​#маълумот

Уйқунинг қанча тури бор, биласизми?

1. Суннат уйқу.
Офтоб кўтарилиб, то пешин намозигача бўладиган оралиқдаги бу уйқу "қайлула" дейилади. У ақлни кўпайтиради.

2. Бидъат уйқу.
Пешин намози вақтидаги уйқу.

3. Телбаликка сабаб бўладиган уйқу.
Аср намозидан кейинги уйқу девоналик, паришонхотирлик ва телбаликка сабаб бўлади.

4. Уқубатга сабаб бўладиган уйқу.
Киши хуфтон намозини ўқимасдан ухласа, бу дунёда ҳам, охиратда ҳам азоб-уқубатга қолади.

5. Одатий уйқу.
Хуфтон намозидан кейинги одатий уйқу.

6. Надоматга сабаб бўладиган уйқу.
Тонготар вақтида ухлаш. Шунингдек, илмий мажлис бўлаётган вақтида ухлаш ҳам надоматга сабаб бўлади.

7. Ғафлат уйқу.
Тонг отаётганида ухлаб ётиш. Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қизлари Фотимага родияллоҳу анҳо: "Тонгда ухлаб ётмагин, чунки бу вақтда уч нарса: яхшилик, одоб ва барака тақсимланади", дедилар. Ким тонг отаётганида ухлаб ётса, шу уч нарсадан қуруқ қолади.

8. Фақирликка сабаб бўладиган уйқу.
Бомдоддан кейин кун чиққунча ухлаб ётиш камбағалликка, девоналикка, қарздорликка сабаб бўлади.

9. Ғаромат (зиён) уйқу.
Кишининг ибодатдан сўнг дуода, санода, салавотда, қироатда кўзи кетиб қолса, ғаромат уйқу саналади.

10. Роҳат уйқу.
Касал ва гўдакларнинг уйқуси. Улар қанча кўп ухласа, фойда ва роҳат олишади.

11. Ибодат уйқу.
Олимлар, обидлар ва рўзадорларнинг уйқуси. Киши хуфтон намозидан сўнг таҳоратли ухласа, фаришталар ҳимоясида бўлади.

12. Каромат уйқу.
Тунда намоз ўқиб туриб, чарчаб саждада ухлаб қолиш".

Масъуд ибн Маҳмуд ибн Юсуф ас-Самарқандий, "Салоти Масъудий"

☝️ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!

T.me/sinovlarihayot

​​олиб туришди. Дилшода келин хам болаларини етаклаб кириб келди. Эрининг урнига кечирим суради. Опа-сингиллар, якин кариндошлар Бахтиёрни инсофга чакиришди. "Бориб ота-онангдан кечирим сура, уларни уйингга кайтар. Ота-онанг ганимат, ховлингни фариштаси улар. Кейин бир умр афсусланасан. Сен хам фарзанд устиряпсан, аклингни йигиб ол", дейишди.
Бахтиёр хеч кимни гапини назарига илмади. "Мен уларни хайдаганим йук. Узлари кетишди. Керак булса келишсин", деди совукконлик билан.
Орадан олти ой вакт утди. Бахтиёр бир марта булса-да ота-онасидан хабар олмади. Опалари хам ундан юз угиришди. Хотини болаларини олиб, отасининг уйига кайтиб кетди. Бойлик кузини кур килган Бахтиёр бундан хам кайгурмади. Хар куни маишатбозлик, журабозлик, янги-янги жононлар... у осмонларда учиб юрарди гуё... хамма узи билан узи... хаёт уз маромида давом этарди...
Ёз кунларининг бирида тог багридан одатдаги маишатбозликдан кайтаётган Бахтиёр автохалокатга учради. Машина ичидаги уртоги ва икки аёл вокеа жойида халок булишган. Бахтли тасодиф туфайлигина шундай дахшатли автохалокатдан Бахтиёр тирик колганди. Уни огир ахволда касалхонага олиб боришди. Бу шум хабар бир зумда хамма ёкка таркалди. Махфират ая кизлари билан касалхонага чопди. Эридан мехр курмаган, бахт излаб келган уйидан кувилган Дилшод хамма гина-кудуратни унутиб эрини ёнига югурди. Улар биргалашиб кузларида ёш билан операция хонаси олдида тупланишган, улим билан олишаётган Бахтиёрга Аллохдан умр, шифои комил сурашарди. Шундай огир кунда кариндошлар уларни ёлгиз колдиришмади. Лекин кунгли огринган ота келмади. Хотини, кизлари йиглаб-сикташди. "Углингизни гунохидан кечинг. Унга сизнинг дуойингиз керак. Бунча тошбагир булманг", дейишди. Ота индамади. Улар кетгач эса жойнамоз устига бехол утирди.
- Эй, Яратган Эгам, - отанинг овози калтирарди. - Мени кечир, каргишимни кайтариб олдим. Углимни умрини узун кил, инсофини бер. Агар жон керак булса, менинг жонимни ол. Лекин углимга шифо бер. Сочимни тукидан оёгимни тирногигача музлаб кетяпман. Унинг жонини омон сакла. Норасида фарзандлари отасиз колишмасин. Гулдай хотини тул булиб колмасин. Онаизори фарзанд догида адо булмасин. Тугри, мен уни каргадим, ок килдим. Онасини хурлатганига чидолмадим. Лекин хозир бутун аъзои баданим какшаб огрияпти. Ахир у менинг бору жахоним эди. Уни узим шундай аклсиз килиб тарбияладим ва жазосини тортдим. Углимга мол-дунё, олам шодликларини берибману энг зарур нарса тарбия, одобни бермабман. Ортик даражада берган мехрим узимга нафрат, зиён булиб кайтди. Мен хатоимни англадим кеч булсаям. Углимга шифо бер...
Аллохнинг шафоати, ота-она дуоси, шифокорларнинг саъй-харакати билан Бахтиёрни хаёти саклаб колинди. Лекин у бир умрга тушакка михланиб колди. Мана бир йилдан бери хотини, онаси атрофида парвона. Ёш боладек уни парваришлашяпти. Опалари доимо хабардор. Лекин ота келмади. Углини ахволидан хабар топган ота куйиб ёнса-да хабар олгани бормади. Шу хасрат билан бу дунёдан куз юмди. "Мен углимни кечирдим. У хам мен тошбагир отасини кечирсин", дебди куз юмар чоги хотинига...

