از بولی کردن این شرکت کننده های توی این ریلتی شوها بگیر، تا این بلاگرای اینستاگرم، یوتوبرا، خواننده ها، بازیگرا و...
تو زشتی، برو خودتو بکش، صدات حالمو بهم میزنه، قیافه تو میبینم عنم میگیره، اوب پرومکس، کاش به جای عمل دماغ مو میکاشتی، معلومه تا این سن هرشب زیر یکی میخوابی، از مچ پات مشخصه بو میدی، شبیه گاو میمونی و... .

تو چک لیست مسافرت های دوست پسرم همه جا تیک خورده به ما که رسیده فقط مونده افغانستان؛
گیر داده مسافرت بریم کابل.
وا.

‏اگر کسی امروز بهتون نگفته، من می‌گم: هیچ هم کافی نیستی. پاشو جمع کن ## و ### تو!

تحملم در مقابل رفتار دیگران که برام نادرست تلقی میشه واقعا کم شده و حوصله‌ی هیچ احدی که روی یخ نازک اعصابم راه بره رو ندارم.

البته که تلاش می‌کنم تا حد زیادی واکنش بیرونیم رو کنترل کنم اما در ذهنم بی اقرار فجیع ترین سناریوها رو تصور می‌کنم؛
با صدای بلند ریلز می‌بینی؟ توی ذهنم دارم گوشی رو به دفعات متوالی توی سرت می‌کوبم و توی صورتت فریاد می‌زنم که که بی‌فرهنگ، اصلاح ناپذیر، غیرقابل آموزش، نفهم و خودخواهی.

جنوب ایتالیا انقدر گرم و مرطوبه که می‌تونم ویدیو پر کنم تو دوربین زل بزنم بگم؛ "لومباردی به پایین کنسله".

ناپولی واقعا شهر جالبی بود، یک هویت اصیل و یک روح زنده داشت، ادای هیچ جای دیگری رو در نمیاورد، نظمی در بی نظمیش نهفته بود، کثیف بود، شلوغ بود اما بی نظیر بود.
رُم اما برخلاف تصورم یک گنج نهان در بستر نامناسب بود، علی رغم پول خیلی بسیار زیادی که توریسم و گردشگردی به این شهر تزریق می‌کنه و پایتخت ایتالیاست، علی رغم اینکه توی هر خیابون خیلی معمولی قدر یک موزه آثار تاریخی خیلی خیلی زیبا و ارزشمندی وجود داره، مدیریت شهری و سیستم رفاهیش در حد و اندازه‌ی اسمش نبود.
در قیاس با این دو، میلان و تورین یک بافت اجتماعی کاملا متفاوت داره، میلان الماس گران قیمت ایتالیاست، حال و هوای اروپایی داره و سیستم شهری به مراتب باکیفیت تر از جنوبه.

محتوای تصویری سفرها هم که تنها در این اکانت:)))
Instagram.com/c_eraqui

Never let men plan your vacation
Never let men plan your vacation
Never, ever.

تو هم از ما نبودی

@poofer

جدی هرچی بهش فکر میکنم میبینم قضیه پریود از بیس اشتباهه.

از نظر تفاوت استانداردهای پاکیزگی دلم میخوام خودم رو همین جا به طناب دار بیاویزم انقدر به روح و روانم فشار داره میاد انگار یکی مغزمو گرفته تو دستش و داره فشار میده و آب مغزم از بین انگشتاش بیرون می‌زنه

بعد هربار افتادن تو اکسپلور دفاتر معماری باز یهم ثابت میشه که میزان تنفر من از ادا اطوار خالص قشر معمار وصف ناپذیره؛
برید گمشید پدرسوخته‌های پول نده‌ی ادایی سیاهباز ایده دزد پینترستی.

اون مدت کمی که تو دفتر معماری کار میکردم دوست داشتم سه وعده برم انگشت کنم تو حلقم اداهای این بزرگواران رو عق بزنم.

ایتالیایی حرف زدنم اینطوریه که یه سری کلمه میندازم زمین؛ صاحبش بیاد پیدا کنه، جمله بسازه، بفهمه، اخرشم جوابمو به انگلیسی بده.

اوصیکم به کفیر!
جهت تنظیم دقیق سیستم گوارش.

رفتم سر کار و صدی به نود؛ آب گازدار رو میگم آب نامزد دار.
آب معمولی یا نامزد دار؟