وقتی خیلی وقته ازت دوره و دلتنگش هستی بهش بگو:

بی تو دنیایِ من از درد، به هم می پیچد

#نرگس_صرافیان_طوفان

روزهایِ آخرِ سال است ...
میان دغدغه هایِ رنگارنگتان
بعد از این نو شدن هاتڪاندن ها 
دور ریختن ها و شستن ها
این ثانیه هایِ آخر را برایِ دلتان خرج کنید...
بتکانید؛ غبارِ غم و اندوه را ...
بشویید؛ زنگارِ بغض و کینه را ...
دور بریزید تمامِ انرژی هایِ منفی را...
با دلتان تجدیدِ بیعت کنید ...
باور کنید هیچ نوشدنی 
برایتان آرامش نمی آورد ...
برای یک بار هم که شده دلِتان را نو کنید

#نرگس_صرافیان_طوفان

‌
رمضان يڪ سحر بود
به بيدارۍ نگاهت
و يڪ افطار به گشايش لبانت
من روزه دار شدم
تا تو را عاشقے ڪنم


#نرگس_صرافیان_طوفان
‌🌹

#سیزده بدر نحس نیست !!!

اتفاقاً این روز بهترین روزِ سال است ،
روزی که همه برای یک هدفِ مشترک ، سوایِ از مذهب و سیاست ، زیرِ آسمان خدا جمع می شوند و شادی می کنند ،
و این بهترین حالتِ همدلی و همبستگی است
"در آن روزگاران ، جمشیدشاه ، بنیانگذارِ نوروز ، هرسال در روز سیزده فروردین در میان باغ و بیابان های سرسبز می نشست و با اطرافیانش به جشن و عیش و نوش می پرداخت ، و کم کم این رسم دیرینه میان عموم مردم ایران پایه گذاری شد "
بعضی رسومات  فقط یک آداب دیرینه است و شاید پایه ی منطقی و علمیِ چندان واضحی نداشته باشد اما بخاطر زیبایی و قدمت ، همچنان قابلِ احترام است
و سیزده بدر انصافا یکی از بهترین رسوماتِ زیبایِ باستانیِ ماست !!!
دنبال فلسفه اش رفتم و ادله ی زیادی خواندم ولی هیچ کدام ، از زیبایی و نشاطِ این روز ذره ای کم نمی کرد
"چه بخاطرِ اعتقاد به برج هایِ دوازده گانه ی آسمان ( منطقه البروج) که گفته می شد سیزدهمی نشانِ هرج و مرج و آشفتگی است ، این روز را نحس دانسته باشند ،
و چه به یُمنِ دوازده ماهِ سال ، باگذشتِ دوازده روزِ اصلی ، این روز را مبارک  "
مُسلَّم این است که این رسم و تمدنِ دیرینه هرگز نه تغییر خواهد کرد نه فراموش خواهد شد
"زرتُشتیان در جایی آورده اند که اولین زوج ، بعد از ازدواجشان شاخه ای سبز گره زده اند و این رسمِ سبزه گره زدن ، از این باورِ مبارک نشات می گیرد "
به اعتقادِ من ، افکار و اعتقاداتِ مثبت ، حتی بدونِ منطق و به خودیِ خود ، اتفاقاتِ خوبی در پی دارند
ما این رسوم و این مناسباتِ اجدادی و موروثی را تا همیشه پاس خواهیم داشت
چه خوب است که نیاکانمان ، شبیهِ سفالینه هایِ کهن و بی همتایِ این سرزمین ، مهربانی و افکارِ زیبایِ آن روزگار را هم در دلِ این مناسبت ها به یادگار گذاشته اند
کمی سکوت کن ،
چشمانت را ببند ،
هنوز هم صدای رقص و پای کوبیِ شان از لابلایِ دیوارِ زمان شنیده می شود
آریایی بودن ، فقط یک هویت نیست ،
یک "افتخار" است

#نرگس صرافیان طوفان‌

با آرزویِ سالی پر از خیر و نیکویی

💫


_پنج شنبه ، دلبرانه ترین روزِ خداست !
از همان اولش انگار پر از خبرهایِ
خوب است
شبیهِ دخترکِ فال فروشی که تویِ
کوله اش پر است از شعرهایِ زیبا و
فال هایِ خوش
هر کدام را که برداری ، فرقی ندارد
همه اش خیر است
پنج شنبه
باید پنجره را باز کرد ، چشم ها را
بست و نفس کشید
پنج شنبه ها همه شان خوبند !

#نرگس_صرافیان_طوفان

🍃🍒🍃
.

