🔴ایران پناهگاه تروریست‌های فراری است یا مخفی‌گاه گروگان‌های سیاسی؟
قسمت اول
شیرین عبادی
✍️هفته گذشته خبر مهمی در رسانه‌های معتبری مثل نیویورک تامیز، خبرگزاری فرانسه و نشریه لیبراسیون منتشر شد که مثل بسیاری از اخبار دیگر خواب مقامهای ایران را آشفته نکرد. زیرا کسی که خود را به خواب زده را نمی‌شود بیدار کرد! خبر این بود که نفر دوم القاعده عبدالله احمد عبدالله معروف به "ابو محمد المصری" در تهران کشته شده است.
رد تروریست فراری در تهران
#ابومحمد_مصری که از بنیانگذاران #القاعده و از نزدیکان #اسامه_بن‌لادن بود، طراح بمب‌گذاری در سفارت‌های آمریکا در نایروبی و تانزانیا در سال ۱۹۹۸ بود که منجر به کشته شدن ۲۲۰ نفر و مجروح شدن صدها نفر شد. همچنین گفته می‌شود او از معدود کسانی بود که از طرح انفجار در امریکا در ۱۱ سپتامبر خبر داشت و پس از آن حادثه به همراه پسر بن لادن، حمزه که بعد دامادش شد، به ایران رفتند.
اگرچه مقام‌هایی دولت ایران در واکنش رسمی مثل همیشه کل ماجرای حضور و کشته شدن این فرد در ایران را تکذیب کردند ولی شواهد نشان می‌دهد که تفسیر این تکذیب در برابر سندهای منتشر شده تنها همان خود را به خواب زدن است.
زیرا حضور و همینطور کشته شدن یکی از رهبران القاعده در ایران، با وجود تکذیب دولت ایران، از سوی خود القاعده تایید شده است. روز پنج‌شنبه ۲۹ آبان ۹۹ رسانه‌های مرتبط با القاعده در سوریه از جمله گروه «حرّاس الدین» بیانیه‌ای منتشر کردند و در آن ضمن تسلیت گفتن برای کشته شدن ابومحمد مصری که او را از بنیانگذاران «تشکیلات قاعده الجهاد» خوانده‌اند، تاکید کردند که او ۱۶ سال آخر عمرش را در ایران زندگی می‌کرد.
بنابراین با وجود حاشا کردن سخنگوی وزارت خارجه ایران که کشته شدن این فرد مهم القاعده در ایران را یک سناریوی هالیوودی خوانده است، سوال اساسی این است که رهبر گروهی که به خاطر اقدامات تروریستی در دنیا برای سرش جایزه تعیین می‌شود و می‌تواند تبعات سیاسی و حتی نظامی برای مردم ایران داشته باشد در ایران چه می‌کرد؟
به گفته رسانه‌هایی که خبر کشته شدن مصری را منتشر کرده‌اند #موساد به درخواست امریکا او و دخترش را با شلیک پنج گلوله در یکی از خیابانهای تهران کشته‌اند. امریکا قبلا برای سر ابومحمد مصری ده میلیون دلار جایزه تعیین کرده بود.
پناهنده یا گروگان
آیا این افراد در ایران پناهنده سیاسی محسوب می‌شوند و طبق مقررات بین‌المللی ورودشان به کشور ثبت می‌شود یا حضور آنها در کشور به دور از قراردادهای رسمی و طبق توافقات سیاسی پنهان از افکار عمومی است؟
البته این نخستین بار نیست که حکومت جمهوری اسلامی ، رهبران نظامی یا سیاسی و مخالفان دولتهای کشورهای همسایه را پناه می‌دهد تا در زمان مقتضی از این آب گل‌الود ماهی بگیرد. چنانچه در فاصله سالهای ۱۹۷۸ تا ۲۰۰۱ یکی از رهبران جهادی افغانستان که گفته می‌شد مورد ارادت شخص علی خامنه‌ای هم قرار داشت یعنی گلبدین حکمتیار نیز در تهران و طبق شنیده‌ها در خانه‌ای مجلل در شمال تهران سکونت داشت. از همین دست می‌شود خانواده افراد منتسب به حزب‌الله لبنان یا خانواده یکی از رهبران شیعی مخالف حکومت بحرین را نام برد.
