«یک مستند سمپادی»

❇️ تعداد زیادی از شریفی‌ها از مدارس #سمپاد به دانشگاه آمده‌اند؛ مدارسی که چند سالی است حال خوبی ندارند و حسابی سمپادی‌ها را نگران کرده‌اند.

🔸 #عرفان_فرهادی یکی از این سمپادی‌هاست که در قالب یک روایت تصویری #مستند سعی کرده است قصه این نگرانی را به تصویر بکشد.

🔸 امروز ساعت 18 الی 20 در آمفی‌تئاتر مرکزی مستند «خوش درخشید ولی» پخش خواهد شد و پس از آن چند مهمان سمپادی سرشناس و به احتمال خیلی زیاد خود آقای #اژه‌ای، مدیر سابق سمپاد حضور خواهند یافت تا درباره این موضوع صحبت کنند.

https://t.me/Sharif_Islamic_Society/650
@sharifdaily

«بنیان‌گذار سمپاد درگذشت»

❇️ حجت‌الاسلام دکتر جواد #اژه‌ای، بنیان‌گذار سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان (#سمپاد) در سن ۷۲ سالگی در اثر ابتلا به کرونا درگذشت.

🔸 اژه‌ای پیش از انقلاب دکترای روان‌شناسی تجربی خود را از دانشگاه وین گرفت و پس از انقلاب در دولت میرحسین موسوی، وزیر مشاور و رئیس سازمان بهزیستی و سپس معاون فرهنگی نخست‌وزیر شد. او در سال ۱۳۶۶ سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان (سمپاد) را تأسیس کرد و دو دهه نیز رئیس سمپاد بود همچنین در دولت‌های هاشمی و خاتمی، پست مشاور فرهنگی رئیس‌جمهور را بر عهده داشت.

🔸 اژه‌ای نماینده رهبری در امور دانشجویان اروپا نیز بود.

@sharifdaily

«پدر سمپاد»

❇️ سمپاد را برای آن‌ها به وجود آوردم که کمتر کسی به فکر آن‌هاست. وقتی فرزند استانداری در آزمون ورودی سمپاد مردود می‌شد، خوشحال نمی‌شدم، اما وقتی فرزند بلال‌فروش روبه‌روی همان استانداری قبول می‌شد، از شادی در پوست خود نمی‌گنجیدم... من خوشحالم که هیچ‌یک از سفارش‌شدگان معدود نمایندگان مجلس و معدود کارگزاران نظام ــ که عادت به ثبت سفارش داشتند ــ به سمپاد راه نیافتند، که اگر این چنین بود، در طول این سال‌ها با سمپادی‌های عاشق و در عین حال مطالبه‌گر روبه‌رو نبودم.

🔸 نامه خداحافظی حجت‌الاسلام دکتر #اژه‌ای از #سمپاد در سال ۱۳۸۷ را #رضا_امیرخانی در کانال شخصی‌اش بازنشر کرده که از اینجا می‌توانید بخوانید.

🔸 امیرخانی همچنین در سال ۱۳۸۸ در یادداشتی گله‌مندانه از تاریخ سمپاد و سیر تحول آن و بلاهایی که در دوران‌های مختلف بر سر آن آمده نوشته؛ از مدرسه مختلطِ تيزهوشان كه زيرِ نظرِ مستقيمِ مستشارانِ آمريكايی در سالِ ۱۳۵۴ تأسيس شده و قرار بود رجال عصر ولیعهد را تریبت کند و زیر نظر مستقیم دفتر فرح پهلوی اداره می‌شد تا سمپادی که در دهه ۶۰ شکل گرفت و در دولت‌های مختلف بالا و پایین تجربه کرد و چشم‌هایی که برای دیدنش و بودنش وجود نداشت. این یادداشت را هم در وب‌سایت شخصی امیرخانی می‌توانید بخوانید.

🔸 ما را می‌خواستند آموزش و پرورش و از نظام می‌پرسيدند! می‌گفتيم از خاطرات‌مان در طرح كاد ابداعی پتوشويی اميرالمومنین (ع) كه پتوهای معراج را بچه‌های دبيرستان می‌شستند و حالا هم خس‌خس سينه‌ مهندس مهدی از تبعات همان شرابی است كه شهيد سهيل را به آسمان كشانده بود... ما را می‌خواستند آموزش‌ و پرورش و از دين می‌پرسيدند! می‌گفتيم مثلا در شب بيست‌ويكم هزار ظرف يک‌بارمصرف سحري داده می‌شود در مدرسه‌ هشتصد نفره، عدد تدين چند ظرفِ يک‌بارمصرف است؟ برایشان از آشپزخانه هيئت فارغ‌التحصيلان می‌گفتيم كه آب‌كش دست كسي است كه پذيرشِ بركلی دارد و كف‌گير دست ديگری است كه همان‌جا پشت موبايل، نفت سوآپ می‌كند و نثارريز عضو ارشد تیم ملی المپياد فيزيک در سال‌های دور است... چيزی كه در اتاق فکر بنياد فلان و سازمان بهمان هم پيدا نمی‌شود! از آن طرف سينه‌زن چنين هيئتی نيز يک‌رقمی كنكور بود و استاد نمونه و دانش‌آموز برجسته... می‌گفتيم مدرسه گزينشِ مذهبی ندارد اما فارغ‌التحصيلِ سمپاد متدين‌تر می‌شود در طول تحصيل، حال آنكه در مدارس مذهبی اگر چه خروجی‌ها نيز مذهبی‌اند اما مقايسه‌ ورودی و خروجی نشان می‌دهد كه مدارس سمپاد موفق‌ترند... می‌گفتيم در مدارس سمپاد به دليلِ تربيت فرهنگی و محيطِ آزاد، بچه‌ها در دانشگاه و حتی در خارج از كشور، كم‌ترين تغيير را دارند... همان‌اند كه هستند و بودشان با نمودشان تفاوتی ندارد. موشان را با نمره چهار نمی‌زنيم تا بلافاصله بعد از امتحانات نهايی گيس بگذارند تا روی كمر! روبنده زوركی به گرده صورت‌شان نمی‌كشيم تا در دانشگاه روسری بگذارند مغزِ سر... می‌گفتيم مومن‌مان در خارج از كشور هم مومن است...

@sharifdaily