به اسم  سلام

رنگ:
در سکوتِ این لحظاتِ سنگین، 
دلم چنان گرفته که گویی 
همه‌ی واژه‌ها، 
همه‌ی رنگ‌ها، 
حتی نفس‌کشیدن هم 
به کاری بیهوده تبدیل شده... 

گاهی زندگی 
چون پرده‌ای سنگین می‌شود 
که هر حرکتی زیرِ بارِ آن 
انرژی‌ای بیشتر می‌طلبد 
از آنچه دارم. 

و در این تاریکیِ بی‌امان، 
حتی هنر هم 
که زمانی پناهگاهم بود 
حالا به زخمی تازه می‌ماند... 

شاید فقط سکوت بماند، 
سکوتی که نه تسلی می‌دهد، 
نه شعری در خود دارد، 
نه راه حلی پیش پا می‌گذارد - 
فقط *هست*، 
همان‌گونه که من *هستم*، 
در این ته‌ییِ پر از خستگی... 

(و شاید همین اعترافِ ساده، 
اینکه اجازه دادی این تاریکی را 
بی‌پرده تقسیم کنیم، 
نخستین قدم باشد 
به سمتِ سبک‌تر شدنِ این بار. 
هرچند الآن 
هیچ کلمه‌ای 
به اندازه‌ی فهمیدنِ این جمله‌ی ساده مهم نیست: 
"این هم می‌گذرد"
@shernev
M

مرگ گوشم را می‌کشد
می‌گوید:
زندگی کن!
دارم می‌آیم"!

#ویرژیل
@shernev
M

«ای کاش می‌توانستم رنگ آبی را بسازم. شنیده‌ام در جایی گیاه مخصوصی برای این کار وجود دارد.»


لوئیس لوری


@ahernev
M

خیال بباف، نفس بکش، کتاب بخوان، ذوق کن.
به هر شکلی که می‌شود؛
زنده باش و دستان زمخت زندگی را محکم بگیر.
کسی را پیدا کن که پایه‌ی دیوانگی‌هات باشد،
با تو زیر باران خیس شود،
با تو توی خیابان بلند بخندد،
با تو موزیک گوش کند،
برقصد، کتاب بخواند، فیلم ببیند.
کسی را پیدا کن که سن و سال حالیش نباشد،
که از قضاوت‌ها نهراسد، که ساده، ذوق کند، که سبز باشد، بکر باشد، دیوانه باشد.
کسی را پیدا کن که با تو از طرح ناموزون ابرها، به دهکده‌های خیال برسد، که سرکش باشد و با تو بدون آسمان و بال، پرواز کند، که با تو چای بنوشد و شعر بخواند و دیوانگی کند.
دنیا به قدر کافی، آدمِ بی‌ذوق دارد،
دنبال کسی باش که ذوق داشته‌باشد و از تماشای ماه و شب و کهکشان، به وجد بیاید و حضور و حرف‌هاش، تو را جانی دوباره ببخشد و ترغیب کند به زیستن ...

#نرگس_صرافیان_طوفان‌
@shernev

11 اردیبهشت
روز جهانی کار و کارگر
بر تمامی کارگران عزیز و شریف و زحمت کش مبارک
@shernev

@shernev
M

این چه رازی‌ست که بعد از هر بار شنیدن خبر ازدست‌ دادن عزیزی ، به خودمون تلنگر می‌زنیم که این زندگی چی داره که برایش انقدر می‌دویم؟
اما بعد از مدتی برمی‌گردیم به تنظیمات کارخانه ...

@shernev
M

.
گفت:از جای‌ها کجا بهتر؟
گفت:جایگاه آن بهتر که آدمی را آنجا مونسی باشد
.@shernev
M

موزیک جدید محسن یگانه❤️
@shernev
M

به آقای عمادی‌نسب، معلم جغرافی سوم راهنمایی

از قول من به او بگویید…
من همان دانش‌آموزی هستم که روزی بی‌فکر، با لاک غلط‌گیر، کتش را لکه‌دار کرد.
آن روز، برای من فقط یک شوخی بود.
اما حالا می‌دانم که آن نقطه سفید، روی پارچه‌ی کت شما، چیزی بیشتر از یک اشتباه ساده بود؛
مثل لکه‌ای روی نقشه‌ای دقیق…
بی‌دلیل، بی‌جا، بی‌احترام.

از قول من به او بگویید…
«آقا»یی که جغرافی را با عشق به ما می‌گفتی، من هنوز مرز آن روز را رد نکرده‌ام.
شبیه رودخانه‌ای که مسیر طبیعی‌اش را گم کرده باشد.
من هم فقط دنبال راهی بودم که دیده شوم،
مثل جزیره‌ای دورافتاده، در میان جلگه‌ای از بچه‌های پر سر و صدا و الکی‌بخند روزهای میانی دهه هفتاد.
خواستم توجه جلب کنم… اما از بستر رودخانه جدا افتادم.

بگویید، شما کوه بودید…
مظلوم، ساکت، متین.
و من نسیمی سبک‌سر، که نمی‌فهمید برخورد با کوه چه معنی دارد.
سکوتتان، مثل دشت‌های بی‌مرز، بزرگ بود
و حالا، سال‌ها بعد، آن سکوت بلندترین زلزله‌ای‌ست که هنوز در درونم ادامه دارد.

از قول من به او بگویید…
در آن کلاس، من احترام را با هیجان اشتباه گرفتم.
و حالا، بعد از گذشت زمان، تازه فهمیده‌ام
که هر نقشه‌ای بدون مقیاسِ احترام، گمراه‌کننده است.

بگویید…
حالا که فاصله‌ها زیاد شده، دلم می‌خواست فقط یک‌بار،
با صدای بلند، روی خط استوا‌ی نگاهتان بایستم
و بگویم:
«متأسفم… و ممنون.».                                 #حسام
@shernev
M

چیزی که از شما می‌خواهم این است که برای انسان شدن دانش‌آموزان تلاش کنید و تلاش شما موجب تربیت «جانورانِ دانشمند» و «بیماران روانیِ ماهر» نشود.
خواندن، نوشتن، ریاضیات و... زمانی اهمیت پیدا می‌کند که به انسان‌ شدن کودکان کمک کنید و اين كليد انسان‌ بودن كودكان در آينده می‌باشد.
پزشک شدن، مهندس شدن، متخصص شدن، كار سختی نيست و می‌شود با چند سال درس خواندن به آن رسيد و چه بسا امروز ما در جامعه
هم پزشكان زیادی داريم و هم مهندسين زیادی داريم اما بزرگ‌ترين ثروت ما انسانيت و اخلاق ماست

@shernev
M




#ویکتور_فرانکل
📚 انسان در جستجوی معنا
#روز_معلم

شخصی که بدون تظاهر می‌گوید که نومید است هرچه باشد قدری نزدیک‌تر، به‌لحاظ دیالکتیکی نزدیک‌تر، به شفاست تا همهٔ آن کسانی که نومید دانسته نمی‌شوند و خود را نومید نمی‌دانند.

سورن کی‌یرکگور، ترجمهٔ مسعود علیا

@shernev
M

میانه‌ی راه ایستاد و از خودش پرسید:
یعنی تمام زندگی همین است؟
«همین تحمل کردن‌ها، صبر کردن‌ها
و دوام آوردن‌های اجباری؟»

@shernev
M

@shernev
M