در آغوشم بگیر امشب ،
من از دنیا ، گریزانم ...
من از دنیا و آدم هاش ؛
به جز عشق و نگاهِ تو ؛
نه می خواهم ، نه می دانم !
مرا در خویش ، پنهان کن
زمین ، جایِ قشنگی نیست !
ببین ! ترسیدم از دنیا ،
ببین ! گیج و هراسانم ...
تو ای امنیتِ مطلق !
تو ای آرامِ جانِ من !
بیا از من حفاظت کن
میانِ جمعِ گرگانم ...




#نرگس_صرافیان_طوفان‌🌿

دوستش دارد دلم، از کلّ دنیا بیشتر
از جهان، از کهکشان، از آسمان‌ها بیشتر


دوستش دارد دلم، او فرق دارد با همه
گر همه ده بار خوبند، او ز صدها بیشتر...



#نرگس_صرافیان_طوفان

🪷🕊

وقتی خیلی وقته ازت دوره و دلتنگش هستی بهش بگو:

بی تو دنیایِ من از درد، به هم می پیچد

#نرگس_صرافیان_طوفان

#در‌باب‌فنجانی‌عشق 💓🔒

چقدر دلم می‌خواهد به اولین روزی برگردم
که روح آسیب‌دیده و زخمی‌ام را
برای نخستین‌بار از پسِ اقتداری که تحسینش می‌کردی،
تکه تکه نشانت دادم
و تو چه مهربانانه نوازشم می‌کردی
تا احساس امنیت کنم و آرام‌تر شوم.
تو وادارم می‌کردی از دردهای ته‌نشین شده
و زخم‌های کهنه‌ام حرف بزنم.
می‌گفتی باید با آسیب‌های گذشته کنار آمد،
حتی اگر لازم باشد موقع باز آفرینیِ رویدادها در ذهنت،
دیوانه‌وار احساس عذاب کنی.
باید بپذیری، کنار بیایی
و از ذهن و روانت بیرون‌شان بریزی.
دقیقا همان‌جا،
تو حواست نبود و من داشتم عاشقت می‌شدم.
همان‌‌جا که حتی زخم‌ها و
کاستی‌های مرا دوست داشتی،
بخش‌های سرکوب شده‌ی وجودم را،
زخم‌های عمیق کودکی‌م را،
و لبخندهایی که فکر می‌کردم
هیچ‌کس دوستشان نخواهد داشت.
👤#نرگس_صرافیان_طوفان❣

#در‌باب‌رفاقت🚌💖

من شیفته‌ی شیوه‌ی بینظیرِ تو در رفاقت کردنم
و متاثرم از لبخندهات،...
چطور اینقدر قشنگ می‌خندی؟
چطور تا به این اندازه بلدی در رفاقتت سنگ تمام بگذاری
و چطور اینقدر می‌نشینی به دل آدم؟
من شیفته‌ی حضور توام،
شیفته‌ی آرامشی‌ام که تو داری،
حرف‌هایی‌ که تو می‌زنی،
فیلم‌هایی که تو می‌بینی
و موزیک‌هایی که تو گوش می‌کنی.
آدمی به مرور شبیه می‌شود به کسی که برایش عزیزتر از هرکسی‌ست
و من دارم شبیه می‌شوم به تو!
که برایم عزیزتر از هرکسی و با تمام جهان فرق می‌کنی؛
رفیقِ روزهای شاد و غمگینم!
عزیز‌ترین!
همراه‌ترین...!
👤#نرگس_صرافیان_طوفان❣
#دلنوشته

#در‌باب‌خوشبختی✨🌸

گاهی یک خلوتِ دنج و بی‌واسطه،
یک لیوان چای
و چند صفحه کتاب،
برایِ خوشبختیِ آدم کفایت می‌کند...
همین که قدم زدن چاره‌ی دردهایت باشد و
دلخوشی‌هایِ کوچک، دلیلِ لبخندهایت،
یعنی تو خوشبختی!
👤#نرگس_صرافیان_طوفان❣

دلم که تنگ می شود کمی نگاه کن مَرا...!

مَنی که جز تو با کَسی ، میانه ای نداشتم...

#نرگس_صرافیان_طوفان🎗


سلام دوستان همراه روزتون بخیر حال دلتون خوب...☕️🌸🌿

.




اشکالی ندارد!
بگذار تمام دنیا پشتت را خالی کنند
بگذار هیچ کس هوایت را نداشته باشد
بگذار بی پناه و بی پشتوانه رهایت کنند
شانه هایت را بالا بینداز
باخودت تکرارکن؛
فدای سرم...
فدای سرم اگر برایشان خوب خواستم و خوبِ مرا نمی خواستند..
فدای سرم که دنیایشان با دنیای من فرق داشت..
نفسی عمیق بکش
به اهدافت خیره شو..
خودت را گول نزن!
تو تا همین جایش هم کسی را نداشتی
اما توانستی..
ادامه اش برای تو؛
هیچ کاری ندارد..
دیگران را بیخیال...
باز هم روی پاهای خودت بایست..
هرگاه باور کنی "هیچ شانه ای امن تر از شانه های خودت نیست" ؛
به قله خواهی رسید
همه چیز به خودت بستگی دارد
خودت را باور کن!