Канча йиллар утди. Тушакка михланиб, шифтга тикилиб ётган Бахтиёр хамон хотини, болалари ардогида. Кексайиб колган онаси унинг дуогуйи, сирдоши, мехрибони.
- Онажон, мен у дунёга Аллох даргохига, отам олдига кайси юз билан бораман? - дейди у аламли кузёшларини окизиб...

ОТА-ОНАМИЗНИ ТИРИКЛИК ВАКТЛАРИДА КАДРЛАРИГА ЕТАЙЛИК. ХИЗМАТЛАРИНИ КИЛИБ, ДУОЛАРИНИ ОЛАЙЛИК. КАРГИШДАН АЛЛОХ УЗИ АСРАСИН, ДЕЯ УМИДА БОНУ.

САЙЙИДУЛ ЖУМА АЁМИНГИЗ МУБОРАК БУЛСИН. УКИГАН НАМОЗЛАРИНГИЗ ВА КИЛГАН ИЛТИЖОЛАРИНГИЗНИ АЛЛОХ ДАРГОХИГА КАБУЛ АЙЛАСИН, АЗИЗ ДИНДОШИМ!

📡 Do'stlar bilan bo'lishing

T.me/sinovlarihayot

​​✍ЭРИМНИ ПУЛГА АЛМАШТИРДИММИ?


Умр йўлдошим билан Самарқандга борганимизда, шу ресторанга албатта кириб ўтамиз, чунки кавоблари жуда мазали. Бу сафар ҳам шу ердан ўтиб кетаётиб таомланмоқчи бўлдик. Ёнимиздаги столда ўтирган аёлларнинг бутун зални тўлдириб кулдириши эътиборимизни тортди.

Стол устида бири бўшай деб қолган икки шиша ароқ турибди. Аёллардан бири официантга буюртма бераётиб эркалик қиляпти. Юзлари мастликдан қизарган аёлларнинг гапларидан ҳайрон қолдим. "Укагинам, жоним мани, тезроқ қимирланг, бўлмаса севги изҳор қиламан-а?!”, дейди аёллардан бири. Даврадаги аёллар эса хандон отиб кулишади. Тушунаман, бу ҳазил, аммо эримнинг жаҳли чиқаяпти. Зимдан назар солдим, бир аёл кўзимга иссиқ кўринди. У ҳам менинг нигоҳимни сезиб тикилиб қолди. Бироздан сўнг ўрнидан туриб мен томон юра бошлади.

"Мени танидингми?” - Сенсирашидан менга яқин одам, лекин эслолмаяпман, деган хулосага келдим.

- Синфдошинг, Санобарман!

- Э... яхшимисан? Болаларинг яхшими?

Узоқ сўрашишлардан сўнг бир-биримизга манзилларимизни бериб, эртасига унинг уйида кўришадиган бўлдик...

Данғиллама, икки қаватли чиройли иморатга кирдим. Синфдошим жуда бойиб кетибди. Кечаги шаддод аёлларга мос тарзда эркаклардек жўшиб дастурхон безабди. Бирин-кетин қизлари чиқиб келишди, кўришдик.

- Узатиладиган бўлиб қолишибди-ку?

- Ҳа, совчи кўп. Биласан-ку, отаси Кореяда деб қўшнилар ҳам, эшитганлар ҳам келаверишади, ҳаммага ота-онаси чет элда ишлайдиган келин керак. Каттамни узатдим, шукр.

- Турмуш ўртоғинг Кореядами?

- Ҳа.

- Қачондан бери?

- Саккиз йилча бўлиб қолди...

- Келиб-кетадими ахир?

- Қанақа келиб-кетиш? Келса қайтиб бора олмайди.

- Соғинмайсанми? - дедим кулиб.

- Соғинаман, нима қилай?.. Ҳаёт шунақа. Битта менинг бошимга тушмаган бу кўргулик. Кечаги дугоналаримнинг ҳаммасида шу аҳвол. Эрлари хорижда. Айримлари хиёнат ҳам қилади, менга ўхшаганлар эса чидаб яшайди.

- Эрингни пулга алмаштирибсан-да!..

- Нима?

Синфдошим мендан бундай гапни кутмаган шекилли, узоқ тикилиб қолди...

- Тўғри айтасан, пулга алмаштирибман эримни. Болаларимнинг тўйида қатнашолмаса, керакли пайтда ёнимда туролмаса, онам оламдан ўтдилар, у йўқ эди. Кечалари ёлғизмиз. У ҳам, мен ҳам...

- У ҳам деб ўзингни юпатяпсанми? Сени яхши кўрса бундай узоқ вақтга ташлаб кетмасди, қўй бекорчи гапларни. Демак, у ерда хотини бор. Қайси эркак саккиз йил хотинсиз яшайди? Ўйлаб гапиряпсанми?

Орага узоқ давом этган сукунат чўмди.

- Иморатим бор, машинам ҳам бор, уч йилдан кейинўғлимни уйлантирамиз, ана ундан кейин эрим қайтади. Уч йил бир зумда ўтиб кетади. Ана ундан кейин мазза қилиб бирга яшаймиз.

