🖌ز دست رفتم و بی‌دیدگان نمی‌دانند
که زخم‌های نظر بر بصیر می‌آید

#سعدی

🖌من آن نیم که حلال از حرام نشناسم
شراب با تو حلال است و آب بی تو حرام

#سعدی

🖌گفتیم عشق را به صبوری دوا کنیم
هر روز عشق بیشتر و صبر کمترست

#سعدی

🖌روزگاری‌ست که سودازده‌ی روی توام
خوابگه نیست مگر خاکِ سرِ کوی توام

#سعدی

🖌خلقی چو من بر روی تو آشفته همچون موی تو
پای آن نهد در کوی تو کاول دل از سر برکند

#سعدی

🖌الغیاث از تو که هم دردی و هم درمانی
زینهار از تو که هم زهری و هم تریاکی

سعدیا آتش سودای تو را آبی بس
باد بی فایده مفروش که مشتی خاکی

#سعدی

🖌مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم

#سعدی

🖌چشمش به تیغِ غمزه‌ی خونخوارِ خیره‌کش
  شهری گرفت! قوَّت بیمار بنگرید..."

#سعدی ‌

🖌زنده می‌کرد مرا دم به دم اُمیّد وصال
ورنه دور از نظرت کشته‌ی هجران بودم

تا مگر يک نفسم بوی تو آرد دمِ صبح
همه شب منتظر مرغ سحرخوان بودم

#سعدی

🖌عشق در دل ماند و یار از دست رفت
دوستان ، دستی که یار از دست رفت

عشق و سودا و هوس در سر بماند
صبر و ارام و قرار از دست رفت

#سعدی

🖌چنان مشتاقم ای دلبربه دیدارت که از دوری

بر آید از دلم آهی ، بسوزد هفت دریا را.

#سعدی

🖌منِ خسته چون ندارم نفسی قراربی‌تو
به کدام دل، صبوری، کنم ای نگار بی‌تو؟

رهِ صبر چون گزینم، منِ دل به باد داده
که به هیچ وجه جانم، نکند قرار بی‌تو

#سعدی

🖌ویرانه نه آن است که جمشید بنا کرد
ویرانه نه آن است که فرهاد فرو ریخت

ویرانه دل ماست که با هر نگه دوست
صد بار بنا گشت و دگر بار فرو ریخت

#سعدی