«استاد شهید ما»

❇️ اگر اهل فعالیت‌های فرهنگی در شریف باشید یا لااقل یکبار مسیرتان به ساختمان معاونت فرهنگی افتاده باشد، اسم او هم به گوشتان خورده است؛ اهالی اکوسیستم فناوری اطراف شریف هم با پژوهشکده‌ای که به‌نامش زده شده، اسمش را شنیده‌اند؛ «#غلامرضا_رضایی» یا همان «شهید رضایی» معروف شریف.

🔸 سال ۱۳۴۴ در تهران متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در مدرسه خطیر، راهنمایی را در مدرسه عضدالدوله دیلمی و متوسطه را در دبیرستانهای فلسفی و شهید مدرس گذارند. سال ۶۳ با معدل ۱۸ مدرک ریاضی را گرفت و راهی جبهه شد و تا آخر جنگ در آنجا ماند و در این مدت سه بار مجروح می‌شود. یک بار در قلاویزان از ناحیه فک، بار دوم پارگی پرده گوش در شلمچه بر اثر موج انفجار و در نهایت هم جراحت شیمیایی در فاو.

🔸 سال ۶۴ و در همان بحبوحه جنگ، در جبهه کنکور می‌دهد و #برق شریف قبول می‌شود. سال ۷۲ و بعد از پایان جنگ دانشجوی نمونه کارشناسی کشور شده و بدون آزمون راهی ارشد برق گرایش‌ کنترل‌ می‌شود. مقطعی که علی‌رغم جراحت‌های جنگ، آن‌را به پایان رساند و باز هم در سال ۷۸ دانشجوی نمونه‌ی کشوری می‌شود. او که ظاهراً علاقه‌ زیادی به کاربرد علوم محض در مهندسی داشته از اواخر کارشناسی و بعد از مدتی تدریس مبانی برق، در دانشکده #ریاضی هم تدریس محاسبات عددی را شروع می‌کند و خاطرات زیاد شاگردانش از اخلاق خوبش را می‌توان جسته و گریخته پیدا کرد.

🔸 او در نهایت و پس از سال‌ها درمان، اردبیهشت ۷۹ برای مداوا راهی آلمان می‌شود و سوم مرداد همان سال در این کشور به شهادت می‌رسد و دیروز سالگرد او بود که شاید خیلی‌ها چندان شناختی از وی نداشته باشیم.

📚 بخش‌هایی از کتاب «افلاکیان شریف»

🆔 @sharifdaily