан нураб кетарди. Кўз
ўнгидан эса, ўша иккиюзламачининг унга меҳр ила
боқишлари кетмасди.
Санам қанчалик йиғлашни истамасин йиғлай олмас,
бундан қалби янада азоб берарди. Тез - тез юриб
кетар экан оёқлари чалишиб кета бошлади. Айни
дамда қаерга кетаётгани ҳам англайдиган аҳволда
эмасди. Ёлғиз билгани ҳаммадан узоққа кетишни
истаси. Шу кетишда кетар экан автомобил қатнаш
йўлига чиқиб қолганини ҳам, унчалик катта
бўлмаган тезликда келаётган машинани ҳам
кўрмасдан қолди. Эсида қолгани машина уни уриб
юборгани ва кимнингдир ёнига чопиб келгани
бўлди.*
*
T.me/sinovlarihayot
*
— Сен Девилнинг одами эмаслигинга қандай
ишонай? — Игор Ҳасанни синчиковлик билан
30-ҚИСМ

“Тавба, нега уни ўйлаяпман? Оиласи, болалари бор. Ахир телефонда аёлига “болаларга кўз-қулоқ бўл”, деганини ўз қулоғим билан эшитдим-ку!”
Орадан тўрт кун ўтди ҳамки ундан дарак бўлмади.
— Ишониб, ишни бошлаган жойимизда келмаса-я, — хавотирга туша бошлади отам.
— Тилпон қил, — деди бувим.
“Эртага эрталаб йўлга тушаман, тушликгача етиб бораман, ишим кўпайиб кетди”, дебди Азиз ака.
Бу гапни эшитиб негадир юрагим қувончданми, ҳаяжонданми типирчилай бошлади. Ўзимни ўзим тушунмадим. Эртасига дарвоза олдига келиб тўхтаган машина овозидан ташқарига югуриб чиқишимга оз қолди.
— Ҳа, шу уй. Келингизлар, — ҳовлидан келган онамнинг товуши мени сергак торттирди.
“Фамилиямизни айтиб ким сўраб келиши мумкин? Балки, газданми, сувданми келишгандир?”
Лекин сал ўтиб онамнинг аёллар билан сўрашгани эшитилди.
— Ким келди, болам? — бувим ҳам қизиқсинди.
— Билмадим, аям кимлар биландир сўрашяпти. Ҳозир қарайман, — деразадан мўралаб иккита катта тугун кўтарган аёл ва яна икки эркакка кўзим тушди. Улар бири эса...
“Эй, Худо! Наҳот...”
Ичимга титроқ киргандек бўлди.
— Ким экан? — бувим ҳам тоқатсизлана бошлади.
Уятдан ерга киргудек бўлдим. Айтишга уялаётгандим.
— Ким дедим?
— Бир домлам келибди...
— Домланг? Тошкандаги ўқитадиганингми? Ишинг чала қолганмиди?
— Йўқ, — ердан кўз узмай зўрға гапирдим. — Келишимдан олдин “бир жияним бор”, деганди. Тугун кўтарган аёллар билан келибди.
— Совчи бўлиб келишгандир-да! Худойим, ўзингга шукр, — бувимнинг бирдан чеҳраси ёришди. — Шунга қўрқиб турибсанми? Бунинг учун қизларни уришишмайди. Қизли уй — карвонсарой. Қара-чи, меҳмонхонага киришдими? Шу ерга келишармикан, ё?
— Аям меҳмонхонага олиб кирди...
— Менам ўша ёққа бораман унда, — бувим шошиб қолганди.
Бувимни кузатиб, ўзим изтиробларим билан қолдим.
“Энди сендан айрилганим янада ойдинлашди, менинг илк ва умидсиз муҳаббатим. Наҳот, сени бир бор кўриш насиб этмади. Қошларинг, кўзларинг, сўзларинг дийдори менга армон энди. Сени келар дея ўн йилни ўтказдим. Мактубларинг билан мени ипсиз боғлаб олганингни ўзинг ҳам билмасанг керак. Энди ўша дард ва аламга тўла номаларингни ҳам ёқиб юбораман. Ҳадемай уни ўқимоқлик менга гуноҳ саналади. Ахир кимнингдир ҳасмига айланаман. Ёқарман, йўқотарман ҳам. Лекин унинг ёд бўлиб кетган ҳар бир сатри кўз ўнгимдан ўтавермасмикан? Куйиб бўлган юрагимни ўртамасмикан? Истамайман, сендан ўзгага ёр бўлмоқни истамайман. Ахир сен менинг орзу қилганим, менинг кутганим. Нега сени сенлайман? Балки аламдандир бу? Жаҳлдандир? Кел, мендан олиб кет, ўн йиллик эскирган, адо бўлган ишқингни олиб кет!”
Ўпкамни боса олмадим. Ортиқ юрагимдан қўним топа олмаётган оғриқларим кўзимдан чиқа бошлади.

Давоми бор

https://t.me/sinovlarihayot
ҚИЗИ БОР ОТАЛАР ЎҚИСИН!

Ҳикоя қилинишича, саҳрода яшайдиган бир киши амакисининг қизига уйланди. Орадан йиллар ўтиб, аёли унга тўққиз ўғил фарзанд туғиб берди. Яна орадан йиллар ўтиб, аёл ўнинчисига ҳам ҳомиладор бўлди. Ой куни етиб, қиз фарзанд дунёга келтирди. Аёл эрига қиз кўрганининг хабарини берганда, эри жуда қаттиқ хафа бўлди ва ўзини камситилгандек ҳис қилди. Баланд овозда у: «Қандай ҳам қаро тун а-а-а, бу тун», деб дод солиб, аёлини ҳайдади. Унга нафрат нигоҳи билан қарай бошлади. Гўёки, ҳомиланинг қиз бўлишига аёли сабабчидек.

