🌟 شماره ۸۳۶ روزنامه شریف منتشر شد.
در این شماره می‌خوانید:

◀️ قهرمان تخیلات خود نباش (#سرمقاله/#هاتف_محقق)
◀️ خدا تاس نمی‌ریزد/ یک بررسی آماری در زلزله اخیر ترکمانچای/ #پرونده #گزارش (#یزدان_بابازاده/ ص۵)
◀️ مسجد اولویت اول نهاد است/ #گفت‌وگو با حجت‌الاسلام طباطبایی، مسئول نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه (#پرونده/ ص۴)
◀️ خونی که بند نمی‌آید/ کانون هموفیلی ایران در شریف/ #گزارش (#مائده_خسروی_زاده/ ص۲)
◀️ #میز_نشریات (ص۲)
◀️ جمع موافقان جمع است/ میزگرد بسیج دانشجویی درباره افزایش قیمت بنزین/ #گزارش (#بهار_غلامی/ ص۳)
◀️ خشمی که باقی است/ #حرف_زیادی (#مرتضی_یاری/ ص۳)
◀️ زودتر تصمیم‌تان را اعلام کنید (#ذره‌بین/ ص۳)
◀️ ورزشگاه جهنمی / چند #گفت‌وگو با دستگیرشدگان کودتای ۱۹۷۳ شیلی (ترجمه: #سحر_بختیاری/ ص۶)
◀️ داستان لبخند یک دلقک/ مقایسه‌ای میان دو جوکر برتر تاریخ سینما به بهانه موفقیت بی‌نظیر فیلم «جوکر» #هنر_و_ادبیات (#علیرضا_اسماعیلی/ص۷)
◀️ تولد دوباره یک شعر، یا مرثیه‌ای برای یک شاعر/ #ناشریفانه (#محمد_جوانمرد/ ص۷)
◀️ چه کسی اینترنت مرا جابه‌جا کرد/ #وصله_پینه (#رضا_علیپور/ ص۸)
◀️ مصاحبه اختصاصی شترنیوز؛ این قسمت: بحران استامبولی/ #نیش_شتر (#شیخ_بزول/ص۸)


https://t.me/sharifdaily/4549
@sharifdaily

«خدا تاس نمی‌ریزد»

#علمی

❇️ آنطور که تاریخ‌دانانِ علم می‌گویند آمار و احتمال از دل قمارخانه‌ها و کازینوهای اروپا سر بلند کرده و هدف اولیه‌اش افزایش بخت برنده‌شدن در قمار بوده، اما بعدها جنبه‌های کاربردی‌تری هم برای آن پیدا شده، در واقع هرجا که تصادف در کار است و نظم پدیده‌ها حداقل الان برایمان واضح و شفاف نیست، مجبوریم دست به دامان آمار و احتمال شویم تا بتوانیم گره کور کلاف مسأله‌مان را کمی به سمت بازشدن ببریم.

🔸 #زلزله هم فعلا از این همین دست پدیده‌هاست و بررسی‌اش موضوعی داغ و جذاب برای آنها که سر و کارشان با عدد و نمودار و آمار است. #یزدان_بابازاده روی داده‌های زلزله اخیر در ترکمانچای تحلیلی آماری انجام داده و به نتایج جالی دست پیدا کرده است. این مقاله را در ویرگول و سایت روزنامه می‌توانید بخوانید.

@sharifdaily

«دوست دارم پیچیدگی رو»

❇️ #یزدان_بابازاده، دانشجوی ارشد فیزیک سوژه امروز #مردمان_شریف بود. یزدان یک کانال تلگرامی هم دارد که در آن از کارهای آماری‌اش و نتایج جالبی که در این کارها به آن می‌رسد، می‌نویسد.

🔸 ستارگان و آسمان شب چیزهایی بودند که همواره مسیر زندگی من رو شکل دادند. علاقه‌ای که از اولین لحظات کودکی شکل گرفت و تا همین لحظه ادامه داره. مادرم تعریف می‌کنه بچه که بودم زمان اذان با حیرت و دهان باز مجذوب تصاویر گرافیکی سیارات و ستاره‌ها می‌شدم که از تلویزیون پخش می‌شد. اشتیاق به فهمیدن اتفاقات بالای سر چیزی بوده که سرنوشت من در این بیست‌وسه سال را شکل داده. بزرگتر که شدم در ادامه این اشتیاق، فیزیک شریف رو انتخاب کردم. دوست داشتم بفهمم که جهان از چی تشکیل شده و چطور کار می‌کنه و در حین تحصیلم اتفاقات متحیرکننده زیادی رخ داد؛ با آنتروپی آشنا شدم، محو تماشای زیبایی‌های نسبیت عام اینیشتن شدم و خودم رو بارها در مفاهیم فلسفی مکانیک کوانتوم گم کردم.