توجه داشته باشیم که انتقاد من طبیعتا و به هیچ عنوان مربوط به آزادی فعالیت سیاسی مخالفان حکومتهای همسایه نیست! فعالان اپوزیسیون بحرینی یا هر کشور دیگری و همه فعالان سیاسی سایر کشورها باید آزادی بیان و امنیت برای ابراز بیان عقاید یا باورهای سیاسی‌شان داشته باشند و مهمتر از آن خانواده‌هایشان بایستی در امنیت کامل زندگی کنند.
اما مساله من نوع حمایت حکومت ایران از گروه‌های اپوزیسیون کشورهای همسایه با هدف یارکشی ایديولوژیک و ایجاد تفرقه بین گروه‌های شیعی و سنی است که با طمع سودجویی سیاسی توجیه می‌شود. نتیجه چنین دیپلماسی تبدیل کردن ایران به لانه زنبور در منطقه است.
از سوی دیگر چطور ممکن است کشوری که حق کمترین آزادی بیان برای گروه‌های سیاسی و مدنی و حقوق بشری در ایران قايل نیست، بهترین امکانات را برای اپوزیسیون کشورهای همسایه در داخل فراهم می‌کند؟
در مورد اخیر یعنی ابومحمد مصری، حضور او در ایران می‌توانست هزینه‌های سنگینی به مردم ایران تحمیل کند!
آیا این افراد در ایران پناهنده سیاسی هستند؟ یا حکومت ایران آنها را به عنوان گروگان نگه می‌دارد تا به عنوان اهرم فشاری علیه حکومتهای همسایه به کار ببرد یا در زمان مقتضی در مذاکرات سیاسی با قدرت‌های بزرگ از جمله امریکا از وجودشان سود ببرد؟
https://t.me/shirinebadiofficial
قسمت اول
شیرین عبادی
✍️هفته گذشته خبر مهمی در رسانه‌های معتبری مثل نیویورک تامیز، خبرگزاری فرانسه و نشریه لیبراسیون منتشر شد که مثل بسیاری از اخبار دیگر خواب مقامهای ایران را آشفته نکرد. زیرا کسی که خود را به خواب زده را نمی‌شود بیدار کرد! خبر این بود که نفر دوم القاعده عبدالله احمد عبدالله معروف به "ابو محمد المصری" در تهران کشته شده است.
رد تروریست فراری در تهران
#ابومحمد_مصری که از بنیانگذاران #القاعده و از نزدیکان #اسامه_بن‌لادن بود، طراح بمب‌گذاری در سفارت‌های آمریکا در نایروبی و تانزانیا در سال ۱۹۹۸ بود که منجر به کشته شدن ۲۲۰ نفر و مجروح شدن صدها نفر شد. همچنین گفته می‌شود او از معدود کسانی بود که از طرح انفجار در امریکا در ۱۱ سپتامبر خبر داشت و پس از آن حادثه به همراه پسر بن لادن، حمزه که بعد دامادش شد، به ایران رفتند.
اگرچه مقام‌هایی دولت ایران در واکنش رسمی مثل همیشه کل ماجرای حضور و کشته شدن این فرد در ایران را تکذیب کردند ولی شواهد نشان می‌دهد که تفسیر این تکذیب در برابر سندهای منتشر شده تنها همان خود را به خواب زدن است.
زیرا حضور و همینطور کشته شدن یکی از رهبران القاعده در ایران، با وجود تکذیب دولت ایران، از سوی خود القاعده تایید شده است. روز پنج‌شنبه ۲۹ آبان ۹۹ رسانه‌های مرتبط با القاعده در سوریه از جمله گروه «حرّاس الدین» بیانیه‌ای منتشر کردند و در آن ضمن تسلیت گفتن برای کشته شدن ابومحمد مصری که او را از بنیانگذاران «تشکیلات قاعده الجهاد» خوانده‌اند، تاکید کردند که او ۱۶ سال آخر عمرش را در ایران زندگی می‌کرد.