Орадан кунлар, йиллар ўтди. Ота кексайди, танасидан мадор кетди. Бир куни унинг кўзи ҳам ожиз бўлиб қолди. Ўғилларининг ҳаммаси уйланиб, ўз юмушлари билан овора бўлиб, кўзи ожиз оталарини эсдан чиқардилар. Кенжа фарзанди бўлмиш қиз ҳам турмушга чиқиб, оилали бўлган эди. Отасига етган мусибатни эшитган заҳоти унинг ёнига, ҳолидан хабар олгани шошилди. Отасининг хонадонига бориб, падари бузрукворини чўмилтирди, уйларини саранжом-саришта қилди, отасига таом пиширди. Ювиниб покланган ота аввал ҳис қилмаган роҳатни туйди. Қиз отасига дори бермоқчи бўлиб, қўлини узатганда, ота унинг қўлидан ушлади ва: «Эй меҳрибон қизим, сиз кимсиз?», деб сўради.

Қиз кўзларидан шашқатор ёшлар оққан ҳолда: «Эй отажон, мен ўша сизнинг қаро тунингизман», дейди. Бу гапдан ота ўз қизи билан гаплашаётганини англадида, ҳўнграб йиғлаб юборди ва айтган гапларига афсус надомат қилиб: «Қизалоғим, мени кечир! Қанийди, тунларимнинг ҳаммаси қаро бўлса. Уйимда тун қаросида сокинлик ҳукм сурарди. Агар замон менинг ҳаётимни ортга қайтарса, мен қизимни туғилган пайтиданоқ яхши кўрган бўлар эдим. Қизимдан бошқаси менга яхшилик қилмаяпти, мендан хабар олмаяпти. Тўққиз эркак, ҳаммаси ўзи билан овора бўлиб, мендан бохабар бўлишдан анча йироқлар. Мушк анбарнинг исини фақатгина мени кўргани келадиган қизим таратмоқда», деди.

Эй, «Ўғлим йўқ» деб куйинаётган оталар, қиз кўрганингизга ўксиняпсизми? Унутманг, қиз бола фазилат ва барака соҳибидир. У отасига меҳрибон, мушфиқ ва мунис бўлади. Қиз бола отасининг жаннатга киришига сабабчи, дўзахдан парда бўлади. Турмушга чиққан солиҳа қиз, эрининг динининг ярмига қувват бўлади. Солиҳа аёл дунё матоларининг энг яхшисидир. Она бўлганда эса, фарзандлари учун жаннатга олиб кирадиган эшик бўлади. Ёдингизда тутингки, Пайғамбар алайҳимуссаломлар қизларнинг оталари бўлишган.

Аллоҳ таоло қиз тарбия қилаётган ота-оналарга Қиёмат куни қизлари сабабли жаннатга кириш ва дўзахдан қутулиб қолиш неъматини ато этсин!

