«کمتری که بیشتر شد»

❇️ چند سال قبل بود که #استیو_جابز در اوج شهرت و ثروت عکس‌هایی از خانه‌اش منتشر کرد که تعجب خیلی‌ها را هم برانگیخت. عکسی که او در خانه‌ای ساده و نسبتاً خالی و با وسایل کم اما عجیب و به ظاهر ناهم‌خوانی در آن نشسته بود. پرسشی که در اذهان به وجود آمد این بود که با وجود درآمد سالیانه یک میلیارد دلاری اپل در آن سال‌ها، چرا باید وضع خانه و زندگی مدیرعامل آن این‌قدر ساده باشد؟ بعضی رسانه‌ها و کارشناسان جواب این سوال را در چیزی به نام «مینیمالیسم» می‌دانستند.

🔸 مینیمالیسم یا به زبان فارسی‌اش، کمینه‌گرایی، پس از جنگ جهانی دوم سر‌وکله‌اش پیدا شد و رفته‌رفته در هنرهای تجسمی و معماری سروکله‌اش پیدا شد و در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ گسترش یافت و رفته‌رفته علاوه بر موارد بالا، در ادبیات، موسیقی، مُد و لباس و البته معماری خودش را نشان داد و تبدیل به مکتبی شد که به مرور و با پیشرفت تکنولوژی مورد پسند بسیاری از کاربران در طراحی‌های الکترونیکی مثل سایت و سیستم‌عامل‌ها و... هم قرار گرفت.

🔸 ماجرای مینیمالیسم اما زمانی مهم‌تر می‌شود که در زندگی‌های مختلف هم سروکله‌اش پیدا شد؛ حالا دیگر نه تنها تنه‌به‌تنه مصرف‌گرایی در کشورها می‌زد و سبک جدیدی را معرفی کرد تا بتواند بسیاری از ابزار و وسایل غیرضروری یا مدل چینش نسبتاً شلوغ آن‌ها در زندگی را دچار تغییرات گسترده کند بلکه دوره‌های آموزشی و کتاب‌های مختلف آن نیز در بازار و فضای جوامع مختلف در حال پخش است و خود را بر سر زبان‌ها انداخته است.

⚪️ در شماره ۹۰۰ روزنامه، #محمدعلی_بلندزاده به بررسی روند رشد مینیمالیسم از ابتدا تا حالا پرداخته و وضعیت آن را در زندگی روزمره مردم چه در فضای حقیقی و چه در دنیای مجازی بررسی کرده که متن کامل آن را می‌توانید در ویرگول روزنامه بخوانید.

🆔 @sharifdaily