🎼
صبح امروز کسی گفت به من: تو چقدر تنهایی!
گفتمش در پاسخ: تو چقدر حساسی؛
تن من گر تنهاست، دل من با دلهاست،
دوستانی دارم بهتر از برگ درخت
که دعایم گویند و دعاشان گویم،
یادشان دردل من ، قلبشان منزل من…!
صافی آب مرا یادتو انداخت،رفیق!
تو دلت سبز، لبت سرخ، چراغت روشن!
چرخ روزیت همیشه چرخان!
نفست داغ، تنت گرم، دعایت با من...
✍ #سهراب_سپهری
t.me/shine_book 📖
صبح امروز کسی گفت به من: تو چقدر تنهایی!
گفتمش در پاسخ: تو چقدر حساسی؛
تن من گر تنهاست، دل من با دلهاست،
دوستانی دارم بهتر از برگ درخت
که دعایم گویند و دعاشان گویم،
یادشان دردل من ، قلبشان منزل من…!
صافی آب مرا یادتو انداخت،رفیق!
تو دلت سبز، لبت سرخ، چراغت روشن!
چرخ روزیت همیشه چرخان!
نفست داغ، تنت گرم، دعایت با من...
✍ #سهراب_سپهری
t.me/shine_book 📖
🎼
چه کسی می‌فهمد در دلم رازی هست؟
می‌سپارم آن را، به خیال شب و تنهایی خود...
✍#سهراب_سپهری
t.me/shine_book 📖
چه کسی می‌فهمد در دلم رازی هست؟
می‌سپارم آن را، به خیال شب و تنهایی خود...
✍#سهراب_سپهری
t.me/shine_book 📖
🎼
یک نفر دلتنگ است.
یک نفر می‌بافد.
یک نفر می‌شمرد.
یک نفر می‌خواند.
زندگی یعنی: یک سار پرید.
از چه دلتنگ شدی؟
دلخوشی‌ها کم نیست....
✍#سهراب_سپهری
t.me/shine_book 📖
یک نفر دلتنگ است.
یک نفر می‌بافد.
یک نفر می‌شمرد.
یک نفر می‌خواند.
زندگی یعنی: یک سار پرید.
از چه دلتنگ شدی؟
دلخوشی‌ها کم نیست....
✍#سهراب_سپهری
t.me/shine_book 📖
🎼
چه رویاها که پاره شد!
و چه نزدیک‌ها که دور نرفت!
و من بر رشته صدایی ره سپردم
که پایانش در تو بود.
✍#سهراب_سپهری
t.me/shine_book 📖
چه رویاها که پاره شد!
و چه نزدیک‌ها که دور نرفت!
و من بر رشته صدایی ره سپردم
که پایانش در تو بود.
✍#سهراب_سپهری
t.me/shine_book 📖
🎼
دلم‌گرفته
دلم عجیب گرفته است
و هیچ‌چیز ، هیچ‌چیز
مرا از هجوم خالی اطراف نمی‌رهاند...!
✍#سهراب_سپهری
t.me/shine_book 📖
دلم‌گرفته
دلم عجیب گرفته است
و هیچ‌چیز ، هیچ‌چیز
مرا از هجوم خالی اطراف نمی‌رهاند...!
✍#سهراب_سپهری
t.me/shine_book 📖
🎼
گلی از شاخه اگر می‌چینیم
برگ برگش نکنیم وبه بادش ندهیم
لااقل لای کتاب دلمان بگذاریم
و شبی چند از آن هی بخوانیمُ ببوسیم
و معطر بشویم
شاید از باغچه‌ی کوچک اندیشه‌مان گل روید
✍#سهراب_سپهری
t.me/shine_book 📖
گلی از شاخه اگر می‌چینیم
برگ برگش نکنیم وبه بادش ندهیم
لااقل لای کتاب دلمان بگذاریم
و شبی چند از آن هی بخوانیمُ ببوسیم
و معطر بشویم
شاید از باغچه‌ی کوچک اندیشه‌مان گل روید
✍#سهراب_سپهری
t.me/shine_book 📖
🎼
روح من کم سال است
روح من گاهی از شوق، سُرفه‌اش می‌گیرد
روح من بیکار است؛
قطره های باران را،
دَرز آجرها را می‌شمارد
روح من گاهی
مثل یک سنگِ سرِ راه حقیقت دارد
✍#سهراب_سپهری
t.me/shine_book 📖
روح من کم سال است
روح من گاهی از شوق، سُرفه‌اش می‌گیرد
روح من بیکار است؛
قطره های باران را،
دَرز آجرها را می‌شمارد
روح من گاهی
مثل یک سنگِ سرِ راه حقیقت دارد
✍#سهراب_سپهری
t.me/shine_book 📖
🎼
هر کجا هستم، باشم
آسمان مال من است
پنجره، فکر ، هوا
عشق، زمین مال من است...
✍#سهراب_سپهری
t.me/shine_book 📖
هر کجا هستم، باشم
آسمان مال من است
پنجره، فکر ، هوا
عشق، زمین مال من است...
✍#سهراب_سپهری
t.me/shine_book 📖
🎼
ریخته سرخ غروب
جابجا بر سر سنگ.
کوه خاموش است.
می‌خروشد رود.
مانده در دامن دشت
خرمنی رنگ کبود.
سایه آمیخته با سایه.
سنگ با سنگ گرفته پیوند.
روز فرسوده به ره می‌گذرد...
✍#سهراب_سپهری
t.me/shine_book 📖
ریخته سرخ غروب
جابجا بر سر سنگ.
کوه خاموش است.
می‌خروشد رود.
مانده در دامن دشت
خرمنی رنگ کبود.
سایه آمیخته با سایه.
سنگ با سنگ گرفته پیوند.
روز فرسوده به ره می‌گذرد...
✍#سهراب_سپهری
t.me/shine_book 📖