#شور
#نوستالژی
#شهادت‌حضرت‌‌زینب(س)۱۳۹۲
#روضه‌العباس‌

مرغ روحم دوباره هوای پریدن داره
تا قیامت همه روضه‌هاتون شنیدن داره
ما نشد كه، بریم كربلا رو ببینیم اما
همه می‌گن، ضریحِ جدیدِ تو دیدن داره

این شبا اشكِ من مثل بارونه
دلم خونه، همه دنیا یه زندونه
هر كی اومد یه روزی از این دنیا
می‌ره اما، همین روضه است كه می‌مونه

هر جا رفتم آقا، اسمت همراهم بود
همدم اشك و این دلِ پر آهم بود
خاك پای تو و خاك پای زینب
بودم و هستم و تا ابد خواهم بود

یا حسین ابی عبدالله...

عشق ارباب، به هر لحظه‌ی عمر من بركت داد
خود آقام، گرفت دست من رو به من عزت داد
سرفرازم ،كه یك عمر به پای حسین افتادم
نوكرم من، ازون لحظه كه فاطمه رُخصت داد

هركسی توی دنیا به تو دل داد
به پات افتاد، نمی‌بینه جهنم رو
وقتی كه دید خدا بی‌كَس و كاریم
گرفتاریم، به ما بخشید محرم رو

كاش نیاد روزی كه از شما دور باشیم
كاش می‌شد مثل تو همه پر نور باشیم
توی دنیا فقط نوكری كردیم تا
روز محشر آقا با تو محشور باشیم

یا حسین ابی عبدالله...

لحظه لحظه می‌سوزم فقط تو تب عاشورا
تا همیشه می‌مونم پای مکتب عاشورا
سینه‌زن‌ها یه یادی کنید از منِ بیچاره
بین روضه اگر که نبودم شب عاشورا

این که میگن بهشت روضه منظوره
همش نوره شعور ما از این شوره
بی تو این زندگی حتی یک لحظه
نمی‌ارزه به پات هستیم همه‌جوره

سایه‌ی رو سرم منو تنها نگذار
عمریه نوکرم منو تنها نگذار
من همه هستمو پای تو می‌ذارم
لحظه‌ی آخرم منو تنها نگذار

یا حسین ابی عبدالله...

https://t.me/Maheharaminfo/9561