در خانهء دل ما را جُر یار نمی گنجد
چون خلوتِ یار اینجاست اَغیار نمی گنجد

در کارِ دو عالم ما چون دل به یکی دادیم
جُز دستِ یکی ما را در کار نمی گنجد

مَستیم و در این مَستی بیخود شده از هستی
در مَحفلِ ما مَستان هُشیار نمی گنجد

اَسرارِ دلِ پاکان با پاکدلان گُوئید
کاندر دلِ نا مَحرم اَسرار نمی گنجد

گر عاشق دلداری با غیر چه دل داری
کان دل که در او غیر است دلدار نمی گنجد

از بُخل و حَسد بُگذر در ما و توئی مَنْگَر
با مَسألهء توحید این چار نمی گنجد

گر اُنس به حق داری از خَلق گُریزان شو
کآدم چو بهشتی شد در نار نمی گنجد

اِنسان چو بهشتی شد در شِرک  نمی ماند
آری گُلِ این بُستان با خار نمی گنجد

گفتارِ #فوآد آری شایسته بُوَد لِیکن
آنجا که بُوَد کِردار گُفتار نمی گنجد


@sheroghazal124
‌