شاخه‌ای گل به رنگ خون 🌹

روز کارگر و روز معلم در ایران دو روز پشت هم در ۱۱ و ۱۲ اردیبهشت است. دو مناسبت برای دو قشری که سرنوشت هر جامعه‌ای به صنف و کار آنها بستگی دارد.
یکی حیات اقتصادی جامعه را تامین می‌کند و دیگری سلامت روحی جامعه را تضمین.
روزی که باید برای بزرگداشت کار ارزشمند این دو صنف بگذارنیم دائما خبرهای سرکوب فعالان کارگری و زندانی یا بیکار شدن معلمان فعال در حقوق صنفی را مرور می‌کنیم که حکومت به آنها اجازه سخن گفتن از حقوق تضییع شده شان نمی‌دهد.

در روز بزرگداشت معلم و کارگر، معلمان فعال صنفی در زندان و کارگران با اعتراض‌های سرکوب شده روبرویند. صدای کارگران از نیشکر هفت‌تيه تا زغال سنگ کرمان وماشین‌سازی هپکو شنیده شده است. اما حتی در روزی که در همه جای دنیا اعتصاب کارگری نماد و نشانه‌ای از حق شنیده شدن کارگران است، کارگران ایرانی امکان بلند کردن صدای اعتصاب و اعتراض ندارند و در بحرانی که #ویروس_کرونا ایجاد کرده، خطر بیکاری و فقر بیشتر از همیشه تهدیدشان می‌کند.

از آن طرف با معلمانی روبه روییم که محمد حبیبی و هاشم خواستار نمونه‌های شریف آنند که برای گفتن از عدالت و حق در گوشه زندان و محرومیت از کار، روزشان گرامی! داشته می‌شود.

با این دل پر از خون نمی‌دانم چطور باید تبریک گفت! اما به فیلم مادر پویا بختیاری خانم شیرپیشه که نگاه می‌کنم که با آرامش و استقامت به همکارانش تبریک می‌گوید و خودش را مادر جان‌باخته راه آزادی میهن معرفی می‌کند، دلم قوی می‌شود. با چنین معلمانی، آینده حتما روشن‌تر از امروز است. 🌹

#روز_کارگر
#روز_معلم

https://t.me/shirinebadiofficial