📚
Арабчадан Нозимжон Ҳошимжон таржимаси

©Хуршид Маъруф тайёрлади

T.me/sinovlarihayot
Тонг ҳам отди. Ювиниб чиқдию, нонушта ҳам
қилмасдан кўчага чиқди. Унинг айни дамдаги
мақсади Алимов Абрам билан гўёки тасодифан
учрашиб қолгандек бўлиш. Ҳаммаси табиий ва
ишонарли чиқиши лозим. Санам таксини унинг иш
жойидан бироз берироқда тўхтатиб тушди.Менимча бироз шошиб қўйдим шекилли,
пешонасига енгилгина уриб қўйдию, эндигина
очилган магазинга кирди. У ердан ўзига ёқмаса ҳам
бир баклашка сув ва ейиш учун нимадир олди.
Нималигини ўзи ҳам билмайди. Қўлига илганини
олди, чиқди. Секин бино олдидаги ҳиёбон тарафга
кетар экан, бино олдига битта машина келиб
тўхтади. Санам сездирмасдан ўша тарафга қараб
қўйди. Айнан у. У бино томонга қарамасдан ҳиёбон
тарафга кетаётганди,
Ҳаёлпараст санам, ортидан ўша таниш овоз
эшитилди. Санамнинг юзига билинар - билинмас
табассум югурди.
— (Биринчи уруниш иш берди), секин ўгирилди.
— Бу ерда нима қилаяпсиз? Ёки мени кўргани? —
ўша ўзига ярашган жилмайиш билан гапираркан,
Санамдан кўз узай демасди.
— Ассалому алайкум, — Санам ҳеч нима
бўлмагандек салом бераркан, — мен шунчаки
ҳиёбонда айлангани келгандим, — қўли билан
ҳиёбон тарафга ишора қилди.— Тушунарли, — йигит хафа бўлгандек бўлди. —
Мени кўргани келибсизми деб эндигина хурсанд
бўлаётгандим, шунчаки кўнглим учун "ҳа" десангиз
ҳам бўларди.
— Алдашни ёмон кўраман. Қолаверса, ҳозир
кайфиятим яхши эмас.
— Буни сезиш қийин эмас, — Абрам унинг қўлига
қаради. Санам шундагина қўлидагиларга эътибор
қаратди. Сув ва бир қути сақич.
— (Оббоооо), — хижолатли жилмаяркан, — қизиқ
туйилгани учун олгандим, — деганча ўзини оқлади.
— Тушунарли, — йигит соатига қараб қўйдида, —
истасангиз бирга қаҳва ичамиз. Балки яқиндан
танишиб олсак, кайфиятингизни кўтаришга ёрдам
берардим.
— Сизни ишдан қолдирмайманми?
— Ҳозирча вақтим бемалол, қани юринг, — Абрам
уни бино томонга бошлади.
* * *— Хооо, йигитни гули бунча пўрм билан қаерга? —
Муяссар хонага кириши билан кўзгу олдида сочини
тараётган эрини тергай бошлади.
— Ишга, — Аюб хотиржамгина ишини давом қилди.
— Ишга шунча ясаниш шартми? — қошларини
чимирди.
— Яна қанақа ясаниш? Оддийгина сочимни
тараяпман-ку.
— Лекин шуни ўзи ҳам сизни жуда келишган қилиб
қўяяпти, — Муяссар лабини буриб қўйди.
— Энди эрингиз шунақа келишган бўлгандан кейин
чидайсизда хоним, — Аюб кулиб қўйганча келиб
Муяссарнинг юзидан ўпар экан, — хавотир олма бу
кўзларим сендан ўзгасини кўрмайди барибир.
— Кўрмасин ҳам, — Муяссар кулганча Аюбнинг
бўйнидан қучар экан, — бу турмак сизга ярашмапти.
— Йўғэее, унда бошқача қиламиз.— Шошманг, энг яхшиси мана бундай қиламиз, —
Муяссар шундай дедию, унинг сочларини тўзғитиб
ташлади. — Ана энди бўлди, қизлар қарамайди.
— Ярамас хотин, — Аюб Муяссарнинг белидан
ушлаб ўзига яқин тортар экан, — шу қилганинг учун
ишдан келишим билан сени яхшигина жазолайман,
— деганча кулиб, бир кўзини қисиб қўйди.
— Бизнинг кулбайи вайронамизга хуш келибсиз, —
Абрам Санамни ўз кабинетига таклиф қиларкан, —
унчалик катта эмас-у ҳар ҳолда йўқдан кўра бор.
— Икки қаватли бинони йўқ десангиз, — жилмайди
Санам, — бундан кичикроқ бино бўлса билмадим.
— Энди айтимда. Қани марҳамат, — Санамга жой
кўрсатар экан, — нима ичасиз?
— Менга қаҳва, — Санам айтдию, кетидан — агар
малол келмаса — деб қўйди.
— Ҳеч ҳам малол эмас. Сиздек гўзал санамга битта
қаҳва тайёрлаш ҳам иш бўлибдими? — Абрам тезда
хонасининг нариги томонига ўтиб, икки кишиликқаҳва тайёрлай бошлади. Санам у кўрсатган жойга
ўтирганча, хонани кўздан кечирар экан, хонанинг
тартибли эканлиги уни ҳайрон қолдирди.
— Котибангиз яхши ишлар экан.
— Котибам йўқ, негадир шу борада ҳеч ҳам омадим
келмади, — Абрам қаҳва қуйиш учун идишларни
олар экан, — нуқул нўноқ котиба учрайди.
— Менимча ҳамма гап сизнинг ўзингизда, — Санам
ўрнидан туриб дераза ёнига бораркан, — яъни
керагидан ортиқ талабчансиз. Тартиб - қоида сиз
учун биринчи ўринда. Котибангиздан ҳам шуни
кутасиз. Аммо, улар сизчалик тартибли бўла