- Қариганингдан кейинми? Умрингни, гўзал ёшлигингни шу ҳашамга, болаларингнинг тўйига хазон қилдингми? Хафа бўлма, лекин бу ҳаёт эмас!

- Ҳамма-ҳаммаси болаларимиз учун!

- Эй дугонажон болаларинг ота меҳрини кўрмай, дийдорига тўймай катта бўлишяпти. Отасиз улғайди ҳисоб. Бир марта келамиз дунёга! Наҳотки бирга яшашдек бахтдан кўра пул афзал бўлса?

- Балки сен хақдирсан, пешонамга ёзилган қисмат бу. Мен бари-барига чидаб яшаяпман. Аёл киши эрсиз яшаши мумкин, бу фожиа эмас! Меҳр эса... телефонда, скайпда ширин сўзини эшитаман ва шу билан кейинги қўнғироқни орзиқиб кутиб яшайман. Айрим дугоналаримга ўхшаб ўйнаш орттирмадим. Эримнинг ҳалол пулини олиб ҳалол яшадим. Бунинг нимаси ёмон? Ўлса нима қилардим, худди шундай ёлғиз яшардим. Мен ҳаетимдан розиман. Еганим олдимда, емаганим ортимда, битта аёлга яна нима керак? Битта тўшакми, қўпол қилиб айтганда!

Синфдошим билан хайрлашар эканман, бир қарашда нега кўрганимга атиги олти йил тўлган бўлса-да, танимаганлигимнинг сабабини билдим: у анча қарибди..

Мен бундай ҳаёт тарзини тушунмайман. Балки мен худбиндирман? Лекин ҳаёт бир бор берилади, ундан лаззат топиб яшаш керак. Бир бурда нон есанг ҳам, бир хонали уйда фарзандларинг билан тиқилиб яшасанг ҳам, ёнингда суюкли ёринг бўлсин. Болаларим отасининг дийдорига тўйиб яшасин "Меҳр кўзда” дейдилар.

Бу борада ҳар кимнинг ўз фикри бўлса ажаб эмас. Лекин бир бор яшаймиз-ку, дийдор ғанимат эмасми?.. Танганинг иккинчи томони ҳам бор, оч қоринга эр сиғармиди, деган хаёл хам миямда
T.me/sinovlarihayot

💁‍♀️КЎЗГУ.

Гўзалликни кўриш учун гўзал қалбли бўл! Сен кўрадиган нарса руҳинг кўзгусидаги аксдир.

Кина ва нафратни ўзида жамлаган қалб муҳаббатни қандай кўради, бағрикенглик йўлини қандай тутади?!

Ҳасад уни еяётган қалб қандай қилиб ўзи яхши кўрган нарсани бошқага илина олади?!

Бировлар айбини, қабоҳатни қидириб юрган қалб гўзал хислатларни қаердан кўра олади?!

Гўзалликни кўриш учун покиза қалб билан қара. Йўқса сенга қалбингда бино қилганинг қора деворингдан ўзга нарса кўринмайди.

https://t.me/sinovlarihayot

🥀ҚАРИНДОШЛИК ЎЛМАСИН🥀

Бир пайтлар уйимиздан аримасди меҳмонлар,
Тез-тез йўқлаб келарди холалар-у, аммамиз.
Унитилмас, бетакрор эди ўша замонлар,
Дастурхон атрофида хурсанд эдик ҳаммамиз.

Оппоқ унлар туш эди,қўлда донни янчардик,
Арпа,тариқ унидан нонлар ёпиб ер эдик.
Бир ҳафта кўришмасак қалбга соғинч санчардик,
"Меҳмон келса эшикдан,ризқи келар" дер эдик.

Қўшнилар ҳам жигардек, йўқларди бир-бирини,
Бор товоғим, келгин деб,илингани ош эди.
Ҳеч ким яқин дўстининг сотмас эди сирини,
Оқибат деган занжир,жигарларга бош эди.

Кибр деган кам эди, сизлардилар гўдакни,
Ўғил ота ёнида, ёнбошламас керилиб.
Саратонда ҳовлига ёзиб қатор тўшакни,
Набиралар, жиянлар ётар эдик терилиб.

Ошга қўл чўзилмасди, ота чойга келмасдан,
Эзгулик деган дарахт, очар эди куртаклар.
Телефонга овуниб ўсмас эди гўдаклар,
Эшитиб улғаярди аллалар-у, эртаклар.

Ҳозир ўзгарган замон, ё одамлар ўзгарди,
Шукур дейиш камайди, ошиб кетди ноламиз.
Ҳар ким ўзи билан банд, тугамас рўзғор дарди,
Жигаримиз кўришга юбормаймиз боламиз.

Жигарларни йўқлашга интилмайди юраклар,
Ётиб қолиш майлига, вақт бўлмас бир соатга.
Ҳамма нарса телфонда, тикон босди йўлаклар,
Айтинг дўстлар йиғлайми, кулайми бу ҳолатга.

Қариндошлар, қондошлар, оқибатдан бурманг юз,
Бизни қондош қилганга шукроналар айтайлик.
Омонат дунёсида тушиб турсин кўзга кўз,
Борди, келди кунларга келинг яна қайтайлик.

Мактуба ШАЙДО
T.me/sinovlarihayot

ҲАЁТ ҲАҚИҚАТИ

♦️Айбсиз дўст қидирган ёлғиз яшайди;

◼️Нуқсонсиз жуфт излаган бўйдоқ ўтади;

🔶Қийинчиликсиз ёр истасанг...
истаб юраверасан;

◽️Лабингни фақат икки нарсага ишлат:
➖бири табассум;
➖иккинчиси сукут.