بنابراین با وجود حاشا کردن سخنگوی وزارت خارجه ایران که کشته شدن این فرد مهم القاعده در ایران را یک سناریوی هالیوودی خوانده است، سوال اساسی این است که رهبر گروهی که به خاطر اقدامات تروریستی در دنیا برای سرش جایزه تعیین می‌شود و می‌تواند تبعات سیاسی و حتی نظامی برای مردم ایران داشته باشد در ایران چه می‌کرد؟
به گفته رسانه‌هایی که خبر کشته شدن مصری را منتشر کرده‌اند #موساد به درخواست امریکا او و دخترش را با شلیک پنج گلوله در یکی از خیابانهای تهران کشته‌اند. امریکا قبلا برای سر ابومحمد مصری ده میلیون دلار جایزه تعیین کرده بود.
پناهنده یا گروگان
آیا این افراد در ایران پناهنده سیاسی محسوب می‌شوند و طبق مقررات بین‌المللی ورودشان به کشور ثبت می‌شود یا حضور آنها در کشور به دور از قراردادهای رسمی و طبق توافقات سیاسی پنهان از افکار عمومی است؟
البته این نخستین بار نیست که حکومت جمهوری اسلامی ، رهبران نظامی یا سیاسی و مخالفان دولتهای کشورهای همسایه را پناه می‌دهد تا در زمان مقتضی از این آب گل‌الود ماهی بگیرد. چنانچه در فاصله سالهای ۱۹۷۸ تا ۲۰۰۱ یکی از رهبران جهادی افغانستان که گفته می‌شد مورد ارادت شخص علی خامنه‌ای هم قرار داشت یعنی گلبدین حکمتیار نیز در تهران و طبق شنیده‌ها در خانه‌ای مجلل در شمال تهران سکونت داشت. از همین دست می‌شود خانواده افراد منتسب به حزب‌الله لبنان یا خانواده یکی از رهبران شیعی مخالف حکومت بحرین را نام برد.
توجه داشته باشیم که انتقاد من طبیعتا و به هیچ عنوان مربوط به آزادی فعالیت سیاسی مخالفان حکومتهای همسایه نیست! فعالان اپوزیسیون بحرینی یا هر کشور دیگری و همه فعالان سیاسی سایر کشورها باید آزادی بیان و امنیت برای ابراز بیان عقاید یا باورهای سیاسی‌شان داشته باشند و مهمتر از آن خانواده‌هایشان بایستی در امنیت کامل زندگی کنند.
اما مساله من نوع حمایت حکومت ایران از گروه‌های اپوزیسیون کشورهای همسایه با هدف یارکشی ایديولوژیک و ایجاد تفرقه بین گروه‌های شیعی و سنی است که با طمع سودجویی سیاسی توجیه می‌شود. نتیجه چنین دیپلماسی تبدیل کردن ایران به لانه زنبور در منطقه است.
از سوی دیگر چطور ممکن است کشوری که حق کمترین آزادی بیان برای گروه‌های سیاسی و مدنی و حقوق بشری در ایران قايل نیست، بهترین امکانات را برای اپوزیسیون کشورهای همسایه در داخل فراهم می‌کند؟
در مورد اخیر یعنی ابومحمد مصری، حضور او در ایران می‌توانست هزینه‌های سنگینی به مردم ایران تحمیل کند!