T.me/sinovlarihayot
залига бошлади. Ҳамкорлик шартлари келишилар
экан, негадир Юсуфнинг қулоғига Абрамнинг битта
ҳам гапи кирмас, бутун ҳаёли Санамда эди. Санамэса унга эътибор ҳам бермас, Абрамга жилмайганча
қараб - қараб қўярди. Бундан Юсуфнинг қони
қайнаб кетар, ўзини зўрға қўлга олиб ўтирарди.
— Менимча, келишиб олдик, — Абрам ўзига маъқул
шартларни айтиб бўлгач шартномани имзолаш учун
ручкани оларкан, — сизда бирор эътироз ёки
таклифлар йўқми?
— Йўқ, мен ҳамкорликка розиман, — Юсуф
Санамдан кўз узмаган ҳолда шартномага имзо
қўйди.
— Ҳамкорлигимиз муборак бўлсин, — Абрам ҳам
қўл қўйиб бўлгач ўрнидан туриб Юсуфга қўл узатди.
— Сизга ҳам.
— Бошида келишганимиздек, истасангиз сизга ҳам
шу бинодан хона ажратаман.
— Албатта, — Юсуф бошида рад қилган таклифини
ҳеч қандай иккиланишсиз қабул қилди. —Менимча
ҳам шуниси яхши.
— Жуда соз, унда келган экансиз бир йўласи
ўзингизга маъқул келган хонани олишингиз мумкин.— Сизни хонангизга яқинроқ жой бўлса айни
муддао бўларди, — Юсуф бир қошини кўтарганча
Санамга қараб қўйди. Санам эса ҳамон унга
бееътибор, ёки ўзини шундай кўрсатишга
урунмоқда.
#ЎЗИМНИКИСАН
ХV боб.
Ҳасан ўша хат келгандан буён ҳаммадан
шубҳаланмоқда.
— Сенингча, қўшни камерадаги Собир Девилнинг
одами бўлиши мумкинми? — ўйланганча анчадан
буён жим ётган Азимга юзланди.
— Билмадим, лекин бунга ишониш қийин. Собир
бунақа ишларга анча ландавурлик қилади, —
кулимсиради.— Бу гапинг ҳам тўғри. Девилнинг одами анча айёр
кўринади. Лекин, қачондир ўзини сотиб қўяди, бу
аниқ. — Азим унинг бу сўзларига шунчаки бош
силкиб қўя қолди.
*
*
*
— Аюб, — суюклисининг кўксига бош қўйиб ётган
Муяссар секин гап бошлади, — сиздан бир нарса
сўрасам бўладими?
— Олдин сўрачи, бўладими йўқми кейин айтаман, —
аёлининг сочларини силаганча жавоб берди.
—Нега бирдан ўзгариб қолдингиз? Ва, яна нега Аюб
ака дейишимни истамайсиз? — Муяссар анчадан
буён ўзини қийнаб юрган саволини берди.
— Шунчаки сен қалбимни забт этдинг, ва мен
туйғуларимни тан олдим (Негадир анчадан буён
кўнглим нотинч. Худдики сени йўқотиб
қўядигандекман. Шунга вақтим бўлса ҳам сен билан
ўтказишни истайман. Негалигини эса ўзим ҳамтушунмайман), — Аюбнинг тили бошқа, дили бошқа
сўзларни айтмоқда эди. — Бўлдими?
— Йўқ, сиз иккинчи саволимга жавоб бермадингиз?
— Кел шу ҳақида гаплашмайлик.
— Нега? — Муяссар ўрнидан туриб ўртириб олди. —
Сабабини билсам бўладими?
— Муяссар, — Аюб ҳам ўрнидан туриб унинг
қаршисига ўтираркан, — мен сен ўйлаганчалик яхши
одам эмасман.
— Буни биламан, чунки илк учрашувимиз...—
Муяссар гапини тугатмасдан Аюб унинг лабига
бармоқ босди.
— Жим, кел яхшиси ўтмишни эсламайлик.
— Аммо, бу мен учун қизиқ.
— Қачондир ўзим айтишни хохласам айтаман.
Унгача мени мажбурлама. Энди эса, — жойига
ётганча Муяссарни ҳам ўзига тортиб қучоқлаб олди,
— кеч бўлди ухлаш керак.
— Лекин, мен...— Муяссар, ҳозир ухламасанг кейин ўзинга қийин
бўлади, — Аюбнинг юзида ўша сирли ва айёрона
кулгу ўйнади. Буни кўрган Муяссар,
— Бўлди, мана ухладим, — ўзини ёлғондакам
ухлаганга солиб оларкан, ора - орада бир кўзини
секин очиб Аюб ухлаяптими йўқми пойлаб қўярди.
Аюб уни маҳкам қучоқлаб ётар экан, аёлининг ёш
болача қилиғига кулиб қўйди.
*
*
*
— Мени ишга қабул қилганингиз учун яна бир бор
раҳмат, — Санам жилмайганча миннатдорчилик
билдирар экан, — энди мен борай. Эртага иш
формасида роппа - роса 8:30 да шу ерда бўламан.
— Майли бугунча рухсат. Чунки мени ҳам
учрашувим бор.
— Иш бўйича эмасми ишқилиб? — Санам бехосдан
савол бериб юборди-ю тилини тишлади.— Йўқ, шахсий. Анчадан буён бир инсонга бирга
шаҳар айланамиз, ҳеч бўлмаса ярим кунимни сенга
бағишлайман дегандим, — Абрам ўзгача меҳр
билан жилмайганча гапирди.
— Эеее ҳа тушунарли. Ким бўлса ҳам жуда бахтли
инсон экан. Унда тезроқ бора қолинг.
— Тўғри айтасиз, — Абрам соатига қараб қўяркан, 20
дақиқада етиб бормасам аразчим яна аразлаб
қолади. Кейин эрита оламай юраман, кулди.