🔺 Табассум мушкул ишларни ҳал қилади;

🔹Сукут эса мушкул ишларни ўтказиб юборади.

Шайх Шаъровий

https://t.me/sinovlarihayot

​​​📝сусамбил эртаги

Тўйдан олдинги учрашувда йигитнинг "М" харфи ёзилган резинка тапочкада келганини кўрди, оддий, камбағал йигит!

Тақдир бир эканми, йўллари туташди.

Онаси насиҳат қилди: "Эрни эр қиладиган ҳам, қаро ер қиладиган ҳам хотин... Шу болани бирини икки қилиш ҳам сенинг қўлингда!"...

Меҳнатнинг конига тушди, онаси сепига қўшиб берган тикув машинасида чок босди, пашшахона, ёстиқ жилд, кўрпаликлар астарлади, бозорга обориб ўзи йўлакларда юриб сотишга вақти етмади...

Эри бозорга чиқди!

Ўн йил- қорни тикув машинасига тиқиладиган даражага боргунча, ҳомиладор ҳолатида ҳам, қучоғидаги боласи ипини қўлида чувайдиган" "бола-бозор" ҳолатда ҳам тикув иши қилди.

Елкаларига ямоқлар солиб кийим кийди, ранги ўчгунча, тўкилиб сўтилгунча битта кийимини иккита қилмай " белбоққа ёлчимаган бўзчидек" ўзини ясатмайдиган чевархон бўлди...

Бири икки бўлди, эри бозордан дўкон қилди. Энди хотинининг "қўл иши" нимас Хитой, Туркия молларини сотадиган дўкондор бўлди!

Ўн беш йилда дўконлар сони ҳам иккита-ю, эри "ишбоши" бўлди, машиналар қўш-қўш, уйлар қўш-қўш бўлди.

"Энди оёқни узатсам бўлар" деб турганда, эрининг оқибатини кўрди: кундоши борлигини билди...

Ўша аёлнинг ўзи келиб жанжал қилди: "статистикада бир эркакка тўртта аёл тўғри келиши-ю, суннат, баъзи аёллар эрни ўз мулкидек кўриши, эрда кундошнинг ҳаққи борлигини ўйлаб кўрмаслигу, биринчи иккинчи, учинчини хаққини еб зулм қилиши" ни бир нафасда айтиб улгурди!

Ҳа...

Хотинлар ҳам кўпайиб, онаси айтгандек"эрини Бирини Икки қилиш"и энди қиёмига етиб келибди...

Аёл индамасдан чордоқдаги тикув машинасини судраб чиқди, орқалади-ю уйни кундошига ташлаб чиқиб кетди: йўлакка бир пайтлар учрашувга эри кийиб чиққан" М" ҳарфи ёзилган резинка шиппакни қолдириб кетди...
Ummu Zaynab Ummu

T.me/sinovlarihayot

❗️ Бахтли бўлишни истасангиз..
✔️ Намозни ўз вақтида ўқинг.

❗️ Юзингиз нурли бўлишини истасангиз.
✔️ Ярим тунда қиём бўлинг.

❗️ Кўнгил хотиржамлиликни истасангиз..
✔️ Қуръонни тиловат этинг.

❗️ Соғлом бўлишни истасангиз..
✔️ Унда рўза тутинг.

❗️ Кунингиз қувончли ўтишини истасангиз..
✔️ Истиғфор айтинг.

❗️ Ғам қайғу сизни тарк этишини истасангиз..
✔️ Дуо қилинг.

❗️ Ташвишлардан холи бўлишни истасангиз.
✔️ «Ла ҳавла ва ла қуввата илла биллаҳ», деб айтинг.

❗️ Баракангиз бўлишини истасангиз..
✔️ Набий (алайҳи солату ва саллам)га саловат айтинг.

❗️ Қийинчиликларсиз ҳасанотларга эга бўлишни
истайсизми?
✔️ Унда мана бу маълумотни ўзингизда сақлаб турмай,
бошқалар билан ҳам улашинг.

❗️ СУБҲАНАЛЛОҲ.. Ким Аллоҳ таоло билан бирга бўлса, Аллоҳ ҳам у билан биргадир.
✔️ Ким Аллоҳ таолони яхши кўрса, Аллоҳ ҳам уни яхши кўргай.

❗️ Биласизми:Ким ҳар фарз намоздан кейин
✔️ «Оятул Курсий»ни ўқиса, унинг жаннатга киришини фақат ўлим тўсиб туради холос.
✔️ Яъни, у ўлмагани учун жаннатга кирмайди, агар вафот этса, уни жаннатдан тўсадиган ҳеч нарса қолмайди дегани.

❗️ Эслатма: Кейинчалик олий мукофотлар билан тақдирланмоқчи бўлсангиз.
✔️ Унда хайрли илмларингизни сир тутманг.

❗️ Ёдингиздан чиқмасин:
✔️ Бошқаларга илинишингиздан аввал "Бисмиллаҳир роҳманир
роҳийм" деб айтинг.

❗️ Бугунги ҳикмат Ҳаёт жуда ҳам қисқа.
✔️ Сиз уни бировларга нафрат қилиш билан ўтказиб юборманг!!!


T.me/sinovlarihayot

​Эрининг иккинчи аёли борлигини билиб қолди ва сабр қилди.

Ибн Жавзий роҳимаҳуллоҳ ўзларининг "Сифатус софва" деган китобларида қуйидаги қиссани келтирадилар.

Бағдодда кийимлар билан савдо қиладиган бой бир савдогар бор эди. Бир куни дўконига ёшроқ аёл келди, савдогар билан савдолашиб турганда юзи очилиб қолди. Савдогар кўрган заҳоти ҳайратга тушди: “Валлоҳи, лол қолдим!” – деди.