🔸 راستش خیلی از شریف خوشم نمیاد اما رشته فیزیک تقریبا همونی بود که من دنبالش بودم. به مرور زمان علاقه‌ام کشیده شد به سمت مسائلی که با نام «سیستم‌های پیچیده» مطالعه می‌شن؛ مسائلی که از اجزای بسیار زیاد تشکیل شدن و هر کدوم از اجزا عملکرد ساده‌ای داره اما به خاطر نوع برهمکنش اجزا با هم رفتارهای غیرقابل پیش‌بینی‌ای در بزرگ مقیاس رخ می‌ده. با مطالعه این گرایش، دریایی از سوال‌ها به روم گشوده شد؛ رفتارهای اجتماعی چطور شکل می‌گیرن؟ اقتصاد چطور کار می‌کنه؟ چطور عاشق می‌شیم؟ گروه‌های دوستی چطور شکل می‌گیرن؟

🔸 در عین حال سال سوم دانشگاه که بودم درسی به نام «کاربرد کامپیوتر در فیزیک» رو برداشتم و با توانایی‌های کامپیوتر در حل مسائل آشنا شدم. اینکه پشت میزت با یه لیوان قهوه بنشینی و آزمایشگاهت کامپیوترت باشه و با یک مشت کد و عدد بتونی هر چیزی که دوست داری رو آزمایش کنی و بفهمی؛ این چیزی بوده که در سال‌های اخیر با بیشترین علاقه مشغول انجامش بودم: کار آماری و مدل‌سازی اجتماعی. هدفم حمله کردن به مفاهیمی هستش که در جامعه رخ می‌دن و ما درباره‌شون قضاوت اشتباه یا غیردقیقی داریم. دوست دارم بفهمم حقایق مستتر درون جامعه چه چیزهایی هستن یا حقایقی که هر روز دارن با ما زندگی می‌کنن و ازشون خبر نداریم.

🔸 کار آماری به چشم من مثل خلق یه اثر هنری می‌مونه؛ اینکه از یک‌سری داده خام و پیچیده و بی‌معنی الگوهای ساده رو شناسایی کنی و بکشی بیرون و حقایق رو آشکار کنی. بعضی موقع‌ها خودم وقتی نتایج شبیه‌سازی یا الگوها رو می‌بینم، از شدت زیبایی و درستی شوک‌زده می‌شم و اون شوک، اون احساس خلق چیزی که تا قبل از فشار دادن دکمه‌های کامپیوتر وجود نداشته، یکی از بهترین و زیباترین احساساتی هستش که تا به حال تجربه کردم. بچه ۵ ساله‌ای که یه روزی غرق فواصل نجومی بود، الان افتاده دنبال فهمیدن اتفاقات جامعه اطراف خودش. زندگی حقیقتا داستان‌های پیچیده‌ای برای تعریف کردن داره و من دقیقا میخوام همین پیچیدگی رو بفهمم.

@sharifdaily

🌟 شماره 852 روزنامه شریف منتشر شد.
در این شماره می‌خوانید:

◀️ نگو، نشان بده! (#سرمقاله/ #محسن_رستمی)
◀️ به کرونا پشت نکرده‌ایم (#پرونده/ ص۴و۵)
◀️ با اینا بهارمو سر می‌کنم/ دانشگاه برای ادامه ترم چه تمهیداتی در نظر گرفته است؟ (#گزارش/ ص۳)
◀️ کرونا از همه‌رنگ/ وبینارهای شبانه درباره ابعاد مختلف پاندمی کرونا (#بخش_خبری/ ص۲)
◀️ ما رو دور ننداز/ #سخن_مسئولین (#رضا_علیپور/ ص۲)
◀️ #میز_نشریات (#زهرا_طائفی/ ص۲)
◀️ جهش عقلانیت و علم؛ معجزه ظهور/ #نامه_وارده (#محمدباقر_غفرانی/ ص۳)
◀️ حساب و کتاب فراکتالی در بازار سرمایه/ حضور اعجاب‌آور ساختارهای فراکتالی در بازار بورس و نقش آنها در تعیین قیمت نفت/ #علمی (#یزدان_بابازاده/ ص۶)
◀️ بزرگ‌ترین دستاوردم داوری مسابقات آقایان بود/ گفت‌وگو با حسنا میرهادی، فری‌استایلر شریفی/ #مردمان_شریف (#نگین_خسروانی‌نژاد/ ص۷)
◀️ ای نامه که می‌روی به سویش... #وصله_پینه (#انگاره_گودرزی/ ص۷)
◀️ قوانین ناهار و شام پساکرونا/ شیوه‌نامه فاصله‌گذاری اجتماعی در دانشگاه صنعتی شریف/ #مطب_دکتر_انوچ (#محمدصالح_انصاری/ ص۸)

https://t.me/sharifdaily/5741
@sharifdaily