T.me/sinovlarihayot
ҳам кулди.
— Буни ҳали кўрамиз.
*
*
*
Дилноза ишдан чиқиб, ойисига ҳозир 30
дақиқаларда боришини айтди-ю, телефонини
ўчириб қўйди.
— Қани кўрайлик-чи, боғлана олмасангиз нима ҳам
қилардингиз, йигитни гули? — кулиб қўйди-ю такси
тўхтатганча уйига кетди. Уйига келиб, уст - бошини
алиштиргач, кечги овқатга ойисига ёрдамлаша
бошлади. Шу пайт, эшик қўнғироғи жиринглаб
қолди.
— Мен эшикка қарай, сен мана буларни тўғраб тур,
— Дилнозанинг ойиси Ҳадича опа шундай деганча
эшикка қарагани кетди. 10 дақиқа ўтмасдан
ойисининг, — Дилноза, — деган овози эшитилди.— Лаббай ойижон, — бир қўлида ярим тўғралган
картошка, бир қўлида каттагина ошхона пичоғини
ушлаганча чиқиб келди-ю, эшик олдида турган
одамни кўриб жойида қотди қолди.
Мана уч кундирки, Муяссар Аюбдан хафа. Аюбнинг
биттагина айби, Муяссар жудаям егиси келган пайт
шоколод олиб келишни унутгани холос. Мана шу уч
кун ичида, дунёнинг шоколодларини олиб келиб
берса ҳам, бизнинг Муяссарнинг арази тарқамади.
— Яна ўша хотинчангни қовоқ - тумшиғига
қараяпсанми? — ўғлининг қўлида гулдаста ва бир
қути шоколодни кўрган Дилором опанинг асаби
бузилди.
— Аслида бу шоколодлар сизга ойижон, — Аюб
Муяссар шоколодни яна отиб юборишини ўйлаб
шоколодларни ойисига берди.
— Раҳмат, — Дилором опа хурсанд бўлганча
шоколодларни олар экан, — ҳалиги бу гулдаста?
— Бувимга, — Аюб тезда юқорига чиқиб кетди.— Шу бола уйландию, ўзгариб қолди. Хотинчаси
бурнидан ип ўтказиб олган. Хотин ширин деб шуни
айтсалар керакда, — Дилором қошларини чимириб,
ўзига - ўзи гапирганча хонасига кириб кетди.
Аюб хонасига кириб келган пайтда, Муяссар
доимгидек телевизор кўриш билан банд, унга
эътибор ҳам бермади. Бормисан, йўқмисан ҳам
демасдан телевизордан кўз узмасдан ётаверди.
— Муяссар балки бас қиларсан? — Аюб унинг ёнига
келиб ўтираркан, — ахир бизга шу ярашадими?
— Сизни билмадиму, менга жуда ярашади, — эрига
еб қўйгудек бўлиб қараб қўйганча гапирди.
— Бу гапингда ҳам жон бор, — жилмайганча
аёлининг бурнидан чимдиб қўяркан, — хатто
илонлигинг ҳам.
— Нимаааа? — Муяссар ўрнидан туриб ўтириб олди.
— Ҳозир нима дедингиз?
— Ҳеч нима, — Аюб хотиржамгина ўрнидан туриб
шкаф ёнига бориб уст - бошини алиштира бошлади.
У атайдан шунақа қилганди. Чунки билади, Муяссар
"Илон" деганни ҳазм қила олмайди.— Аюб, — Муяссар ўрнидан туриб эрининг ёнига
келди, — ҳозир нима дедингиз?
— Нима дедим? ўзини ҳайрон бўлгандек кўрсатди.
— Мен ҳеч нима демадим шекилли.
— Сиз ҳозир мени илон дедингиз, — Муяссарнинг
қошлари чимирла бошлади.
— Йўқ, мен унақа демадим.
— Шунақа дедингиз. Мени қулоғим кар эмас.
— Муяссар гўзалим, — Аюб унинг елкаларидан
тутганча кўзларига боқиб, — сен уч кундан буён
"Араз режимида" юравериб толиққан кўринасан.
Ҳечқиси йўқ, дам олсанг ҳаммаси ўтиб кетади.
— Мен толиқмадим, — Муяссар Аюбнинг қўлларини
силтаб ташларкан, — сиз аниқ мени илон дедингиз.
— Оббоооо, — Аюб асабийлашганча кўзларини
юмиб очди. — Ҳа илон дедим. Нима қила оласан?
Судга берасанми? Суд эрингни нега судга бердинг
деса, "Ҳурматли судя мен эримдан шоколод сўраган
пайтим "эси йўқ" эрим олиб келмади. Кейин мен учкунлаб аразлаб юрганим учун мени илон деди"
дейсанми?
— Ҳа, худди шундай дейман, — Муяссар ҳам бўш
келмади.
— Кейин нима бўлишини биласанми? Сени эсдан
оғганга чиқариб, жиннихонага йўлланма беришади.
Суддан тўғри ўша ёққа кетасан. Кейин мен
ортингдан жиннихонага қатнайманми?
— Мени севсангиз ҳа. Керак бўлса ундан нарига ҳам
қатнайсиз, — жилмайганча қош қоқиб қўйдида,
ётоқ тарафга юрди.
— Ҳечамда, — Аюб қўл силтаганча, — буни орзу ҳам
қилма. Кетсанг, ўзинг кетавер ўша жиннихонанга.
Мен ўзимга бошқа хотин топаман.
— Йўғэеее, ростанми? — негадир Муяссарнинг гап
оҳанги, боягина кулиб турган юзи ўзгара бошлади.
— Кўнгилчангиз бошқа хотин тусаб қолдими?
— Энди, сен жиннихонага кетганингдан кейин, ёлғиз
яшамасман ҳар ҳолда, — Аюб атайдан унинг асабига
тегаётганди.— Эеее ҳаааа, гап буёқда денг? Тўғри, жудаям тўғри.