Ёш аёл айтди:

“Ўзи мен бирор нарса харид қилмоқчи эмасдим. Анчадан бери бир киши қалбимни ўртайди, унга хотин бўлишни хоҳлайман. Лекин айтишга ҳаё қилиб юрибман”.

“Мен айтишим мумкин унга, ким экан у?” – деди савдогар.

Ёш аёл: “У – сизсиз!” – деди.

Савдогар:

“Мен уйланганман, хотиним амакимнинг қизи бўлади. Бир фарзандим ҳам бор”.

Ёш аёл айтди:

“Менинг уйим ва молу мулким бор, ҳафтада икки бор келиб турсангиз, етади”.

Савдогар рози бўлиб, унга уйланди. Ҳафтада икки кун унинг уйида қоладиган бўлди.

Хотинига: “Баъзи дўстларим илтимос қилди, ўшанинг уйида тонг оттирдик”, деб юрди.

Савдогар хотини сиқилмасин, деб яна бир аёлга уйланганини айтмаган эди. Ойлар ўтиб савдогарнинг хотини эридан шубҳалана бошлади. Жорияни ишга солди. Эри дўконга кетар экан, ортидан яширинча эрини кузатишни, қаерга борса, изидан боришга буюрди. Жория бекаси айтгандек қилди. Савдогар кун қайтгач, ёш аёлининг уйига борди. Жория уни кузатиб келди ва савдогар кириб кетган уйни кўрди.

Ўша уйнинг қўшнисидан “Бу уй кимнинг уйи?” – деб сўради. Ёш бир аёлнинг уйи, у яқин ойлар ичида бир савдогарга турмушга чиққани ҳақидаги жавобни олди. Жория келиб, барча кўрган ва эшитганини бекаси айтиб берди. Бекаси жориядан буларни ҳеч кимга айтмаслигини тайинлади. Ўзи ҳам ўзини ҳеч нарсадан хабари йўқдек тутди. Шу ҳолда бир йил ўтиб савдогар вафот этиб қолди ва ўзидан саккиз минг динор мерос қолдирди.

Савдогарнинг хотини илмли аёл эди. Мерос тақсимини биларди, шунга кўра еттиминг динорни ўғлига, минг динорни эса иккига бўлди ва бир қисмини ўзига олди. Иккинчи қисмини халтага солиб жорияга берди ва айтдики: “Буни ўша уйга олиб бор ва унга: “Хожам вафот этди, қолдирган меросидан сизнинг улушингизни бекам бериб юборди деб буни ташлаб кел!”

Жория борди ва ёш аёлнинг уйига кириб, бекаси айтгандек қилди. Ёш аёл йиғлади... Ва айтдики: “Бекангизга мендан салом айтинг ва яна шуни айтингки савдогар мени талоқ қилиб кетганди. Бу меросни олишга менинг ҳаққим йўқ, буни бекангизга қайтариб беринг” – деди. Жория беш юз динор солинган халта билан бекасининг уйига қайтди.

Азиз ўқувчи!

Билмадим бу икки аёлнинг қай бирининг иши ажиброқ. Биринчининг зукколиги, эрига бўлган ҳурмати, тақвоси, мусибатда турганда ҳам адолатга кўра иш қилишими ёки иккинчисининг мероснинг саккиздан бирига ҳақли бўла туриб, уни олмаганими? Чунки савдогар уни талоқ қилмаган эди. У халтадаги динор уники эди. Аммо у ҳам биринчининг олийжаноблигидан қолишмайдиган бир жўмардлик қилган эди.

Араб тилидан Абдулатиф қори Атаханов таржимаси.
T.me/sinovlarihayot

​​Муғийра ибн Шўъба уйланиш ниятида бир аёлга совчи қўйди. Билса, у аёлга бошқа бир йигит ҳам совчи қўйган экан.
Икки кишидан баробар таклиф олган аёл уларни кўриб суҳбатлашиб кўрмоқчи эканини, истасалар, ҳар иккииси бирга келишини айтди.

Муғийра ва нариги йигит бирга келдилар, қизга кўринадиган ҳолатда ўтириб жойлашдилар. Муғийра қараса, бирга келган совчи келишган йигит экан. Аёл уни ёқтириб қолиши эҳтимолини катта баҳолаб, йигитни саволга тутди:
— Кўз тегмасин, Аллоҳ таоло сени кўркам яратибди. Яна бошқа ниманг бор? Ўзинг ҳақингда гапирчи.

Йигит ўзининг табиати ва қобилиятлари ҳақида бироз гапирди. Муғийра энди савол услубини ўзгартирди, нозик тарафдан савол берди:
— Ҳисоб-китобга қандайсан? Мол-мулкингни қандай тасарруф қиласан? — деб сўради.
— Бир сўмимни ерда қолдирмайман — деди йигит — бир тийинни ҳам ҳисоб-китоб қиламан, ўйлаб сарфлайман.
Муғийра шу жойида гап олди:
— Мен эса ҳамёнимни ҳам кўтариб юрмайман, уйда қолади. Уйдагилар истаганича олиб ишлатаверади. Қанча олиб ишлатишларини билмайман ҳам, ишим ҳам йўқ..

Бу гапни эшитган аёл:
— Худо ҳаққи, бир тийингача ҳисоб китоб қиладиган йигитдан кўра берганини санамайдиган одамга текканим яхши — деб Муғийрага тегишга рози бўлди.

Икром Шариф таржимаси.

Бунақаси олдиндан бўлган. Аёлларни маломат қилмаймиз..)))
T.me/sinovlarihayot

​​📝Солиҳа аёл илтижоси туфайли ҳидоят топган Олим.