آیا این افراد در ایران پناهنده سیاسی هستند؟ یا حکومت ایران آنها را به عنوان گروگان نگه می‌دارد تا به عنوان اهرم فشاری علیه حکومتهای همسایه به کار ببرد یا در زمان مقتضی در مذاکرات سیاسی با قدرت‌های بزرگ از جمله امریکا از وجودشان سود ببرد؟
https://t.me/shirinebadiofficial
🔸سودان در مسیر سکولاریسم و دموکراسی
✍️دیروز یکشنبه، هشتم فروردین‌ماه، دولت #سودان با امضای توافق‌نامه‌ای با جنبش آزادی‌بخش خلق سودان متعهد شد راه را برای ایجاد یک دولت مدنی، دموکراتیک و فدرال هموار کند.
از سال ۲۰۱۹ و با برکناری #عمر_البشیر از ریاست‌جمهوری و قدرت بلامنازع ۳۰ساله در سودان، از طریق همراهی اعتراضات مردمی و ارتش، این کشور به‌تدریج در حال تبدیل شدن به کشوری متعارف است. دوران البشیر، دوران جولان #القاعده و دیگر گروه‌های تندروی جهادی در این کشور و اجرای قوانین شریعت بود.
با دستگیری البشیر و حذف او از معادلات سیاسی این کشور، سودان توانسته است در یک دوران انتقالی مسیر صلح و ترقی را بپیماید. در ماه‌های اخیر دولت سودان با گروه‌های شورشی مختلفی به توافق رسیده بود. مطالبه‌ی اصلی جنبش آزادی‌بخش خلق سودان نیز کنار گذاشتن کامل قوانین شریعت و حاکمیت #سکولاریسم و #دموکراسی بود که ظاهراً با این توافق در حال تحقق است.
توافق اخیر سودان و #اسرائیل و حرکت این کشور به سوی سکولاریسم، از کشوری که روزگاری متحد جمهوری اسلامی بود، الگویی برای گذار از جمهوری اسلامی ساخته است!
https://t.me/shirinebadiofficial
✍️دیروز یکشنبه، هشتم فروردین‌ماه، دولت #سودان با امضای توافق‌نامه‌ای با جنبش آزادی‌بخش خلق سودان متعهد شد راه را برای ایجاد یک دولت مدنی، دموکراتیک و فدرال هموار کند.
از سال ۲۰۱۹ و با برکناری #عمر_البشیر از ریاست‌جمهوری و قدرت بلامنازع ۳۰ساله در سودان، از طریق همراهی اعتراضات مردمی و ارتش، این کشور به‌تدریج در حال تبدیل شدن به کشوری متعارف است. دوران البشیر، دوران جولان #القاعده و دیگر گروه‌های تندروی جهادی در این کشور و اجرای قوانین شریعت بود.
با دستگیری البشیر و حذف او از معادلات سیاسی این کشور، سودان توانسته است در یک دوران انتقالی مسیر صلح و ترقی را بپیماید. در ماه‌های اخیر دولت سودان با گروه‌های شورشی مختلفی به توافق رسیده بود. مطالبه‌ی اصلی جنبش آزادی‌بخش خلق سودان نیز کنار گذاشتن کامل قوانین شریعت و حاکمیت #سکولاریسم و #دموکراسی بود که ظاهراً با این توافق در حال تحقق است.
توافق اخیر سودان و #اسرائیل و حرکت این کشور به سوی سکولاریسم، از کشوری که روزگاری متحد جمهوری اسلامی بود، الگویی برای گذار از جمهوری اسلامی ساخته است!
https://t.me/shirinebadiofficial
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔸این ویدئو، تصاویری از حمله‌ی تروریست‌های #داعش نیست. تیراندازی و فریاد الله اکبر که به گوش می‌رسد هم ربطی به یورش #القاعده و #طالبان در #سوریه و #افغانستان ندارد. این‌ها، تروریست‌های جمهوری اسلامی هستند که در خیابانهای ایران مشغول #کشتار انسان‌های بی‌دفاع هستند.
#خیزش_سراسری
#مهسا_امینی
#دفاع_مشروع
#زن_زندگی_آزادی
@ShirinEbadiofficial
#خیزش_سراسری
#مهسا_امینی
#دفاع_مشروع
#زن_زندگی_آزادی
@ShirinEbadiofficial