T.me/sinovlarihayot
* * *— Қизим бу йигит сени сўраб келибди. Айтишига
қараганда бирга ишлар экансизлар, — ойиси
гапирмаса билмади яна қанча шундай турарди.
— Ҳа, ҳа бирга ишлаймиз, — қошларини
чимирганча Зуфарга қараб қўйганча жавоб берди.
— Қандайдир тадбир ҳақидаян гапираяпти, шу
ростми? — Ҳадича опа ишонмагандек гапирди.
— Мен билмайман, — елка қисди. Аслида гап нима
ҳақида кетаётганини жуда яхши англаб турарди.
— Телефонингиз ўчиқ бўлмаганида хабарингиз
бўларди, шу сабабли хўжайин мени бу ерга юборди,
— Зуфар савол назари билан қараб қўйдида, ёлғон
гапирди.
— Қизим, бу нима қилганинг? Нега телефонинг
ўчиқ?
— Ойи, қуввати тугаган шекилли. Ўзимни ҳам
хабарим йўқ, — Дилноза Зуфарга бир ўқрайиб
қараганча ойисини олдида ўзини оқлагандек бўлди.
Аммо, билмайдики, бу ўқрайиши билан ҳаммасини
атайин қилганини билдириб қўйганини. Ҳаммасинияхшигина тушуниб турган Зуфар жимгина кулиб
турарди.
— Қизим, энди ёш қиз эмассан. Озгина маъсулият
сезишни ўргансанг яхши бўларди. Энди эса тайёрлан
ва хўжайининг айтган жойга бор.
— Лекин, ойииииии....
— Ойи - пойини йиғиштирда, ишинга жўна.
Дилноза ойисига йўқ дея олмади. Шу боис ҳам,
хонасига қайтиб тайёрланиб чиқди.
— Ойи мен кетаяпман, — эшик олдига борганида
ошхонадаги ойиси эшитиши учун баландроқ
гапирди.
— Яхши бориб келгин, — Ҳадича опа ошхонада
турганча баланд овозда гапирди.
— Хўп, — уйдан чиқар экан, — учрашувга расмий
услубда борадиган битта тентак мен бўлсам керак,
— асабийлашганча машинага ўтираркан, эшикни
қарсиллатганча ёпди.— Бу бечорада нима айб? — Зуфар машинани ўт
олдираркан қовоғидан қор ёғаётган Дилнозага
қаради.
— Нега бундай қилдингиз? — унга қарамасдан
сўради. — Нега уйимгача келдингиз?
— Сени огоҳлантиргандим. Эсли қиз бўлиб хўп
деганингда, мен бунга мажбур бўлмасдим.
— Телефонимни ўчириб қўйганимдан ҳаммасини
тушуниб олишингиз қийинмиди? — асабийлашганча
овозини баландлатди.
— Яъни? — Зуфар машинани йўл четига олиб
тўхтатаркан, — бу билан нима демоқчисан?
— Мен сиз билан учрашишни истамаганим учун
телефонни ўчириб қўйгандим. Сиз эса уйгача
келибсиз.
— Демак, мен ҳаммасини хато тушунганман, —
негадир Зуфарнинг шашти қайтгандек бўлди.
— Менимча ҳам шундай, — Дилноза бироз жаҳл
аралаш гапираркан, — мени уйга олиб бориб
қўйсангиз яхши бўларди.— Хўп, — Зуфар бошқа сўз демасдан машинани
ортга бурди.
— Раҳмат, — Дилноза машинадан тушаркан, —
менимча ҳаммасини тушундингиз? Зуфар унга ҳеч
нима демади. Дилноза ҳам бошқа гапирмасдан
тушиб кетди. У тушиши билан, Зуфар машинани
катта тезликда ҳайдаб, бир зумда кўздан ғойиб
бўлди.
* * *
Эрталабдан бугунги биринчи иш кунига
тайёрланаётган Санам нима кийишни билмасди.
— Яхшиси шуни кияман. Қатъиятли кўрсатади, —
деганча кийиниб чиққач, енгилгина пардоз қилди.
— Мана бу бошқа гап, — тепадан битта қилиб
йиғилиган сочига қараб, кўнгли тўлгандек бўлди. —
Энди ишга, — хонасидан чиқиб, зина тарафга
юраётганди, қўшни хонадан тайёрланганча
Маржона ҳам чиқиб келди.— Санам, — тез - тез юрганча унинг ёнига келди. —
Сен ҳам ишгами? Агар ишга бўлса, бирга кетамизми
эдим.
— Ҳа ишга, лекин энди мен Юсуф Яминов билан
ишламаяпман. Менимча сен буни эшитмадинг
шекилли.
— Ҳа, чунки Юсуф акам, — бироз уялибгина
гапирди, — ишга чиқишимга рухсат бермаяптилар.
Бугун эса, янги офисимни кўрсатаман деб
чақиргандилар.
— Тушунарли. Унда Юсуф акангни кута қол. Мен эса
ишга кеч қолаяпман, — зинадан тушганча гапирди.
— Ҳа майли, кўришгунча.
Кўришгунча асалим.
* * *
— Ассалому алайкум, — Санам Абрам эрталабдан
сўраган ҳужжатларни олиб хонасига кирди. — Мана
бу сиз сўраган ҳужжатлар.— Ваалайкум ассалом раҳмат, — Абрам ҳужжатларни оларкан, — ҳозир Юсуф Яминов келади. Бу ҳужжатларга унинг ҳам имзоси керак. Буёғини ўзингиз тушунсангиз керак. — Тушунарли, бошқа топшириқлар бўлмаса мен борай. — Майли, ишинги....— шу пайт Абрамнинг телефони жиринглади. —Ало. — ....... — Нима? Бону нималар деяпсан? — ҳавотирланганча гапирди. — ....... — Ҳозир қаердасан? — ......... — Йиғлама, менга манзилни айт. Ёнингга бораман. — ......... — Бону йиғлама. Мана кетаяпман, — Абрам телефонни ўчирар - ўчирмас хонадан отилиб чиқиб кетди.

Давоми бор

https://t.me/sinovlarihayot
📝БИР БУВИНИНГ ХИКОЯСИ.
(Илоннинг угли.)