Кунларнинг бирида тун ярмидан ошиб қолган пайтда ишдан уйга қайтдим. Бу вақт ҳақида Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳадиси шарифларида: “Роббингиз дунё осмонига тушиб, дуо қилувчилар борми, дуоларини қабул қилсам”, деб айтилган.

Уйга кириб дам олиш хонасидан аёлимни топа олмадим. Бошқа хоналарни қараб чиқдим. Шу пайт қулоғимга авваллари эшитмаганим – жуда ҳам гўзал тиловат эшитилди.  Ўша томонга қараб юрдим. Не кўз билан кўрайки, уйнинг қоронғу бир четида аёлим икки қўлини кўтарган ҳолатда дуолар қилар эди. Яқин бориб, қулоқ солдим.

Ё Аллоҳ! У ўзидан олдин мени дуо қилар, Ўзининг ҳожатларидан олдин менинг ҳожатларимни сўрарди. Унга бир муддат табассум билан термилиб, сўнгра йиғлаб юбордим. Аёлимнинг  кўз ёш тўкиб, ихлос билан менинг ҳаққимга қилаётган дуолари ички ҳиссиётларим ва қалбимда ўтган аламли дамларимни ҳамда Роббимнинг тоатида беэътибор бўлиб, унга осийлик қилган соатларимни эслатди. Аёлим кўзда ёш билан  мени ҳидоятга бошлашини Аллоҳ таолодан қайта-қайта сўрарди. Унинг оҳ уриб қилаётган дуо-илтижолари музлаб қолган қалбимнинг туб-тубигача етиб борган, ичимдан нимадир отилиб чиқмоқчи бўлаётгандек эди гўё. Ўз ҳолатимга ачиниб кетдим. Аллоҳ раҳм қилсин менинг ҳолимга. Шунча кунларни осийлик ила ўтказиб, қалбим бир зум бўлсада Аллоҳнинг зикри ила ором олмаганини ич-ичимдан ҳис қилдим. Кўзларимдан оқаётган ёшларни артдим,  икки қўлимни дуога очиб, Роббим мени ҳидоятга бошла деб қалбан илтижо қилдим.

Беихтиёр ўзимни сарҳисоб қила бошладим. Мана неча ойдирки, уйимни саранжом-саришта тутадиган, кундузи истаган нарсамни муҳайё қиладиган, тунда уйда ёлғиз ташлаб кетиб, фисқу фужур ишларим билан алламаҳалда уйга қайтганимда жойнамоз устида Аллоҳдан мени ҳидоят қилишни сўрайдиган солиҳа аёлим борлигини унутган эканман.

Қалбимда ўзгача ҳис сеза бошладим. Гўё қалбим икки нарса орасида тинмай курашаётган эди. Бири аввал қилиб юрган гуноҳ ишларимга чорлов бўлса, иккинчиси ҳозиргина Аллоҳнинг муҳаббати ила топган ҳаловатим эди. Икки тиззамни қучиб ўтирарканман, кўзларимдан ёш қуйила бошлади. Гўё қалбимдаги бор фисқу фасодлар кўз ёшларим орқали тўкилиб тушаётгандек эди. Аёлимга назар ташлаб, қалбимга озор бермаслик учун бунча дард аламларни сездирмай сабр қилиб, бор ғам-ғуссаларини тунда Аллоҳнинг ўзига арз қилиши сўқир кўзларимни очди.  Уйга келганимда очиқ чеҳра билан кутиб оладиган, хонадонимни бахт-саодатга тўлдирадиган, ишга ҳам таббассум билан кузатиб, эшикни ёпиши билан жойнамоз устида қалбидаги оҳу-нолалари ила Аллоҳдан мени ҳидоятга бошлашини илтижо қилиб сўрайдиган солиҳа аёлим экан.

Ҳозиргина топганим – қалбим ҳаловатидан ҳузурланиб турганимда ногаҳон муаззиннинг “Намозга шошилинг! Нажотга шошилинг!” деган нидоси қулоқларим остида жаранглади. Ҳеч бир иккиланишсиз ўрнимдан туриб таҳорат олиб, масжидга отландим. Шу куни бомдод намозини ўзгача туйғу, завқ-шавқ билан адо этдим-ки, ҳатто ҳаётимда биринчи маротаба намоз ўқиётгандек ҳис қилдим ўзимни. Гўё тонг отиб, у билан янги бир руҳ, янги бир нафс пайдо бўлгандек эди.

Аллоҳга шукрлар бўлсин! Аёлимнинг таънаю танбеҳлари билан эмас, балки солиҳа аёлларга хос амалий ҳаракати ила қилган ишларимга пушаймон бўлиб, тавба қилиб, Роббимга юзландим. Аёлимга нисбатан меҳр-муҳаббатим аввалгига нисбатан жуда ҳам юксак даражага кўтарилди.

Орадан анча йиллар ўтиб, ушбу солиҳа аёл эрини илм-маърифатга тинмай ундаши натижасида унинг жуфти ҳалоли Мадинадаги энг катта олимлардан бирига айланди.  Олимдан ҳидоятга келишларига нима сабаб бўлгани сўралса, фахр билан: “Менинг ҳидоятга келишимга солиҳа аёлим сабабчи бўлган”,  деб айтар эди.