#نرگس_صرافیان_طوفان

.

آدم یا باید عاشق باشد ،
یا یک عشق ناب داشته باشد .
پاییز و حال و هواے جانانه اش به ڪنار ،
اما صداے خش خشِ برگ ها ،
زیر پاے دونفر ڪه باشد ؛
معجزه مے ڪند !


اما افسوس...

#نرگس_صرافیان_طوفان

.




گاهی فقط یک حاشیه ی امن و آرام می خواهی ؛
به دور از تمامِ دوست داشتن ها
به دور از تمامِ دلتنگی ها
به دور از تمامِ خواستن ها و نخواستن ها ...
چشمانت را ببندی ، لم بدهی وسطِ یک بیخیالیِ مطلق و تا چشم کار می کند ؛
عینِ خیالت نباشد !

#نرگس_صرافیان_طوفان


.

.



خودت را رها کن،
ذهنت را،
روانت را، خاطراتت را...
خالی کن خودت را از فکر روزهای آسان یا سختی که پیش رو داری، چالش‌های جدیدی که با آن‌ها مواجهی، آزمون‌های ساده یا پیچیده‌ای که داری و تمام نگرانی‌های ریز و درشتی که در صندوقچه‌ی افکارت تلنبار کرده‌ای. رها باش از دغدغه‌ی اتفاقات تلخی که هنوز نیفتاده‌اند و به احتمال زیاد، هرگز هم نخواهند افتاد.
بالآخره روزهای سخت هم می‌گذرند، چالش‌ها را پشت سر می‌گذاری، آزمون‌ها به نتیجه‌های متوسط یا مطلوب می‌رسند و فقط این نگرانی‌های تو هستند که بی‌ثمر، یقه‌ی آرامشت را چسبیده‌اند و به لحظاتت برچسب تلخ بیقراری می‌زنند.
رها باش... همینطور که با ‌طمأنینه و آرامش، تلاشت را برای رسیدن به بهترین نتایج می‌کنی و برای مشکلاتت دنبال راه حل می‌گردی، فراموش نکن که بالآخره تمام می‌شود و تو باید آرام و صبور باشی. نگرانی و اضطراب، نه تنها همه چیز را بدتر می‌کند که تو را هم آشفته‌تر و
شکسته‌تر و غمگین‌تر...


#نرگس_صرافیان_طوفان

.

.


همه‌مان به مقصد می‌رسیم،
شاید کمی زودتر،
شاید کمی دیرتر،
آن‌قدر زود و آن‌قدر دیر که مقصد برای دل‌هامان نه محل توقف، که محل گذر باشد، گذرگاهی موقتی برای عبور.
شاید کمی دیر، شاید کمی زود، شاید کمی سخت، ولی خواهیم رسید.
می‌رسیم و نگاه سردی به اطراف می‌کنیم که یعنی همین؟! و به قصد مقصدی دست‌نیافتنی‌تر به راه می‌افتیم.
و دوباره به مقصد دیگری می‌رسیم و دوباره نگاه تأسف‌باری می‌کنیم و دوباره ادامه می‌دهیم.
تا وقتی نرسیده‌ایم تشنه‌ایم به رسیدن و زمانی که می‌رسیم، توقعمان بیشتر می‌شود و تشنه‌تر می‌شویم برای عبور. دائما در نوسانیم میان رفتن و رسیدن و نایستادن. دائما در نوسانیم میان از دور خواستن‌ها، رسیدن‌ها و از نزدیک، نخواستن‌ها.
ما آدم‌ها آدمِ حرکت کردنیم، آدمِ جریان داشتن،
و مقصدها بهانه‌های کوچکی‌اند برای ادامه...



#نرگس_صرافیان_طوفان

.

.



آدم هایِ بی معرفتی هستیم !
زود برایِ هم تکراری می شویم ،
زود از هم خسته می شویم ...
انگار "عاشق شدن" را یادمان نداده اند ،
پایِ حرف ماندن را ،
وفاداری را ؛
یادمان نداده اند ...
اولش برایِ به دست آوردنِ هم ، به هر دری می زنیم ،
به هم که رسیدیم ؛
مقایسه می کنیم ،
دنبالِ عیب هایِ هم می گردیم ،
و راحت از هم سیر می شویم ...
انصافا که آدم هایِ بی اراده و سر درگمی هستیم ،
به حرف و قول هایمان هیچ اعتباری نیست ... !
ما یک مشت بازنده ایم ،
که انتقامِ نداشته هایمان را ؛
از رابطه ها و آدم هایِ بی گناه می گیریم ...




#نرگس_صرافیان_طوفان

.