Узининг каттикуллиги ва шавкатсизлиги билан ном таратган Худоёрхон даврида подшох хузурига бир йигит келиб шохдан кизлар учун соликни 
бекор килинишини каттик талаб килади. Ким бундай таклиф билан келса боши танасидан жудо килинишини буюрадиган шох бирдан юмшаб рози эканлигини айтади. 
Йигит кетгач шохнинг ранги узгариб колади. Мулозимлар вокеа сабабини сурашганида: Курмадиларингми йигитнинг елкасида илон бор эди 
дейди! 
Хуллас Худоёрхон йигитни назоратга олишни уни суриштиришларини талаб килади. Йигитнинг отаси карвонбоши булган булиб хозир кари уйда савдо билан шугулланишини айтишади. 
Карвонбошининг яна 3 фарзанди булиб булар бошка хотинидан эди. Карвонбоши сухбатига кура биринчи хотинини дарада карвондагилар дам олгани тухташганда учратган экан. -Ушанда сув ичида турган гузал аёлни куриб хайрон колдим. Сочлари копа-кора, юзлари оппок гузал киз менга кулиб куйдида менга бирор кийимлик совга килолмайсизми деди.  Хушим бошимдан учиб энг икмматбахо кийимларни унга совга килдим. У мени анчадан бери танишини айтганида хайрон булдим. Сунг унга менга турмушга чикишини сурадим. Рози булди. Уйга кайтдик. 
Орадан бир йил утиб угилчамиз тугилди. Хотинимдан барча аёллар кавм кариндошлар куркишарди. Факатгина мен уни каттик севардим, у мени зимдан кузатар бирорта аёлни никохимга олишимга йул куймасди.
 (У вактда бой кишиларни куп хотинлари булган) Бир куни уйимизга илон ургатувчилар келишди ва хотинимни кузатиб уни илон дейишди.  Мен хайрон эдим. У менга аёлимга шур ковурдок пиширишимни ва тунда хамма эшикларни кулфлаб ётишимизни шунда хотинимни кузатишимни айтишди. Мен айтганидек килдим. Тун ярмидан утганда вишиллаган овоздан уйгониб кетдим. Карасам хотиним кора илонга айланиб ташкарига чикиш учун тешик кидирарди! 
Уша куни индамай ухладим. 
Эртасига унга бу хакида айтдим ва ундан ажралишимиз кераклигини  айтдим. Аёлим рози булди, углимга гамхурлик килишим кераклигини тайинлади. Мен уни уша дара йулига олиб бориб сунгги марта  хайрлашдим. 
Шу шу углим усиб катта булди. Лекин одамларнинг айтишича жахли чикса икки елкасидан кора илон чикаркан. Уша йигит кейинчалик халокат натижасида улган, ундан эса фарзанд колмаган. Уни кумишганда кейинги куни кабри устида катта илон улиб ётгани хакида анчагача одамлар сузлаб юришган экан. Ким билсин балким у онаси булгандир.....
тамом.
Интернетдан олинди.
T.me/sinovlarihayot
Лекин Худоберди хеч каерда йук эди. Негадир Назирани юраги хапкириб кетди. Хамма уйга кучага хаттоки молхоналарга кириб чикди. Бола хеч каерда йук эди. Туйхонадагилар бир зумда саросимага тушиб колишди.
Хамма Худойбердини кидиришга тушди.
Лекин бола еру кукда йук эди. Бир пасда хаммаек ур туполон булиб кетди.
Орадан уч турт соат утса хамки бола йук. Аеллар анжуманига келган аеллар билан хам хеч кимни иши йук ош овкатлар хам пишиб пишмай козонда кимирламай турар эди.
Аеллар хижолат булганларича баьзилари туриб кетишди. Баьзилари кизикиш устун келибми хамдардлик килибми ишкилиб туйхонадан кимирлашмади.
Вакт пешиндан огиб асрга караб кетаетган пайтда Азамат ака дея кучадан бригада сувчиларидан бири кириб келди.
Азамат ака бир четга утайлик сизда гапим бор дея Азаматни бир четга тортди. Халиги сувчи Азаматга нимадир деди. -Нима нималар деяпсан уйлаб гапиряпсанми. Ишонмайман ишонмайман болам дея овозини борича бакириб юборди. Тинчликми нима булди дея Назира эрини олдига учиб келди. Бу вактда сувчи билан Азимжон отилиб кучага чикиб кетди. Уларни ортидан хамма епирилиб кучага осилди.Азимжон билан сувчи йигит кушниникидан усти боши шаллаббо хулкийимдаги Худойбердини жасадини кутариб чикишди. Туйхонада гуеки киемат копгандай булди. Бир пасда бакир чакир йиги сиги махаллани тутиб кетди. Вой болааааамм дея назирани бузлаган овози хаммани йиглатди. Пахта даласига сув очаетган сувчи йигит сувни тусиш учун килинган сув тугонга илиниб колган болани жасадини куриб колади. Ва куркиб кетиб болани жасадини машинага
юклаб кишлокка олиб келади. Милиция чакирмокчи булиб кишлок ахоли пунктига олиб боради. Шу ерда туйчи болани йуколганини эшитиб болани туй булаетган хонадон кушнисиникига олиб келиб уларга курсатади. Кушнилар болани Худойберди эканлигини тасдиклашгач Азимжонни чакиради. Бир пасда туйхонани милиция ходимлари Тез ердам машинаси ходимлари босиб кетди. Болани курган Анзират хола гурсиллаб биренга аганаб тушди. Назирани холинику тарифлаб булмасди. Тинмай хушидан кетар болам деб чиркирар эди.

Анзират холани инсулть дея духтирлар дархол касалхонага олиб кетишди. Азамат эркакман демасдан овозини борича йиглар онажон мен гумрохни кечиринг кечиринг дея хайкирарди. Назира хисобчи чакирганда Худобердини кайнонасини олдига куйиб чикиб кетган эди.
Ошпазларга маслахат керак булиб колиб Анзират холани чакирган эдилар. Бу пайтда Худоберди онасини чорбог тарафга утганини курган эди. Уонасини ортидан бориб якка чупдан утаетганда сувга шалоп этиб тушиб кетганини хеч ким хаттоки тескари караб турган онаси хам сезмай колди.
Бола окиб бориб сув тугонига илиниб колган эди..Туйхона бир пасда совукдан совук маконга айланди. Козонда пишган таомлар шундогича сузилмай колди. Бутун бошли букани гушти эса канораларда осилганча турар эди. Азамат эса афсусланганча бошига тинмай муштлар хуши узига келганда мехр бермаган кизларини ютокиб багрига босар эди.

МУАЛЛИФ Ҳошимова Ҳамидахон ая 63 ёшдалар.

https://t.me/sinovlarihayot
Тополмайсан!