T.me/sinovlarihayot

​​БАҒРИТОШЛИК

Маҳалла раиси ва у эргаштириб келган фаолларнинг шунча гапи ҳавога учгандек эди.
− Бу ҳовлида менинг ҳам ҳаққим бор, – ака улар айтган гапларнинг барига қўрслик билан шу жавобни қайтарди.
− Кўчиб чиққанингда уканг ёнингда биргалашди. Оиласидан орттирса яна ёрдамлашар.
Қария тоғасининг гапига жавоб бўлмади.
Ука бошини хам қилган, гапирмасди.
− Ниятинг ҳовлини сотиб, пулини иккига бўлишми? – Оқсоқоллардан бири чидолмай сўз қотди.
– Укангнинг бешта боласи − сенинг жигарларинг.
Уканинг ҳамон ердан кўз узмаганини айтмаса, ўтирганларнинг акага қадалган нигоҳларидан ўт сачрарди.
Сукунатни уканинг илтижоси бузди.
− Майли, ака, келиб шу ҳовлида яшанг. Мен бирор ерга кўчарман. Ота-онамизнинг чироғи ўчмасин.
Бу гап келишмовчиликни бартараф этишга келганлар кўнглида укага нисбатан ачиниш, акага нисбатан ғазаб туйғусини янада оширган бўлсада, барчасининг хаёлига бир фикр келганди:
«Ака ҳеч қачон данғиллама иморатини ташлаб бу ҳовлига келмайди. Болаларидан бирини кўчирай деса... Худо уни фарзанддан ҳам қисган»

Хуршид Нуруллаев
T.me/sinovlarihayot

— Ҳали-бери бормайди, қишни бизникида ўтказади демадингизми? — деди жиян-келин.

— Дедим! Катта ҳовлида қишда қийналади, бизники «дом», ҳамма шароит ичида дедим.

— Бугун ўғлимга айтай, шу зинасига суянчиқ ясатсин... Қарияпман шекилли, тушиб-чиқишга қийналаяпман, — ўзига-ўзи гапирди кампир хонага аланглаб. Тумбочкаси устида турган чойнак оғзини очиб кўрди, унда икки ой олдин дамланган чой шамалари моғорлаб қолганди. Лаби қуриган кампир тамшаниб ўрнига чўзилди.

Қошлари чимирилган келинга қўрқа-писа нигоҳ ташлаб олган кампир диваннинг бир бурчагига омонатгина чўкди.

Келин қайнонасига чой ҳам узатмасдан дастурхон бошидан турди.

— Шаҳарда зерикмаяпсизми? — сўради ўғил овқатдан бош кўтармай.

Ўғил кулиб юборди.

Ошхонадаги идиш-товоқлар қаттиқроқ тарақлай бошлагач, кампир безовталанди, тезроқ туриш учун шошиб гапирди:

— Шу... болам, тирамоҳ келиши билан суякларим қақшайди-да... Уканг олиб берган мойдори бор эди, шуни суртсам, бироз тинчланарди, бу дард ўлгур. Ўша мойдорини ўзим билан олиб келиш эсимдан чиқибди. Агар...

Ўғли «нима бўлди?» деганча ошхонага шошилганини кўриб, кампир ўзи қўл ҳам урмаган дастурхонга фотиҳа ўқиб ўрнидан турди.

Эртаси куни ўғлининг гапидан дадилланган кампир бисотидаги энг янги, икки йил олдин кичик келини бозордан олиб берган кўйлагини кийиб ҳовлига чиқди.

Ўғли ва набиралари кетиб бўлишган, ясан-тусан қилган келин ҳам йўлга отланганди.

Қайнонасининг ясаниб чиққанини кўриб, аввал ҳайрон бўлди, кейин сабаби эсига тушиб, истеҳзоли жилмайди:

— Бугун вақтим йўқ сиз билан дўхтирма-дўхтир юришга. Ишхонамда зарур тадбир бор. Иш тартибимни чамалаб кўрай-чи, бўш вақтим бўлса, дўхтирга бориб келамиз, — деди ва пошнасини қарсиллатганча чиқиб кетди.

Муштипар аёл унинг ортидан «Унда дори олакелинг...» деганча қолаверди.

Кампир эртаси куни ўғлининг ишдан келишини кута-кута ухлаб қолди. Ундан кейинги кун ҳам.

Бўғинлари зирқираганига чидолмай оёғини уч-тўрт қават рўмол билан ўраб олган кампир, кафтлари билан тўпиғини босиб-босиб қўяр, машина овози эшитилармикан деб, деразадан тушиб турган айвон чироқларига умид билан қарарди. Хотинига топшириқ берган ўғли эртасига икки ҳафтага командировкага кетаётганини онасига айтмаганди.

Аксига олиб, кузнинг ҳам қовоғи очилмас, булутлар ҳам кампирга қасд қилгандек осмонда айлангани-айланган.

Худонинг унга раҳми келиб, ўша кунларда жияни кўргани келиб қолди.

Кампирга жон киргандек бўлди, оёқлари ҳам оғриқни унутиб, бир пайтлардагидек чаққон ҳаракатланишди. Ажин қоплаган юзи остида кўринмай қолган кўзи ғилт-ғилт ёшга тўлиб тугунчасини кўтариб чиқди.

Жиян–келин уни қучоқ очиб кутиб олди. У ҳам ишларди, лекин холасини ўтқизгани жой тополмай парвона бўларди.

Оғриқ бўш келавермагач, кампир секингина жиянига: — Мойдорим акангни уйда қолиб кетипти-да...

ҳаял ўтмай, келин кўтариб келган бир пакет дори-дармонни кўриб аёлнинг ичи увишди.

Келин кампирнинг оёғига кунига икки марта малҳам суртар, уч маҳал дори ичишини назорат қилар, бундан ташқари, аллақандай доривор гиёҳлардан оёғига ванна қиларди. Бунақа парваришни умрида кўрмаган кампир хижолат бўларди.

Парво яхшилигидан онаизорга бироз жон кириб, эт олди. Фақат ўн кундан буён на ўғли, на келини хабар олмаганидан жиянларининг олдида хижолат бўларди.

Унинг сиқилаётганини жияни ҳам сезди.

Кампирнинг кўзлари чарақлаб кетгандек бўлди.