Бир кам дунё деган мангу,
Умрни ҳеч ютолмайсан.
Молу дунё топарсану...
Отанг кетса тополмайсан,

Элга керак тилло заринг,
Халқни рози этолмайсан.
Уйингдаги муштипаринг,
Онанг кетса тополмайсан!

Йиқилганда суяйдиган,
Ҳам беминнат қўллайдиган,
Тиргак бўлиб турай деган,
Аканг кетса тополмайсан!

Дунёдаги барча дўстни,
Пулга сотиб ололмайсан.
Беркитгувчи каму кўстни,
Уканг кетса тополмайсан!

Сал бахтингдан суюнгувчи,
Сенга жондан куйингувчи,
Еган нонин илингувчи,
Опанг кетса тополмайсан!

Сенга қилган жонин фидо,
Топарман деб билма хато,
Фарзанд топсанг бўлар ҳатто,
Синглинг кетса тополмайсан

Шуни билгин Мумтозбегим:
Оиланг кетса тополмайсан!!!


Мумтозбегим

https://t.me/sinovlarihayot
— Ишингни қандай битиришни биласан-а? — кулди
Игор. — Хўп сен учун топаман. Узоғи икки соатда
қўлингда бўлади. Орадан икки соат ўтиб, Игор
ваъдасини бажарди. Ҳасанга битта телефон топиб
берди. Телефонни қўлига олиши билан, Ҳасаннингқилган иши Рафиқ айтган исмни ва чала қолган фамилияни териш бўлди. Ишини тугатмасидан гоогледан чиқиб келган хабар ва суратларни кўрган Ҳасан ҳайрон бўлиб қолди. — Наҳотки, у....?

Давоми бор

https://t.me/sinovlarihayot
АКСИРИШ НЕЪМАТИ


Мутахассисларнинг эътироф этишича, аксириш билан вужудимизда қуйидаги жараёнлар юз берар экан:
– Мия ва юрак томирлари кенгаяди;
– Кўз ёши каналлари очилади;
– Оддий нафас олиш билан сақланиб қолган ўлик ҳаво чиқиб кетади;
– Юрак миллисониялар ичида тўхтаб, яна ишга тушади (яъни дам олади);
– Вужуддаги баъзи зарарли токсинлар ташқарига чиқиб кетади.
Кўпчилигимиз жамоат жойларида уялиб, тортинибми келган аксани ортга қайтаришга уринамиз. Ваҳоланки, аксириш қанчалик фойдали бўлса, уни қайтариб қолишнинг зарарлари ҳам оз эмас. Масалан, киши бир лаҳзада инфаркт бўлиб қолиши ёки вена қон томирлари ва ўпкаси кучли босимдан ёрилиши ё бўлмаса, мия томирларида тиқин юзага келиши оқибатида фалаж (инсульт) бўлиб қолиши мумкин. Демак, аксиришни қайтаришга ҳожат йўқ, фақат одобларига амал қилсак, кифоя.
Аксириш асносида кўзларнинг юмилиши ҳам биз учун катта неъматдир. Агар юмилмаганида, косасидан чиқарди.

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи васаллам: “Акса уриш Аллоҳ таолодан, эснаш эса шайтондандир. Шунинг учун, қачон бирортангиз эснаса, қўлини оғзига қўйсин! Агар (эснаган пайтда): “оҳ, оҳ” деса, шайтон унинг ичида кулади. Аллоҳ таоло акса уришни яхши кўради, эснашни ёмон кўради”, дедилар”
(Имом Термизий ривояти)

https://t.me/sinovlarihayot
​​Бошидан утган вокеаларни хаммасини батафсил  гапириб берди.Сардор кайнатасидан бошкача жавоб кутганди,лекин кайнотаси мен сени обоб ахлок борасида бахоинг йуклиги учун кизимни берганман хозиррок билетни кур албатта боришинг шарт ,-деди. Сардор таксидан тушаркан тугриси уз тугилиб усган уйини таниёлмай колди эски 5 хоналик уйни урнига хашаматли 2 каватли бино кутарилипти Сардорни укаси уйда экан узок согинч дийдордан сунг ака ука касалхонага боришди. Тугриси Сардор ойисини танимай колди нахотки кулини каерга етказса етадиган аёл шунчалар узгариб кетса. Сардор ойиси билан узок йиглаб куришди .Узим духтирлар билан гаплашиб чикайчи ,-деб даволовчи врач кабулига кирди Касаллик тарихи билан яхшилаб танишгач,Ойисини ахволини кайнатасига кунгирок килиб билдирди.Иложи булса россияга олиб кел курамиз даволаймиз эплолмасак Германияга жунатамиз Сардор кайнатасига ойисини ахволи анча огирлигини юролмаслигини айтди .Сардор нимага ташвиш килияпсан уйимизда бир эмас иккита энага бор керак булса учинчисини оламизнимага вактни утказияпсан ?кайнатасини жавобидан хурсанд булган Сардор эртасига бориб дадасини ,ойисини кабрларини зиёрат килди ,кейин онасини олиб россияга кетди Узок текширувдан сунг духтирлар бир оёкни даволасак хам иккинчисини барибир кесишга тугри келади ,-деб маслахат беришди. Хозир Сардорни угай ойиси Сардорникида россияда яшаяпти соглиги анча яхши .Парвариш яхши юролмайди , лекин зерикиб колганда энага албатта ногиронлар аравачасида айлантириб келади..Хеч ким билмайдики эртага нима булишини.Худо берган нуксонни айтиб хеч кимни дилини огритмаслик керак билмайсизку эртага сизни нималар кутаётганини. Хамма уз ниятига етиб,яхшилик,эзгу ишлар хеч кимни тарк этмасин.
19 06 2015 йил
РУХСОРА.

https://t.me/sinovlarihayot