Кампир шу куни уйқуга кетгунча «қўнғироқ қилган» ўғлини дуо қилиб ётди.

Жияниникида икки ой қолиб кетган кампир, охирги пайтларда юраги ғаш бўлаётганидан зорланиб, жиянига акангникига олиб бориб қўй деб туриб олди. Кампирни кўндира олмаган жияни кеча уни акасининг ҳовлисига олиб келганди. Ўғли одатдагидек уйда йўқ эди, келин кампирни совуққина кутиб олди. Йўлда чарчаган кампир овқат ҳам емай ухлаб қолди.

Тонг ёришса-да, ҳеч ким нонуштага чақирмагач, секин-аста хонасидан чиқиб, эшик дастасига осилганча туриб қолди.

Айлана шаклида ясалган кенг зинанинг ушлайдиган тутқичи йўқлиги сабаб доим тушиб-чиқишга қийналарди.
T.me/sinovlarihayot

​​ҳозир боши айланиб турган вақтда ундан тушиш кампир учун азобга айланди. У қадам босишга иккиланиб бор-йўғи бешта бўлган поғоналарга қараб ўйланиб қолди. Ундан суянчиқсиз тушиб олишга кўзи етмай, яна хонасига қайтиб кирди.

«Ўғлимнинг иши кўп-да, бўлмаса аллақачон зинага суянчиқ ясаб қўярди», ўйлади кампир ва қуш уйқу устунлик қилиб мизғиди. Бироздан кейин мамнун жилмайди, тушида кичик ўғли билан яшаган кенг, сув сепилган, райҳон ифори таралиб турадиган шинам ҳовлисида яйраб юрарди...

📡 Do'stlar bilan bo'lishing

T.me/sinovlarihayot

​Килмиш Кидирмиш.

Опажонимни мактабни тамомлаган захоти бувим билан адам маслахатлашиб унаштиришган ойимни каршиликларига этибор хам бермаган чунки кудо тараф адамни узок кариндоши эмуш.У йигит россияга бориб туйга пул ишлаб келаман деганлару россияга йул олган .Чегарага етганларида чегарадан чикармай уни давлат учун хизмат килишга жунатворган .бизда икки йил хизмат килганликлари сабаб опам икки йил кутишга мажбур эдилар.У йигитни исми Шерзод .У хардоим опамга кунгирок килганларида опам йиглардилар булмагур гаплар билан оамни дилини огритардилар мен уз Шерзод булажак поччам булишига карамай ундан нафратланардим опамни куз ешларига арзимаслигини билсамда далда беролмасдим.шу тарика орадан икки йил ути ва нихоят у хизматдан келди .Шу кезда ойимни апиратса килдик ойимга огир кутариш асабилашиш мумкинмасди.куевни хизматдан келганликларини эшитиб ойим жуда хурсанд булди энди туй киламиз дерди.Шерзод кечаси учрашувга келди опам чикиб кетилар мен дарс таерлаетгандим ойим етганди.бир пайт опам куш еши билан уйга кириб келдиларда ойи бир гап айтаман факат сикилманг деди ойим тинчликми нима булди дедилар ва Шерзод кириб келдилар биз котиб колдик ойим етган жойида кандай ахволга тушганини курсангиз эди мен яна бир бор Шерзоддан нафратланиб кетим.Ойимга караб мана кизинг мана оклигинг деб бир кисим буйим (латани) отаордида ортига кайтаетган эди.Ойим тухта болам нима булди биздан нима айб ути дедилар опам эса куйинг бе фойда деб йиглардилар .Шерзод эса булмагур гаплар билан опамга тухмат килдилар .шунда ойимни айтган гаплари агар кизимга тухмат килдинг илойо хотин бетини курмагин деб бакирдилар.у эса эшикни кати епиб чикиб кети.Опамни куриб ойимни куриб аламзада булдим нафратланиб кетиб хато хаетдан нафратландим .Опам энди кандай бош кутариб юраман фотхадан кайтган киз дб пас назарда карайди мени айбим нима деб йигларди унга кушилиб ойим йигларди .Опам канча азоб тортилар йиглади уйга камалволарди кучага чикмасди .кучада эса бундай гаплар тез таркалди хама гийбат киларди мактабга борсам Шерзодни бошка бир кизга унаштирипти орадан ойлар ути Шерзод россияга кетибди туйга пул ишлагани.Опамга жуда куп совчилар кела бошлади .Лекин опамга макул булмасди бир куни шахарчадан совчилар келилар лекин у йигит уйланиб 3 ой яшаган ва ажрашган экан опам бирдан уша йигитга тугмушга чикаман деб колди хамамиз хайрон эдик.лекин бу сафар кунглига карадилар сораб суриштрдик хама мактадилар оиласини хам боллани хам шундай килиб тез орада туй булиб ути хамамиз хурсанд опажоним бахтли эди .Хозир 3 угил 1 кизни онаси маликалардек бахтли яшайдилар олохимдан бу бахти абадий булишини сураб дуо киламиз.Шерзод эса уз гунохига жавоб бераетгандек эди эшитиб батар бул дегим келди лекин товба килдим.Россияга бориб бир рус кизни номусига дегиб 9йил камок жазосини олибди .орадан 9йил утиб кишлокка кайтиб келипти хозир хеч ким кизини Шерзодга раво курмади хали хамон уйлангани йук еши хам 35га чикди менимча онамни гаплари хали хамон эсимда хотин юзини курмагин дегандилар .Опам иккаламиз якинда бир туйда куриб колдик Опамдан кузини узолмай килган ишларидан афсусда эканликлари куриниб турадилар.Бу гапни онамга айтгандим килмиш кидирмиш кизим дедилар.
T.me/sinovlarihayot